NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VAN WESTELIJK ZEUWSCH-VLAANDEREN
No. 21.
Twaalfde Jaargang.
A0. 1871.
Vrijdag 7 April.
Wegens het in
vallend Paaschfeest
zal liet Dinsdagsnominer niet
verschijnen.
Landverhuizing •'-Arbeiders-
Internationale.
Sill
Dit Weekblad verschijnt iederen Dinsdag en Vrijdag.
Prijs per ditie maanden voor het voormalig 4de district van
Zeeland 1,15; voor de overige plaatseu des Rijks, franco
per post 1 1.30.
Prijs der z\dverteuliëu van 1-5 regels 0.75 elke regel
daarboven ƒ0,i^Va. Creole letters naar het getal gewone
regels die zij beslaan.
Afzonderlijke Nummers 0,05.
Ingezonden Stukken en Brieven, de Redactie betreffende, benevens Adverteutiëo eu gewone Berichten of Mededeeliugeu van Correspondenten,
le bezorgen bij den Uitgever dezer, alles FRANCO, behalve de belc^^|"1j!^^^ondentiën.
Over de gelijkheid der menschen is veel
geschreven en gesproken. Het denkbeeld
heelt tot velerlei wanbegrip aanleiding gege
ven. Alle inenschen lijn broedersliudus
alle menschen zijn gelijk! Schijnbanr.-sluit
dit al hew wel; doch 'eigenlijk sluit het
niet, daar het door de ondervinding der
tijden klaarblijkelijk bewezen is, dat er
tusschen broeders en broeders soms de
grootste ongelijkheid bestaat. Het denkbe'eld
van gelijkheid is. evenals alle menschelijke
denkbeelden, betrekkelijk, dat wil zeggen:
alles hangt er van af, wat men door ge-
1 jkheid verstaat. In algemeenen zin zijn
alle inenschen gelijk. De menschen ontstaan
allen op dezelfde wijze. Allen hebben eenerlci
stoffelijk leien, ondergaan stofverwisseling,
door loedsel, drank en levenswijze gewijzigd,
doch toch veranderen zij, om ten laatste,
door welke middelenop welke wijze
dan ook, te sterven, dat is: dat de vorst
zoowel als de bedelaar eenmaal lot het stof
wederkeert: de vorst wiens lijk gebalsemd
en in eene looden kist bijgezet wordt, is
de prooi der afzichtelijkste verandering door
verrotting, evenals de soldaat, wiens lijk op
bet slagveld zoo maar zonder eenige bedek
king of omkleeding in de aane gedoiven
wordt. Het vorstenlijk moge wat langer
duren, de verlering maakt er zich ten
laatste meester van, en in dit opzicht en in
hnnderderlei vormen van het stoffelijk leven
zijn alle menschen volmaakt gelijk. De
ongelijkheid is dus, streng genomen, een
geestelijk verschijnsel. Alle geesten zijn niet
gelijk
Toch is dit laatste een valsche toestand
want alle geesten hebben dezelfde bestem
ming: die der ontwikkeling; doch aangezien
de geest een vrij denkend en vrijwerkend
wezen is, bereikt de eene geest in de
eeuwigheid de hem voorgeschreven bestem
ming, terwij! andere geest die bestemming
in alle eeuwigheid niet bereik).
's Menschen bestemming is gelukzalig
heid
Ik hen een kind
tol geluk geschapen.
zooalsj, ree !s Van Alphes ons liet zingen,
is heilige waai beid, en alleen bekrompen
kortzichtigheid maakt deze waarheid lot
onzin. Alleen zichzelven onbewust ongeloof
aan de bestemming van den mensch of
moedwillige verdorvenheid, uit hoogmoed
geboren, doet den mensch deze waarheid
verwerpen.
De zwakke, kortzichtige, bekrompene mensch,
die deze waarheidjverwierpt, zondigt tegen de
gezonde rede, ja zelfs legen wat de Christen
als openbaring eerbiedigt door onkunde,
omdat hij bet doe! oiet de uitkomst, met
het gevolg verwart.
Hij ziet duizenden aan duizenden hunne
bestemming niet bereiken en trekt daaruit
nu de gevolgtrekkingdat de mensch die
heslemming ook niet bereiken kan l Dit is de
dood des levensUil is een geestdoodend
ggloof. .Niemand erkent meer dan wij het
gelo
brek mueï^Ëênscnniemand is inniger
overtuigd aan wij (l^ze"overluigï'ig is ons
een zeker weien geworden!) dat alle
menschen afstammen vauj een paar ideaal-
menschen, die echter van hunne oorspron
kelijke volmaaktheid vervallen zijn.
We zouden hierover veel kunnen philo-
soplieeren, zoo als men 't noemt; men zou
ons kunnen tegenwerpen, dat de ideaaimen-
schen niet volmaakt-waren, om lat, waren
ze volmaakt, ze niet van die volmaaktheid
zouden vervallen zijn; doch het zou reile-
neeien worden in een cirkel en lot niets
leiden. Wij houden vol: alle menschen
zijn gelijk en het ongelijke is eene misvor
ming door het individudeu mensch, zeiven
veroorzaakt.
De ongelijkheid der menschen is kunst
matig.
De ongelijkhcid)der menschen is te scherp
geteekend, de scheidingslijn is te bepaald
aangegeven.
Er zijn er,'die laag neerzien op hen, die
ze achten beneden zich te slaan, en er zijn
er, die meenen hunne meerderen nooit naar
de oogen te moeien zien. Beide uitingen
zijn misgeboorten, zijn gevolgen van onze
stoffelijke omgeving.
Wat een inleiding voor ons onderwerp
En toch is ze (en we hopen, dal we niet
al te geleerd gesproken hebbentoch is ze
noodig cm het volgende recht te verstaan.
Waren toch alle menschen beter bekend
me! hetgeen ieder voor zich in 'is maat
schappij waard is, de onderscheidende
lijnen zouden niet zoo scherp afgeteckend
zijn; de ongelijkheid zou 'niet zoo stetk
gevoeld, de geestelijke gelijkheid zou beter
begrepen worden.
Wat geeft lien heer hel ic t om van
zijne bezittingen een lui. vadsig af wellustig
leven te leiden Niets volstrekt niets.
Wat hem macht geeft daartoe, is eene
ua.iere vraag, en wij zeggen: niets anders
dan het stoffelijk overwicht, het recht van
den sterkste: onze Europeesche maatschap
pelijke toestand is zóó gekunsteldzoo van
het ideaie afgeweken dat daaruit het ver
schijnsel ;geboreu wordt, dat Van Harens
vraag
„Heeft de aarde dan geen voedse! voor
ons allen
ontkennend moet beantwoord worden.
Neen, de aarde, zooals ze nu bewoond
is, geeft geen levensonderhoud voor allen,
omdat eene menigte menschen vastgeklonken
zijn aan eene bepaalde plek grnnds, die niet
allen onderhouden kan. De Staten lijden
aan overbevolking, en overbevolking schept
de afzichtelijke armoedede gruwelijke
slavernij (vaak van lichaam en geest beide)
naast den weelderigen rijkdom.
Daarbij komt vooral de wanverhouding
"van het bezit, vooral van den grondeigendom,
'l zij in directen eigendomT zij in indirec-
teii eigendom (huur, erfpacht); daarbij komt
de waarde van het geld, het stómme metaal,
dat macht vertegenwoordigt niet alleen, maar
werkelijk macht geworden is: munt en
muntverbeeldend papier met grondbezit ver-
eenigdzijn de oorzaken der meest onna
tuurlijke ongelijkheid der menschen.
West-Zeeuwsch-Vlaanderenhet zooge
naamde land van Kadzand, i3 groot genoeg
om ineer inwoners te voeden dan het op
den dag van lieden op zijnen bodein draagt;
sluit het af; verbiedt allen in- en uitvoer,
en er zal genoeg zijn om in de eerste eu
meest nuodzakelijke behoefte» zijner bewoners
te voorzien; doch terwijl deze honderden
bunders bezit, bezit gene geen steen, waarop
hij het moede hoald kan neerleggen. Men
versta ons wèl. Dit is geen grieve, die
men algemeen moet opvatten; verre van
daar; men moet wèl onderscheiden. Wij
houden er arm, dat er zijn, die veel mogen
hebben, en die weinig moeten hebben; maar
dit is onze grieve: waar velen te veel
hebben, hebben anderen of te weinig, of
in 't geheel niets.
Wij willen nu niet dat, b. v. de Regee
ring eer.e wet van ven leeling uitv aardige.
Verre van daarDe Commune van Parijs, in
ons oog niet de uiting der. stof, van het
dierlijke in ons, maar eene uiting van het
verdorvene en beestachtigede Commune van
Parijs is ons ideaal nietevenmin als de
Internationale, die nog onlangs de stuivers
van 002e dwaze werklui verzwolg; maar
wil de Itegeering velen der bewoners van
ons land voor ons land behouden stelt ze
Ijs op deze productieve krachtenmet
één woord, komt haar de land*' rhuizing
naar den vreemde ongewenscht voor, dan
moet ze en dat wel spoedig krachtig
handelend optrad n, ecie landbouw wet in
'lieven roepen. .Doch o: - oor! zl.
