IFANS
Schaatswedstrijd kost lakens
Jan Raas
Elvis blijft the King
Tijd voor appelreclame
De kick en
Medelijden
Appelreclame
Tandenborstel
Afzien
Vroeg naar bed
Slechte naam
Lakens
Familie
Hoesten
KRULLEBAK DINSDAG 8 OKTOBER 1935
Mario: „Ik ben natuurlijk een fan
van Jan Raas. Dat stimuleert
enorm.
Maar het gaat vooral om de kick.
Soms maken we op zondagmorgen
een tocht van 125 km. Dat is iets
speciaals. Als je het volhoudt krijg
je een kick.
Of als je goed eindigt in een wed
strijd. Dit jaar was ik twee maal
vierde. Dan krijg je zin om er weer
tegenaan te gaan".
Wie wordtlid van de 'Mario Martens
fanclub"?
De tijd zal het uitmaken. Driehon
derdvijftig leden uit 's-Heerenhoek
wachten op een nieuw idool.
gedicht gedicht g
Je idool, je vlam, jóu grote schat
je droomde dat je 'm echt eens had...
Je plakboek: op elke bladzij zijn lieve kop
en als niemand keek snel je lippen erop...
Totdat een keer: hij was 't niet meer.
Dat plakboek? Ach, 't kan nu wel weg,
't vult toch alleen m'n kast op zeg...
Maar dan ineens
is ie daar op tv
en voor je 't weet
stap je terug in de tijd
trekt je haren uit van spijt
en snapt beslist niet hoe je toen
dat plakboek zomaar weg kon doen...
Jankend bij de prullebak
dikke tranen, spijt erom
wel honderdduizend keer herhaal je:
waarom was ik toch zo stom???
Marina van den Boogaart
Elvis the King. Dit staat te lezen op
de muur van de slaapkamer van
Marcel van Ommeren (10) uit Vlis-
singen. Hij is al vanaf z'n zesde fan
van Elvis. Opvallend jong, de mees
te fans zijn volwassenen.
Zoals je weet, leeft Elvis Presley
niét meer. Op 16 augustus 1977
stierf hij. Hij was toen 42. Marcel
was toen nog maar 2.
Na de dood van Elvis zijn er steeds
fans bijgekomen. Marcel: „Ik denk
dat dat komt door medelijden. Hij
stierf door teveel drugs, pillen en
alcohol. Maar hij had een zielig
leven.
Hij hield van z'n dochtertje. Ze werd
prinsesje genoemd door hem.
Voor z'n moeder had hij alles over.
Verder kon hij goed zingen en dan
sen. Voor mij is Elvis nog steeds The
King of Rock and Roll'.
Veel Elvis-fans zijn vaak van die
vechtersbazen in leren jacks.
„Dat vind ik jammer", zegt Marcel.
„Ik hou niet van dat stoere. Maar ja.
Elvis was ook zo'n wild figuur".
- Wat vind je het beste van Elvis?
„Old MacDonald had a farm", zegt
Marcel. „Dat kende ik al van school.
De beste film: Elvis, that's the way
it is".
- Word je er wel eens mee gepest?
„Soms roepen ze Elvis de Pelvis.
Dan zeg ik dat ze zélf niet kunnen
zingen.
Op school zitten veel Elvis-fans.
Andere kinderen houden van
Wham, Michael Jackson en Duran
Duran. En mijn meester houdt al
leen van The Beatles.
- Nog wensen voor de toekomst?
„Zelf een Elvis-fanclub oprichten.
En een dekbed met Elvis erop ko
pen".
„Verliefd op Danny de Munk? Nou,
nee, dat niet. Andere jongens zie ik
echt wel staan. Ik heb ook best
gewoon vrienden. Maar... Danny
steekt er natuurlijk wel bovenuit.
Voor mij is het gewoon een heel gaaf
joch".
Zo vertelt Ilona van de Kreeke uit
Serooskerke (W). Ze is 15 jaar en
meteen vanaf de film van Ciske de
Rat een grote Danny-fan. En een
enthousiast fanclub-lid.
„De club van Danny doet het ver
schrikkelijk goed", vindt Ilona.
In het clubblad staat precies wat hij
zoal uitvoert. Je kunt er allerlei
Danny-spullen bestellen. En als je
wat wil weten hebben ze alle tijd
voor je.
Ik heb ook op een lijstje staan hoe
laat hij met zijn appelreclame op de
TV is. Tot in december.
Jammer genoeg moest ik gister
avond naar dansles. Maar de vol
gende keer kijk ik vast".
Voor 17,50 per jaar ben je één van
de ruim 5000 leden van Danny's
fanclub, de grootste van Nederland.
Dat betekent 'alles van Danny we
ten', voorrang bij bestellingen en
een pasje voor korting op sommige
toegangsprijzen. Ilona kon laatst
zelfs gratis in Bobbejaanland. Naar
de Danny-de-Munk-fanclubdag.
Ilona: „Spannend hoor, zo'n grote
tent. Met een paar duizend meiden
voor me. Jongens waren er trou
wens ook. Vanaf een jaar of 6.
•Toen ze op de tafels gingen staan
deed ik dat ook maar. Anders had ik
hem niet gezien. Gelukkig gilden ze
niet zo. Dat vind ik altijd zo zonde.
Dan versta je niks."
Ze vindt zichzelf best een nuchtere
fan. Wel de laatste zakcent voor het
nieuwste plaatje. Maar geen gul
dens voor een Danny-de-Munk-tan
denborstel.
En als de fanclub-puzzelprijs nu
eens een gesprekje met Danny was?
Zo zonder die 4.999 anderen? Ook
nuchter dan?
Hona veert enthousiast overeind:
„Ja zeg, dat zou natuurlijk hardstik-
ke gaaf zijn".
Wie kent niet de wielrenner Jan
Raas. Uit het Zuidbevelandse dorp
je 's-Heerenhoek. Ze noemen hem
daar 'Jan Rees' (race?). Meer dan 10
jaar stond hij aan de wereldtop.
Een paar weken geleden nam hij
afscheid van z'n fans. In een grote
tent in het dorp. De 350 leden
vonden dat wel jammer. Maar goed,
voorbij is voorbij.
De 'ouwe' Jan Raas is nog maar net
op of we denken alweer aan 'een
nieuwe'.
Mario Martens (16) misschien?
Wordt hij de nieuwe Jan Raas?
„Ik kom ook uit 's-Heerenhoek",
zegt Mario. „Ik ben ook lid van de
club van Jan Raas (Theo Middel
kamp). En ik fiets graag. Maar dat is
allemaal niet genoeg.
Jan Raas is mijn grote voorbeeld.
Hij kan goed afzien en enorm goed
sprinten. Ik doe gewoon m'n best
om een goeie amateur te worden".
Mario zit in Goes op school (vwo).
Hij is nog maar 2Vz jaar bezig met
wielrennen. Maar de smaak heeft hij
al goed te pakken.
Wat moet je er allemaal voor over
hebben?
Mario: „Je moet natuurlijk eerst
een racefiets kopen. Ik heb een
tweedehandse van ƒ600,-. Verder
moet je gekeurd worden. Je moet
ook contributie en kledinggeld be
talen. En dan kun je meerijden met
een club.
Ik train elke dag IVfe uur. En één
keer per week over Noord-Beve
land. Meestal train ik 's avonds.
Huiswerk maken doe ik ervoor en
erna.
Ik kan 's avonds bijna nooit uit
gaan. Want ik ga vroeg naar bed".
Waarom heb je dat er allemaal voor
over?
Als het aan de Nederlandse fabri
kanten van klompen ligt, moedigen
de supporters van het Nedelandse
elftal hun favorieten voortaan aan
op klompen. Dat roffelt zo lekker.
Of het helpt? Zij weten zeker van
wel.
Een vraag: 29 mei 1985? Wie het
weet mag het zeggen. Even helpen?
Brussel, voetballen. Nog niet? Li
verpool tegen Juventus, bijna veer
tig doden.
Je hebt het vast gezien, gehoord of
gelezen, want iedereen had het er
over. Pas gebeurd en toch al bijna
vergeten.
Het kan trouwens nog erger.
In 1964 vonden 300 mensen de dood
tijdens een voetbalwedstrijd in Pe
ru. En dat waren ook allemaal men
sen die voor hun plezier hun favorie
te club waren komen aanmoedigen.
Marcel van Ommeren: wild figuur
Voetbalsupporters hebben een
slechte naam. Maar Desmond Mor
ris, die heel veel van voetbal afweet,
vindt dat dat ten onrechte is.
Hij heeft jarenlang supporters be
studeerd en hij zegt in het boek dat
hij schreef (Spel om de Bal) dat het
wel meevalt. Al geeft hij toe dat er
op de tribunes gekke dingen gebeu
ren.
Een paar jaar geleden was het in
Engeland 'mode' de keeper van de
tegenpartij te bekogelen met mun
ten waar scherpe randen aan gesle- ilona van de Kreeke: een gesprekje? Te gaaf...
pen waren.
Veel plezier hebben die supporters
daar toen niet van gehad, want de
doelnetten kregen fijnere mazen en
er werden hekken met fijn gaas
gebouwd.
Ze konden daardoor minder zien,
maar dat was hun eigen Schuld.
„Ik heb een kennis in Haarlem en
die is net zo maf als ik".
Nella den Hollander is 23 jaar en
helemaal weg van schaatsen. Al
vanaf haar dertiende is ze een echte
schaatsfan. Wel zo'n 5 meter boe
ken, plakboeken met knipsels. Fo
to's, plaatjes, speldjes. En niet te
vergeten de schaatsen, een paar
zakken vol.
Nella Is fan door dik en dun. Als het
goed gaat, maar ook als de kern
ploeg maar beter achter de kachel
kan zitten.
„Weet je", zegt ze. „dat schaatsers
maar een maand vakantie hebben?
Verder trainen ze het hele jaar.
Ik heb eens zo'n training meege
maakt toen Henk Boer nog coach
was. Nou, petje af hoor. Hardlopen,
veel sprintjes trekken, rolschaat
sen. Heel zwaar".
„Ik ben geen tijdenfreak", zegt Nel
la. „Maar als er schaatsen op tv is
zit ik ervoor. Fanatiek, zenuwach
tig. In de pauzes een andere
schaatsfan bellen. Een spandoek
voor het raam".
„Witte lakens heb ik dus niet meer",
zegt haar moeder even tussendoor.
Als het kan gaat ze ook naar de
wedstrijden toe. „Heerlijk, die sfeer:
alleen je ziet minder. Je kan maar
een kant opkijken en herhalen doen
ze niet hè?"
Bovendien is het nogal duur. „Ik
ben dan wel fanatiek, maar ook
nuchter. Je kunt er makkelijk al je
geld aan uitgeven, maar dat vind ik
onzin".
Nu ze zelf verdient koopt ze meer
dan vroeger toen ze alleen zakgeld
had. Nu koopt ze b.v. na elke beetje
belangrijke wedstrijd alle kranten.
Een aardig stapeltje.
Hoe ouder, hoe fanatieker. „Dat
komt ook doordat je steeds meer
weet", zegt ze.
Sinds kort schaatst ze zelf ook. Elke
week gaat ze met 'de mannen' op
stap. „Dat zijn nou echte doe-fans".
Droogtrainen, rolschaatsen, soms
naar de ijsbaan in Eindhoven.
Snel ben ik nog niet hoor, maar het
is heel leuk. Als ik maar over 10 jaar
aan de alternatieve elfstedentocht
mee kan doen", vindt ze.
Volgens Desmond Morris voelen
voetbalsupporters zich allemaal fa
milie van elkaar. Ze hebben dezelf
de dassen, tassen, vlaggen en para
plu's. En ze voelen elkaar uitste
kend aan.
Hij heeft opgemerkt dat een stadion
met meer dan honderdduizend
mensen als één man in minder dan
één tel begint te klappen. En nog
precies in de maat ook. (Snap je nu
waarom die klompenfabrikanten zo
zeker zijn van het succes?)
Wat hij ook zo leuk vindt van
voetbalsupporters is dat ze op de
tribine van die gekke dingen doen:
schreeuwen, hun vuist ballen, naar
de spelers roepen dat ze het anders
moeten doen, omhoogspringen, mu
ziek maken en nog veel meer.
Niemand die er wat van zegt.
Wat dat betreft vindt hij tennis
maar een vervelende sport. Daar
mag je niet eens hoesten. Mario Martens (rechts): fan van Jan Raas...
