Soest deed vee! voor de
watersnood-slachtoffers
door het café Jumelot in Bruinisse. Daar sliep
ook ik. Er werd daar wel het een en ander aan
drank doorgejaagd. Het eten werd verstrekt in
de centrale keuken die gevestigd was in een zaal
tje bij de kerk van Bruinisse en daar kon je het
ook opeten. Er kwamen van allerlei hulporgani
saties, ook uit het buitenland, veel goederen en
levensmiddelen binnen, maar er viel niet veel uit
te delen omdat de burgerij was geëvacueerd. En
die kon pas terugkomen als de zeedijken en de
slaperdijken waren hersteld en de polders leeg
gepompt waren. Wij hadden op de noodsecreta-
rie een kist met flessen Port, een zending uit Por
tugal, en die dronken we zélf maar leeg, want
wat moest je er anders mee? Dat ging dan in een
theekopje en zo hielden we onder kantoortijd de
moed er wel in! Na kantoortijd was er niet veel te
doen. Want ook Bruinesse was goeddeels geëva
cueerd op een groep mannen na die bij het dijk
herstel was ingezet. Je kon een stukje wandelen
op de dijk, maar dat was beperkt, want een deel
van Bruinisse stond onder water, en overigens
was het, zo ver als je keek, een onafzienbare
watervlakte, waar hier en daar een boerderij of
woonhuis bovenuit stak".
(slot volgt)
Joop Piekema
Bronnen:
"Gekavelde grond - Schouwen-Duiveland in
ramp en herstel", J.M. de Nooijer en anderen,
Middelharnis 1958, (bibliotheek gemeentear
chief).
Soester Couranten 1953, (krantenverzameling
gemeentearchief)
Persoonlijke verzameling A.Weeda, Soest.
Historisch interview met A.Weeda, Soest.
18
SIGNALEN nr. 104