HUMOI
De beste grappen zijn gratis
Lopen jullie
thuis ook
over je eten
De top tien
van de lach
Zal ik die
aap vangen
commandant
Slappe lach
Hooi
Weg lach
Sampie loopt....
Midas Dekkers
Dierenlol
Bang
Voor aap
Vals alarm
Windjes-kussen
Poep in blik
KRULLEBAK DINSDAG 10 DECEMBER 1985
gedicht gedicht ge
Dat was lachen op de Toorenvliedt-
school. In Middelburg hadden we
een gesprek over humor. Met 14
kinderen uit de brugklas: Germt,
Guido, Jeroen, Ronald, Patrick, Ri
chard, Wilfred, Nathalie, Paula, Ti
neke, Michel, Robbert, Ewout en
Norman.
- Wat vind je nu humoristisch?
„Veel blikschade in een film", vindt
Ewout. „Achterover kukelen van je
stoel", zegt Paula.
„Het leukste is als iemand afgaat",
vertelt Norman. „Onze leraar had
een preek gehouden over snoepen
in de klas. Daarna gingen we aan
het werk. Ik pak m'n viltstiften. Die
zien er uit als rolletjes snoep. Ik
moet ze onmiddellijk inleveren.
Toen hij z'n fout ontdekte lagen we
in een deuk".
„Als een leraar kwaad wordt, wordt
het nog leuker", vinden de meesten.
„Het zijn soms kleine dingen waar
je om moet lachen", zegt Ronald.
„Zoals eenden die uitglijden op het
ijs".
„Soms moetje al lachen als iemand
je aankijkt", roept Nathalie. „Dan
heb je de slappe lach. Je kunt niet
meer stoppen".
„Vroeger vond ik moppen over poep
en pies leuk", zegt Jeroen. „Nu niet L
meer".
„Om moppen over Ethiopië kan ik
echt niet lachen", vertelt Guido.
„Ook niet om moppen over discri
minatie".
Robbert vindt het de kunst om
gevat te zijn. Hij vertelt: „Op een
keer spelen we op een boerderij. We
lopen over het hooi. De boer woidt
kwaad. Hij zegt: „Lopen jullie thuis
ook over je eten". Ik zeg: „Eet u dan
hooi?"
Norman leest een strip van Urbanus
voor. Patrick valt van z'n stoel.
Iedereen scheurt van het lachen, i
Tijd om te stoppen dus.
„Het leukste wat er ishumor",
besluit Jeroen.
Je zet je voet op een spin
en lacht tevree
grapt: "weer een huisdier kassie zes".
Begint je vriendje sip te kijken
en houdt zich duidelijk heel groot.
Je had het kunnen weten
stom dat je 't was vergeten:
zijn liefste poes ging gister dood....
Of:
Zo verliefd, zo heerlijk blij
tot je haar plots met een ander ziet lopen
nou, vergeet het maar
weg is je lach
je kunt wel zakdoeken gaan kopen.
Lachen, huilen
naar maar waar
zitten soms wel heel dicht
bij elkaar....
Marina van den Boogaart
Kietel een intkvis onder al zijn
armen. Vertel een goeie mop aan je
hond. Ga op je hoofd staan voor een
aap. Hij zal het hoogstens ook pro
beren. Maar een lachje: ho maar.
Geen grijns, zelfs geen klein glim
lachje.
De mens schijnt wat dat betreft
uniek te zijn. Wij lachen. En hoe.
Van pretoogjes tot bulderend
schuddebuiken tot we niet meer
kunnen. Tranen over je wangen. In
je broek plassen van de lol.
Gek eigenlijk: snappen wij 'dieren-
lol' niet of hebben wij echt alleen de
pret? Komt het soms doordat we
denken?
„Sampie loopt met schoen van 9
meter door de Kalverstraat..." Je
ziet het al voor je.
Naar dat lachen van ons is al veel
onderzoek gedaan.
En steeds bleek weer: mensen la
chen. Altijd en overal. Zelfs in oorlo
gen. Op plaatsen waar het slecht
gaat. Zonder plezier zou het mis
schien helemaal niet gaan. Lachen
houdt mensen overeind.
Hoewel, in Ceylon schijnt een volk
te zijn dat niet lacht. De Wedda's
heten ze. Zelfs de beste mop brengt
daar geen mondhoek omhoog.
Midas Dekkers is bioloog. Hij kijkt
op een speciale manier naar mensen
en dieren. En schrijft daar dan
korte, vaak grappige verhalen over.
In zijn boek 'De Mammoet' staat
een verhaaltje dat heet: la vache qui
rit. Dat is Frans en betekent: de koe
die lacht.
Na heel lang zoeken heeft Midas
Dekkers een paar 'lachende' dieren
ontdekt:
De aap Jimmie die mensen voor de
gek hield met een strootje. De dol
fijn die een zeeleeuw nadeed (tot de
zeeleeuw 'verliefd' werd).
En de papegaai van zijn tante. Die
heel hard poespoespoespoes roept.
En als de kat dan hard op het 'eten'
af komt rennen, snaterend van de
lol op zijn stok heen en weer springt.
Toch niet niks.
Wij lachen om een aap. Hij doet zo
grappig. We lachen er hard om. En
ineens begint die aap ook te
schreeuwen.
Van plezier? Het lijkt misschien zo,
maar vergeet dat maar gauw. Een
aap die 'lacht' is bang.
Trouwens: ook niet alle lachende
mensen zijn even blij.
Een 'zuur lachje' betekent duidelijk
wat anders....
Urbanus
Lijst van de meest humoristi
sche figuren, gekozen door kin
deren.
1 TJrbanus Belgische komiek)
2 André van Duin (film, t.v.)
3 Koot en Bie (t.v.)
4 Zeg 'ns AAA (t.v.)
5 Freek de Jonge (toneel, film,
t.v.)
6 Tom en Jerry (tekenfilm)
7 Theo en Thea (t.v.)
8 Donald Duck (strip, film
9 Louis de Funes (film)
10 Guust Flater (strip)
André van Duin
Fred Stam (24) is één van de
jongste brandweermannen van
Nederland. Hij woont en werkt
in Vlissingen.
Brandweerman: een beroep
met veel verdriet. Toch valt er
nog wel eens te lachen. Humor
in een ernstig beroep.
Daarover vertelt Fred: „De te
lefoon gaat. Of we even een kat
uit de boom komen halen. Na
tuurlijk doet de brandweer dat.
Kat zit hoog in de boom. De
ladderwagen rammelt naar bo
ven. De kat schrikt en... springt
naar beneden. En wij staan
voor gek".
- Maak je veel met dieren mee?
„We hebben wel eens een pauw
van het dak gehaald. Nog wel in
de wijk Paauwenburg. Ook
eens een zwaan. Maar het mooi
ste was wel die aap.
Echt gebeurd, ook in Vlissin
gen.
Fred haalt diep adem. „Die
telefoon gaat weer. Of we even
voor een aap willen komen. We
gaan erheen met de ladderwa
gen. Té tu té tu.
Ladder in de boom. Aap slin
gert naar volgende boom. Lad
der afbreken. Opbouwen in vol
gende boom. Aap wéér weg.
Ook de politie is inmiddels ge
beld om het publiek in be
dwang te houden.
Komt er ineens een twaalfjarig
knaapje aanslenteren. Zegt te
gen de commandant: „Zal ik
hem vangen?" „Natuurlijk
knul", grinnikt de comman
dant nog.
De jongen haalt een banaan uit
z'n zak. De aap springt erop af
en wordt gevangen.
- Maken jullie wel eens meer
leuke dingen mee met kinde
ren?
„Ja en nee", zegt Fred. „Kinde
ren slaan soms vals alarm. Je
gaat toch en neemt veel risico's.
Dat vind ik onverantwoordelijk
van die kinderen.
Een leuke grap was bij het
keuren van het ijs. Een collega
nadert het ijs. Tientallen kinde
ren spelen op het ijs. Hij roept
ze eraf. Het moet immers nog
gekeurd worden.
De brandweerman stapt op het
ijs. En zakt erdoor...."
Fred Stam
„Ik maak af en toe de zotste dingen
mee", vertelt lede van Urk. „Op een
keer stonden twee sjieke dames een
windjes-kussen uit te proberen. Ze
vertrokken geen spier. En betaal
den met zuinige strenge gezichten.
Bljjf dan maar es ernstig. En de
mevrouw die zo'n malle lachzak
kocht. Toen ze even later buiten
kwam reed een chauffeur toevallig
een deuk in haar auto.
Die man stapje netjes uit om naar
de schade te kijken. Op dat moment
begon die lachzak in haar tas per
ongeluk te schateren. Dat was hier
vlak voor de deur. Ik lag dubbel
vanzelf'.
In die Terneuzense grapjeswinkel is
het echt lachen. Vooral voor eige
naar lede van Urk. Samen met zijn
vrouw verkoopt hij al 22 jaar de
gekste fopdingen.
Zoals grote springveren die uit een
gewoon doosje van smarties
vliegen. Een pakje kauwgum dat de
snoeper een echte tik verkoopt. Of
zo'n domme dikke hondehoop.
En de plaaglepel niet te vergeten.
Eentje die omkiepert zodra iemand
een hap wil nemen. Of waarvan je
de steel heel lang kunt uitschuiven.
Net ver genoeg om het lekkerste
stukje van je overbuurman op zijn
bord opzij te duwen. Precies op het
moment dat hij er zelf naar prikt.
dan voor vele tientjes poep in blik
mee of nep-rijbewijzen.
Maar ook de kleine klant is koning.
Het goedkoopste lolletje kost maar
veertig cent. Een suikerklontje met
vlieg zeven dubbeltjes.
„Voor mij is de beste humor gratis",
zegt Van Urk. „Zoals toen met die
jongen. Die vroeg om onzichtbaar
krijt. Dus deed ik net of ik iets pakte
en hem iets liet zien.
Die knul snapte maar niet dat hij
dat onzichtbare krijt niet zag. Pas
toen ik zei dat het een onzichtbare
gulden kostte begreep hij dat hij
zelf gefopt werd".
Ze blijven lachen, daar bij Van Urk.
Vooral omdat ze ook nog serieuze
dingen verkopen. Want van enkel
grapjes kan een zaak niet bestaan.
En dan vergaat het lachen je beslist.
Toch is grapjes verkopen gewoon
zakendoen. Veel klanten komen
speciaal, eens per jaar. En nemen
lede van Urk: Ik maak af en toe de zotste dingen mee...
De leerlingen van de brugklas van de Toorenvliedtschool in Middelburg.
