'mm» cn
bwxüniiMab.
No. 1576.
ONTWAAKT.
Zaterdag 31 December 1010.
20" Jaargr
FEUILLETON.
BRESKENSCHE COURANT.
Abonnement: per maanden 0.50, franco per post
door het geheele rijK f 0.55, voor België ƒ0.625 en voor
Amerika 1 dollar voor 3 kwartalen bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden aangenomen bij boekhandelaren
en brievengaarders.
Advertentiën van 1 tot en met 5 regels 25 cents, elke
gewone regel meer 5 cents. Groote lettere naar plaats
ruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdag
middag te twee ure.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdasr- en Vrijdagavond bij den uitgever C. DIELEMAHi te Breskcns.
Hellandsche kolonisten.
[De algemeene immigranten trek vindt
't ware zonder uitsluiting zijne op-
|ssing in Amerika en in hoofdzaak in
noordelijke vereenigde Staten. En
name de staat New-York heeft
«er het leeuwendeel der kolonisten.
Onder dezen staan van de velen van
irBchillenden landaard de Hollanders
jioraan.
Begreep men, dat de Nederlandsche
indbouw-vakmenschen hun voordeel
luiden doen met de zoo talrijk onge-
ruikte en braakliggende landerijen die
loor een spotprijs te koop stonden, ook
bij uitstek gunstig gelegen en met
erkeersmiddelen weltoegerusten staat,
«vorderde de landverhuizing herwaarts.
De Hollanders die zich hier hebben
|edergezet zijn verre te verkiozen boven
ongaren, Polen of Italianen en zeer
jckor boven die Joden, die thans als
indbouwers, alhoewel in eigen koloniën,
lenig vertoon van welslagen schijnen te
unnen maken, dank zij den machtigen
^teun van groote geldmannen.
Werd reeds in 1817 in het volkhuis
jioudkundig maandblad gewezen op het
telbestondig karakter der Hollandsche land
verhuizers, in den loop der tijden blijkt
dit beginsel van kracht te zijn gebleven.
Zelfs nu zich heden ten dage meer
dan ooit het vraagstuk van den drang
«aar de groote steden en de ontvolking
van het platteland der groote republiek
doet gelden, valt dit niet aan de Hol
landers te wijten, die zich over 't alge-
moon vrij wel gelijk blijven.
In den Staat New-York waar men,
zooals gezegd, tal van nederzettingen
heoft, komen zij tot algemeen erkende
wolvaart. En voor zoover zij om en in
de groote stad New York blijven zwe
ven, is het voor het overgroots deel der
Nederlanders worstelen en tobben.
Ook New Yersey, de staat waar de
overgroote meerderheid der Hollanders
het eerst den bodem van hun nieuw
vaderland betreedt, levert hiervan een
sprekend voorbeeld.
In en om Hoboken, de havenstad,
loopen er veelal meer zonder werk, dan
in bijv. Paterson, waar alleen van de
ruim 100.000 inwoners een 35000 Hol
landers zijn.
Maar in en rondom Paterson wijdt
een groot deel van de gezeten bevolking
van Nederlandschen stam zich aan land
bouw en aanverwante bedrijven.
En 't is alsof hunne kenmerken daar
door des te beter blijven bewaard.
Evenzeer leiden de algemeene gelaats
uitdrukking, de gestalte en andere per
soonlijke eigenaardigheden van de Anie-
rikaansche Hollanders tot vergelijkingen
mot de Afnkaanders. Zij allen zijn
immers alleen door hun stoeren bouw,
hun beginselvastheid en rechtzinnigheid,
bovenal met betrekking tot hun karak
ter, in staat geweest de ontberingen en
beproevingen te verduren, verbonden
aan het voorttrekken door en zich neder
zetten in wildernissen.
Yoor zoover het niet de zeevaart of
vischvangst is, is het voornamelijk de
landbouw die nog immer de gunstige
karaktertrekken bij het Hollandsche ras
blijft aankweeken.
Het is opmerkelijk hoe in Amerika
de Nederlandsche landbouwers en kolo
nisten het meest worden gezocht, en
men staat dan ook verbaasd over het
groot aantal Hollandsche kolonisten die
verbonden zijn aan stoomvaart-onderne-
f
mingen in en op Amerika welke juist
niet de Nederlandsche vlag voeren, in
weerwil dat zij vooreorst bijv. aan de
Holland-Amerika Lijn of de Kon. West-
Ind. Maildienst betere vooruitzichten
vonden.
De Nederlandsche landbouwstand in
Noord-Carolina tiert welig, waardoor in
elk geval de bewering is te niet gedaan
dat Hollanders slechts alleen zouden
aarden in de luchtstreken als die van
hun geboortegrond, wijl het aldaar een
klimaat is in Noord-Mexico waar Afri-
kaanders op denzelfden voet huizen.
Het komt er veel op aan, de ware
lieden tot vestiging uit te kiezen en
vooral rekening te houden met de toe
standen ter plaatse. Raseigen, volksaard, I
gezindte, enz. te ontzien, door zekere
landaarden in één gemeente bijeen te
houden, baart veel betere en bestendiger
vruchten dan met dooreenmengeling
zouden worden verkregen, al nivelleert
de Araerikaansche geest en vooral de
school op den duur hun verschillen.
In de nabijheid van Rochester, van
Albany, van Chittenango en van Canas-
tota zijn tal van gezinnen alsook
ongehuwden uit Nederland afkom
stig, deze laatste jaren als landbouwers
werkzaam, echter meestal niet in kolo
niën. Elders in den staat wonen zij
alleen zeer verspreid. In en om Ro
chester is het aantal Nederlanders zelfs
kortelings zóózeer toegenomen, dat spra
ke is van het aanstellen van een Neder
lander als vice-consul aldaar.
Te Chittenango heeft de heer C. F-
Pennock, een Amerikaan, een uitgestrekt
landgoed, waarop hij niet anders dan
Nederlandsche gezinnen plaatst, welke
hij tot zjjne mede-aandeelhouders maakt
in dat landbouwbedrijf. Het kweeken
van selderylof, welke gezonde groente
hier volop afzet vindt, is een hoofdtaak
dier Nederlanders, evenals rondom Ka-
lamazoo (Michigan.)
Tijdens het 1 Nov. 1.1. geëindigde
dienstjaar werden meer dan twintig
hoeven in dezen staat öf aangekocht
door Nederlanders öf door dezen ge
huurd en met aandeel in de opbrengst
bewerkt.
Achttien gezinuen van onzen landaard
vonden in dat jaar plaatsing op land
bouwgebied.
In de beide vorige jaren waren deze
cijfers ongeveer tot 60 pCt. hoogerdoor
toevallige omstandigheden.
Onder 1837 personen, in dit jaar in
het landbouwbedrijf door staatstusschen-
komst werkzaam gesteld, namen Neder
landers een hooge plaats in. Tal van
grondeigenaars geven dezen de voorkeur.
Het moge op zichzelf te betreuren
wezen, dat Nederland aldus zoovele de
gelijke inwoners aan Nieuw Nederland
enz. afstaat, de meesten hunner worden
echter hierheen gedreven door den strijd
om het bestaan, die hun in het oude
vaderland te zwaar wordt.
Al wordt derwjjze veel goed zand
aan Nederlandschen bodem onttrokken,
dit verspreidt althans Nederland's goe
den naam in een der landen, waar Ne
derlanders het meest worden gewaar
deerd.
Districts-Wieuws.
BRESKENS. Tot ontvanger der di
recte belastingen en accijnzen alhier is
benoemd de heer J. 0. C. Bouma, ont-
-t-a-i-
S3.
Ik bewoon nog steeds mijne kamers,
tal einde er mijn kans af te wachten.
Hot is een Tantalus-marteling om met
haar die men bemint in een en hetzelve
huis te wonen en zelfs geen gelegen-
hoid te vinden om eene kennismaking
aan te knoopen. Die oude Teresa be
waakt hare meesteres gelijk een vol
bloed Spaansche duenna. Hare donkere
oogen wierpen mij steeds een haastigen
on achterdochtigen blik toe, wanneer ik
lie twee vrouwen ontmoet, en haar als
oen wellevend mede-bewoner een „goe
den morgen" of „goeden avond" toe-
wonsch. Tot nu toe heb ik het nog niet
verder dan deze koele beleefdheidsvor
men gebracht. Pauline's oogon of voor
komen verschaffen mij niet de minste
bemoediging. Zij beantwoordt mijn
groet ernstig, koel en afgemeten. Het is
mij thans duidelijk dat liefde die op
het eerste gezicht ontstaat, niet nood
wendig wederzijds behoeft te wezen. Ik
troostte mij echter met de gedachte dat
het Lot nog iets voor mij bewaard
moest hebben, anders zoude het Pauline
en mij nimmer weder in elkanders na
bijheid hebben gebracht. Dus is al wat
ik doen kan, achter de dikke roode gor
dijnen voor mijn venster op de loer te
liggen en mijne geliefde te bespieden,
als zij onder de bewaking van die oude
Teresa uitgaat of tehuis komt. Tegen
woordig moet ik ook daarbij de meeste
voorzorg in acht nemen, daar de duen
na mij eenmaal opmerkte, en thans zie
ik, telkens als zij uitgaat, haar door
dringende oogen op mjjn schuilplaats
gericht. Waarlijk, ik begin een hekel
aan Teresa te krijgen.
Maar al ben ik dan ook weinig ge
vorderd, ik ben toch in hetzelfde huis
en adem dezelfde lucht in als Pauline,
ik beu een geduldig man en in staat
de gelegenheid af te wachten.
Ziehier op welke wijze die kwam. Op
zekeren avond hoorde ik een val, het
gerinkel van porselein en een angst
kreet. Ik snelde mijn kamer uit en
vond Teresa luid schreiend op de trap
liggen te midden der ruïne van het
kostbaarst theeservies der hospita. Mijn
kans was daar 1
Met de schaamtelooze huichelarij der
liefde, snelde ik haar te hulp, en ver
leende haar mijne hulp alsof zij mijne
moeder ware geweest. Ik trachtte haar
op de zorgvuldigste wijze op te heffen
maar zij zonk weder neder, terwijl zij
herhaaldelijk kermde: dat zij eqn harer
voeten gebroken had 1
Ik bemerkte terstond dat Teresa's
kracht niet in het spreken van de En-
gelsche taal was gelegen dus vroeg ik
haar in het Italiaansch wat haar over
komen was. Toen zij haar moedertaal
hoorde, verhelderde plotseling haar ge
laat en vernam ik, dat zi] haar knie
zoo ernstig bezeerd had, dat zjj niet in
staat was zich op te richten. Ik zeide
dat ik haar naar hare kamer wilde bren
gen, en zonder haar antwoord af te
wachten, beurde ik haar op en droeg
haar naar boven.
Pauline stond bij de trapleuning. Ha
re groote donkere oogen waren wijd ge
opend en naar gansche voorkomen ver
ried de grootste ontsteltenis. Ik rustte
een oogenblik, en verklaarde haar wat
er gebeurd was, daarop droeg ik de
vrouw naar haar eigen kamer, en legde
haar op haar bed. De dienstbode van
het huis werd om een geneesheer uit
gezonden en toen ik mij verwijderde,
dankte Pauline mij voor mijn hulp.
(Wordt vervolgd.)
