NIEUWS- eis ADVERTENTIEBLAD
AMERIKA.
m
No. 5.
Zaterdag 30 Juni
1883.
nr?m
J. 1. C. POT,
V
"I
T EB
ORÜ
ig
:oop
)NE|
1.
PUBLICATIE.
Bekendmaking.
I.
BUITENLAND.
a. s.
DE THOOLSCHE
it f
aani:
ER!
Dit blad verschijnt eiken Zaterdag.
Prijs per 3 maanden, franco per post 65 cents.
UITGEVER:
T HOLE N.
Advertentiën van 1 tot 4 regels 40 cents iedere
regel meer 10 cents; groote letters naar plaatsruimte.
Ingezonden stukken worden vóór Donderdag
avond ingewacht.
Nationale Militie.
Oproeping van Verlofgangers.
De Burgemeester van Tholen; Gelet op eene aan
schrijving van den Heer Commissaris des IConiugs in
deze provincie, van den 18 Juni 1883A no. 1841/1,
3e afdeeling;
Roept bij deze op, al de zich in deze gemeente
bevindende verlofgangers der nationale militie van de
lichting van 1880, behoorende tot het 3e Regiment
Infanterie tegen den 13cn Augustus 1883 op welken
dag zij des namiddags vóór 1 ure bij hun korps
zullen moeten aangekomen zijn, en waarheen zij zich
rechtstreeks moeten begevenvoorzien van een order
tot opkomstvan hun voor gezien geteekende verlof
pas en van al de voorwerpen van kleeding en uit
rusting, door hen bij hun vertrek met groot verlof
medegenomenten einde in vverkclijkeu dienst te
worden gesteld.
■Wordende zij, voor zooveel noodig, er op gewe
zen, dat, zoo zij in gebreke blijven op den bepaal
den dag onder de wapenen te komen zijbij hunne
latere opkomstzooveel langer in dienst zullen wor
den gehoudenen dat zij.niet aan de oproeping
voldoendeals deserteur zullen worden behandeld.
En is hiervan afkondiging geschied waar
het behoort, den 30 Juni 1883.
De Burgemeester voornoemd
C. J. DE WEDER VAN NOORDEN.
Burgemeester en "Wethouders van Tholen zullen
op Dinsdag den 10 Juli 1883 des middags te 12
uur ten raadhuize aldaar publiek verkoopen: een Iloop
STRAATMEST.
21 De voorwaarden der verkoop liggen van af heden
ter lezing ter secretarie iederen werkdag des voormid
dags van 912 uur.
Tholen den 30 Juni 1883.
9,li
Naar aanleiding van een boekje, getiteld:
„Minnesota en Dakola"waarmee wij met
zeer veel genoegen kennis maaktenwillen wij
den lezers van dit blad het een en ander van
Amerika mededeelen.
„En de redactie van de Thoolsche Courant
had", zoo zullen er velen misschien denken,
„nog pas in een buitenlandsch overzicht be
weerd, dat wij zoo uitstekend goed op de hoogte
van dat land waren. Waarom er dan nog iets
f over te schrijven?"
Waarom? Eenvoudig omdat wij meeuen,dat
velen wel op de hoogte zijn van den toestaud
hunner betrekkingen, die in Amerika wonen,
of zij veel of weinig verdienen, rijk zijn ge
worden, in welke plaats of staat van dat land
zij wonen, enz.; maar in den regel weinig weten
van de eigenaardige dingen, waardoor Amerika
zich zoo zeer onderscheidt..
Minnesota en Dakola zijn de twee Staten van
Amerika, waarbeen de meeste landverhuizers
tegenwoordig trekken. Werden voor een twintig
tal jaren de Staten Ohio, Michigan en JFisconsin
door de Europeesche landverhuizers nog als veel
belovende gewesten beschouwd, nu zijn die
langzamerhand zoo bevolkt geraakt, dat het
doel waarmee het vaderland verlaten wordt,
alleen dan bereikt kan worden, wanneer zij
steeds „dieper Amerika in" hunne woonplaats
zoek n. De twee genoemde Staten zijn vóór
enkele jaren aan de beurt gekomen om binnen
weinige jaren natuuilijk weer bevolkt te zijn,
want duizenden aan duizenden konen daar
jaarlijks aan om „hun brood" te verdienen.
Gehuchten, dorpen, ja zelfs steden schijnen als
uit den grond op te rijzen. Waar drie of meer
huizen bij elkaar staan, komen er spoedig meer
bijvormen ze spoedig een plaatsje. Sommige
van die plaatsjes ontwikkelen zich met ver
bazende snelheid. Om dit toe te lichten neemt
de Schrijver van het genoemde boekje als voor
beeld de stad Crookston aan de St. Paul-spoor-
weg gelegen. Toen hij in Augustus 1878 dat
plaatsje bezocht bestond het uit enkele onaan
zienlijke, meest houten gehouwen en telde
ongeveer 30 zielen. Thans is de bevolking bijna
vier duizend; de huizen van toen zijn verdwenen
en hebben plaats gemaakt voor schoone en
solide gebouwen. En dat in den tijd van nog
geen vijf jaar
Een spoorweg geeft gewoonlijk den stoot aan
het bevolken van gewesten. Dit was ook het
geval in den Staat Minnesota. De St. Paul-
spoorwegmaatschappij heeft daar den eersten
spoorweg aangelegd. Eerst had die maatschappij
groote uitgestrektheden land van het Gouver
nement gekocht, en zoodra was niet een ge
deelte van den spoorweg aangelegd of ver
scheidene landverhuizers richtten spoedig hunne
schreden daar lu-eu. De maatschappij biedt hun
dan land te koop aan, natuurlijk met winst
maar toch op zeer voordeelige voorwaarden.
Gewoonlijk wordt 7 jaren lijd gegeven om te
betalen, terwijl de prijs niet zoo hoog is. Voor
160 acres, daaromtrent gelijk met 75 bunders,
wordt dikwijls niet meer dan 30 Dollars be
taald.
Naar gelang de stroom van landverhuizers
toeneemt, breidt de spoorweg zich steeds uit.
Pe St. Paul-spoorweg heeft dan ook reeds ver
scheidene zijtakken in Minnesota en Dakola in
aanbouw. Dit uitbreiden geschiedt echter niet
door lange lijnen in ééne richting te bouwen,
maar in verschillende richtingen korte lijnen,
die van jaar tot jaar verlengd worden. liet ge
volg is dat nieuwe landverhuizers die lijnen
volgenterwijl anderen ze om zoo te zeggen
vooruitloopen. Zoo ziet men dat in die streken
de spoorwegen niet, zooals in Europa, gevolg,
maar oorzaak zijn van bevolking. Zonder spoor
wegen zou het bevolken van die verbazend
groote vlakten eene onmogelijkheid wezen, want
hoe zou hetgeen men voortbrengt vervoerd
moeten worden en hoe zou men kunnen be
komen wat niet voortgebracht wordt
Het bouwen van een nieuwen spoorweg is
altijd zeker van landverhuizers tot zich te trek
ken; men tracht er zoo spoedig mogelijk bij te
zijn om land op te nemen in de onmiddellijke
nabijheid van stations, of langs rivieren in de
nabijheid van stations. Daarna komen de landen
tusschen de stations en langs den spoorweg
aan de beurt en breidt zich de bevolking ver
volgens aan weerszijden van den spoorweg uit.
Zoodra er nu land bebouwd wordt en er dus
graan te vervoeren is, worden bij die stations
graanpakhuizen elevatorsopgericht, waar de
farmes (landbouwers) uit den omtrek hun graan
kunnen brengen. De prijs van het graan (waar
over in een volgend artikel nader), volgens
de marktwaarde van den dag, wordt hun on-
iniddelijk uitbetaald; of als zij meenen, dat de
markt wel wat laag is, en dus vooreerst nog
niet willen verkoopen, krijgen zij een bewijs
dat zij eene zekere hoeveelheid graan in den
elevator voorhanden hebben. Dit bewijs of ele
vatorbriefje kunnen zij aan den elevator ten
allen tijde inleveren en er hun geld voor ont
vangen tegen den prijs van het graan op dieu
dag, of wel zij kunnen dat briefje aan ieder
ander verkoopen die hun voor die hoeveelheid
graan een prijs wil geven waarvoor de farmes
hut van de hand willen zetten.
De onkosten voor het bewaren van het graan
bedragen gemiddeld een cent per bushelruim
36 liter of kop.
Zomertarwe en haver zijn in Minnesota en
Dakola de voornaamste producten. Vooral de
harde tarwe wordt er veel verbouwd. Tarwe is
de lievelingsvrucht van den Amerikaan, omdat
men daarvoor altijd een markt heeft en dus
ten allen tijde geld kan ontvangen.
Dat wil daarom niet zeggen, dat vee van de
farm moet uitgesloten wordeu. Integendeel
er is gras genoeg en komt men hooi te kort
dan heeft men het zichzelf te wijten.
Nadat men nu bezit heeft genomen van het
land en zich een huis eu stal gebouwd heeft,
is het eerst aan de beurt, het opploegen van
zooveel grond als men het volgende jaar be
zaaien wil. Daarover echter in een volgend
nummer.
De nederlaag, die het ministerie Gladslone bij de
eedskwestie leed, was, zooals te begrijpen is, niet
gunstig voor de goede verstandhouding tusschen Par
lement en Ministerie. Nog meer werd het verzwakt
door de verwikkelingen met Ierland. Dit landdat
gedurende Elizabeth's regeering geheel onder de E«-
gelsche kroon onderworpen werdis langen tijd om
zijn vruchtbaarheid een „begeerlijk goed" voor
Engelsche li ris en baronnen geweest. Het Iersche
volkdat door zijne herhaalde opstanden tegen het
Engelsche gouvernementsteeds armer werdzich
zelfs in schulden moest stekenwas vaak genood
zaak zijne bezittingen tegen goedkoopen prijs van de
hand te doen. En de Engelschen waren in den regel
koopers. 't Mag gezegd worden dat de leren steeds
onderdrukt werdeu; hun geloof gaf der Engelsche
regeering daartoe een middel aan de hand. In afwijking
toch van het Engelsche volk bleven zij getrouw aan
