NIEUWS-EN ADVERTENTIEBLAD VOOR HET VOORMALIGE 4e DISTRICT VAN ZEELAND.
TELEGRAPHISCH BEBIGT.
N" 2.
Eerste jaargang.
A" 1800.
Vrijdag 24 Februarij.
MEUW mSTEIlIE.
BUITENLAND.
e.
SÜISIÏIF W KEK III t II.
Dit Weekblad verschijnt iederen Vrijdag. Prijs per drie
maanden'voor de gemeenten in het voormalige vierde district
van Zeeland, i,15; voor de overige plaatsen des Rijks
franco per post 1,30. Afzonderlijke Nummers ƒ0.10.
Prijs der Advertentiën, van 1-5 regels 0,75- elke regel
daarboven 0-12'/2, behalve het zegel. Groote letters naar
mate van de ruimte welke zij beslaan.Brieven, Stukken en
Advertentiën franco by den Uitgever J. Schansman te Sluis
CORRESPONDENTIE.
Tot narigt der belangheb
benden diene dat O n-
geteekende Stukken,
welke aan den Uitgever ter plaatsing wor
den ingezonden, niet in aanmerking kunnen
komen.
De Redactie neemt de vrijheid te berigten,
dat zijter vermijding van vele nuttelooze
porto's, als Abonné's zal beschouwen
diegenen, die het Proefnummer niet
aan den Uitgever franco zullen hebben
terug gezonden, en hij mitsdien met de
verzending der volgende Nummers aan
dezen zal voortgaan.
Aan de Geabonneerden op het Sluissche
Weekblad zullendes verkiezende, eiken Maan
dag de Belgische Marktberigten gratis
toegezonden worden.
Buitenl. Zakenvan Hall, a. i. Finantien.
Justitie Godefroy.
Binncnl. Zaken van Heemstra, Commis
saris des Konings in de prov. Zeeland.
Overigens blijven.
Vervolg van 2V° 1.
Het eerst waarnaar onze blik zich henen rigt is
naar dat land, waar een man op den troon zit, die
door dezen bijna als een Afgod wordt vereerd, door
genen steeds gemistrouwd en voor gevaarlijk wordt
geacht.
Laten wij voorzigtig zijn in ous oordeelNapoleon
staat op een bijzonder standpunt; hij heeft te doen
met eene zonderlinge natie en hij leeft te midden van
cene ontwikkeling van gebeurtenissen, die tot de
gewigtigste maar ook de moeijelijkste hehooren
welke wij, sinds jaren, bijwoonden.
Napoléon moet handelen als een diplomaat en, tot
heden toe, helaas! is de diplomatie, wat zij altijd was,
een doolhof van list en bedrog. Men is altijd ér op uit
elkander eene vlieg af te vangen en het eigenbelang
zooveel mogelijk te huldigen.
Napoleon móet de menschen nemen zoo als zijzijn,
en outdekt hij nu dat hij met slimme en soms met
slechte lui te doen heeft, dan is hij gedwongen naar
omstandigheden te handelen en 'zijne maatregelen
jnet voorzigtigheid te nemen.
Gelooft liet mij, hij zit soms in een moeijelijk par
quet. Hij doet vaak iets, waartoe hij als hét ware ge
dwongen wordt, maar dat hij in zijn hart vaak af
keurt.
Denkt nu niet, dat wij opgetreden zijn om Napo
leon's politiek in alle opzïgten te verdedigen. Wij
hebben veel goeds in hem gezien en ook veel dingen
waarvoor wij de schouders ophaalden.Wijzullen hem
altijd beschouwen, als den man, die van de Voorzie
nigheid de taak schijnt verkregen te hebben, om
moeijelijke vraagstukken tot oplossing te brengen en
eene ontwikkeling van het werelddrama te bevor-
dereu, dat, hoe ook bekeken en beoordeeld, leiden
moet tot een voor de menschheid gelukkig einde. De
Keizer, hoemagtig zijn arm ook is, werkt onder
hooger opzigt. Als hij te vermogt gaan, dan zal ook
hemtot niertoe en met verder! in de ooren klinken.
Wees daarom gerust, waarde lezeral ziet ge soms
de toekomst dónker in en helt ge over tot de geruch
ten van oorlog, die u dagelijks te gemoet komen;daar
is er Een, die sterker is dan 's Keizers vijanden en
die de teugels van het opperbewind der wereld zich
niet uit dehanden laai nemen.
De strijd met Rome is, sinds het begin van dit iaar,
eene ubókenae daadzaak. Gij herinnert u het vlug
schrift, dat aan 's Keizers hand wordt toegeschreven
en daarom zulk een opgang maakte, De Paus en
het Congres getiteld. Gij hebt noch vergeten den
brief, dien de Keizer aan aen Paus heeft geschreven,
noch hetgeen de laatste ter kennisse Yan den Keizer
bragL
De Keizer wil, dat de Paus afstand doe van de
Romagna, een deel der Pauselijke Staten. Dit kan de
laatste moeijelijk toegeven in beginsel, want dan is
de deur opengezet voor verdere afscheuring,als zijne
overige onderdanen er toe besluiten mogten.
De Paus heeft in een uitvoerig schrijven de rede
nen ontvouwd, die hem dwingen tot handhaving van
zijn wereldlijk gezag. Hij is er rond voor uitgekomen,
dat hij geene poging onaangewend zal laten om de
zaak van de godsdienst, het burgerlijk gezag der
Roomschc kerk met hare wereldlijke bezittingen èn
hare regten, die aan geheel de katholieke wereld
toebehooren, te handhaven en te beschermen, ein
delijk om de regtvaardige zaak der andere Vorsten
te waarborgen.
Dit manifest, opgenomen door hetFransche dag
blad VUniversniettegenstaande een ministerieel
verbod, is de oorzaak geweest dat gemeld blad, het
welk tot heden, met den pesten nadruk, de katho
lieke belangen hadverdedi' d,op last van den Keizer,
is gesupprimeerd.
Tegelijk met dat manifefk had de Redacteur een
hevigen uitval nog gewaarQ-tegen de egeriug en
haar beschuldigd d»> viwwgri-' dagbladschrijvers,
te beginnen mét EdmmiuTVlout eu te eindigen met
Joncieres en Grandguillot, bezoldigen.
Dit laatste deed de schaft overslaan en het dag
blad, dat sinds jaren een Aöal sprak, zoo stout en
vermetel, als eenig orgaamder drukpers, werd in
één wenk vernietigd.
Het oordeel over deze handeling des Keizers is
zeer verschillend. De verdedigers ;aer vrijheid van
de dagbladpers zullen met den Engelschenschrijver
instemmen, die het volgende zegt
Ware de Univers te Londen uitgekomen, dan zou
hij nog tienmaal luider hebben kunnen brullen en
bulderenzijne exemplaren met trompetgeschal
voorde Bank en voor W estminsterhall henben kun
nen te koop aanbieden, de Koningin en geheel de
protestantsche geestelijkheid driemaal daags onge
hinderd hebben kunnen beleedigen, honen^ smaden,
schelden en naar harte lust eiken anders-geloovige
ten eeuwigen hellevure kunnen doemen, de rege
ring zou hem niets hoegenaamd hebben in den weg
gelegd; en ten laatste ware hij, zeker niet als marte
laar voor zijn geloof, maar hoogstwaarschijnlijk uit
gebrek aan geabonneerden, ten gronde gegaan. Hier
(te Londen) had men het blad door zwijgen of rede
neren gedood, ie Parijs heeft men het doodgeslagen,
opdat het elders zijné opstanding kunne vieren.
Zij echter, die op de strekking en den invloed let
ten, welke de pers, in kwaden zin, vaak uitoefent,
zullen der Fransche recering gelijk geven, als deze
beweert dat genoemd blad er steeds op uit was, om
de Fransche geestelijkheid te beheerschen, de ge
wetens te verontrusten, en de grondslagen te onder
mijnen, waarop de betrekkingen tusscnen de kerk
en de burgerlijke maatschappij rusten.
Een gemoedelijk katholiek zal erkennen, dat niet
door hevigheid van taal, noch door eene valsche
voorstelling van zaken, de katholieke zaak gediend
wordt. Het katholiek geloof heeft niets te maken met
de politiek dat geloof, op christelijken grondslag,
even als dat der protestanten, rustende, is eene zaak
des gemoeds en is afkeerig van partijbelang en lief
deloosheid.
Men noemt 's Keizers daad, om den Univers het
stilzwijgen op te leggen, eene stoute daad, en dan
heeft mén het oog op de magtder geestelijkheid, die
zooveel middelen bezit om op het publiek te werken.
Die geestelijkheid ging gedeeltelijk gebukt onder
den wil van den Redacteur. Daardoor leed de zelf
standigheid der geestelijkheid. Zou zij, nu het juk
van hare schouders is afgenomen en het publiek
minder in opgewondenheid wordt gehragt, niet vrijer
ademen en ieder, in zijn werkkring, heter aan zijne
roeping kunnen voldoen?
De tijd zal hetleereu of de gedwongen ophefling
van het blad zegenrijk heeft gewerkt op de maat
schappij die thans vooral, nu er zulke teedere vraag
punten 'in behandeling zijn, behoefte heeft aan kalmte
en verstandigen raad.
Hoe dit zij, de Italiaansche questie. waarmede die
opheffing van VUnivers in naauw verband staat, zal
nog langen tijd, vreezen wij, een onopgelost probleem
blijven.
In de jongste dagen is er door het Éngelsch gon-
vernement een voorstel gedaan en wel aan den
Keizer van Frankrijk, om alle mogelijke bezwaren
zooveel mogelijk uit den weg te ruimen.
Vooreerst stelde het voor, dat er geene interventie
zal plaats hebben; Noch Oostenrijk, noch Frankrijk
moeten gewapenderhand tusschen beide komén.
Goed zoo; geen geweld van wapenen moet beslissen;
de zaak moet in beginsel door de bevolking zelve
van het Italiaansche schiereiland uitgemaakt wor
den, Vervolgens zal Venetië onder den Oostenrijk-
schen schepter blijven. Dat dient tot geruststelling
voor Oostenrijk, dat, op den duur, zijne handen vól
zal hebben, om dien Italiaanschen Staat onder zijn
bestuur te houden. Men leest dan ook, in de laatste
dagen, van veelvuldige versterkingen die Oostenrijk
in Venetië laat aanleggen. Ongelukkig intusschèn
een gouvernement, dat niet rekenen kan op de
trouw zijner onderdanen.
Ten derde doet Engeland het voorstel om over
het lot van Midden-Italië, bij stemming, te laten be
slissen. Indien de uitslag daarvan gunstig blijkt te
zijn voor eene verbinding met Sardinië, zal Kon?—'
Victor-Emmanuel vergunning prla""p"
der hertogdommen hij zijn Rijk. Gewis??'!
behoort uitspraak te doen, in eene zaQ
zoo naauw raakt! Maar en hierin voor?!
land de Sardinische regering zal zich i)
tijd dat de stemming heeft plaats geha
onthouden van den minsten invloed opl
mine uit te oefenen. Ten slotte verlangt!
dat Frankrijk zijne troepen uit Rome en u.' uvcii^
gedeelten van Italië verwijderen zal. Dit laatste punt
treft de zaak in het hart.
Iedereen weet toch, dat, als Frankrijk's militaire
zonen de stad der zeven heuvelen verlaten, onrust
en gisting de revolutie zullen bevorderen, die ook
binnen hare muren, sinds lang, woelt. Men spreekt
w el van andere troepen, die in plaats van de Fran
sche, de bezetting zouden vervangen, om den Heili
gen Vader te beschutten voor den ontwaakten
volksgeest, maar het zal te bezien staan, al mogten
er andere soldalen komen, of zij, even als de Fran
sche dat prestige zouden hebben, om de rust te
handhaven. Dit voorstel is, op verlangen van Napo
leon, aan de Oostenrijksche regering medegedeeld,
welke, luidens de berigten, ongezind schijnt om in
dat voorstel te treden.
Oostenrijk heeft geantwoord dat het zich hield aan
de grondslagen van Villafranca en wil eene absolute
non-interventie niet beloven. Indien het Congres
niet bijeenkomt, wil het alleen met Frankrijk onder
handelen.
Men ziet dus, dat de poging, om iets degelijks tot
stand te brengen, vooreerst mislukt is. Iloevele
plannen zullen ér nog gemaakt, hoevele voorstellen
nog gedaan worden? Wie weet hethet is eene
allerneteligste questie, welke, naar ons oordeel, al
leen door den tijd kan opgelost worden.
Intusschèn is de Italiaansche bevolking vol hoop
hebben er, van tijd tot tijd, zelfs te Rome, belangrijke
demonstration pïaats en'verkeert Napels in een tóe
stand, die op den duur niet kan blijven.
Oostenrijk zelf heeft zijne handen vol werk. Zijne
finantiën zijn duchtig in de war en Hongarijë baart
hem veel bekommering.
Wat het eerste betreft, daaromtrent vernamen wij
van een vriend, die onlangs van eene reis derwaarts
terugkeerde, belangrijke bijzonderheden. Te Wee-
nen aangekomen, haastte liij zich om bij een geld-
wisselaa> zijn goud in zilver te verwisselen. Als hij
30 pet wilde missen, kon hij zijn zin krijgen; daar
had hij geen lust in. Wat moest hij nu doen? Wel,
papieren munt aannemen, dat thans, in Oostenrijk,
zoo overvloedig aanwezig is, dat, volgens de verze
kering van mijn vriend, hij, hij niémand, van de
hoogste tot de laagste klasse, één gulden aan zilver-
Seld heeft gezien, wel pasmunt, beneden die waarde.
'p zijne Yraag aan dezen en genen, waar toch al het
geld gebleven was, luidde het antwoord schier een
parig in den Italiaanschen oorlog!
Dit is een klein staaltje, niet bemoedigend voor hen,
die in Oostenrijkers speculerenmaardaar het
waarheid bevat, zij het een wenk voor hen. die veel
geld hebben, om of met solieder Landen te handelen
in eflekten-zaken, of in nuttige zaken, die er genoeg
te vinden zijn, hun geld te steken. De hooge interest
is verleidelijk voor velen, die met hun hart aan het
geld hangen, maar die lui spelen een gevaarlijk spel
een belangrijk verlies in de fondsen zelv^D verslindt
