No. 13. Twaalfde Jaargang. A0. 1871. Ecne zaak des tijds, die dringend noodig is. hit Weekblad vers< hijut iederou hi au en Vrijdag. I Prijs der Adverleuliëuvan 1-5 regels ƒ0.75 elke regel Prijs pfr drie maanden voor hel voormalig 4de dislr.cl van A riiil'Kr 7 ï^plvr daarboven f 0. 2. Groote letters naar het getal gewone Zeeland f 1,15; voor de overige plaatsen des Kijks, jranco J O GUI. I regels die zij beslaan, per post 1,30. Afzonderlijke Nummers f 0,05. Ingezonden Stukken en Brieven, de Bedaetie bel rellend e benevens Adverten iën en gewone Berichten of Aieded •elingen van Correspondenten, te bezorgen bij den Uitgever dezer, alles FRANCO behalve de bekende Corrpspnrideniliën. Wat kan dat zijn vraagt al dadelijk onze welwillende lezer en wij zullen spoedig, na een paar opmerkingen vooraf, het antwoord geven. Wij hebben lot hiertoe, in den regel, ons meestal geschaard onder dc strijders voor volksbelangen op moreel gebied wel nu, ieder mag het w den, wij gruwen van het lage en gemeene materialismestoffelijk leven als hoofdzaak! Waar het geestelijke belangen geldt, moeten bij ons, zonder be denking, alle stoffelijke belangen achterstaan: een veredelde geest beheerscht de stof. Waren alle menschen met denzelfden ver heven zielenadel toegerust, zooals hel Chris tendom, eri zijn stichter bovenal, dien leerden kennen, er zou op aarde geen stoffelijke ellende geleden worden. Verwerpen wij daarom alle stoffelijke be langen Wij gelooven, meer dan eens ook, hel tegendeel bewezen te hebben. Evenmin toch, als we een zwak, gebrekkig, misbruikt lichaam een geschikt werktuig voor den geest achten, evenmin verwerpen wij de stoffelijke middelen des levens. Ecne flinke uitspanning, eene een hartelijke lach wek kende vertooning, de uilkomsten der nijver heid, de schoone kunsten, muziek, schilder kunst, poëzij, dramatische kunst, ze staan hoog bij ons aangeschreven; maar de indu- stralie is ons de scheppen ie god niet, die hedendaags de wereld beheerscheu wil. De ellen 'ïge dusgenoemde volksvermaken en volksvoorstellingen wekken onzen lach niet; integendeel, ze doen ons walgen, en we zouden ze met heete tranen als volks dwaasheden kunnen beweenende muziek is ons lief, maar we gruwen van klingklang en kermiskunsten op haar gebiedde poëzij is onze oogappel, maar we walgen bij al het f brick werk dat men ons voor poë/ij vent en dat de natuur in t aangezicht slaat; de schilderkunst als naluuruabootseres, als opvangster van oogenblik en gedachte, ze is nuttig voor verstand en hart beide ze vormt den smaak maar verre blijve van ons overdrijving en misbruik; de dramatiek, o als ze de school der rede wordl en geene geblanketle boeleersler, geene veile straat- nimf, we bewonderen, we loven en prijzen haar! In één woord, wij*uchten en waur- deeren het stoffelijke, mits onder de heer schappij van den geest In ons vorig Vrijdag-nummer lazen we het bericht uit Groede. Met belangstelling hebben wij 't vernomen wat bet Departement der Maatschappij tot Nut van 'l Algemeen aldaar voor het volk gedaan hééft, 't Ver heugde ons, en wij, kind des volks als we zijn, we zeggen het Departement dank voor die edele poging en we hopen het navolgers te zien vinden in meer dan één kring. Doch wat is nu de groote volksbehoefte? Wij aarzelen geen oogenblik het te zeggen Vereeniging! Vereeniging Predikt gij ook al vereeni ging? Wij dachten, dat de eeuw der ver eeniging ons genoeg geleerd had niet alles van vereenigingen te wachten? O, dat be doelen wij ook niet; wij bedoelen mei ver eeniging samenwerking, krachtsinspanning. Onze werklieden moeten zich zeiven en elkander onderling helpen; maar onze werk- verschuffers moeten dezen bond beschermen. Een gezonde, kloeke vverkmansvereeniging, gesteund door de meesters, door de meer aanzienlijken, zal niet anders kunnen dan de rust en de veilighei i ten plattelande be vorderen en onze werklieden beveiligen tegen fl de woelingen der I.tlionaIe, der Hydra, die ook bij ons in aantocht is. Meermalen wezen wij er op, hoe hel be slaande, hoe de tegenwoordige wanverhouding niet duren kan: er moet verandering komen komt die verandering niet langs den wette lijke», zedelijke» weg, dan zal ze langs den on wettigen komen, en al vreezen wij nu niet, dat de kreet „Aan de lantaarnonder ons gehoord, de guillotine onder ons zal opgericht worden; al hebben wij groot ver trouwen op ons bezadigd volkskarakter al zijn we ondeugend genoeg om ook een weinig te speculeeren op ons bekend phlcgma, dat een geacht Aardenburger zoo gepast be schrijft als pijpjes rookend en niets doend, toch, zal ook dat koord door overspanning breken. Hebt g;j, gegoede Landbouwers, Werk bazen, Renteniers en Einautie'manneiiIiebi gij wel eens nagegaan, hoe 'volksgeliefd sommige Week" en Dagbladen zijn, die op hun vaandel lie1 woord democratie geschre ven hebben, zonder hel met dat woord zoo nauw te nemen, ja er geheel iets anders uit lezende dan hel uitdrukt? Weet ge wel, dat ze het reeds tamelijk verwal ren met demagogie, met het Fransche droits del'komm rechten van den mensch? Weet ge wel, dat in het woordenboek der volksopruiers vrijheid luidt als losbandigheid, recht als geweld? Maar weet ge levens wel, dat het volk zoo tamelijk de gebreken der maat schappij in/iet, het dure recht rechtswei gering noemt, de militieloting een privilegie voor de rijken, de staande legers een pnra- detrocp Weet gij doch wij moeten eindigen met vragen: schuwen we al het gevaar niet van op onze beurt voor opruiers gehouden te worden, al zijn we slechts eenvojdig releveerders van feiten, we willen er niet dieper in gaan en liever middelen v niuiwjjy.pn^ om een groot kwaad te keereu, vergil» ons daartoe eene mededeeling uit liet naburig Vlaanderen en verwacht onze voorstellen, bij leven en welzijn, de volgende week Maatschappij van onderhngen bijstand tc Eecloo. Zondag vergaderden de leden der maat schappij van ouderlingen bijstand, de Werk man? vrienden,op de gr iote zaalvan hetsiadlmis, ten einde de rekening te aanhoort») over den dienst 1870 en over te gian tot eene ge deeltelijke vernieuwing der bestuursleden. N oorgezeten door «en lieer burgemeester Van Wassenhove, bestond het bureau uit De heer Karei Berle, voorzitter; Aug. Com- mergo, onder-voorzitter; Karei Houtappel, ontvanger; Jan Heysse en Jan Sindyck, bestuursleden der maatschappij. De lieer Bettoni De Raedt, griffier, belet zijnde de vergadering bij te wonen, zoo werd diens ambt waargenomen door het eerclid Van Acker, stads secretaris. Waren verder aanwezig De hoeren Hip, Verinast, Lod. De Clercq en Alfried Van Wassenhove, eereleden, benevens een hon derdtal werkende leden der maatschappij. De zitting werd geopend door den heer Berle. Onder hel aflezen der rekening, trad de heer Berte in eene beknopte beschouwing van de cijfers die hij daarin ontmoette. Hij deed vooral opmerken, dat de inleg der werkende leden, gedurende 1870, beioopen heeft lot fr. 1057 98, terwijl de algemeene uitgaven fr. 183705 bedroegen. Waaruit volgt, dat de inieggeldeti van de werkende leden niet toereikend zijn om den re gel m »- ligen t.ienst der maatschappij te verz k ren, zoodat de bijdrage der eereleuen daarin moet voorzien. De heer Berte leidde daaruit de gevolg trekking af, dal bet bestuur der maatschappij verplicht is zeer matig te handelen en zo zuinig en spaarzaam mogelijk te wezen. „Het zijn o ize eereleden, zeide hij. die de maat schappij in slan J houden; ja, maar wij zou !en hen kunnen verliezen; en dan, op korten tijd, waren al onze beschikbare fondsen uitgeput." De buitengewone grootheid der lasten, welke in 18 70 op de* kas drukten, schreef spreker in t bijzonder toe aan het heerschen der pokziekte alhier, gedurende de eerste I e ft van dat jaar, en overigens ook aan het binnenroepen van eenige militieklassen ge durende ile tweede helft van 1S70. Eene omstandigheid, waar p de heer B rle w ees, als n uleclig voor de klasse der maatschappij, is dat, als er nieuwe werkende leden bijkomen, dit do >rgaans zwakke of zieklijke personen zijn, welke al spoedig een last voor de maatschappij worden. „Wel is

Krantenbank Zeeland

Sluisch Weekblad | 1871 | | pagina 1