rampioijgewerKt
gelost was, verdween het weer.
Direct ging ik terug naar de zendpost om te horen of er nog
andere vliegtuigen in aantocht waren. De volgende dropping zou
om twee uur s'middags komen en dat gebeurde ook.
Waterschapsmensen en helpers konden de zakken veilig weghalen en
daar brengen waar ze hard nodig waren. De dagen daarop zouden er
nog vele droppingen volgen.
Een gebeurtenis in Wissenkerke wil ik nog vermelden. In het
gemeentehuis in Wissenkerke waren enkele zendamateurs
neergestreken die er in waren geslaagd een lading zandzakken in
een straat te laten droppen. Dit zou volgens hen het voordeel
hebben dat de zakken gemakkelijker konden worden opgeladen dan
op een bemodderd sportveld. Dat dit levensgevaarlijk voor de
dorpsbewoners was, realiseerden deze lieden zich niet. De
gevolgen bleven niet uit. Ik meen dat het donderdagmiddag was dat
enkele pakken met zandzakken door de daken van enkele
schuren ploften. Toen ik s1 avonds voor enkele opdrachten in het
gemeentehuis van Wissenkerke moest zijn, werd ik in contact
gebracht met de zendamateurs. Zij vonden het prachtig dat via hun
de dropping zo goed was geslaagd. Het werd nog even een verhitte
discussie maar ik begreep al vlug dat bij hun meer op het
spectaculaire ging dan om werkelijke hulpverlening.
Terug in Colijnsplaat rapporteerde ik het voorval aan luitenant
Koene. Naar ik later heb vernomen zijn de droppings in
Wissenkerke stopgezet of hebben ze op een andere lokatie nog
plaatsgevonden
Het bleek dat de zender een grote stroomgebruiker was en dat wij
mijn neef Bram van der Weele en ik) alles moesten inzetten om
de accu's te laden. Via de zender werd er om een grote acculader
verzocht en die werd vrij spoedig via een helicopter bezorgd.
In een garage in Wissenkerke werden de accu's constant geladen.
Wij moesten minstens drie keer per dag met de accu's slepen. Ook v
erzorgden wij accu s voor de radioposten op Schouwen-Duiveland
Dinsdag avond werd ik bij burgemeester Schuit geroepen. Hij was
in gezelschap van de politie-commandant van Noord-Beveland opper F
rankeDe
burgemeester vroeg mij of ik bereid was en tijd had om mij ter
beschikking van de politie te stellen, samen met de auto van mijn
vader. De politie had op het eiland geen beschikking over vervoer
(alleen fietsen), telefoon of zendontvangersEen beter contact
met de politie in de dorpskernen was in die dagen hard nodig. Ik
gaf te kennen dat zij over mij en de auto konden beschikken in
samenspraak met luitenant Koene, en dat die combinatie wel zou
kunnen. Tot het moment dat de militaire hulp werd gestaakt ging
ik met opper Franke bijna dagelijks alle dorpsposten langs. In
de morgen was dat meestal Kats en eindigde ik altijd in cafe
Versprille waar de opper altijd twee cognac kreeg. Hij dronk
nooit alleen, hij zei altijd dat zijn chauffeur het koud had en
ook wel een cognacje lustte tegen de kou. Betalen gebeurde nooit.
In het begin was ik
verbaasd, maar vanwege de kou sloeg ik ze niet af.
Rond kwart voor twaalf kon ik me weer bij de burgemeester en
Pagina 8
