M
U
II
E
'Ik druk wel te hard op de toetsen'
-»;v
Leef je uit:
krassen
en dansen
Pijn in
je oren
'De jeugd heeft de toekomst. Je moet ze gewoon helpen'
interview
DINSDAG 13 DECEMBER 1983
z
Ik
Geven kinderen (10 tot 14 jaar) veel
?eld uit aan muziek en wat kopen ze
Jan? Deze vraag legden we voor aan
?en aantal mensen die daar door
iun beroep wat over konden vertel-
.en.
Platen
[neke van Oosten uit een platen
zaak in Goes zegt: „Bij ons komen
reel kinderen. Vooral op vrije mid-
iagen en op zaterdag. Ze halen de
Top 40. kijken en luisteren wat,
naar kopen ook. We hebben zo
ïogal wat vaste klanten. Ze kopen
reornamelijk singles en maxi-
singles, heel veel Nederlandstalige:
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse
Courant B.V.
Hedactie: Marina van den
Boogaart, Anneke van den
Doel, Leen van Duivendijk, Cor
de Jonge, Mieke Lemmens,
Sylvia Scheers, Jan Smeekens,
Ineke Timmerman en Willem
Verstuijf.
Adres. Walstraat 56-60,
4381 EG VLissingen.
Tel. (maandag t/m vrijdag, van
9.00 uur tot 17.00 uur): 01184-
15144.
Advertenties: (per brief) Admi
nistratie PZC, Postbus 18, 4380
AA Vlissingen. Het benodigde
bedrag aan LOSSE postzegels
bijsluiten of afgeven, aan de
PZC-kantoren.
VOF de Kunst, Frank Boeyen, Kin
deren voor Kinderen".
Ze vervolgt: „Opvallend is wel dat
een groot deel van de platen-kopen-
de kinderen vaak volgens de laatste
mode gekleed is. Ze weten ook
precies wat ze willen hebben, ken
nen titels, teksten. Deze maand
worden vooral veel LP's verkocht.
Het is duidelijk dat dan de ouders
nogal wat geld inbrengen".
Instrumenten
Ook de heer Hemmes uit Zierikzee
krijgt nogal wat kinderen in zijn
muziekinstrumentenzaak. „Over
het algemeen toch wel kinderen van
ouders met iets meer geld", zegt hij.
„Meestal kopen ze nieuwe dingen.
Als ik iets in de aanbieding heb of
een instrument is tweedehands,
denken ze dat er wat mee is. Op het
moment verkoop ik vooral de goed
kope keyboards 100,- 150,-). Die
elektronische muziek is echt een
rage. En op die pianootjes zitten
zoveel knopjes, dat als je nog maar
met één vinger speelt, het toch al
lijkt of je heel wat kan".
Ook hij vindt dat je kinderen heel
serieus moet nemen. „Het zou niet
de eerste keer zijn dat een jongen
naar een heel duur instrument kijkt
en dat blijkt dat hij inderdaad
2000,- bij zich heeft om het te
kopen.
Muziekschool
Er wordt nogal eens beweerd dat op
een muziekschool vooral de kinde
ren van wat rijkere ouders komen.
„Nou, dat geidt zeker niet voor
ons", zegt een medewerkster van de
muziekschool uit Terneuzen.
„Misschien'komt dat doordat wij
een speciale regeling voor het les
geld hebben. Als ouders weinig ver
dienen, betalen ze ook weinig. Zo
kan het lesgeld liggen tussen de
195,- en de ƒ650,- per jaar. Daar
krijgen de kinderen dan elke week
een half uur alleen les voor. Vooral
orgel, piano, fluit en klarinet zijn
geliefd. Ook het kopen van een
instrument hoeft hier geen pro
bleem te zijn. Er is een muziekhan
del waar ze tegen een heel redelijke
prijs een instrument kunnen hu
ren".
Brassband
De heer Elshout leidt het jeugdor
kest van de brassband Caecilia uit
Vlissingen. „Daar is veel belangstel
ling voor" zegt hij. „Het is leuk en ze
leren voor weinig geld een instru
ment bespelen. De vereniging be
taalt namelijk de kleding, het in
strument en het grootste deel van
het lesgeld. Blijft over 20,- per
kwartaal aan de vereniging en
175,- per j aar voor de lessen aan de
muziekschool. Ze hoeven nog niets
te kunnen, al is dat wel makkelijk"
zegt hij.
Opvallend is dat ze al heel gauw aan
optredens mee kunnen doen. Al vrij
veel verenigingen doen wat voor de
jeugd, maar nog te weinig", besluit
hij. „De jeugd heeft de toekomst.
Het is gewoon een noodzaak ze te
helpen.
gedicht gedicht gedicht gedicht gedicht
Laatst op een middag kregen we video:
geschiedenis vam de popmuziek of zo.
Beroemde sterren, daarmee was ik 't oneens:
ik kende de meeste namen niet eens.
En dan die muziek zeg, wat een ellende!
Er waren maar een paar liedjes bij die ik kende.
En die waren dan nog van nu gepikt
en gespeeld door groepen waar je van schrikt.
Eén ding was trouwens heel leuk
en daarom lachten we ons echt een breuk.
2 klassen, 2 leraren. Die keken dus mee en
hoe langer het duurde, hoe stommer ze deden.
Riepen steeds - wauw! Weet je nog? En Ah!
en zongen zelfs mee. Nou, ga maar na!
Volgens mij hadden we net zo goed weg kunnen gaan
en stond dat ding alleen voor hun plezier aan.
Aan de andere kant vind ik moet dit maar kunnen.
Ze hebben 't al zo moeilijk da'k ze dit wel wil gunnen..
Marina van den Boogaart
Kitty (10). Lilian (12) en Ronald (11)
zitten op De Kring in Goes. Dat is
een school voor kinderen die proble
men hebben met horen en spreken.
Wij vroegen ons af wat je met
muziek kunt doen als je slecht kunt
horen.
Kitty: „Vanaf m'n derde heb ik al
een gehoorapparaat. Daarmee kan
ik vrij goed horen. Ik speel een
beetje piano. Maar ik druk wel te
hard op de toetsen".
Komt dat door je slechte gehoor?
„Ja. Vooral als de batterij van m'n
gehoorapparaat opraakt. Dan
klinkt alles zo hol. Van hele hoge
scherpe geluiden word ik ziek. Zoals
een piccolo. Daar wordt ik draaierig
van".
Wat vind je van popmuziek?
„Ik hou van Joke, Suzanne en Vul-
cano".
„Ik ook", zegt Lilian. „En ook van
Doe Maar".
Bespeel jij ook een instrument?
Lilian: „Klarinet. Ik zit op een har
monie. Ik vind het geluid van een
klarinet heel mooi. Elke week krijg
ik een half uur les voor 5 gulden".
Ronald zit te springen op z'n stoel.
„En ik speel op een synthesiser",
vertelt hij.
Vertel eens wat dat is?
„Dat is een soort elektrisch orgeltje.
Er zit een computerje in. Zo kun je
veel geluidseffecten maken. Er zit
ook een ritmebox op. Een automa
tisch drumstel dus".
Klinkt dat dan niet erg hard?
„Je kunt hem hard en zacht zetten.
Als m'n moeder niet thuis is zet ik
hem lekker keihard. Ik heb drie
keer klachten gehad van andere
mensen".
Je kunt toch ook een koptelefoon
opzetten?
..Dat doe ik wel eens. Maar dat is
niet zo leuk. Dat zweet zo aan je
oren. En het drukt tegen je hoofd".
Luister je ivel eens tiaar de radio?
„Ik hou van Electric Boogie. Peter
Tosh en Bob Marley. Rasta dus."
Zingen jullie wel eens?
Alledrie schieten ze spontaan in de
lach. „Ik kan wel zingen", zegt
Kitty. „Maar het is dan wel ontzet
tend vals. Ik kan geen toon houden.
Dat komt door m'n slechte gehoor".
„Bij mij ook", zegt Lilian. „Ik ben
aan één kant helemaa doof'.
Ronald: „Ik hem m'n eigen stem
wel eens opgenomen. Dan zong ik
een liedje voor de microfoon. En dat
klonk waardeloos. Waardeloos."
Zitten bij jullie ook kinderen die
helemaal doof zijn. Die dus ook
geen gehoorapparaat kunnen ge
bruiken?
„Niet bij ons op De Kring", zegt
Lilian. „Maar ik ken er wel één. Die
hoort niet echt muziek, die voelt het
aan de trillingen".
Muziek maken met een versle
ten naald. Wie had ooit ge
dacht? Nou, ik niet. Scratching
heet het netjes, skretsjing moet
je zeggen. Het is Engels voor
krassen. Dit is het nieuwste van
het nieuwste op popgebied.
De meesten van jullie kennen
het nummer Rockit wel, van
Herbie Hancock. Dit was het
eerste scratchnummer dat een
hit werd.
De eigenlijke uitvinder heet
Malcolm McLaren, de manager
van Sex Pistols, Adam Ant en
Bow Wow Wow. Hij nam ge
wóón een oude discoplaat. En
'scratchte' lekker op een oude
plaat en een krakkemikige
draaitafel met de muziek mee.
Dat klonk heel lekker.
Je kunt het zelf ook, met een
oude naald, oude plaat en oude
draaitafel. Maar niet lang. Want
de zaak gaat snel kapot.
Funky-disco
De muziek waarbij je het beste
kunt scratchen heet funky-dis
co. Niet van die saaie dreundis-
co, maar afwiselende muziek.
De groep Fun Fun heeft nu ook
een hit met het nummer Happy
Station.
Het is geen luistermuziek maar
pure dansmuziek. Bekende na
men: Baobab, Gazebo, Hot
Streak, Jazoo en Grandmaster
Flash.
Er bestaan op deze muziek drie
soorten dansen: Break Dan
cing, Electric Boogie en Body
Popping. Het is eigenlijk meer
bewegen dan dansen. En niet
binnen. Kom nou.
Salto's
Nee, gewoon op straat. In Am
sterdam zie je al groepjes kin
deren dansen op deze scratch-
muziek. Prachtige vreemde be
wegingen en circusachtige sal
to's.
Het wachten is op de eerste
Zeeuwse dansschool die deze
dansen aandurft. Tot zolang
moet je maar met de muziek
doen.
Of opkrassen naar Amsterdam.
Kitty, Lilian en Ronald.
'Laten we zacht zijn voor elkaar' is
de opvallende tekst van een adver
tentie, die regelmatig in alle kran
ten staat. Met deze dichtregel van
A. Roland Holst wil de Stichting
Ideële Reklame de mensen wijzen
op situaties, waarbij ruzie kan ont
staan door lawaaioverlast.
Mensen denken soms nog te weinig
aan hun naaste buren, hebben vaak
zelf niet in de gaten hoe hard de
muziek uit hun stereo in de kamer
van de buren klinkt.
Jongeren, die veel naar disco's en
popgroepen gaan, zijn aan hard
geluid gewend geraakt.
Een mens kan een geluidssterkte
tot 120 decibel verdragen. Geluid,
dat nóg harder klinkt, voel je als
pijn. Je gehoor kan dan worden
beschadigd. Metingen in disco's
hebben aangetoond dat de geluids
sterkte dikwijls de 120 dB nadert.
Popmusicu, die bijna dagelijks aan
zulk lawaai blootstaan zullen ook
altijd zorgen dat ze zelf achter de
geluidszuilen blijven. Anders lopen
zij het risico lawaaidoof te worden.
Geluiden in decibellen
gehoorgrens 0 dB
vallend blad 10 dB
tikken van een klok 20 dB
nachtelijke plattelandsgeluiden 30 dB
zachte muziek 40 dB
rustige straat 50 dB
gewoon gesprek 60 dB
personenauto 70 dB
bromfiets, druk verkeer 80 dB
zware vrachtwagen 90 dB
machinekamer in motorschip 100 dB
popmuziek, boormachine 110 dB
opgevoerde brommer 120 dB
pneumatische hamer 130 dB
straalmotor 140 dB
raketmotor 180 dB
