Geen tijd voor kritiek vervolg De familie Dekker terug bij het ouderlijk huis in Nieuwe Tonge. V.l.n.r. Moeder Dek ker, Joke, Adrie, Ineke, Els en Jaap. p woensdagochtend vaart een vlot langs dat de achtergebleven leden van het gezin Dekker mee naar de dijk neemt. Els Dekker: "We hadden wat kleren in een sloop bij ons en moesten heel stil tegen elkaar aan blijven zitten. En koud... de sneeuwbuien woeien om ons hoofd. Toen we langs het kerkhof kwamen en aan een pin van de hoge poort een meisje zagen drijven, wer den we helemaal stil. Ze lag voorover in het water en wij herkenden haar meteen. Dat beeld staat voor altijd in mijn geheu gen gegrift." Als ze eenmaal op de dijk zijn, vangt de huisarts de Dekkers op en vertelt dat met Ineke alles goed is. De kinderen krijgen pap en het gezin komt terecht in een hoog gelegen huisje dat mudvol mensen zit, her innert Els zich. "De mannen schoren zich die dagen met groene zeep en aardappel schilmesjes. Er werden inmiddels ook droppings uitgevoerd: zakken met brood en worst werden uit vliegtuigen naar bene den gegooid." Els weet uit die tijd nog een leuk voorval. "Omdat het toilet achter in de tuin lag, was er een kamer waar een potje stond waarin je je behoefte kon doen. Woensdag wilde mijn moeder dat potje achter de heg leeggooien, toen ineens prins Bernhard voor haar stond. Die was teruggeroepen uit New York en bezocht die dag voor het eerst het rampgebied. Mijn moeder ver stopte het potje achter haar rug en Bern hard vroeg haar of er ook verliezen in ons gezin te betreuren waren. 'Nee', zei mijn moeder. Toen stelde hij voor samen met ons naar Soesterberg te vliegen. 'Nou, nee, we zijn daar helemaal niet bekend en we ten niet waar we naartoe moeten', ant woordde mijn oom Jaap tot grote ergernis van mijn moeder, want die wilde graag mee. Ze dacht: dan zijn we hier tenminste weg." Maar vrijwel alle mensen uit de getroffen gebieden moeten worden geëvacueerd, en uiteindelijk vertrekt ook de familie Dek ker. Via de Rode-Kruispost die in de Haagse dierentuin is ingericht, komen ze op vier verschillende adressen in die stad terecht. Vader Dekker gaat al snel terug naar Nieuwe Tonge om daar te helpen met de opbouw. Langzaam maar zeker worden de gevol gen van de ramp zichtbaar. In Zuidwest- Nederland zijn 1835 mensen verdronken, meer dan 47.000 stuks vee en 140.000 stuks pluimvee zijn omgekomen in het wa ter. Verder zijn er 3000 woningen en 300 boerderijen verwoest en meer dan 40.000 woningen en 3000 boerderijen bescha digd. Bijna 200.000 hectare grond is on der water komen te staan; hele dorpen zijn onder water verdwenen. De totale mate riële schade wordt geschat op ruim ander half miljard gulden. Op dinsdag 10 februari legt de regering eindelijk een verklaring over de waters noodramp af. Al eerder had minister-pre sident Drees verklaard waarom het kabi net niet de zondag van de ramp bijeen was gekomen. Hij was van mening dat het uren geduurd zou hebben voordat alle mi- 02-2003 PLUS MAGAZINE 17

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - tijdschriften | 2003 | | pagina 9