voor de Zuid-Holland «olie en Zeenwselie
Vrijdag 24 Februari 1899.
Dertiende Jaargang No. 697.
Antirevolutionair
Orgaan
IN HOC SIGN O VINCE S
T BOEKHOVEN.
Deze Courant verschijnt eiken Vrijdag.
Abonnementsprijs per drie maanden franoo per post 50 Cent.
Amerika bij yoornitbetaling f 3,50 per jaar.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
Advertentiën 10 cent per regel en 3,/2 maal. Reclames 20 cent per regel.
Boekaankondiging 5 Cent per regel en 4/a maal.
Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent pei plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die Zij beslaan
Advertentiën worden ingewacht tot Donderdagmorgen 10 uur.
A!ïe slukkCEi voor de fitedactle bestemd,
Advertentiën en verdere Administratie franco toe te zenden aan den Uitgever.
rikaansche practijk
aanbevolen.
De aanschouwing van het Auie-
rikaansche leven door Dr. Kuyper
.heeft hem versterkt in de meening
dat wij in Nederland voorstanders
behooren te blijven van het heffen
van beschermende rechten.
In Amerika toch heerscht een stel
sel van bescherming dat den invoer
door andere volken bijna uitsluit.
Een veel strengere protectie dus
dan onze antirevolutionaire partij be
oogt. En op dit punt zijn de twee
groote staatspartijen in Amerika niet
verdeeld zoowel de democraten als
de republikeinen zijn voor tamelijk
hooge tarieven. Wel zijn de demo
craten krachtens hun verwantschap
met de fransche revolutionairen be
minnaars van het individualisme en
den vrijhandel; maar evenwel vin
den zij het practisch om tot op zekere
hoogte het eigen fabrikaat te steunen
tegen de concurrentie van andere
landen.
Gelijk men weet, zijn hier te lande
de twee hoofdbezwaren tegen be
schermende rechten, ten eerste dat
tariefverhooging de lagere klasse
slechts duur brood en andere dure
artikelen bezorgt, en het werk doet
verminderen, en dus die klasse ach
teruit brengten ten anderen, dat
hooger invoertariet den invoer zou
doen afnemen en daardoor ook den
uitvoer kleiner zou doen worden.
De uitkomst in Amerika is echter
omgekeerd, dat de loonen er bijzonder
hoog zijn, en dat de groote hoop
werklieden dan ook gaarne stemt op
voorstanders der bescherming. Niet
alleen gaan zij, die reeds lang in
Amerika woonden nog steeds met
hun loonen vooruit, maar ook voor
werklieden uit anderelanden is er nog
steeds wat te doen. Daarbij is de
uitvoer sterk toegenomen en heeft
Amerika enorme sommen in Europa
te reclameeren.
Evenmin als in Duitschland wor
den in Amerika de voorspellingen
der doctrinaire vrijhandelaars be
waarheid.
Eene van de meest opzienbaren
de gebeurtenissen onzer dagen is de
aanstaande conferentie der verschil
lende Mogendhedenstrekkende om
te komen tot vermindering van oor
logslasten voor de völkeren en tot
beperking van de uitgaven voor mi
litaire zaken. De ontstane geschillen
tusschen de natiën zouden dan, dit
is de idèe, zooveel mogelijk door
scheidsrechters worden opgelost, zoo
dat de kans op oorlog beperkt werd.
Het voorstel gaat uit van den Kei
zer van Rusland, wiens oprechtheid
van bedoeling niet betwijfeld wordt.
Dit is op zichzelf reeds veel waard.
Met aller goedvinden zal de confe-
hage, en natuurlijk zullen dan daar
aan groote Hof-fee3ten enz. verbonden
worden. Naar men zegt, is de tegen
woordige Minister van Buitenlandsche
Zaken, de heer de Beaufort, die we
gens den aard zijner betrekking al
licht aangezocht wordt om de hooge
vergadering te leiden niet genegen
die voorname taak op zich te nemen,
en zal men daarvoor naar andere
hulp moeten uitzien.
Er is nu ook eene beweging op
touw gezet, om met alle volken een
adres van dank- en bijvalsbetuiging
naar den Czaar van Rusland te zen
den. Ook in Nederland zijn voor
dat doel reeds comités opgericht.
Het is zeker eene schoone, ver
heven gedachte, die de conferentie
wil verwezenlijken. Maar de vraag
is of het mogelijk zal zijn. Scheids
gerechten helpen weinig als de macht
van wapenen er niet achter zit om
de uitspraak der rechters ten uitvoer
te brengen en moet de gewapende
macht in reserve gehouden worden,
dan komt men slechts tot een ver
plaatsing, niet tot opheffing van
oorlogslasten.
Toch kan het zijn nut hebben,
dat het vrijwillig zich onderwerpen
aan de beslissing der vrederechters
voor alle natiën tot ideaal wordt
gesteld; dat de gedachte: macht is
•echt" wordt tegengegaan, en dat het
besef doordringt dat hel niet aangaat
om duizenden levens op te offeren
aan de soms grillige opvattingen van
vorstelijke personen.
Groot is ook zeker de eer voor
Nederland, dat het in zijn midden
de Ontwapenings-Conferentie mag
ontvangen. Er zal zeker heel wat
gedaan worden om hiervoor de noo-
dige erkentelijkheid te betoonen.
van bedenkingen tegen het Ingedien
de Wetsontwerp op den Leerplicht.
A. OORDEEL OYER HET WETS
ONTWERP OP DEN LEERPLICHT.
BB. AANNEMENLTJK STANDPUNT.
Hit de Pers.
Holl.
UITGEVER:
Ontwapenings-Con teren üc
MPTA
Vastgesteld door de Commissie voor
Schoolwetwijziging.
Het komt der Overheid niet toe met
dwingend recht aan de ouders voor te
schrijven op welke wijze zij de opvoeding
van hun kind hebben te regelen, behoudens
hare roeping tot bescherming van het kind
tegen verwaarloozing.
Het Wetsontwerp bevat eenerzijds, on
der bedreiging van straf, zulke voorschriften
aan de ouders, en biedt anderzins geene
behoorlijke bescherming tegen verwaarloo
zing.
De hier gegeven voorschriften zijnvoor
het grootste deel overbodig, kwellend ook
voor ouders die hun plicht niet verzuimen,
ondoeltreffend, omslachtig en veelte duur.
Het Wetsontwerp legt alle gezag in han
den van do centrale Overheid, terwijl het
de krachten der Maatschappij, der Kerk,
en de medewerking der plaatselijke Over
heden zoo goed als geheel verwaarloost, en
eischt voorts op onrechtmatige, hatelijke
en onpaedagogische wijze de diensten der
hoofden van bijzondere scholen ten behoeve
der Overheid.
De verhouding, die thans tusschen het
uijauiiuei eu neu openoaar onaerwijs oestaat,
zal ten gevolge van dit Wetsontwerp eene
wijziging ondergaan ten nadeele van het
bijzonder onderwijs.
Het Wetsontwerp is om deze redenen
onaannemelijk, en dewijl deze bezwaren den
grondslag van het Wetsontwerp raken, ook
niet vatbaar om door amendeering aan
nemelijk te worden gemaakt.
TOELICHTING.
Den Hoofdinhoud van het Wetsontwerp
vindt men in de volgende punten
1. Ieder moet zijn lcind naar eene lagere
school zenden. (Art. 1.)
Een valsche en onvolledige regel. Ieder
moet, naar de mate zijner krachten, in over
eenstemming met zijne overtuiging -en
naar zijne positie zijn kind onderwijsook
godsdienstonderwijs en beroepsonderwijs,
verschaffen.
2. Van 6- tot Vó-jarigen leeftijd moet
ieder kind de lagere school bezoeken. (Art. 1.)
Wederom een valsche regel. 13 jaar eene
nieuwigheid (reeds onaannemelijk wegens
kosten en dank voor bijzonder onderwijs.)
De eischen van beroepsopleiding en de hui
selijke omstandigheden niet onderzocht.
6 jaar geheel willekeurig genomen. Hier
vooral komt het oordeel geheel vrij aan de
ouders toe. Dwang omtrent den aanvangs-
leeftijd buitendien geheel overbodig, daar
er bijna geene kinderen zijn, die in het
geheel niet de school bezoeken.
3 Slechts één schooltijd in de maand mag
verzuimd worden. (Art. 2, al. 2).
Wederom een kunstmatige regel, die
noodzakelijk door uitzonderingen moet be
perkt worden, gelijk later in het Wets
ontwerp beproefd wordt. Zulk een regel
wordt enkel gesteld, om de reglementeering
van den opvoedingsplicht mogelijk te
maken,
4. Afwijking van de gestelde regelen niet
anders toegelaten dan krachtens vrijstellingen
waarbij aan formeele eischen moet worden
voldaan en kennisgevingen en attesten of
verzoeken en beschikkingen worden ver-
eischt, en waarbij zelfs het huisonderwijs
onder toezicht wordt gesteld. (Art. 4, 5,
6, 7 jo. 23, 8).
Het is eene valsche gedachte, dat wie niet
in staat is of het minder wenschelijk acht
zijn kind naar school te zenden, door mid
del van formaliteiten tot vrijstelling moet
komen. Op de verschillende vrijstellingen
in het bijzonder gaan we hier niet in. Ook
bij verruiming blijft de regeling verkeerd
gedacht.
Slechts als een kind eenmaal op school
is ingeschreven, kan men zeggen, dat de
ouders voor de goede orde in den regel
verplicht zijn het kind er heen te zenden,
maar het leven bevat zooveel schakeeringen
en bezwaren, dat toch niet zonder onbil
lijkheid de last van het bewijs van een uit
zonderingsgeval op de ouders kauworden
gelegd.
Buitendien is de regeling betreffende het
tijdelijk schoolverzuim in hooge mate on
doeltreffend en willekeurig.
5. Tijdelijk schoolverzuim toegelaten
wegens redenen
a. met zoovele woorden in de wet uit
gedrukt. [Art. 9);
b. door de wet toegelaten [Art. 10, 11,
15), onderworpen aan de beoordeeling van
den Arrondissements-Schoolopziener of den
Üistricts-Schoolopziener.
Ondoeltreffendomdat het verzuim af
hankelijk wordt gemaakt van verzoekendie
de ouders bijna zeker zullen verzuimen;
omdat dc Arrondissements-Schoolopziener
de eischen van het landbouw-bedrijf moet
beoordeelen en de kleinste gebeurtenissen
in ieder gezin omdat het grootste gedeelte
van het tijdelijk schoolverzuim toch bij de
wet toegelaten blijft (het gronddenkbeeld van
het w.- o., bescherming der kinderen, die
trouw de school bezoeken, tegen verzuimen
van anderen, vervalt daardoor)omdat on
verschillige ouders om de straffen niets zul
len geven.
Willekeurigdewijl Schoolopzieners geen
behoorlijk onderzoek kunnen instellen en
toch alle verzuimen moeten beoordeelen,
en dewijl de wet zeer ongelijk zal werken.
Critiek meer in bijzonderheden ook hier
kortheidshalve achterwege gelaten:
6. Voor verzuim zijn aansprakelijk ou
ders of voogden op straffe van vermuning
aanplakkingboetehechtenis. (Art 19, 20.)
Daargelaten de onbillijkheden, die reeds
uit het voorgaande zijn op te maken, is
deze regel in zijne algemeenheid ook valsch.
Niet gerekend met de noodzakelijkheid
kinderen weg te zenden, als tuchtmiddel.
Niet gerekend met hulp aan ouders te
bieden tegen ongehoorzame kinderenniet
gerekend met hulp aan behoeftige ouders.
7 Controle door schoolopzieners door mid
del van de diensten der gemeentebesturen en
der hoofden van scholen. (Artt, 13, 14).
Onverstandig van hoofden van scholen te
eischen, dat zij de ouders der kindereu ter
bestraffing zullen aangeven.
Onrechtmatig bovendien ten aanzien van
de hoofden der bijzondere scholen.
De bevolking onder curateele der School
opzieners geplaatst, van wege hetcentraal
Buitendien taak van de Schoolopzieners
veel te zwaar. Eeiten te beoordeelen buiten
hun vak of werkkring.
Enorme uitbreiding van personeel noodig.
Dure tak van dienst
8. Straf voor hoofden van scholen
die de ouders niet aangeven maatschapelijke
doodtevens bestraffing van oudersdie
hunne kinderen wel naar de school zenden
(Art 22 j° 14).
Aan deze ongehoorde strafbepaling hangt
de uitvoering der wet.
9 Gelegenheid tot plaatsing op de scho
len te verschaffen door twee toelatingstijds
stippen per jaar (Art. 3).
Bijna algemeen afgekeurd.
Doch ruimte moet gemaakt worden, als
men gebiedt kinderen naar school te zen
den, terwijl nog zoo velen (ten minste 15
a 18.000) geene plaats kunnen vinden.
Onnatuurlijke drang zal ontstaan om open
bare scholen te stichten. Anders groeit
blijkens statistiek langzamerhand bijzon-
onderwijs, nog steeds te langzaam. Groei
te bevorderen, niet te belemmeren.
10. Danrte ook in verband met de plan
nen des Ministers.
De opvoeding van het kind is de taak
der ouders, maar de overheid is bevoegd
hen daarbij te steunen, ook door het aan
moedigen en bevorderen van getrouw school
bezoek. Dwang is daarbij uitgesloten. Hierbij
zal de Overheid gebruik hebben te maken
van plaatselijke organisaties, waarin ook de
invloeden van Maatschappij en Kerk tot
erkenning komen. (Zie 13, Yoorloopig
Yerslag.) Daarbij behoeft niet enkel op
het bezoek der gewone Lagere school, maar
kau ook op het llerhalings-en Ambachts-
onderwijs worden gelet.
Het geregeld schoolbezoek zal bevorderd
worden door de vacanties en de schooltij
den, meer -dan tot nu toe, naar plaatse
lijke toestanden te regelen.
Wenschelijk is het daarbij met de eischen
van den landbouw en met de weergesteld
heid en den toestand der wegen in verband
met afgelegen buurten, rekening te houden
Dwingende tusschenkomst der Overheid
kan eerst gewettigd zijn bij gebleken on-"
wil of onverschilligheid; dus waar de
ouders zeiven blijkbaar hun plicht niet
erkennen of de vervulling er van niet
aanvaarden.
Komt de Overheid tusschenbeide, dan
moet wettelijk worden aangeduid, niet wat
onder goede opvoeding, maar wat onder
verwaarloozing te verstaan zij, om dan de
gerechtsgevolgen aan te wijzen, aan die
verwaarloozing verbonden.
Schoolverzuim kan blijk geven van ver
waarloozing, mits de omstandigheden, waar
onder het plaats heeft; en de toestand van
het kind, alsmede de gesteldheid van het
gezin dit be vestige.
Slechts grove en voordurende verwaar
loozing der opvoeding of misbruik van het
ouderlijk gezag kan aanleiding geven tot
geheele Overdracht van de waarneming van
het ouderlijk gezag op een ander (meestal
misschien minder juist, genoemdontzet
ting uit het ouderlijk gezag).
Mindere verwaarloozing speciaal met be
trekking tot. schoolverzuim, kan hoogstens
tot gedeeltelijke overdracht van de waar
neming van het ouderlijk gezag op een
ander leiden, (voogd ad hoe). Doch steeds
in verband met omstandigheden, waaruit
voor den rechter volgt, dat het schoolver
zuim werkelijk het karakter van verwaar
loozing draagt.
De politie steune de ouders, op hun ver
zoek tegenover de kinderen, die onwillig
zijn om de school te bezoeken, door hen
er heen te brengen.
De Commissie van Schoolwetswyziging
iE. Mackay, te 's Gravenhage, Voorzitter
II. Bavinck, te Kampen; T. Bos, te Le
dum; II. J. Emous. te Amsterdam; Tir.
Heemskerk, te AmsterdamR. llusen, te
Utrecht; A. W. Van Kluijve, te Middel
burg; A, Kuyper, te Amsterdam; A. E.
De Savornin Lobman, te 's Gravenhage;
T. P. Mackay, te 's Gravenhage; M. Noord -
zy te Kampen; H. Pierson, te Zetten;
Schimmelpenninck Van der Oyc van Hoe
velaken, te Hoevelaken; 1. IVoltjer, te
Amsterdam; D. Wijnbeek te Zwolle; R.
Derksen, te Rotterdam, Secretaris.
DAT TEEKENT.
Een onzer correspondenten, op wiens
geloofwaardigheid wij aan kunnen, meldt;
ons, dat het hoofd eener openbare school
te B., een man van Cristelijken huize,
ziju zoontje naar een naburig dorp op
de school met den Bijbel zendt, tot tijd
en wijle het in de klasse zijns vaders
kan geplaatst worden, om bet te vrij
waren voor de ongodsdienstige en socia
listische invloeden van zijn personeel.
Zulke feiten zijn veelbeteekenend. Ze
zeggen meer dan lange redeneeringen.
MT®lker&si der Aarde.
DE PRESIDENT VAN FRANKRIJK.
De president der republiek Félix Faure
is Vrijdagavond om tien uur overleden.
Faure had reeds lang een hartkwaal.
Om half zeven voelde hij zich minder
goed. Onmiddelijk werd de ministerraad
op het Elysée bijeengeroepen. In weerwil
van al de zorgen, aan den zieke besteed,
bezweek deze^ om tien uur in eene be
roerte.
Het Kabinet van het Elysée zond be
richt aan alle officieele personen, de mi
nisters, den militairen gouverneur van
Parijs, de prefecten der Seine en van de
politie, de voorzitters van Kamer en Se
naat, die zich naar het Elysée begaven.
Minister Dupuy heeft aan de prefecten
en onderprefecten het volgende telegram
gestuurd Ik vervul de droevige taak u
het overlijden van den president der repu
bliek te berichten. Wil de uoodige maat
regelen nemen om het de bevolking te
doen weten. Ik reken op al uw doortas
tendheid en ijver.
Den 30a der vorige maand was Faure
