N°. 55.
Twaalfde Jaargang.
A0. 1871.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VAN WESTELIJK ZEEUWSCH-VLAANOEREN.
Vrijdag 21 Juli.
Opmerkingen van den
werkenden stand.
-
Politiek Over/Acht.
SLÏISCB
Dit Weekblad verschijnt iederen Dinsdag en Vrijdag.
Prijs per drie maanden voor het voormalig 4de district van
Zeeland ƒ1.15; voor de overige plaatsen des Rijks, franco
f per post ƒ1,30.
o o
Prijs der Adverlentiën van 1-5 regels ƒ0,75 elke regel
daarboveu 0,1 -2V2- Groote letters naar het getal gewone
regels die zij beslaan.
Afzonderlijke Nummers 0,05.
ingezonden Slnkkeu en Brieven, de Redactie betreffende,
te bezorgen
benevens Adverteniiëu en gewone Berichten of Mededeelingen van Correspondenten,
bij deu Uitgever dezer, alles FRANCO." -
IL
Vindt gg het beeld niet gelukkig gekozen
van dien tuin, en nog minder gelukkig uilge-
werktik vraag uop uwe eer en uw
gewetenof wij tijden beleven om ons
bezig te houden met eene angstvallige beel
denkeus of wij niet veeleer reden hebben
om rechter dan ooit af te gaan op het
doel en ons zonder ophouden te herinneren
hoe moeilijk het valt, zich zeker en bepaald
uit te drukken.
Toch komt het mij voordat er waar
heid schuilt in mijn beeld; dat de juistheid
mijner opmerking aan geen twijfel onder
hevig is. Sla den blik om u heen. Niet
alleendat de aanhangers van 't verleden
de vrienden van behoud en achteruitgang
ter goeder trouw meestmet hand en tand
het geluk en het welzijn der menschheid
tegenwerkenook de demagogiede on
besuisde hardloopers helpen er toe mee.
En zij helpen er krachtiger toe mee dan
conservatieven en clericalen te zamen want
het tra re liberalisme, het zij dan tevreden
of geavanceerdwordt door hunne lafhartige
winderigheid in discredict gebracht. Hun
doel moge goed zijnhunne middelen ver
dienen afkeuring. Zij mogen zooveel en
zoolang beweren als zij willen, dat zj ei
genlijk de „oprechte democratie" in pacht
hebben, de goe gemeente is den tijd ontgroeid
waarin zij geloofde op bloot gezagen het
is jammer genoeg dat de „kiezers achter
't volk" zich nog steeds niet slechts door de
steile orthodoxie, maar tevens door de
dolzinnige revolutie laten meesleepenen
alles gelooven dat wordt aangeprezenhet
zij dan met het deftig vertoon van den
kansel, hetzij met het luid en schel trom
petgeschal der politieke marktschreeuwers
van beroep.
De commune te Parijs, het gevolg, zoo
wel van de weinige ontwikkeling der massa,
als van de brutale onkunde de onbreidel-
bare droomiust, de bespottelijke phantas-
magorieën van quasi-volksleiders, heeft Frank
rijk in een poel van jammeren gestort. Het
arme land. pas verlost uit de armen, waarin
een zedeloos meiueedige het versmoorde
tenauwernood ontwrongen aan den ijzeren
hielwaarmee Germanje 't wel verdiend
vertrapte, nauw in staat te herademen, te
herstellen; de bronnen van handel en be
drijf, zoo lang en zoo noodlottig verstopt,
te heropenen wordt opnieuw ten prooi
aan eene nachtmerrieschrikbarender dan
de vorigen. Aan de eene zijde de regee
ring door het ruw geweld, door onbeschoft-
en onbeschaamdheid, door de willekeur der
domme en drieste meerderheidaan de
andere zijde het gapend graf der ci-devants,
gereed haar prooi onder eeuwen stof en
puin te begraven haar voordeel te pulten
uit eiken misslag barer tegenpartijen
tusschen die beiden, de smalle, rustige
volksstroom, die, helaas, al te zeer over
tuigd van zijn goed recht, vijand van elk
die schok of geweld bezigt, aan weerszijden
gedrongen, gestooten, geplaagd en belasterd
wordt.
Komt dit tafereel u aanlokkelijk voor
Is dat uwe illusie, uw utopia? Wilt gij
dien noodlottigen weg op? Welnu, laat u
dan óf ter eene of ter andere zijde afvoe
ren van hel rechte pad. Leen het oor aan
de inblazingen der nachtuilen die u trach
ten diets te makendal liet liberalisme
nooewendig moet voerenj-at socialisme en
communisme, tot de dwinglandij van 't ruw
geweldd. w. z. tot rechts- en wetsver
krachting. Zoek uw heil in de losbandigheid
eener vermomde regceringloosheid, die niet
door waarheid en recht het pleit tracht te
winnen, maar rede en verstand verwerpt,
en te vuur en te zwaard hare dwaalbegrip
pen verkondigt. Schaar u onder de banier
van het Haagschc Dagblad en van de Tijd,
of verhef den standaard van de Toekomst
en de Vrijheid. In beide gevallen sticht ge
een even groot kwaad, doch in het eerste
hebt ge althans den goeden toon.' een schijn
van eerlijkheid zekere patriarchale waar
digheid talent en berekening in uw voor
deel in het tweede niets dan verwarring
onderlinge wangunst, zotteklap en onverstand,
een rnodePhrygische muls, een bemorste
vlagbedrogverraad en schijnheiligheid.
Blijft ge daarentegen beide richtingen be
schouwen als ongeschikte planten in onzen
hof, laat ge u niet verleiden door klinkende
woorden en holle spreekwijzen, maar gaat
gij onbeschroomd en onverschrokken voort
op de breede heirbaan des vooruitgangs
ook deze periode zal voorbijgaan. Rust,
orde en veiligheidde grondzuilen der maat
schappij zullen gehandhaafd blijvenen
Nederland zal niet, door innerlijke spanning
den roofzieken nabuur een voorwendsel
verschaffen om zich meester te maken van
ons vrij en onafhankelijk volksbestaan. Wij
zullen het brandpunt onzer eeuw, de werk-
mansvraagtot eene vreedzame oplossing
brengen.
Zooals men weet, heeft de Fransche Nationale
Vergadering verleden week in hare zitting van
Vrijdag plotseling en onverwachts de verhooging
van rechten op suiker, koffie, chocolade, cacao,
thee, sterke dranken, tabak en olie aangenomen,
op den voet als in het ontwerp van den minister
van finauliënden heer Pouyer Querticr, is aan
gegeven. Die aanneming vond plaats met 483
legen 5 stemmen en werd door de regeering aan
bevolen ten- einde de speculation te beletten die
de kooplieden mochten willeu beproeven eu alzoo
de schatkist voor schade te vrijwarendoch wat
zal 't gevolg zijn? Verarming des kleinhandels en
eindelijk inkomstenbelasting.
Het manifest van deu graaf van Chambord, dat
in het blad Union opgenomen is, bevat zulke ach
terlijke begrippen, dat hel ouder de legitimistische
partij wel het slechtste van allen is onlvaugcu
daar het de hoop op een restauratie van den Prins
op deu troon den bodem inslaat. In de kamer,
zegt men, treft men geen vier leden van die partij
meer aan, die nog eenige hoop voedeu. Ook aan
geen fusie met de Orleanisteu is, na de openbaar
making van dat stuk, moer te denken en, zoo de
Prinsen van Orleans nog een onderhoud hebben
met den graaf vau Chambord te Brugge, de daarvoor
aangeduide plaatsdan zal dit alleeu zijn lol het
wisselen van eenige beleefdheden, zonder politieke
waarde. De graaf van Chambord, zegt de Gazotte
de France, vermoedde wel dat de verklaring, die
hij zich verplicht rekende te moeten doen omtrent
de witte vaan de kloof grooler maakte tusschen
hem en de Prinsen van Orleans doch wilde zijn
manifest in de wereld zenden vóór dat hij eeuig
bezoek outviug tot geen prijs willende, dat dit
bezoek een strik kon schijnen, 't is ten minste
eerlijk doch de uitslag der verkiezingen in
Frankrijk heeft bewezen dat men van het oud
roest Bourbou-Chambord niets weleu wilen
opmerkelijk was juist do keuze vau Brugge. Wilt
ge, om 't vreemde woord te bezigeu u als 't ware
de tradition van een vorigen tijd belichaamd
zien Zoo ga naar Brugge, maar voornamelijk in
die wijken rondom do prachtige kerken en de
kloosters of nabij de wallen en met geen al te
groote verbeelding herinnert ge u de middeleeuwen,
zonder hare heldengestalten echter.
De groote vraag voor de rust en vrede van
Frankrijk zal slechts kunnen beantwoord, beant
woord iu gewenschten ziu, wordcDwanneer wij
vernemen welke partij, de gematigde of de ultra,
de bovenhand houdt. Zegeviert de gematigde
partij, dan is voor 'toogenhlik de vrede gered;
zegevieren de ultra's, dau zal hetgeeu voorbijgegaan
is, slechts kinderspel zijn bij 't geen nog komeu
moet: hoort men toch nu den toon der republi-
keinsche dagbladenzelfs der gemaiigdsleécne
klacht slechts is hel over deu staat van beleg die
Parijs drukt; de dolle houd bijt schuimbekkend
naar den muilkorf, die hem bedwingt! De partij
der ordeziende de smeulende en rookende
stoffen, iu dat pesthol der maatschappij nog opge
hoopt, keurt echter dieu staat van beleg volkomen
goed en de hoop is algemeen, dat de regeering
den raad der orde volgen zal. Thiers is en blijft
een slimme vos doch van eeue slimheid dat hij
daardoor den dank der maatschappij verdient.
De oude man weet tamelijk no'.jes zijn volkje te
paaien. De algemeene wensch is, dat de Nationale
Vergadering, overeenkomstig hare waardigheid, te
Parijs zetele. Welnu Papa zal aan dien wensch
toegeven. Zeker, de groote kiudertjes der verga
dering en de ijdelewufte kleinere kindertjes van
de hoofdstad ^ich noemende namelijk) der be
schaving zullen tevreden gesteld worden; maar
dan moet er immers een gebouw zijnder stad
en der vergadering waardig? De oude zaal der
vertegenwoordigers is te minThiers zal een
paleis der natie stichteu en dat moet de voornaamste
