Vlinders
lp I s P
1
DE BADCOURANT
Dit seizoen
s&t m,,
««MOM
H
I
3
.Intussen koersen we alweer l
heel hard naar de herfst en
k I J 1 dan zal de eenzaamheid weer
En dit moet alweer de laatste
Badcourant zijn in het seizoen
1968. De dagen, de weken, de
maanden zijn ons als duinzand
door de vingers gegleden. Dat
is wel jammer, maar er is niets
aan te doen. Laten we ons
over - de omstandigheden van
deze zomer euphemistisch uit
drukkenhet had beter
kunnen zijn. Teveel regen, te
veel wind, teveel somberheid
en dan soms die wat verlam
mende klamheid, met als eind
resultaat dikwijls een donder
bui. Ja, het had beter kunnen
zijn. Maar toeristenseizoenen
- het is net als met de boeren
seizoenen - moet men „reeks-
gewijs” bekijken. Dan komt
men geredelijk tot een goed
gemiddelde. Zo is dat ook.
Onder alle omstandigheden
evenwel - het zij met beschei
denheid gezegd - heeft „De
Badcourant” stand gehouden.
Zijn taak was weer een veel
omvattende; allerlei informa
ties konden worden doorgege
ven, instructieve artikelen ga
ven wat leesstof, plaatjes lieten
zien hoe mooi het is en de
Middenstand kon ook zijn
stem in „De Badcourant” kwijt
Even klappend uit de school:
„De Badcourant” is geen don
derkopse, waaruit „zomaar”
een „kikker” groeit. Er moet
nog heel wat aan gesjouwd
worden, voordat het eindresul
taat op tafel in pension of ho
tel of op het luchtbed in de
tent ligt. De redaktie heeft dit
allemaal graag gedaan, zich
overtuigd wetend van de dank
dargenen, die aan het eindpro
dukt echt iets hebben gehad.
WISW iaa
16 AUGUSTUS 1968 No. 10
Brouwershaven
Kleine vos op Koninginnekruid
ia-
b
BADCOURANT
iMMM
De kleine vos en de dagpauw-
oog brengen hun jeugd als rups
vaak in grote menigte tegen. La
ter verpoppen zij op allerlei ver
borgen plaatsen en tenslotte ko--
men de vlinders te voorschijn.
Bij nadere kennismaking valt
dat erg mee. Wel zijn de boven
vleugels meestal grijs of bruin
gekleurd, maar de schakeringen
zijn van een aparte schoonheid.
De ondervleugels zijn echter in
vele gevallen fel gekleurd, maar
deze kleuren zijn in rust onder
de voorvleugels verborgen. De
mooiste zijn wel de beervlinders
met hun gele en rode ondervleu
gels. En dan het rode weeskind,
dat getooid is in de kleuren van
de stad Amsterdam.
Als in de herfst de bloemen ver
dwijnen, zoeken de volwassen
vlinders een beschut hoekje op
zolders of in schuren en bren
gen daar de winter slapend door.
Vroeg in het voorjaar kan men
ze dan weer tegenkomen op de
gele bloemen van het kleine
hoefblad en soms op wilgenkat
jes. Voor atalanta en distelvlin-
der is onze winter over het alge
meen te lang en te koud. Een
enkele maal gelukt het hen
slechts hier deze tijd door te
komen. Maar elk voorjaar ko
men deze vlinders uit zuidelij
ker streken ons land binnen en
dat is ook de reden dat zij veel
later dan de kleine vos en de
dagpauwoog verschijnen.
Ook onder de nachtvlinders zijn
trekkers uit het zuiden. De op
vallendste daarvan is wel de
doodshoofdvlinder, die tevens
onze grootste vlinder is. Zijn si
nistere naam heeft hij te danken
aan de vlekkentekening op de
rug, die wel wat op een doods
hoofd gelijkt. En om het geheel
nog griezeliger- te maken, laat
hij bij het oppakken een knar
send gepiep horen.
JAC, VIERGEVER.
Maar niet alleen om van de zon
te genieten zijn ze hier gekomen.
Telkens prikken zij hun lange,
fijne tong, die in rust als een
horlogeveer opgerold is, in het
binnenste van een bloempje en
blijven dan even rustig zitten
honingzuigen. Tegelijkertijd
blijft er dan wel wat stuifmeel
aan die tong kleven en
wordt op die manier naar andere
bloemen vervoerd. Zo spelen
ook zij. die uiterlijk alleen van
licht en warmte genieten, hun
rol in de kringloop der natuur.
Nu zij zo verdiept zijn in hun
bezigheden, bieden zij ons een
goede gelegenheid tot rustig be
kijken. Sommigen van hen heb
ben kleurige „pauweogen” op de
vleugels. Dat zijn de dagpauw-
ogen. Anderen hebben roetzwar
te vleugels met brede, oranje
rode banden en heten atalanta’s
of nummervlinders. Deze laatste
naam slaat op een lijnenteke-
ning op de onderkant van de
vleugels die op cijfers gelijkt.
Gratis verspreiding te Burgh, Haamstede, Renesse, Scharendijke en
Het koninginnekruid bloeit. De
forse planten lijken nu wel
licht-lila bloemruikers en op
zonnige, zomerse dagen zijn er
altijd vlinders op bezoek. En
dan ïs het een lust om daar
eens rustig bij te kijken en te
genieten. Want die vlinders
paraderen als volleerde man
nequins over de bloemenweelde.
De vleugels wijd opengeklapt,
)m toch maar niets te missen
van het zomerse licht.
verschijnt gedurende de zomer
maanden in westelijk Schouwen,
ten gerieve van de badgasten en
wordt elke week gratis huis-aan-
huis bezorgd en is een uitgave
van Drukkerij Lakenman Och-
man, postbus 1, Zierikzee.
Als zij de vleugels tegen elkaar
klappen is dat goed te zien. De
derde bezoeker is een stuk klei
ner en zijn Vleugels dragen een
mozaiek van zwart en wit op
een roodbi-uine ondergrond. Dit
is de kleine vos. Het zijn allen
leden van de familie der schoen
lappers. Hoe heeft men zo’n
wonderlijke naam voor zo’n
kleurrijk gezelschap kunnen be
denken? Met wat geluk kan men
nog een vierde lid van deze fa
milie ontmoeten, de distelvlin-
der, die echter, zoals de naam al
doet vermoeden, de voorkeur
aan distels geeft.
daf °P de brandnetels door. Deze herkennen zijn aan het oogvlek-
zwarte rupsen komt men daar je op de vleugeltippen.
En niet alleen in de zonneschijn
dartelen vlinders rond. Bij het
vallen van de avond verschijnen
de nachtvlinders, die men
meestal alleen te zien krijgt
wanneer zij om de brandende
lamp razen. De nachtvlinders
lijken op het eerste gezicht maar
een grauw volkje.
Zo werd deze foto van
Haamstede - uiteraard
met ,n fikse telelens - ge
nomen van de trans van
(ons aller) Plompetoren.
Een heel eind weg; de fo
tograaf mag van een suc
cesje spreken.
V UWU-Ijvl/v wordt daar alleen de schorre
kreet van de meeuwen ge
hoord en wist de wind de
voetsporen van vele vakantie
gangers weer uit. Dat kan me
nigeen wat melancholiek stem
men. De vergankelijkheid van
het zomerseizoen maakt ons
soms wat droevig, maar dat
mag toch niet het laatste zijn.
Boven alles toch zal de dank
bare herinnering aan het vele
schoons dat Schouwen bood,
beklijven en daaruit zal men,
naar wij van harte hopen, de
kracht putten om straks met
hernieuwde krachten weer
aan het werk te gaan, in de
verwachting hier eenmaal
weer terug te komen.
Een volgend jaar hoopt de
Badcourant weer paraat te
zijn.
Ons laatste woord hier is dan
ook: „Graag tot ziens!”
Schouwen en Duiveland
- het- zal velen in dit
seizoen voor het eerst of
bij vernieuwing duidelijk
zijn geworden - is een
fotoparadijs. De streek
ligt op de grens van land
en water en de lucht pro
fiteert daarvan. In allerlei
schakeringen laat het zich
„vangen” door de foto
graaf, die ..speelt” met het g
landschap en verbaasd I
staat over de plotselinge j
klaarte van de horizon in 3
dit wijde land. d
Met deze grote vier is het gezel
schap van bonte vlinders niet
uitgeput. Nog vele anderen kan
men ontmoeten. Bijvoorbeeld de
koolwitjes, die de schrik van de
koolverbouwende tuinliefheb
bers zijn, want die witjesrup-
sen kunnen de planten deerlijk
toetakelen. En kijk ook naar die
watervlugge blauwtjes, de
paarlmoervlinders met hun
warm gloeiende kleuren en de
zandoogjes, die gemakkelijk te
is weer bijna voorbij! Bedenkt
U binnenkort nieuwe plannen
om tot een glorieus seizoen
in 1969 te komen... schakel
dan voor uw drukwerk DRUK
KERIJ L O in! Zij hebben
goede ideeën, waar echt iets
in zit!
Jannewekken 11 - Zierikzee
Telefoon (01110)2255
A
