;ao
hititnüékb.
:ke
No. 1573.
Zaterdag i7 December 1910
FEUILLETON.
ÏOlii
Pe
20' Jaarg^
BRESKENSCHE COURANT.
voot
auto
Jan
ues,
11
KEM=
MiWê"- Ctt
Abonnement per 3 maanden 0.50, franco per post
door het geheele rijk 0.55, voor België ƒ0.625 en voor
Amerika 1 dollar voor 3 kwartalen bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden aangenomen bij boekhandelaren
en brievengaarders.
Advertentiën van 1 tot en met 5 regels 25 cents, elke
gewone regel meer 5 cents. Groote letters naar plaats
ruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdag
middag te twee ure.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bjj den nitjrever C. DIELEMAN te Breskens,
dagi
rijde
N
n 2:
rdee
port
inde
Portugal.
Het is alsof de nieuwe republiek de
r' terugslag van hare wording ondervindt.
Gelijk men in 't dagelijksche leven
ts mist, dat wordt verwijderd of ver
anderd, hoewel men daaraan allerminst
gehecht was, zoo is 't ook in de eerste
plaats in Lissabon, Portugal's hoofdstad.
Nu de Koninklijke familie verbannen
0 P' is, is er veel glorie uit de residentie
verdwenen.
Men kan dat begrijpen, door eene ver
gelijking in onze hoofdstad.
Niet bedoelen we die der sympathie,
maar het uitsluitend verblijf. Zoodra de
Koningin van haar zomerverblijf naar
Den Haag terugkeert, is zij het middel
punt van levendigheid.
Behoeven we eigenlijk zoo'u wijden
kring wel te nemen, en vinden we, hoe
wel op bescheidener schaal, in onze
naaste omgeving niet een sprekend voor
beeld'in het vertrok der eerste familie
van deze plaats, een gemis, dat eenig
idéé kan geven, wat dit voor een hoofd
stad moet zijn met het verjagen der
Koninklijke familie.
Zoo ook in Lissabon. Nu is het in
i voornaamste straten waar de Ko
ninklijke familie zich meermalen bewoog,
stil, omdat de aantrekkelijkheid, ook
voor de grooten van de hoofdstad weg
>ekt 's' we"i:e stilte in niet geringe mate
neerdrukt op den winkelstand.
Tal van rijken hebben de stad verla
ten en de schouwburgen zijn dermate
ontvolkt, dat een paar reeds bankroet
zijn geslagen.
Een regeerings-vertier treft men er
evenmin aan.
Indien men meende, dat 't nu alles
in orde zou zijn, heeft men 't mis.
Want een republikeinsche regeering heeft
mot hetzelfde euvel te kampen als de
monarchistische, namelijk een geregelde
volksvertegen woordigi ng.
Evenmin als voorgaande kabinetten
met de Kamer konden regeeron, kan 't
deze, zoo zij niet over eene meerderheid
van 415 der leden kan beschikken. De
age
ONTWAAKT.
20.
Wij hadden onze reis zonder over
haasting voortgezet en in elke stad, die
wij bezochten, zoo lang vertoefd als het
ons behaagde, zoodat op het tijdstip dat
bot jacht zijn kruistocht volbracht had
on ons naar Engeland terugvoerde, de
zomer bijna ten einde was.
Herhaaldelijk had ik sedert ik Turijn
verlaten had, aan het meisje gedacht,
dat ik in de San Giovanni gezien had,
ja, zoo dikwijls aan haar gedacht,
dat ik om mijn eigen dwaasheid lachte.
Tot nu toe had ik nog nooit zoolang
de beekenis eener vrouw in mijn geest
bewaard. De aard harer schoonheid
moest bepaald iets betooverends voor
mij gehad hebben. Ik herinnerde mij
belangen waarvoor deze opkomen zijn
van zoo'n persoonlijken aard, dat geen
enkel partijverband hen tot iets bindt
en de regeering uitsluitend afhankelijk
is van die eigendunkelijke politiek.
Zoo was 't vroeger mogelijk de tal
rijke ongerechtigheden te plegen waar
onder Portugal tot een staat in ontbin
ding werd gerekend, maar de huidige
regeering dient, om in den warboel
eenige orde te krijgen, minstens een
paar jaren te kunnen arbeiden zonder
stoornis van eene volksvertegenwoordi
ging, zooals dat niet het minst in Por
tugal het geval placht te zijn.
Dan heeft zij te kampen met werk-
stakingon, die de taak eener nieuwe
regeering allerminst gemakkelijk maken.
Bakkers verlangen Zondagsrust; de
koks en hofmeesters van Portugeesche
booten eischen dat daarop in 't vervolg
alleen Portugeezen als collega's aange
nomen worden, de staking aan de gas
fabriek te Oporto duurt voort, er is
eenig nieuw personeel aangenomen,
maar dit voldoet niet half en de voor
steden blijven zonder voldoenden gas
druk. Aan de chemische fabrieken wordt
nog wel gewerkt, maar elk oogenblik
kan het werk worden neergelegd, waar
bij zich havenarbeiders dan zullen aan
sluiten. De minister van openbare wer
ken is vier uren bezig geweest om de
partijen tot elkaar te brengen, zonder
resultaat.
Ook onder het trampersoneel zijn
weer woelingen.
En eindelijk komen de natuur-elemen-
ton aan Portugal een ramp bezorgen.
Door de stormen en hevige regens ko
men van uit alle hoeken des lands be
richten over geweldige overstroomingen.
En dat, juist nu de tarwe en haver, de
gerst en boonon in den grond gebracht
zijn. Alle bovengrond is weggespoeld,
alle zaad en de oogst van' het aanstaan
de voorjaar zijn verloren.
Huizen zijn ingestort of door de wil
de stroomen meegevoerd, telegraaf- en
telofoondraden in de provincies zijn door
den storm neergerukt.
De Taag en de Douro stijgen aanhou
dend zelfs de Douro stond 11.16 meter
boven peil (tegen 7.80 M. in 1909) en
stroomt met een snelheid van 13 K.M.
per uur. De Taag heeft een snelheid
van bijna 10 K.M. Alle laag liggende
velden zijn langs hun oevers overstroomd,
het zaad is er verloren en in de wjjn-
velden rot de wortel, zoodat men voor
het volgend jaar ziekten vroest.
Eenige menschen kwamen reeds om
het leven, waarbij een vrouw en een
kind (bij Oporto.; Verschillende spoor
lijnen zijn gedeeltelijk weggespoeld,
zoodat treinen ontspoorden. De meeste
spoorwegdirecties nemen geen goederen
ten vervoer meer aan, wat voor vele
stadjes gebrek aan levensmiddel n be-
teekent.
Verbinding met Zuid-Portugal is er
niet, omdat de spoorbootjes, die de rei
zigers over de Taag zetten, wegens het
wilde water de overvaart staakten.
Aan het arsenaal te Lissabon werd
het noodsein geheven en vandaar ver
trekken voortdurend platbodem-vaartui
gen met levensmiddelen, kleeren en an
dere benoodigdheden naar dorpen in
den omtrek stroomopwaarts, die onder
water staan, vaak van 8 tot 10 meter
hoog.
Santarem is er het ergste aan toe,
daar is reeds gebrek aan levensmiddelen
en men vaart er met bootjes door de
straten. Langs de straatwegen is geen
verbinding meer te krijgen, ook de spoor
weg naar Santarem neemt geen goederen
meer mee. Die lijn is op verschillende
plaatsen bedreigd en men vreest, dat
de dienst gestaakt zal moeten worden.
Ook de lijn van Setil over een kilo
meter lengte is weggespoeld en de dienst
is volkomen opgehouden.
Men vreest, nu het in Spanje zoo blijft
regenen, dat dit naar Portugal afstroo-
mende regenwater nog meer onheilen
zal veroorzaken, vooral te Oporto. "De
anders zoo blauwe Taag is nu een vuile
rivier, waarin allerlei afval meedrijft. De
stoomschepen der vischmaatschappjjen
liggen gemeerd en kunnen niet meer
uitvaren, zoodat er reeds gebrek aan
visch in de stad heerscht. Heel wat
visschersbooten worden vermist. De Oce
aan is in helsche beroering, beukt met
reusachtig geweld op de rotsige kusten
en verschillende stoomschepen deden
Oporto en Lissabon niet aan, bleven in
open zee. e
Een Spaansch stoomschip is bij Eri-
ceira op de kust geslagen en vergaan.
De bemanning is gelukkig, maar met
veel moeite aan land gebracht. In de
haven van Peniche de Cima is de Bra-
ziliaansche stoomer Municipe, die reeds
veel averij opliep, binnengeloopen om
bescherming te zoeken. Ware zij niet
bij die haven geweest, zoo zou ze ver
gaan zijn. In de haven van Oporto
sloeg een schip van zijn boeien en dreef
met zooveel geweld tegen de oevers dat
het tot wrakhout werd geslagen.
Alle binnengeloopen scheepskapiteins
klagen er over, in 25 jaar niet zulk een
weer meegemaakt te hebben en heel
wat stoomschepen wachten voor Lissa
bon, tot de zee wat gekalmeerd zal zijn.
Do schade die is aangebracht weet
men nog op geen stukken na te schatten.
Aan oogst is reeds voor vele millioenen
verloren.
Binnenland.
In de memorie van antwoord op de
Staatsbegrooting lezen we, voor wat
aangaat het departement van financiën,
dat bij den betrokken minister een plan
tot indijking van het zuidelijk deel van
don Brakman, met voorziening omtrent
de uitwatering der Isabella-sluis, in ern
stige overweging is en tot uitvoering
zal kunnen komen nadat, zoo ten aan
zien van die uitwatering als omtrent de
andere bij deze zaak betrokken belan
gen overeenstemming zal zijn verkre
gen. Overleg met den waterstaat dien-
eiken trek, ik zou, indien ik schilder
ware geweest, haar portret uit mijn ge
heugen hebben kunnen schilderen. Ik
mocht zooveel om mijne dwaasheid la
chen als ik wilde, maar kon mij zelf
toch niet verhelen, dat hoe kort ik haar
ook gezien had, de indruk dien zij op
mij gemaakt had met den dag sterker
in plaats van zwakker werd. Ik be
schuldigde mij, dat ik Turijn verlaten
had zonder haar nog eens ontmoet te
hebben, al had ik er mijn verblijf
ook maanden moeten rokken. Het was
mij te moede als hadde ik, door deze
stad te verlaten, een kans verloren, die
zich slechts éénmaal in 's menschen le
ven voordoet.
Kenyon en ik, wjj scheidden te Lon
den. Hij vertrok naar Schotland om te
jagen, doch daar ik nog geen bepaalde
plannen voor den herfst gemaakt had,
besloot ik in elk geval nog eenige dagen
in de stad door te brengen.
Was het toeval of voorbeschikking?
Den eersten morgen na mijne aankomst
te Londen voerden mij mijne aangelegen
heden naar Regent Street. Ik wandelde
langzaam door de breede straat, maar
mijne gedachten waren ver van daar.
Ik trachtte een verlangen, dat zich met
kracht aan mijn geest opdrong te be
strijden, namelijk het verlangen om
onmiddellijk naar Turijn terug te kee-
ren. Ik dacht aan de sombere kerk en
het schoon, jong gelaat, dat ik daar
voor drie maanden gezien had. En toen
ik in mijn verbeelding dat meisje en
hare oude gezellin in die kerk ontwaar
de, keek ik op en zie, hier in het hart
van Londenstonden zij voor mij 1
Hoe verbaasd ik ook was, kwam de
gedachte aan eene vergissing geen oogen
blik bij mij op. Tenzij het een droom
of illusie was, kwam zij, aan wie ik zoo
vaak gedacht had, mij tegemoet, met
de oude vrouw aan hare zijde. Het was
of zij zoo even de San Giovanni verla
ten hadden. Het uiterlijk der oude
vrouw had een kleine verandering onder
gaan zij was nu meer als een Engel-
sche dienstbode gekleed, maar het meis
je droeg dezelfde kleeding. Zij was
schooner dan ooit. Het was of mijn hart
van vreugde opsprong. Zij gingen mij
voorbij ik keerde mij onwillekeurig om
en volgde hen met mijne oogen. Ja, het
was eene voorbeschikking! Nu ik haar
op zulk een ongedachte wijze had weer
gevonden, zou ik zorg dragen haar niet
weder uit het oog te verliezen. Ik be
sloot mijn gevoel niet langer te verber
gen. De snaar die in mijn ziel getrild
had, toen ik weder van aangezicht tot
aangezicht tegenover haar stond, ver
kondigde mij de waarheid. Ik beminde
haar 1 Slechts tweemaal had ik haar ge
zien en koesterde de hoop mij met deze
onbekende vrouw voor altijd te voreoni-
gen. (Wordt vervolgd.)