ramplbij gewerkt
(stromeid), en zou bij een dijkdoorbraak in korte tijd de dijk
opgejaagd kunnen worden. Tegen de morgen minderde de storm tot
harde wind, maar het was heel koud. Het was net even boven het
vriespunt en zo nu en dan was er een bui met soms hagel, soms
j achtsneeuw
s'Maandags om acht uur kwam de dijkbaas langs en zei dat ik wel
naar huis kon gaan. De volgende nacht zou de dijkwacht door een
ander worden overgenomen. Na het ontbijt kreeg ik de auto van
mijn vader mee en probeerde via Geersdijk naar Kortgene te komen
om te zien of ik mensen kon helpen evacueren van Kortgene naar
Wissenkerke. De rit ging over de zwaar getroffen Torendijk, waar
vele mensen tussen het wrakhout naar slachtoffers en bezittingen
aan het zoeken waren. De verwoesting was verschrikkelijk.
Een muur van water van wel vier meter hoogte had de huizen met
een snelheid van minstens honderd kilometer snelheid in een
fractie van een seconde in elkaar gedrukt en op de dijk geworpen.
De rijbaan op de dijk was zo goed als het ging vrijgemaakt van
wrakhout. Bij hotel-cafe de Graaf van Buren werden doodvermoeide
geemotioneerde mensen in de auto geduwd met het verzoek de mensen
naar de Kroon in Wissenkerke te brengen, vanwaar zij naar een
evacuatie-adres werden gebracht. Tevens kreeg ik het verzoek zo
vlug mogelijk weer terug te keren. Zo pendelde ik die
maandagmorgen met meerdere auto's heen en weer. Tegen de middag
was de evacuatie zo goed als voltooid en keerde ik naar huis
terug. Hier kreeg ik een nieuwe emotionele verrassing. Mijn
zuster Nellie was uit Zeeuws-Vlaanderen overgekomen om te kijken
of haar familie het had overleefd. Tevens kwam kort daarna
Matty's vader vanuit het ziekenhuis in Goes terug. Hij was ook
in de veronderstelling geweest dat wij allemaal verdronken waren.
De breukoperatie was maar uitgesteld. Hij trof ons levend aan en
zijn vee stond veilig bij ons op de boerderijHij was via
Kortgene gekomen en had een vrouw in laarzen en een jas met
bontkraag gezien tussen de mensen. Het bleek prinses Wilhelmina
te zijn geweest. Groot was de ontroering geweest van haar en de
mensen tussen wie zij zich begaf, toen zij in de gaten kregen wie
ze was. Niemand had het in het begin in de gaten of liet niets
merken. Pas toen zij verder gelopen was, ging het gerucht rond.
Hij vertelde dat er in Goes verteld werd dat geheel Noord-
Beveland onder water stond, en dat hij zodoende vreselijk in
spanning had gezeten.
De nieuwslezer vermelde dat alle militairen onmiddellijk naar hun
onderdelen moesten terugkeren. Indien dat niet mogelijk was,
moesten zij zich melden bij de gemeente waar zij zich bevonden.
Nu de storm was afgenomen tot een harde wind, en meer naar het
oosten was gedraaid, was de bedreiging voor onze polder
geweken. Wel was de verdediging van uit het zuiden zwak. Van Kats
tot de Geersdijkse haven waren de dijken finaal weggeslagen,
vanaf de steenglooiing met hier en daar stroomgaten. Binnendijken
waren verdwenen, zwaarbeschadigd of doorgebroken.
Er werd besloten de veestapel van de Vrieze weer naar de
Palmhoeve terug te brengen. Daar ik mij moest melden moesten
mijn vader broer en knecht dat karwei opknappen. Zo rond half
Pagina 6
