Fotowedstrijd voor de vrouw Hell-d rivers eigenlijk alweer ouderwets KINDERMODE Ongelukken Draadloper Soortnaam Paardenspel MANIFESTATIE EMANCIPADE 75 door: Maurice Veldkamp foto Marietta Debate KRO voetbal Veel bier Bob Meijer Mare Winter De advertentie van de „Origi nal Tornado Hell Drivers" waarin het publiek beloofd wordt dat het „honderd minuten spanning en sensatie" zal bele ven en dat het vier auto's total loss zal zien rijden, staat in de krant vlak onder een commer ciële mededeling over auto's die met een Bovag-garantiebewijs worden verkocht. Dat kan haast geen toeval zijn. Zeker niet wanneer de „Heil Drivers" er pas na twee, drie crashes in sla gen een stevige sloopauto tot on- rijdbaar oud roest terug te bren gen. Kennelijk auto's met een garantie. In de ogen van veel mensen zijn de „Heil Drivers" echte stoere jongens, James Bond- achtige supermannen. Gezien de aard van het werk dat de „Heil Drivers" verrichten is dat niet 7.0 verwonderlijk: met hun mo torfietsen spring*' i ze via een schans ovei1 negentien liggende personen heen en rijden door brandende barricades. Met hun zondagse automobielen rijden ze op twee wielen, maken ze slippertjes van 180 graden en rijden ze slaloms, waarbij ze el kaar op een halve haar na raken. Daarbij loopt het koetswerk van de auto's natuurlijk wel eens een schrammetje op, maar de wa gens zelf blijven heel. Anders is dat wanneer de „Heil Drivers" in voertuigen stappen die door iedere fatsoenlijke automobilist al zijn afgeschreven: van die wagens blijft na enig spectacu lair gebots slechts een bergje moedeloos schroot over. De kleine anderhaii uuj show die de „Heil Drivers' verzorgen is inderdaad tie in het vooruit zicht stelt. Maar de „Heil Dri vers" zelf zijn niet de bonkige branieschoppers waar het pu bliek hen voor houdt Zij zijn eerder hardwerkende artiesten die bepaalde tricks beheersen en die iedere dag met zo min moge lijk risico proberen uit te voeren. Want al zijn niet alle kunststuk jes lang zo gevaarlijk als ze er uitzien, de onverzekerde „Heil Drivers" staan bij sprongen met de motorfiets over grote aantal len mensen en bij de crashes aan niet onaanzienlijke gevaren bloot. Lichtgewond worden de rijders regelmatig, maar zware verwondingen en overlijdens komen zelden voor. Tot grote spijt van het publiek misschien. De voorstelling van de „Ori ginal Tornado Hell Drivers" na dert haar hoogtepunt. Het total loss-rijden van vier auto's wordt door „spreekstalmeester" en manager Den Haan aangekon digd met „En nou gaan klap pen vallen" Er gaat eer ining door de toeschouwers lereen probeert nog verder naai voren te dringen, er wordt gejuicht en geapplaudisseerd. „En daar gaat David Palmer van start voor de eerste crash. David Pal mer behoort tot de categorie be- roepsgekken Kijk hem eens rij den, veel grote deuken hopen wij, maar na de klap toch liefst een ongeschonden David Pal mer" En dan volgt de eerste grote klap Een opgeblazen ge luid van een conservenblikje dat uit elkaar spat, het angstaanja gende gezicht van de ene auto die in en over de andere schuift in het helle licht van de halo geenlampen Je krijgt gauw de neiging je blik uit beleefdheid af te wenden, maar het publiek is bijna tomeloos enthousiast en heeft er na drie, vier van zulke crashes eigenlijk nog niet ge noeg van. Is het teleurgesteld omdat de rijders keer op keer ongedeerd uitstappen? Manager Den Haan: „Ik vind het triest als mensen naar een vertoning als deze komen kij ken Het is een teken aan de wand hoor Wij krijgen over het algemeen het publiek dat ook naar autocrosses gaat en dat komt om ouwe auto's in mekaar te zien rijden De mensen klap pen wel om de kunststukjes cue onze artiesten met motoren en goede auto's uithalen, maar je merkt toch dat ze daar eigenlijk niet voor gekomen zijn. Ze wil len spektakel. En dat krijgen ze ook. Op straat kun je ongeluk ken zien, maar die zijn meestal luguber. Bij ons zie je die onge lukken ook, alleen niet luguber, en bovendien van tevoren aan gekondigd, zodat je eens goed kunt kijken." „Herr Direktor" Horst Klaas (31 en Duitser) van de Original Tornado Hell Drivers deelt de mening van zijn manager. „De mensen willen spanning, of er wat gebeurt of niet. Net als wanneer ze een draadloper aan het werk zien, wachten ze erop dat er iemand doodvalt". Die vergelijking van „Heil Drivers" met draadlopers ligt voor Horst Klaas nogal voor de hand. Van origine is hij namelijk zelf draadioper en koorddanser. Net zoals zijn ouders draadlo pers en koorddansers waren en zoals zijn grootvader in dezelfde branche werkzaam was Maar tien jaar geleden werd Horst Klaas ook een van de „Heil Dri vers" of „Piloti Infernali" zoals de Italianen het zo mooi zeggen. Met het stunten met auto's en motoren was meer geld te ver dienen dan met het draadlopen, dat was in de loop van de jaren hopeloos ouderwets geworden, vond het publiek. Dus leerde Horst bij „Heil Drivers" die al wat langer in het vak zaten hoe je eer! auto tientallen meters op twee wielen kunt laten njden. en hoe je zo'n voertuig een specta culaire slip kunt laten draaien De tricks die de Hell Drivers be heersen zijn namelijk gewoon behendigheidsweetjes, die ter uitvoering slechts oefening en inzicht vragen AJ klinkt dat makkelijker dan het is. Vijf jaar geleden kwam Horst Klaas voor het eerst met een groep „Heil Drivers" naar Ne derland. Ieder jaar is hij sinds dien terug geweest, de laatste twee keer als zelfstandig direc teur. Naar schatting reizen er op het ogenblik drie groepen van „Heil Drivers" door Nederland. Wat de grootte betreft ontwij ken ze elkaar niet veel, en ook in het programma hebben de groe pen nagenoeg hetzelfde te bie den De mogelijkheden die het stuntwerk met motoren en au to's biedt zijn per slot van reke ning beperkt Sommige van de groepen „Heil Drivers" (zoals die van Horst Klaas af en toe) vullen hun voorstelling aan met acrobatie op en aan de hoge draad, zodat ze hun afkomst, die van de zelfstandig reizende draadlopersgroepen, niet ver loochenen. „Heil Drivers" is niet de naam van een bepaalde groep van dit genre artiesten. „Heil Drivers" is een soortnaam die aangeeft met wat voor een vermaaksinsti- tuut wij te maken hebben. Net open scoop Flora of bioscoop Rem brandt heten, en er circussen be staan die zich Circus Boltini noemen of Circus Maris ka, zo zijn er „Heil Drivers" die zich, zoals Horst Klaas, „Heil Drivers Original Tornado" noemen. Het verschijnsel „Heil Dri vers" is uiteraard in de Ver enigde Staten ontstaan. In welk ander land immers zou men op het idee kunnen komen een ver toning ineen te steken waarin tegen betaling getoond wordt hoe mensen hun leven op het spel zetten met het in de prak rijden van ouwe auto's? De „Heil Drivers" waren voor de Tweede Wereldoorlog al ge meengoed in de Verenigde Sta ten Maar toen de „Canadian Hell Drivers" (overigens uit de Staten afkomstig) hun werk ook in Europa wilden tonen, werd dat geen succes, zoals dat wel met meer, helaas met nog niet genoeg, Amerikaanse dingen in Europa gegaan is. Toen Euro peanen trouwens het idee van de „Heil Drivers" aan de Oude We reld aanpasten, lukte het hun wel het autocircus tot een kas magneet te maken. Nu toch het woord „autocir cus" neergeschreven is: er be staat een overeenkomst tussen de opkomst van het paardencir- cus en de opgang van het spul waarin het allemaal om de mo tor draait. In de loop van de ze ventiende eeuw vindt er op alle niveaus van de maatschappij een schaalvergroting plaats, die later tot de industriële revolutie zou leiden. Door die schaalver groting krijgt het paard een tot dan toe ongekend grote rol toe bedeeld in de landbouw, bij het vervoer en bij het leger. Het paard wordt „gebruiksvoor werp". Niet alleen voor solda ten, vrachtrijders en boeren, maar ook voor artiesten. Veel voormalige koorddansers bij voorbeeld (Horst Klaas: „Koorddansen is al zo oud als de wereld. Zelfs in de bijbel wordt het genoemd") gingen hun acro batische toeren voortaan op de paarderug uithalen. Zo ont stond het „paardenspel", een nieuw en daardoor succesvol volksvermaak, waaruit later het circus zou voortgekomen. In Europa zijn de „Heil Drivers-groepen" ook uit fami lies van draadlopers voorteko- men In de Verenigde staten was de auto al ver voor de Tweede Wereldoorlog als verbruiks voorwerp geaccepteerd, maar in het lekker ouderwetse Europa duurde het toch nog tot vrij lang na de val van Hitier eer het zover was. Maar toen ook hier de au tomobiel niks bijzonders meer voorstelde, kwamen er handige lieden die brood zagen in het spel en in het stuntwerk met het femotoriseerde voertuig. Met de loodgewone automobiel als middelpunt introduceerden zij hier een nieuwe bron van ver maak: de „Heil Drivers". De evenwijdigheid met de ontwik keling van het paardenspel is duidelijk. De Original Tornado Hell Drivers" bijeen. Van links naar rechts George Anderson (29, Engeland), David Palmer (29, Jamaica), het stuk van de groep, de voormalige danseres Morise Thornton (18, Engeland), hulpje Gerard Maijntz uit Kerkrade, Freddy Michel, broer van Horst Klaas (26), Marcel, weereen broer van Klaas (17) en Horst Klaas himself Clown Jaco uit Frankrijk staat niet op de foto. Alle arbeiders ontbreken trouwens ook. Maar ja, „alleen de artiesten op de foto", zei Horst. In al die jaren dat Horst Klaas hier met zijn „Original Tornado Hell Drivers" hier rondreist heeft hij het altijd een beetje moeilijk gehad met de overheid. „De overheid denkt er niet aan dat wij ook willen leven. Ze ver leent ons namelijk meestal vrij moeizaam een speelvergunning Van de 35 aanvragen die ik weg stuur worden er meestal maar 4 gehonoreerd De rest wordt ge weigerd met de motivatie: „De mensen houden bij ons niet van Hell Drivers" of „Wij willen de verantwoordelijkheid niet ne men u te laten komen". Maar hoe kan de overheid nu weten wat het publiek wil als er nog nooit een Hell-Drivers-groep in haar gemeente geweest is? En wat de verantwoordelijkheid betreft, daar ben ik voor verze kerd." „In Duitsland is het beter ge regeld. Als je daar eenmaal van de overheid een „Gewerbe- schein" hebt gekregen, een ver klaring dat je materieel en je show in orde zijn, dan kan geen enkele gemeente je meer iets maken redelijkerwijs Maar hier in Nederland vergeten ze nogal eens dat wij ook ons brood moe ten verdienen. Wij kunnen er toch ook niks aan doen dat we artiesten zijn en niets anders kunnen?" Maar de Nederlandse bevol king vindt Horst Klaas in orde. Alleen zouden de mensen wat meer ontzag voor de politie moe ten hebben („De politie is hier niet sterk genoeg, zodat ze in het S«zicht uitgelachen wordt. In uitsland is ze niet zo flauw, daar worden brutale mensen meteen meegenomen". Boven dien zouden de Nederlanders niet zoveel in de rij voor het stempellokaal moeten staan. Volgend jaar wil Horst Klaas weer een rondreis door Neder land maken. Maar dan niet meer met zijn „Heil Drivers", alleen met zijn draadlopersgroep. „De „Heil Drivers" zijn ouderwets aan het worden. De publieke be-, langstelling is lang zo groot niet meer als in het begin, maar koorddansen en draaalopen zijn weer helemaal in opkomst.". De voorstellingen van het draadlopersgezelschap worden uiteraard op enige hoogte gege ven. En omdat ze in ae open lucht plaatsvinden zullen zowel betalende als niet betalende toe schouwers van het spektakel kunnen genieten. Anders dan bij de huidige optredens van de „Heil Drivers", want daarbij schermt een fors rondzeil de voorstelling en haar bezoekers van de buitenwereld af. Manager Den Haan voorziet voor volgend jaar dan ook grote moeilijkheden met de heffing van toegangsprijzen (nu drie gulden voor een kind en zes piek voor een volwassene). „Als een Nederlander moet gaan betalen voor iets wat hij ook gratis kan zien, dan doet hij dat niet." Den Haan kent ons volk, dat is duide lijk. Kinderrages worden op school geboren De ouders hebben daar weinig over te vertellen Er zijn rages in spelen die op één bepaalde school en nergens anders voorkomen, zoals bijvoorbeeld een soort rolschaatsen met springve ren in plaats van wieltjes, fietsen met vreemde lawaaimakers aan de spaken of plotseling weer het steltlopen. Met kindermode is het hetzelfde Een kind dat een beetje populair is in de klas trekt iets aan en binnen de kortste keren loopt de hele school ermee. Ongenuanceerd en zonder argumenten. Vaak tot wanhoop van de ouders Een modeontwerpster vertelde laatst „Het is moeilijk de smaakontwikkeling van kinderen te volgen. Het enige wat je kunt doen is veel met ze praten en spelen, want ze vertellen je precies wat ze hebben willen Ze tekenen het zelfs voor me uit. Maar oh wee als ik een kleur heb veranderd of een zakje groter of kleiner heb gemaakt. Dan zijn ze woedend De rages vormen zich zelfs klassegewijs Ineens loopt ieder een in hetzelfde draion T-shirt met sprookjestafrelen en ineens rolt een hele klas de broek spijpen op. Maar als ze er dan eenmaal trots tn rondstappen komt het materiaal om de hoek kijken. Dan willen ze door een moderage met gehinderd worden Dan willen ze geen strakke kleren voelen en voorzichtig moeten zijn als ze buiten rennen en stoeien". Van 20 mei tot 8 juni wordt in de hallen van de Jaarbeurs in Utrecht de grote manifesta tie Emancipatie gehouden, in het kader van het Jaar van de Vrouw. Aan deze manifestatie werken zo'n 150 vrouwen- en ook andere organisaties mee. De Emancipade beoogt: - emancipatie-ontwikkelingen te verduidelijken en te stimu leren; - vrouwen en mannen, die in het emancipatie-streven actief zijn, elkaar te laten ontmoeten; - gemotiveerde medestanders voor emancipa tie te maken op alle terreinen van de samenleving. Openingstijden: dagelijks van 10.00 tot 18.00 uur (ook in de weekends) en op donderda gavond tot 22.00 uur. De toe gangsprijs is f 4,50 p.p. en f 3,- p.p. in groepsverband. Kinderen tot 12 jaar, toegang gratis. BREDA - Fotograferen vrouwen even goed als mannen is een vraag, die niet zo gemakkelijk te beantwoorden is. Wel is uit een marktonderzoek gebleken, dat in Nederland de mannen voorlopig tweemaal zoveel foto's maken als de vrouwen. Maar dat bewijst natuurlijk nog niets over de kwaliteit van de foto's. De Stichting Amateurfut ografie, die zich bezig houdt met voor lichting over fotografie en film, zal in de loop van dit jaar het antwoord weten op de vraag of vrouwen goede fotografen zijn. Deze stichting heeft namelijk een grote fotowedstrijd uitgeschreven al léén voor de vrouw. Deze „vrouw-en-foto-van-het-jaar"-wedstrijd zal, naar wordt verwacht, vele duizenden vrouwen stimuleren om foto's te gaan maken en in te zenden. De jury, die de foto's zal beoordelen, bestaat uit een aantal be kende vrouwen, die beroepshalve niets met fotografie te maken hebben. Het zijn: Sonja Barend, Martine Bijl, Tiny Car miggeit en Maartje van Weegen. Zij kiezen de 75 „foto's-van-het-jaar", die zullen worden be kroond met prijzen tot een waarde van 10.000,-. De hoofdprijs is een 14-daagse vakantie voor twee personen naar een zelf te kiezen bestemming (waarde 2.000,-) plus een zakgeld van 500,-. Als u belangstelling hebt voor deze fotowedstrijd: er ligt bij uw fotohandelaar een wedstrijdfolder klaar. Ook bij de Stichting Ama teurfotografie, Singel 32 in Amsterdag-C kunt u een folder aanvra gen. Bij het afvaltoernooi dat de KRO iedere week in het kader van haar jubileum tegen een amateurclub speelt blijf je la- chen.Het team van de KRO be staat uit prominenten als Be rend Boudewijn, Henk Bouw man, Jacques Grijping (hoofd afdeling tv) Rene Sleven en Cees Schilperoort (de laatste verzorgt over het algemeen slechts de aftrap.) Alle leden van het KRO team zijn jongens die wel van een borrel en een sigaret op zijn tijd houden. De conditie laat dan ook over het algemeen te wensen over. Hierdoor worden er allerlei trucks bedacht om een pauze te kunnen inschakelen, zodat de vermoeide KRO voetballers even de gelegenheid hebben een slok pils te benutten. Tijdens de wedstrijd teger, een eerste divisie club uit De venter maakte de scheidsrech ter het wel erg bont Na tien minuten spelen maakte Wil lem Huik (Kelner tn de KRO- kantine) een kleine overtre ding De scheidsrechter stormde op Willem Huik af en toonde een gele kaart Willem stond verbaasd te kijken tot hij las wat op de kaart stond. Ga vier pils halenWillem vloog het veld af om aan de opdracht te voldoen. Nadat de consumpties genuttigd waren ging het spel in alle hevigheid door Na een kwartier maakte Réne Sleven (producent van o.a. Hameien) een overtreding. Hij keek naar de scheidsrech ter en liep al naar de krat pils die naast het veld stoncLDe scheidsrechter trok inderdaad weer een gele kaart ditmaal stond er echter heel duidelijk „stommerd,, Rene reageerde direct en overhandigde de lei der van het spel een stapeltje Hameien stickers die hij altijd bij zich draagt. Bob Meijer wordt, vindt ik, zo langzamerhand wat onge loofwaardig als nieuwslezer van wie verwacht wordt dat ze een neutrale instelling prnpa- ganderen ten overstaan van de vele politieke situaties. Bob werd al een keer enige weken als nieuwslezer geschorst om dat hij een zeer pro-lsraëlfilm voor de Evangelische Omroep had ingesproken In een inter view met het Hervormd Week blad laat Bob Meijer nu weer onomwonden zijn politieke kleur blijken Hij zegt o.a.: Het belangrijkste nieuws van elke dag is dal Jezus leeft Dat is belangrijker dan het nieuws over Vietnam. God heeft de E.O. gegeven om het Evangelie te laten doorklinken.Die omroep doet geen water bij de wijn zoals de NCRV Waarom ik niet naar de Evangelische omroep ga? fk heb er wel eens om gebeden, maar het gebeurde niet Het is misschien maar beter dat ik bij de NOS blijf. Bij de E.O. is ie dereen al christen. Bij de NOS kan ik nog getuigen. Mare Winter u ontstemd Zijn singel De overwegtoach- ter wordt volgens hem expres niet gedraaid op Hilversum III en dat zou de reden zijn dat het nummer dat nu al bijna twee maanden uit is nu pas op een 34ste plaats op de hitparade staat. Mare vertelde me onlangs opgewonden. „De KRO en de AVRO draaien de plaat niet omdat ze er niks aan vinden. De VARA heeft de plaat naast zich neer gelegd omdat er een probleem op behandeld wordt dat zij niet geschikt vinden voor de commercie. De NCRV weigert het nummer omdat er over een hemelsparadijs wordt gesproken Alleen de TROS is bereid de plaat af en toe op de draaitafel te leggen. Ik vind dit zeer hypocriet van die omroepen. De mensen vinden de plaat namelijk wel leuk Dat blijkt duidelijk uit de verkoopcijfers Zoals je weet moet je heel wal noten op je zang hebben wil je een hit ma ken zonder de medewerking van Hilversum. Als een plaat niet gedraaid wordt neemt immers niemand er kennis van De ellende met de discjockey's van Hilversum lil is dat ze veel te machtig zijn Zij vinden hun eigen eli taire smaak belangrijker dan de keuze van het publiek Wat eigenlijk betekent dat ze de mensen waarvoor ze de pro gramma's maken minach ten Wat dat betreft kunnen ze nog veel van de piratenzenders leren Die wisten tenminste voor wie ze iedere dag die pla ten draaiden Nora Steinfel. Iedere dag een ritje naar de hel

Krantenbank Zeeland

Scheldebode | 1975 | | pagina 9