voor ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
ïpi mm.
No. 4.
Zaterdag1 24 October 1.891.
1* jaargang.
FEUILLETON.
4 De holle hoont
NIEUWSBLAD
A B O Ts N E Al E X T S P R IJ S
lYr 3 maanden 4-0 ets; franco per post 15 ets.
Abonnementen worden aangenomen bij Boekhan
delaren, Brievengaarders en bij de Agenten A. J.
('o rn klis, te Breskens, J. Tak .Ir. te Schoondijke.
A D V E R T E N TI E P R IJ S
Van 1 tot en met 1 regels 25 ets.; elke regel
meer 5 ets. Groote letters worden naar plaats
ruimte berekend. Advertentie» worden ingewacht
tot rijdagnamiddag .'I uur bij den Uitgever.
Deze Courant verschijnt eiken Vrijdagavond bij den Uitgever C. Dl KLEM AN, te Groede.
Een vreeselijk schrikaanjagend nieuws heeft
zich (leze week, naar men zegt, verspreid.
Het geldt niemand minder dan u dames, ge
achte lezeressen
Ik hid u, laat u niet verschalkenNog is
liet tijd. En daar het gevaar groot, dreigend,
vreeselijk is, strijdt met al uwe krachten. Toont,
Lid ik u, een weinig geestkracht, staat niet toe,
dat men u verdrukke; nog eens, strijdt.
.Hen zegt, dat hij er dezen winter zijn zal.
Te vergeefs zal men zeggen//Mijn beste
vriend, ik zou liever willen, dat ge
O, 't zal niet helpen.
Wanneer dat beschikt is door machten, waar-
aau gij zoo moeilijk weerstand kunt bieden, dan
is elite bede nutteloos, dan blijken de tranen
om niet verspild, dan baten geen tegenwerpin—
gen.
Er zijn er, die, evenals ik, beproeven zich te
gen zulk een noodlottige beweging te verzet
ten; maar wat zal de uitslag zijn?
Indien gij dames, u niet aan onze zijde schaart,
zijn we niets en zullen al onze pogingen niets
uitwerken.
Maar gij zult ons niet alleen laten; ik hoop
het, ja, het moet.
Want eindelijk, meer nog dan wij, hebt gij er
belang bij u te verzetten tegen de verandering,
die zich voordoet.
O, indien gij muur allen uw eigen gevoel
raadplecgdet, dan zou ik gerust kunnen zijn.
Maar men zal u kwellen, men zal u lastig val
len, u geen rust laten. Men zal u dit zeggen
en u dat in 't oor fluisteren, alles, o zoo schoon
en zoo honigzoet en daar gij zwak zijt, zult
ge, vrees ik, eindigen met te bezwijken of met
andere woorden om toe te geven. Waarlijk
bij de gedachte aan al het ijselijke, dat voor
NOVELLE VAN
A. PALM.
.Waarheen gaat gij, Irmgard?" vroeg hij.
Tot mijne verwondering verschoot Irmgard
op deze alledaagsehe vraag geheel van kleur.
.Ik heb nog eenige schikkingen te maken,
en hen binnen een paar minuten weder terug,
papa antwoordde zij.
De landheer neigde echter zijn grijs hoofd
tot haar en zeide:
.Ach, laat nu die schikkingen varen, lief kind.
Gij weet, dat ik op kerstavond n steeds bij
mij moet zien."
.En op eiken anderen avond ook," hernam
zij lachende; doch terwijl zij lachte, zag ik in
hare oogen ccne uitdrukking van verlegenheid.
Nooit zal ik den glans van dezen kerstavond
vergeten hoe eene groep donkere gestalten
zich voor liet huis plaatste, hoe hare schaduwen
gerekt op den witten grond van het voorplein
vielen, en toen van hare lippen een oud kerst-
de deur staat, w orden mijn oogen vochtig. Wat
zal van ons mannen worden, indien gij bezwijkt?
Wat en hoe zal onze toekomst zijn?
Dan kunnen we een vaarwel toeroepen aan
de vertrouwelijkheden van onze partijtjes, als
we, dicht naast elkaar, in prettig gezelschap
zoo aardig konden keuvelen.
Wat zal er van ons worden op vervelende soi
rees en in den schouw burg, waar gij nu iets te
zeggen hebt.
Gij zult mij antwoorden, dut uwe moeder
ook
O, maar dat is mij om 't even, dat laat mij
en ons allen vrij koud.
Toen uwe moeders jong en lief waren, zooals
gij nu zijt, was ik een schooljongen en 't kon
mij toen bitter weinig seinden, hoe zij deden.
En bovendien, in dien tijd was dat voor mij
van zeer weinig belang. De beschaving der
vrouw was toen minder, de eerbied van de
vrouw, in mijn oog althans minder groot.
Maar nu op 't einde dezer verlichte 19e
eeuw nu is 't wat anders.
Nu is 't aan u 0111 zelf den strijd aan te
gorden ten einde uwe bekoorlijkheden te behou
den en dat wel gedreven door een gevoel van
medelijden met 011s, die de handen suieekend
naar u uitstrekken met de bede .Laat u toch
de crinoline, alias hoepelrok, niet als een last
opleggen!"
Want dit is 't gevaar, 'k had het tot nog
toe niet genoemd, waarmede wij worden be
dreigd. De hoepelrok, na jaren gerust te heb
ben, verrijst als een Phoenix uit zijn asch of
tracht het althans te doen.
Voor zoo 'n uitmiddelpuntigheid, bewaar ons
Heer!
lied klonk, dat ik reeds als kind gezongen had.
De herinnering daaraan en de aangrijpende klan
ken ontlokten tranen aan mijne oogen, zoodat
ik niets meer zien kon.
Toen het gezang weggestorven was, geleidde
de landheer zijne gasten aan tafel, waar hij hen
met eene. oude kerstspreuk begroette. Mijnheer
Yon Ballerstedt nam plaats naast Irmgard, kapi
tein Normunn zat niet ver van hen. Onpartij
dig onderhield zij zich met beiden en had voor
heiden hetzelfde lachje; doch ik meende duide
lijk te bemerken, dat. haar lachen steeds ge-
dwongener en zij zelve voortdurend angstiger
en onrustiger werd.
Toen wij in de ontvangzaal terugkeerden, na
derde zij mij en leide hare brandend heete hand
inde mijne.
.Wat hebt gij een trouw, goedig gelaat, juf
frouw Bertha," fluisterde zij. .Ik geloof dat
gij degenen, die u beminnen, geheel toegedaan
kunt zijn."
.Stel mij op eene proef," hernam ik.
.Beteekont zulks, dat gij mij lief hebt?" vroeg
zij. .Gij hebt mij heden voor de eerste maat
gezien."
.En al zou ik u later nooit wederzien, toch
zou mij uw beeld en uwe stem onvergetelijk
POLITIEK OVERZICHT.
Er wordt heel wat beweging gemaakt over
het bezoek van den Russischen Minister aan
liet Italiaansehe hof en zijne bespreking met
l>i Rudini, en 't ontbreekt dan ook niet aan
verschillende uitleggingen, welke daaraan wor
den gegeven. Men komt zachtjes aan tot de
overtuiging, dat ieder van dit bezoek kan ma
ken, wat Hij wil. Want. de een brengt het
in verband met plannen van Rusland tot kolo
niseering in Messinië. Een tweede ziet er het
bewijs in, dat de Italiaansehe regeering alleen
aan het Drievoudig verbond denkt deel te ne
men, 0111 een langdurig tijdperk van vrede aan
Europa te verzekeren. Een derde beschouwt
het als een eenvoudige beleefdheid, en meent
te weten, dat ook de Dardanellen—Questie is
ter sprake gekomen, terwijl een vierde, weer ge
looft, dat Rusland er belang bij zou hébben,
oin te weten welke houding Italië zou kunnen
aannemen bij mogelijke gebeurtenissen in Bul
garije.
Er wordt verzekerd, dat de Russische Minis
ter op zijn terugreis over Berlijn zal gaan om
een onderhoud te hebben met den Rijkskanse
lier Von Caprivi.
AVeer komt uit de omstreken van Reiehen—
berg het bericht, dat onder het timmerwerk van
een viaduct een kistje is gevonden, waarin zich
een dynamietpatroon bevond, benevens nog een
paar andere dynamiet.patronen op de zelfde plek
De bevolking ziet er een bewijs in van een
anarchistisch complot waarvan men nog geen
schuldigen heeft kunnen ontdekken. Toch is
later gebleken dat de verpakking reeds van ou
den datum is en meent men dat hier niet di
rect boos opzet in 't spel is.
Hoe 't ook zij, heel geruststellend zijn die
vernielings-pogingen niet en 't is bijna niet te
veronderstellen dat ze. van een zekere partij uit
zijn," hernam ik vol ijver.
Zij glimlachte; maar scheen verstrooid, alsof
zij aan geheel iets anders dacht dan aan mij.
AVeder verliep er eenige tijd en de vroolijkheid
van het gezelschap bereikte haar toppunt. Het
was Irmgard onmogelijk de kamer te verlaten.
Geen oogenblik had zij vrij.
Ik zat weder een weinig afgezonderd en door
bladerde een album, toen zij tot mij kwam en
hare blanke hand op de mijne legde.
.Bertha," zeide zij snel, »ik heb eene vrien
din noodig. Wilt gij mij helpen?"
.Ja, freule Irmgard, zeer gaarne."
.Uw voorkomen boezemt mij vertrouwen in
en ik heb eene getrouwe vriendin noodig. Zie
mij dan aan en beloof mij, dat gij nooit, aan
iemand zult verraden, hetgeen ik u nu zal ver
zoeken."
Ik keek haar aan, en deed haar de belofte,
die zij mij aivroeg.
//AA' ees dan zoo goed," fluisterde zij, .zoo
spoedig mogelijk en ongemerkt de zaal te ver
laten. Sla een dikken doek om en ga door een
zijdeur het huis uit. Gij zijt hier gekomen
door de kastanjelaan; zoudt gij dien weg weder
terugvinden P"
Ik gaf haar een bevestigend antwoord.