Gemengd Nieuws.
ALLERLEI.
Uitslag verkoopingen en o.a. sstedingen
li u rgerlijke Sta n d.
Kerknieuws.
w
üe werkstaking onder de Bootwerkers te
Botterdam, die sedert de laatste dagen der vorige
week bestaat en zijn oorzaak vindt tengevolge
het terugbrengen der loonen bij de firma Muller
en Co., waardoor andere erts-firma's noodwendig
in concurrentie moeten treden, begint een ernstig
karakter aan te nemen, omdat de leiders dier
partij voortgaan om hen, die voortgaan met den
arbeid, zeer te bemoeilijken. Het is den stakers
niet voldoende dat op erts-, graan- en kolenbooten
de arbeid gestaakt wordt, men wil op alle vaar
tuigen, zelfs die in geregelde beurten varen, het
laden en lossen beletten en zoodoende niet alleen
te Botterdam maar ook te Vlaardingen, Schiedam
en Maassluis de geheele scheepvaart neerleggen.
De burgemeester van Botterdam heeft zich niet
alleen genoodzaakt gezien een proclamatie af te
kondigen, waarbij samenscholingen van meer dan
5 personen zijn verboden, maar de schutterij, de
weerbaarheid en de mariniers, zijn onder de
wapenen geroepen en patrouilleeren door de stad,
terwijl twee kauiionneerbooten ligplaats genomen
hebben op de rivier om met de pantserschepen
Evertsen en Kortenaar en de gaffelschoener Argus
hulp te bieden bij eventueele ongeregeldheden.
Ook is op 's rijkswerf te Hellevoetsluis order
ontvangen om met den meesteu spoed vier ge
wapende stoomsloepen dienstklaar te maken en
onmiddellijk daarna te laten opstoomeu naar
Botterdam.
De gevolgen der werkstaking blijven natuurlijk
niet uit. Verschillende verwacht wordende stoom
schepen, waaronder een van de firma Krupp en
een met 9000 balen koffie, hebben order gekregen
andere havenplaatsen binnen te loopen, terwijl
werkvolk uit Eugelaud wordt verwacht om in
de werkkrachten te voorzien.
Volgens bet jaarverslag van de Kamer
van Koophandel te Schiedam is aldaar in 1895
418,565,36 H.L. spiritus van 50 °/0 gefabri
ceerd, tegen 432,071,53 H.L. in 1894.
Deze cijfers wijzen een vermindering aan van
13,506,17 H.L. of 1 millioeu 350 duizend en
17 L., d. i. ruim 3 °/0 van de productie van
1894, waarbij nog komt dat er in 1895 meer
uitgevoerd is dan liet vorige jaar. Als nu daaren
tegen in andere jeueverproduceerende plaatsen
van ons land de aanmaak niet grooter is geweest,
dan mag men stellen dat er iy2 millioen liter
of 2 millioen tlesschen jenever uiinder gedronken is.
En wanneer men dan verder mag aannemen,
dat dit een gevolg is van den strijd van afschaf
fingsgenootschap, geheel-onthoudersboud, heils
leger en dergelijke, dan mogen de drankbestrij
ders tevreden zijn.
Want" hoèwct 3 °/0 schijnbaar niet veel is,
bcteekent liet toch, dat op gelijken voet voort
gaande het drankgebruik over 30 jaar van weinig
beteekenis en de onheilen er door gesticht tot
een eerbiedwaardig minimum teruggebracht zullen
zijn. Een spoorslag voor de volksvrienden om
met onverdroten ijver op den ingeslagen weg
voort te gaan.
In een nieuwsblad lazen we het volgende
„De vroegere avondscholen waren door haar
hybridisch karakter ten ondergang gedoemd. Voor
den een dienden zij als herhalingschool, voor den
auder als aanvulling der dagschool, voor de rest
als plaatsvervangende dag-of inhalingschool. Het
gevolg was, dat zij niemand bevredigden en in
1882 haar natuurlijkeu dood stierven."
Haar natuurlijken dood stierven 1 Is de schrijver
een vreemdeling in Jeruzalem? In tal van ge
meenten leven de avond- alias herhalingscholen
nog haar eigen hybridisch leven.
Anderhalf jaar geleden woonde te Witten
in Westfalen een gezin, bestaande uit man,
vrouw en vijf kinderen. Eensklaps verdween
de vrouw, alle nasporingeu waren tevergeefs en
men vermoedde dat zij door een noodlottig toe
val overleden was. Dezer dagen echter giug
de man met zijne kinderen naar de voorjaars-
kermis te Dusseldorp. Voor eene schouwburg
tent gekomen, waar het gezelschap der tent op
het theather kunsten vertoonde, zagen de kin
deren eensklaps hunne moeder. Deze nam, toen
neergezet was. „Geen van beiden waren we op
deze outmoetiug voorbereid. Uw dokter had
het goed voor en heeft natuurlijk op eene ont
moeting als deze niet gerekend. Eene ver
klaring ben ik u dus schuldig" vervolgde
Alfonze, zich tot den dokter wendende„Deze
dame en ik kennen elkaar zeer goed. Een aller
treurigste geschiedenis verwijderde ons van elkaar,
en nu we elkander hier ontmoeten, zou 't mij
veel waard zijn, zoo mevrouw mij toch een ge
sprek wilde toestaan."
Daar mevrouw Bosing geen tegenwerpingen
maakte, verliet de dokter de kamer, „met de
hoop," zei hij „dat het gesprek toch vooral tot
het. geweuschte doel leiden zou."
„Hoe dikwijls heb ik naar dit oogenblik ge
smacht, mevrouw," begon Alfonze ernstig. „Ik
dank u, dat ik al uw vertrouwen nog niet ver
beurd heb, dat bewijst mij uwe toestemming om
met mij thans nog te willeu spreken. Maar ik
begin dan met de bede, o beantwoord mij eerst
eeuige vragen: Welke samenloop van omstandig
heden moet dezeu stap van den dokter recht
vaardigen? verklaar mij toch iets van de zaak:
zij ontdekt was, de vlucht naar de kleedkan &r,
waar zij op aanwijzing van haren echtg' ot met
groote moeite door de politie werd gearrestt d.
De vrouwen in het verre Oosten genh'en
nergens zulk eene groote vrijheid als in Birfea.
Alle geld en goed, dat daar een muEje
huwelijk medebrengt, wordt zorgvuldig voor ii .ro
kinderen of erven bewaard. Ook neemt zij in
geval van echtscheiding haar vermogen w Cr
mede, en bovendien alles, wat zij miss*
dien tijd gewonnen of geërfd heeft. I
staat eene gehuwde Birinaasche veel om-
lijker in de wereld dan iedere Europeesc
in de meest verlichte Staten. De meisjes in Birma
volgen hare neigingen naar verkiezing, trouwen
wanneer zij willen en scheiden weder van hare
mannen, wanneer deze haar slecht behandelen,
en wel eenvoudig daardoor, dat zij de zaak voor
leggen aan de oudsten van het dorp. Wordt de
klacht voor gegrond gerekend, dan zal haar ver
langen ook steeds vervuld worden.
Eenige jaren geleden vertrok uit Tilden
een smid, zekere Hubregtse, naar den Oraf;j--
Yrijstaat, om daar zijn geluk te beproeven. En
werkelijk heeft hij er ook fortuin gemaakt; dfs
is hij onlangs tot burgemeester van Bethleliem
benoemd.
Volgens de Annales de ITnstitut Pasteur
te Parijs zijn aldaar in het jaar 1895 behandeld
tegen de gevolgen van hondsdolheid 1523 person mi.
Daarvan stierven er vijf, waarvan drie tijdens of
kort na de inenting. Deze van de sterfgevallen
aftrekkende, verkrijgt men eene sterfte van 0.13
der ingeënten.
In 1886 stierven 25 ingeënten, in 1887 14, in
1888 9, in 1889 7, in 1890 5, in 1891 4, in
1892 4, in 1893 6 en in 1894 7.
Onder de vreemdelingen, in 1895 aan het
instituut ingeënt, treft men aan 173 Engelschen,
35 Zwitsers, 20 uit Engelsch Indië, 11 Span
jaarden, 6 Nederlanders, 6 Belgen, 2 Turken,
2 Grieken en 2 Egyptenaren.
Edison heeft onlangs aan een vriend ver
teld, hoe hij zijn eerste cheque kreeg.
„Toen ik te New-York kwam," zei hij, om
mijn eerste uitvinding te verkoopen, twijfelde ik
zeer aan de waarde daarvan. Ik wist. wel, dat
het een zeer vernuftige uitvinding was i ar
toch kwam ik met een onaangenaam gevv/C1 uij
den fabrikant met wien ik onder
handelen.
„Als jongen had ik dikwijls verlangd, nog eens
een som van 500( te bezitten en ik hj&d
die som in mijn gedachten, hoewel ik in raij-
zeiven /.ei. ook mot 2000 dollars tevreden
zou zijn jeu de fabrikant mij vroeg, hfe-
vee! ik pa< -u', verlangde, begon ik te
stotteren v oeg bescheiden, wat hij mij wilde
betalen.
Kom morgen terug" antwoordde hij en
ik ging naar huis en droomde van de 5000
dollars die ik misschien den volgenden
dag zou bezitten.
„Toen ik den volgenden morgen terugkwam,
zei de fabrikant mij op vastberaden toon: „wij
zullen u 40.000 dollars geven en geen cent meer."
„Ik kreeg haast een flauwte, maar ik herstelde
mij spoedig. Binnen vijf minuten had ik mijn
naam gezet onder het contract en ik stond op
straat met de chèqe in de handbetaalbaar aan
Thomas A. Edisou of order 40.000 dollars
Alles draaide mij voor de oogen.
„Toen ik er over begon na te denken, schenen
de veertig duizend dollars mij veertig millioen
toe en ik zeide tot mijzelven: „Tom, je bent ge
fopt. Die chèque is niets waard." Toen ik naar
de bank ging en het briefje presenteerde was ik
ook volstrekt niet verwonderd dat de kassier, na
het zorgvuldig onderzocht te hebben, het mij
teruggaf met een paar woorden die ik niet ver
stond. Ik begreep daaruit, dat mijn vrees bewaar
heid was.
Ik stak de chèque in mijn zak en zocht een
vriend op, wien ik vertelde wat mij gebeurd was.
Hij onderzocht het briefje en zei „de chèque is
in orde; maar ge moet uw idenditeit bewijzen."
»Wij gingen toen naar de bank terug. De
kassier kende mijn vriend en nu had ik weldra
het geld in handen. Ik wist nog altijd niet of
ik wel wakker was, tot ik de nieuwe banknoten
in mijne hand voelde. Het was een groote bundel.
Ik verdeelde ze over al mijn zakken, zoodat ik,
waar ik mijn hand ook stak, het geld kon voelen.
„En denk je dat ik 's avonds in mijn hotel
mij uitkleedde? Dan heb je't mis. Ik ging geheel
gekleed naar bed met mijn zakken vol bank
noten, om niet den volgendeu morgen als ik
akker werd te ontdekken, dat alles maar een
oom was geweest."
Het gebruik van levensmiddelen in tablet-
n neemt steeds toe, en misschien komen wij
og eens tot den toekomst-staat door Daily
j G'raphic beschreven, waarin ieder burger dage-
lijks uit handen van een staatsbeambte een klein
pakje „universeel voedsel" ontvangt, tabletten,
in Staats-laboratoriums door wetenschappelijke
mannen bereid en waarin de voedingskracht van
j al ons tegenwoordig voedsel is gecondenseerd.
Maar als het eens daartoe komt, dan is het
voor de burgers van dien toekouist-staat te ho-
pen, dat het gecondenseerde voedsel meer kracht
i bevat, dan dat, hetwelk onlaugs bij wijze van
proef werd gegeven aan soldaten van het leger
I Jer Vereenigde Staten.
Zij kregen koffie- en soeptabletten, welke alleen
maar in kokend water gelegd moesten worden,
J stukjes ham, „welke verwonderlijk uitzetten in
I ile pan", en broodkoeken, welke in water op
zwollen als sponzen.
Daarmee toegerust, trokken zij uit, op een
i raarsch van 10 dagen. Maar reeds den vier-
i den dag moest de inarsch gestaakt worden, om
dat de soldaten te zeer uitgeput waren door het
onvoldoende voedsel.
Volgens een Amerikaansch professor kan
men niet straffeloos doordringen in de geheime
nissen van den schedel. Die hooggeleerde heer
verzekert namelijk, dat na het onderzoek van
een schedel met behulp van Röntgen stralen de
haren beginnen uit te vallen en dat binnen 71
dagen het hoofd geheel kaal wordt.
TRANSVAAL.
De Z. A. Bepubliek schijnt na de onthullingen
der schandalen van de Chartered Company een
nieuwe en krachtiger politiek tegenover Engeland
in te wijden. Dr. Leids, Staats-secretaris, seinde
aan Sir II. Robinson
„De dagbladen van de laatste paar dagen
melden, dat Hr. Ms. regeering Dog partijdigheid
toont tegenover de directeuien van de Britsch-Zuid-
Afrikaansche Maatschappij, voornamelijk tegen
over den lieer Rhodes. Deze regeering (de Z.-A.J
gelooft niet dat die berichten juist zijn. In hare
ineening is de Chartered Companjgelijk zij nu
beheerd wordt, een bron van gevc^r vyor geheel
Zuid-Afrika. De inval in deze Republiek is ge
daan door officieren en troepen, dragende wapenen,
welke aan die maatschappij behooren, en zelfs
het bijzondere verbod van Hr. Ms. was niet in
staat hen tegen te houden, niettegenstaande de
Chartered Company de internationale verplich
tingen van Groot-Brittanje op zich genomen heeft.
Het standpant van de lieden, die vooruit van het
plan tot den inval wisten en het steunden, is,
gelijk wij zien, dat zij aldus handelen in het
belang en voor de uitbreiding van het imperialisme
in Zuid-Afrika. De (Z.-A.) regeering gelooft niet,
dat het doel de middelen raag rechtvaardigen,
en zij is overtuigd, dat Hr. Ms. regeering uiet
met zulke misdadadige handelingen wil gediend
zijn. Zij die den inval verdedigden en onder
steunden, en die aan den anderen kant aan
dringen op eene edelmoedige bejeging van de
rebellen, die op het oogenblikkeu in de gevan
genis zijn, begrijpen niet welk onrecht en nadeel
zijn veroorzaken door zulk eene houding aan
te nemen."
President Krüger moet zijne grenzenlooze ver
bazing te kennen hebben gegeven over de offici-
eele verdediging, die Cecil Rhodes en de Britsch-
Z.-A. maatschappij in het Lagerhuis hadden ge
vonden. Wat het complot betreft, dit noemde
bij onverdedigbaar en de aanleggers moeten ge
straft worden. Er zou geen rust komen in Z.
Afrika voordat dit gebeurd was. Met die aau-
leggers schijnt de president vooral Rhodes en de
andere voorname samenzweerders bedoeld te heben
Waar is mijnheer Rosing, waar mag Klara zich
bevinden? o, verzwijg het mij niet zoo er iets
vreeselijks gebeurd is!" Zijne ontroering kon hij
bijna geen meester blijven. Een tijd had Alfonze
beleefd, dat dezelfde baud, die hem nu to
stoken werd, hem een paar maal daags tot wel
kom of afscheid gereikt werd. 't Bloed steeg
hem naar 't hoofd nu ze op dit oogenblik. de
zijne drukte, en had hij gedurfd, vol eerbied had
hij er een kus op gedrukt.
Mevrouw Rosiug was tot bedaren gekomen,
in hoofdtrekken vertelde zij nu de oorzaak van
de afwezigheid van haar echtgenoot en Klara.
„Mijn geduld wordt op een zware proef ge
steld," zei ze aangedaan. *,Mijn man wilde zijne
onderzoekingen niet opgeven en is ook naar
wensch geslaagd, maar heeft zich zoo ingespannen,
dat hij sedert eenige weken rust moet honden,
hij gevoelt zelf dat dit noodig is, en alsof alle? mee
moet werken om die rust te bevorderen is 't
verder reizen naar huis onmogelijk geworden,
doordat Klara haar voet verstuikt heeft; en hui
afwezigheid zal dus vooreerst nog niet eindigen.
Was vriendelijk van den dokter voor mij werk
H
vau deze gelegenheid te makeu, teneinde eene
verandering in mijne allervervelendste omgeving
te brengen en ik ben hem er dankbaar voor.
Dcch nu zie ik in, dat ik mij niet had moeten
blinden. De vraag „om eene leiding voor de
umatbode" rechtvaardigt mij niet eene betrekking
I aan te nemen die slechts heel kort door mij
rgenomen kan worden. De dokter heeft mij
I stellig beloofd u met dit alles bekend te maken.
Mij drukt dit thans zeer ter neer, en ik wenschte
dat gij mijn aanbod als nooit geschied wildet
aanmerken."
Met belangstelling had Alfonze het verhaal
aangehoord: en met oplettendheid den loop der
j omstandigheden nagaande, kreeg hij licht in deze
1 vreemde zaak.
Op zijn beurt verklaarde hij mevrouw Rosing
alles zich tusschen hem en Klara toegedragen
had en toen na een bescheiden tikje op de deur,
de dokter hen kwam verzoeken, bij zijne vrouw
de koffie te komen gebruiken, waren zij nog lang
1 niet aan 't eind hunner ophelderingen.
Juffrouw Alida had zich al in allerlei gissingen
verdiept waar hare schoonzuster toch blijven kon,
iled.
10 d
nar l
Avonc
r. E
We
oude
De aalmoezen, die naar de hand rieken, verliezc,
kracht en naam.
Als de leeuw dood is, kunnen de harzen
over hem heen huppelen.
De grootste en onverdragelijkste laiheid van ei'ere'-
man is, eene vrouw te huldigen, te vleien en te ve
goden, allceenlijk wegens baar schoonheid.
In de eenzaamheid moeten wij waken o\er on;
gedachten: in het huisgezin over ons humeur, en
gezelschappen over onze tong.
Het is een feit dat daar, waar door de heei
schende zeden de grootsle vrijheid aan de meisj
wordt toegekend, de zedelijkheid der vrouwen hi
hoogste staat.
Het grootste bewijs van vriendschap is ni
de gebreken onzer vrienden te verdragenmaar hum ren i
meerderheid te dulden. oiboti
Het geluk van het tegenwoordige wordt dik wij
voorbijgezien door onze wenschen voor de toekoms iperal
Er zijn van die bijna niet noemenswaardig
vriendelijkheden, die in het dagelijksch leven het een
hart aan het andere binden, meer dan heldhaftig
zelfopofferingen of groote woorden.
Weldaden moeten met gratie worden bewezen
daarin schuilt haar waarde.
In den omgang met onze gelijken, zoowel al
met onze minderen, zijn wij dikwijls zoo uoodelucgo
onvriendelijk, terwijl toch een weinig goedharfigheii
ons de taak zooveel gemakkelijker zou maken, e fooi
zooveel ineer genoegen zou geven aan al de betrok Jerst.
ken partijen. Als een kennis of een vriend onz
hulp of belangstelling inroept, waarom weigeren w
dan zoo dikwijls, en indien wij er toe komen om t Iaveb
helpen, waarom doen wij dat dan met een groo 70
vertoon van onwil en laten daardoor duidelyk nierken
dut slechts de burgerlijke beleefdheid, zooals inei|Runn
gewoon is dat te zeggen, er ons toe drijltV
iperal
kilc
verkc
90.
LANDBOUW—VEETEELT.
1AP.DA
blai
Uit Zevenbergen wordt aan de Steenb. Ct
gemeld
Als een bewijs van levendigen handel eijrd
duurte der paarden in deze streken kan dienen
dat door de landbouwster V. D. onder Zeven
bergen, een 2jarig paard werd verkocht voor de
soui van f700 en een anderhalf jarig paard (bard
draver) voor de som van f 750. Koopers werden
Eransche kooplui.
ipcn
[oeie
5
3e q
VERBETERING.
Men heeft ons er op attent gemaakt, dat in
het verslag van de jaarvergadering der vereen.
G. Verw. een onnauwkeurigheid voorkomt. De
opmerking is juist.
Er zijn niet 717,000 zaaioesters door de
vereeniging uitgezaaid maar 1,017,000, dus
300,000 meer.
8 Mei. Ten overslaan var lOlaris N.
Steenbergen, werd heden te Gr neer verkocht
een woonhuis met erf.
Kooper werd de heer J. Snijder te Oud-Vosmeer
voor f1050.
Gemeente YERSEKE van 24 April tot 14 Mei
Ondertrouwd: Marinus van Hekke 22 j
jm. en Maatje Paauwe 21 j. jd. Ary de Waal 23
j. jin. en Helena Sanderse 21 j. jd.
Gehuwd: Jan Sanderse 31 j. wedn. van Catha-
lina van Leeuwen en Janna Zweedijk 21 j. jd.
Gommert Daane 22 j. jm. en Catharina Korslanje
20 j. jd. Jacobus Ridderhof 24 j. jm. en Neeltje
Adriana Blok 18 j. jd. Yep Talsma 27 j. jm. en
Saartje Wilbelmina Harthoorn 21 j. jd.
Geboren. Wilhelinina Elisabeth d. van Nico
laas Verschuure en Pieternella van Iwaarden. Oingena
d. van Pieter van der Have en Maria van der Kndt
Dingenis Marinus z. van Pieter van der En.lt en
Janna Koster, Jan z. van Cornelis Zweedijk en Janna
Maria van Stee.
Overleden: Jacobus 3 j. z. van Jan Vogelen
zang en Maria Hoogerheide. Janna Cornelia 3 rund.
d. van Jacob Hiefje en Elisabeth de Koeijer. Marinus
Mieras 40 j. echtg. van Stoffelina Schouwenaar.
JltWl
kilc
ossc
vaa
stie
kal
mpe
Z
Z
A
li
I
Alphabetisch drietal voor het beroep van een pre
dikant bij de Gereformeerde gemeente te Ierseke,
1 Ds. Doorn te Aksel, 2 Ds. Gloedbloed te Nieu-
wendijk, bij Almkerk, en 3 Ds. Kapteijn te Leerdam.
Uit dit drietal zal de gemeente a.s. Zondag een
keuze doen.
eu had, tegen dat zij thuis kwam, al een zede-
preek klaar gemaakt, die echter voor 't oogen
blik niet dienen kon, daar mevrouw Rosing door
den dokter begeleid, de kamer binnenkwam.
Deze had op zich genomen de zaak aan juffrouw
Alida, eenigszins geweizigd voor te stellen. Door
toevallige omstandigheden had hij kennis gemaakt
met Alfonze en was 't hem gebleken hoeveel
moeite deze reeds gedaan had om de verblijf
plaats van mevrouw Rosing uit te vorschen, ten
einde eenige ophelderingen te geven en te ont
vangen in de zaak, die door het plotselinge
vertrek van de familie hangende gebleven was.
Nu was niets natuurlijker dan dat mevrouw
eenigen tijd bij Alfonze ging doorbrengen.
Juffrouw Alida, die zich zoo flink gewapend
had tegen de aanvallen van den heer Willemsen,
was op dezen nieuwen aanval niet voorbereid.
Zij hield wel vol, dat haar broeder zelf zijne
vrouw moest komen halen, maar daar werd
niet vee! notitie van genomen. Mevrouw Rosing
hield zich moedig en zei, „zeer goed te weten
w&t haarde doen stond, en dat was vertrekken."
Wordt vervolgd
Be'
Ou
