Square-dansen is
plezier voor acht
Goochelen
f3
Koeken voor bij de warme hap
KEES KRUL
STRIP
DE BELEVENISSEN VAN
'Nou moe':
m een schot
in de roos
L rt
varia
MUIIU1
Acht dansers
Diploma
de boeken
voorde
jeugd
MET DE
ZILVEREN
GRIFFEL
DINSDAG 12 OKTOBER 1982
Het begon met een televisieuitzending zo'n anderhalf
jaar geleden. Via het programma 'Showroom' kwamen
vrolijke dansbeelden de Nederlandse huiskamers in.
Ook in Wissenkerke. „Ik wou dat ik ook weer eens kon
doen", verzuchtte daar Piet Loendersloot.
Jaren geleden had hij met zijn
vrouw de beginselen van deze
dans geleerd. Bij de dichtsbijztjn-
de club, in Voorschoten, haalde
hij Zijn kennis weer snel op. En zo
kreeg Wissenkerke zijn eigen
dansclub.
Nee, geen club waar je kan komen
disco-dansen. De muziek leert je
snel genoeg datje dan bij het ver
keerde adres bent. Want bij coun
try- en westernmuziek hoort al
leen het square-dansen.
De dans is overgewaaid uit het
verre Amerika. Ongeveer 200 Jaar
geleden trokken landverhuizers
en cowboys door Amerika, 's
Avonds zetten ze hun huifkarren
in een vierkant. Zo ontstond een
vierkante dansvloer waar naar
hartelust gedanst werd. Vandaar
de naam square-dansen. Het be
tekent gewoon: dansen in het
vierkant.
Zoals er toen gedanst werd, ge
beurt dat nog. De kleding en mu
ziek zijn hetzelfde gebleven en er
wordt alleen Engels gesproken.
Op de televisie is de square-dans
nogal eens te zien in een spannen
de western-fllm. En op de Ameri
kaanse scholen leren alle kinde
ren de dans.
Er zijn voor een square-dans al
tijd acht dansers nodig, vier da
mes en vier heren. Maar dat geeft
nogal eens problemen bij de.
Jeugdgroep in Wissenkerke. Want
daar komen veel meer meisjes
dan jongens.
Christa de Kleer vertelt in haar
fraaie zwierige jurk waarom ze het
zo'n fijne vrijetijdsbesteding
vindt. „Je hebt altijd plezier. De
muziek is gezellig en vlug. Je dans
altijd met z'n achten. En er wordt
heel wat afgelachen.
Nee je met het niet vergelijken
met disco-dansen. Dat is gewoon
heel iets anders", zegt ze.
Een dans is samengesteld uit ver
schillende figuren. Er bestaan
maar liefst 70 van die figuren. Om
het diploma te halen moet je ze
alle 70 kunnen dansen en de En
gelse naam weten.
Omdat overal ter wereld bij het
square-dansen alleen Engels
wordt gesproken, kun je meteen
meedoen. Waar je ook bent.
De leider roept tijdens de dans de
Engelse naam van het volgende
figuur dat de dansers moeten uit
voeren. Zo stelt hij de hele dans
samen. Nee, gemakkelijk is het
niet, maar wel reuze gezellig.
Jammer, maar als je niet in Wis
senkerke woont, hoef je niet in
jouw woonplaats te informeren.
Want 'Scaldis Squares' heeft de
enige jeugdgroep in heel Neder
land.
Edward de Bono (zie pagina
2) vroeg Engelse kinderen
oplossingen te bedenken bij
vragen als:
Hoé weeg ik een olifant? Hoe
leer je een kat en hond af met
elkaar te vechten? Hoe bouw
je heel vlug een huis?
De oplossingen die de kinde
ren hem stuurden waren
soms heel eenvoudig, soms
erg ingewikkeld, maar altijd
razend knap.
Dat kan natuurlijk ook niet
anders met Engelse kinde
ren.
Of dat met Zeeuwse kinde
ren ook zo'is? We weten het
niet. We zijn er wel benieuwd
naar.
Stuur ons een oplossing op
de vraag:
Hoe kan een agent gemakke
lijker een boef vangen?
Je kunt er over schrijven, te
kenen of bouwen. Je mag het
alleen doen, of met een club
je, of met een hele klas.
Snapte jij ook al nooit hoe nou die
knoop om die ring kwam. Of waar
dat water bleef toen die man die
krant oprolde. Een zwevende bal,
10 zakdoeken aan elkaar. Ra
ra??!!
Toverij soms? Nee hoor. Hoe inge
wikkeld en onmogelijk het ook
lijkt, het zijn allemaal trucs: ge
heime vakjes, al geknoopte zak
doeken, extra touwtjes. En met
een beetje hokus pokus lijkt het
net echt.
Toch moetje niet te min over den
ken. Achter elke truc zit vaak veel
denkwerk, voorbereiding en voor
al veel oefening. Maar zoals je
weet: 'oefening baart kunst'. En
zelfs beroemde goochelaars als
Hoedini of Fred Kaps zijn klein
begonnen.
Oefen deze beroemde truc van
Harry Blackstone maar eens en
laat iedereen zich verbazen over
de 'dansende zakdoek'.
Je hebt nodig:
een shawl of een dunne doek van
ongeveer 60x60 cm. Een stevige
dunne zwarte draad van een me
ter.
Voorbereiding:
naai de draad vast aan een punt
van de doek. Leg aan het eind van
de draad een knoop.
Uitvoering:
Pak de doek vast aan de punt
waar de draad vastgenaaid zit.
Laat hem naar beneden hangen.
Glijd met je andere hand langs de
shawl naar beneden en pak de
punt vast. Zorg dat je ook de
draad vast hebt.
Draai de shawl tussen gestrekte
handen wat rond en leg in het
midden een tamelijk losse knoop.
(De draad loopt nu dus ook door
de knoop!).
Neem nu de punt waar de draad
niet vastgenaaid zit in je hand.
Laat de andere punt met de draad
naar beneden hangen. De draad
valt op de vloer. Zet heel onopval
lend je voet op de draad.
Nu komt het.
Maak met je vrije hand magische
bewegingen rond de knoop. Ver
zin maar wat. Toverspreuken
doen het altijd goed.
Ga nu met de andere hand lang
zaam omhoog. De draad komt
strak te staan (je staat er immers
met je voet op). En heel
spookachtig kronkelt de hangen
de punt uit zichzelf omhoog en
kruipt door de knoop. De knoop
gaat er uit en jij krijgt het ap
plaus.
Je moet eerst wel veel oefenen. En
als je de truc dan uitvoert, ga dan
niet teveel in het licht staan, an
ders valt de draad misschien op.
Als je goochelen leuk vindt en je
wilt er wat meer van weten: ga
dan naar de bibliotheek en haal
daar boeken over goochelen. Er
zijn er genoeg en je kunt zo achter
heel wat 'geheimen' komen.
Wil je er je hobby van maken weet
je meteen een leuk cadeau voor je
verjaardag of Sinterklaas!
Maartje's moeder staat op de
weegschaal.
„Ben ik al mager?" vraagt ze.
Maartjezegt: „Jahoor." Want dat
wil haar moeder horen. Maartje's
moeder vindt dat ze te dik is. Nou
eet ze al een paar weken niks lek
kers. Geen drop, geen patat, geen
taart. Alleen beetje vlees, beetje
groenten, beetje sinaasappels.
Saai. Want wat Maartje en haar
vader nu eten is ook al zo saai. Ze
moeten maar meedoen, vindt
Maartje's moeder.
„Ga je mee de stad in Maartje?"
„Prima. Waarom eigenlijk?"
„Ik wil een spijkerbroek. Nu kan
ik er in." Spijkerbroek? Is dat zo
bijzonder? Maartje heeft er twee.
Maar winkelen is altijd leuk. Haar
moeder heeft d'r blauwe jurk aan.
Daar verstopt Maartje zich in als
ze verdriet heeft. Lekker veilig.
Maartjes moeder koopt inder
daad een spijkerbroek, maar erg
veel plezier heeft ze er niet van.
Daar zorgt Maartje wel voor.
Hoe? Dat kun je lezen in 'Nou
Moe' dat geschreven werd door
Veronica Hazelhoff.
Het is haar eerste boek en meteen
al, wat je noemt, een schot in de
roos.
„Nou Moe" gaat over Maartje, een
bijdehand meisje van een jaar of
elf. Ze weet meestal precies wat ze
luoelf
■■wl»
Vlees is duur. Ga maar eens naar
de slager. Er zijn ook mensen die
tegen het eten van vlees zijn. Dat
koken koken i
zijn vegetariërs. Misschien heb jij
ook een reden om eens wat anders
bij de warme maaltijd te eten.
Van onder meer oud brood kun je
een vegetarische hap maken. Niet
duur, heel makkelijk en verras
send lekker.
Dit heb je nodig:
100 gram geraspte kaas, 1 eetle
pel boter, 1 ei, 1 teentje knoflook,
1 eetlepel selderij, 1 theelepel pa
prikapoeder, 40 gram volkoren
meel en kruimels van oud brood
en paneermeel of beschuitkrui
mels.
Zo maak je het:
- Mengdekaas.deboterenhetei
in een kom
- Meng de rest er voorzichtig
door. Doe er net zoveel broodkrui
mels doorheen tot het goed dik
wordt.
- Maak er koeken van. Haal de
koeken door het paneermeel of
beschuitkruimels.
- Laat in de koekepan een klon
tje boter smelten. Wees voorzich
tig bij het aansteken van het
vuur. Je kunt het ook even vragen
aan je vader of moeder.
- Bak de plakken tot ze goud
bruin zijn. Smakelijk!
BEKROOND
wil en neemt geen blad voor de
mond. Dat maakt haar zo aardig
al denkt mijnheer Mul, haar blok
fluitleraar, daar anders over.
Maar dat komt, omdat hij door
Maartje nogal stevig op zijn num
mer is gezet. Zijn eigen schuld
trouwens. Hij vindt zijn eigen spel
zo mooi dat hij er van moet huilen
en drummen in een rockgroep is
niks. Net iets voor Maartje. Zo'n
man vraagt om moeilijkheden.
Die krijgt hij dan ook.
zien zo over Maartje te schrijven
dat het lijkt of ze echt bestaat. Bo
vendien schrijft ze over alledaag
se dingen: gaatjes in je oren, ne-
gerzoenen jatten, ouders die jeka-
mer veranderen in een tutteka-
mer, school, ruzies, vriendschap
en verliefd zijn.
Je zult aan 'Nou Moe' erg veel ple
zier beleven. Temeer, omdat het
ook nog prachtig geïllustreerd is.
De tekeningen zijn gemaakt door
Joep Bertrams en een verhaal
apart. In november komt er een
tweede boek over Maartje. De ti
tel?
'Hier zo'.
Nou Moe door Veronica Hazel
hoff.
Uitg. Sjaloom 15,50.
volgens dit oude recept
BEN Ik OVER EEN PAAR SECONOEli
[HE PIET KWUEM'J2IEW?
NEE 0OH MAT
HE METgfST»
Goh dat spul is wel snél
ui TOEWERKT --KREUN—
