I HUMOR de andere derden den scheidenden wandelstok met 330 Geref. Kerk, v.m n.m. Geref. Gemeente. Wenken voor Zonnebaders Meneer Mulder komt op het bemidde lingsbureau, afdeeling vrouwelijk dienst personeel. Bent U het, vraagt hij aan de juffrouw van 't loket, die de vorige week een keuken meisje bij mij hebt geplaatst? Ja, meneer! Zoo, nu, dan moet U vanmiddag eens bij me komen eten Woedende chef tot den jongsten bediende Geef je toe, dat je hier al langer dan een uur zit te slapen?! Ja meneer, maar ik droomde van de zaak. Je moet, zei de oude filosoof tot zijn leerling, je moet iemand nooit zeggen, dat hij oud is geworden. Ten eerste weet hij het zelf en ten tweede wil hij het zelf niet weten. BURGH. Met ingang van 1 Juli is de dagelijksche leiding in de Domaniale duinen opgedragen aan den heer N. Lijsen, welke reeds geruimen tijd in de duinen werkzaam was. u. ds Kentie. Gefingeerde ramp Groote bedrijvigheid heerschte Zaterdag middag op het vliegveld Haamstede, in verband met een demonstratie, te Ypenburg gegeven door de centrale commissie voor de Bloedtransfusiediensten van het Neder- landsche Roode Kruis, in samenwerking met de Nationale Luchtvaartschool en Bond van Nederlandsche Sportvliegers. Het doel van de demonstratie was aan te toonen, dat het vredeswerk van het Roode Kruis, o.a. het hulp verleenen bij een ramp van een groote omvang, zeer bevorderd wordt door een samenwerking met vliegtuigen, die snel dokters, transport- colonnes en verplegend personeel naar de plaats des onheils kunnen brengen. Verondersteld werd, dat te Zierikzee een gashouder ontploft was en in die plaats een noodtoestand heerschte. Het bericht van de ramp werd draadloos doorgegeven en alle vliegtuigen kregen order terug te keeren van andere vliegvelden werden onmiddellijk toestellen naar Haamstede gedirigeerd. Met een zevental particuliere vliegtuigen arriveerden uit Ypenburg verschillende dok toren, Roode Kruissoldaten en pleegzusters, die door Mr. Dusseldorp, Kringcommissaris in Zeeland van het Ned. Roode Kruis en Jhr. en Mevr, Röell werden ontvangen. Later op den middag landde Dr. Brouwer uit Soesterberg met het ambulancevliegtuig van het Roode Krui? en het snelle toestel van Ph. Kok met een viertal opgeroepen bloedgevers. Alle toestellen keerden daarna naar Ypenburg terug. HAAMSTEDE. De dag voor den offi- cieëlen datum van zijn gevraagd eervol ontslag, heeft de heer B. M. v. d. Velde afscheid genomen als gemeenteveldwachter. De burgemeester Jhr. R J. H. Q. Röell herinnerde aan de vele diensten gedurende 32 jaar op Haamstede als veldwachter ver leend. Steeds was v. d. Velde hulpvaardig voor de ingezetenen en in vele gevallen de vraagbaak. Waar hij tevens gemeentebode was, kwam hij veel met de secretarie-bevolking in contact. Ook deze diensten werden door hem steeds stipt uitgevoerd. Namens het gemeentebestuur bood de burgemeester hem als herinnering aan de prettige samenwer king een rooktafel aan. Na de burgemeester sprak de heer C. de Jonge, brigade-commandant van de Rijks- veldwacht, woorden van dank voor de goede samenwerking die er steeds tusschen Gemeente- en Rijkspolitie bestond. Bij het afscheid der collega’s, was politieman als souvenir een zilveren knop aangeboden. Namens de wethouders sprak de heer M. den Boer, woorden van waardeering tot dhr. v. d. Velde, die allen dankzegde voor de gesproken woorden en geschonken souvenirs. BURGH. In tegenwoordigheid van de voltallige Raad, heeft de gemeente-veld- wachter B. M. v. d. Velde afscheid genomen als zoodanig, wegens het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd. Burgemeester Jhr. A. v. Citters sprak hem t eerst toe. Hij memoreerde, dat, hoewel hij zijn dien- j v. d. Velde toch al langer in zijn dienst heeft gadegeslagen, speciaal wanneer hij per K L M. naar Schouwen kwam en dan v. d. Velde daar dienst zag doen op het vlieg veld. Onder het aanbieden van een stoel dankte hij v. d. Velde nogmaals voor de vele belangrijke diensten welke hij aan de gemeente Burgh heeft bewezen. Daarna voerde Wethouder Boot het woord, die hem ook dankte voor zijn vele werkzaamheden in het belang der gemeen schap verricht en eindigde met een toepas selijk gedicht. Vervolgens richtte oud-bur- gemeester Boot het woord tot v. d. Velde, die memoreerde, op welke vriendschappelijke wijze zij altijd met elkaar hebben omgegaan. Vooral de dismbuue-tijd, was ook voor v. d. Velde een drukke tijd. Hij dankte v. d. Velde nog eens voor de vele diensten aan hem bewezen en voegde er ook de wensch aan toe, dat hij in zijn ambteloos leven een gelukkige levensavond zal mogen genieten. Nadat ook Wethouder v. Zuijen nog een kort woord tot v. d. Velde ge sproken had, dankte v d. Velde voor de vele goede wenschen en voor het stoffelijke blijk van waardeering. De oude knotwilg Toen ik hem ruim veertig jaar geleden voor het eerst zag was hij reeds bejaard. Westen-Schouwenaars, op gevorderden leef tijd vertelden mij wel eens, dat zij in hun jongensleeftijd gerust hadden op zijn breeden kop. Hij stond in den hoek tusschen den inlaagdijk en Krouwersweg en had het, al stond hij daar alleen, niet zoo eenzaam als men wel zou denken. Behalve jongens en groote menschen, passeerden hem dikwijls paarden en koeien. De vogels bezochten hem menigmaal en lieten soms hun zaadjes vallen in zijn grilligen kop, die in het ver zamelde stof ontkiemden en een vegetatie deden ontstaan; mos bekleedde zijn schors. Hij leek in veler oogen niet mooi, maar ik mocht hem gaarne lijden evenals alle boomen, want, wat is een landschap zonder boomen Hij groeide steeds, want hij kon het. Ieder voorjaar vertoonden zich zijn smalle-, zachtgroene-, viltachtige bladeren, zijn takken werden grooter. Ook hij had groot kunnen worden, evenals zijn broeder, den schotwilg, die zijn kruin hoog in het hemelruim ver heft. Maar hij mocht niet, evenals zijn soort- genooten. Na zes of zeven jaar kwam de gevreesde snoeier en ontroofde den boom zijn takken. Zijn kop werd knoestig, breed en stomp. Arme boom! Werdt gij zoo ver nederd, omdat gij groot wildet worden? Was het eigenbelang van den eigenaar of gewoonte Maar hij wilde doorgroeien, tegen de verdrukking inweer ontsproot hij en kreeg nieuwe takjes; de takjes werden takken en wederom kon hij trotsch zijn, ’t Duurde echter niet langopnieuw gevoelde hij de ruwe hand, ontving hij dezelfde straf. Zoo suk kelde hij jaren lang. Geregeld verschroeide hem de felle zomerzon, of geeselden hem ruwe voor- en najaarsstormen, regen, hagel en sneeuw. „Sic transit gloria mundi” (De glans der wereld gaat voorbij); het viel ook hem ten deel. Hij verteerde zich zelf; zijn zwakke wortels konden geen voldoend voedsel meer uit den bodem ophalen. De pit was er uit, hij begon langzamerhand te vermolmen en leefde tenslotte slechts op den bast. Op een dag moest ik hem voorbij; uitgestrekt lag hij in het hem omringende gras. Een ruwe windvlaag had den zwakke gebroken. Het speet mij, want ik hield van hem. M. G. Juist in de eerste warme zomerdagen krijgt de arts ernstige gevallen van zonnebrand te behandelen, die niet alleen oorzaak worden van pijn en ziekte, maar tevens vaak van blijvende euvelen. Het is onbegrijpelijk, dat de artsen, ondanks de veelvuldige voor lichtingen in de dagbladen en tijdschriften, steeds weer talrijke slachtoffers van het zonnebad te handelen krijgen. Dat de zonnebrand juist in de eerste zomer dagen zooveel slachtoffers maakt, moet ver klaard worden door het feit, dat de hitte der zonnestralen tengevolge van den toch nog koelen wind niet zoo gevoeld wordt, waardoor het zonnebad te lang wordt ge rekt. Merkwaardigerwijze spreekt de leek dan van „windbrand”, doch er moet op gewezen worden, dat de wind niets té maken heeft met de ontstekingen, die karakteristiek zijn voor zonnebrand. Men onderscheidt evenals bij wonden den eersten, tweeden en graad van den zonnebrand De eerste graad kenmerkt zich door rood en opgezet huid- weefsel, vergezeld van een lichte pijn, hoofd pijn en moeheid. Bij den tweeden graad komen blaren voor, de pijnen zijn veel heviger, men heeft het koud, is koortsig en voelt zich allesbehalve fit. Bij den derden graad zijn de blaren veel grooter en verder ingebrand, zoodat na het barsten er van rauwe plekken ontstaan. Ook nu zijn de pijnen weer veel heviger, kou, rillingen en hooge koorts. De toestand is zoo ernstig, dat bij een zwak hart plotse ling de dood kan intreden. Predikbeurten BURGH. 10.30 ds Saraber. HAAMSTEDE. Ned. Herv. Kerk. v.m. 10.30 10.30 u. ds Mulder. ds Mulder. 10.30 u. Leesdienst 3 RENESSE. 10.30 uur Ds Faber. 's Avonds 8 u. ds Kentie i. h. Evang. Lok. NOORDWELLE, 8 uur Ds Faber. R.-K. Kerk te Zierikzee Zondags de H.H. Missen 7 en 10 uur de Hoogmis. Communiceeren kwart voor zeven, acht uur en half negen. 7 uur ’s avonds Lof. In de week de H. Mis om 7.30 uur. Citters sprak hem als burgemeester slechts kort van l sten gebruik heeft mogen maken, hij gadegeslagen, speciaal Wat alleen in Artis gebeuren kan Een van v.m n.m. Voorzichtigheid geboden, bruine huid is geen teeken plotselinge gezondheid

Krantenbank Zeeland

Schouwen's Badcourant | 1937 | | pagina 2