1
De gids zal wel zeggen
hoe ze moeten poetsen
Vroeg naar de Bewaerschole
r
m
Jobse van de tondeldoos
O
O
LU
LU
O
Ik bedenk
hoe het
leuker kan
Postzegels,
haaietanden
en munten
Nu
DINSDAG 12 JULI 1988~j
0Ei,OEi,OEi
,Hé ©ywf,
StUiKjg ygRB/WB
VAH M>j n
iLgtfÉlN
iMUAAiE-*#
m
LL
LU
Bij het museum De Meestoot in Sint-Annaland wordt
haast elke week wel iets te vondeling gelegd. Een karn
zonder ton. Of het blikken speelgoed van Nom-Klaas
omdat het anders toch maar weggemieterd wordt. Zo
maar los in een draagtas van de supermarkt.
De collectie van De Meestoot is voor het grootste deel
door de bevolking aangedragen. Elke familie op Sint-
Philipsland of van het eiland Tholen is wel met een
voorwerp of meubel verbonden. Het museum is dan
ook nog maar vijftien jaar oud.
Het idee komt van een paar kopstukken van de ZLM.
Zeg maar boeren van de Zeeuwse Landbouw Maat
schappij. Met gemeentewerker Jasperse van 's-Maer-
diek' als aanvoerder.
Hij was er als de kippen bij als ergens een raadhuis
leegkwam. Of een huisje tegen de vlakte ging. Dan
kwamen er geheid middeleeuwse vetpotten van de zol
der. Oud gereedschap, antieke tegels en zo meer.
Voor de eigen mensen is het extra leuk om te gaan kij
ken. Moeder heeft vast dokter Taselaar van die duw
slee nog gekend. Pa de oude Jobse van de tondeldoos.
En de zuidwand van de Thoolse Markt is hier weer net
als toen.
Onze Ilja's, Wilko's en Chantals wijzen er elkaar hun
eigenhandig opgegraven pijpekop. En misschien lopen
ze daar ooit de wielrenster Keetie Hage tegen het lijf.
Want de schattige 'pelisse' waarin zij werd gedoopt ligt
er ook al.
Wouter de Looff, Dies Oostrom, Karin van Boggelen en Saskia Verhuist.
Zo'n alledaagse schooltas. Of zo'n
heel gewone paperclip. Wie haalt
het nu in zijn hoofd om zulke dingen
te bewaren? Versleten? Kapot? Weg
ermee! Hup in de vuilniszak. Opge
ruimd staat netjes.
„Niet zo verstandig", vindt Saskia
Verhulst (10). „Het is best goed om
allerlei dingen van nu te bewaren
voor later. Over 100 jaar kunnen de
mensen dan zien hoe wij in deze
eeuw hebben geleefd. Boodschap
pen doen gebeurt dan per computer.
Dan zijn onze winkelwagentjes
uniek en zeldzaam. Of niet soms?
Ook Karin van Boggelen (10) denkt
aan later. „Muziekinstrumenten
zijn ook leuk om te bewaren. Ik wist
eerst niet wat een vedel was. Mis
schien is de blokfluit in het jaar 2100
wel 'uitgestorven'. Daarom moeten
we zulk soort instrumenten zuinig
bewaren.
Bestek
Dies Oostrom (10) denkt vooral aan
een bestekmuseum. „Een museum
vol met allerlei soorten messen, vor
ken en lepels", legt hij uit.
„Misschien gebruiken de mensen in
de toekomst alleen nog maar vloei
baar voedsel. Klaargemaakt met
een enorme supermixer. Niemand
weet dan meer hoe wij in 1988 aan
tafel zaten te eten".
Dies weet precies hoe zijn museum
eruit zien. „Je geeft iedere bezoeker
een bord met eten en bestek. En laat
ze dan maar aanmodderen".
Als de bezoekers klaar zijn met de
maaltijd kunnen ze gelijk doorlopen
naai" dé volgende zaal. Want als het
aan Wouter de Looff (11) ligt zien de
bezoekers daar een enorme verza
meling tandenborstels liggen.
„Tandenpoetsen wordt in de toe
komst helemaal overbodig", vertelt
hij. „Het poetsen gebeurt dan auto
matisch. De liefhebbers kunnen dan
in mijn museum hun gebit nog eens
lekker schoonmaken. De gids zal
hen wel uitleggen hoe dat dan
moet".
De vuilnismannen uit de gemeente
Kapelle weten nu waarom de vuil
niszakken maar halfvol zitten. De
Kapelse kinderen denken aan later!
Dorine Zelders, educatief
medewerkster Zeeuws Mu
seum Middelburg.
Mensen leven bij elkaar op
de wereld. Ze ivonen liever
buiten of binnen. In huizen,
tenten, flats of boten. Mensen
bewaren ook dingen. In do
zen, kisten, boeken of in een
museum. Een museum is een
bewaarhuis en een kijkhuis.
Ik moet de mensen eerst
naar het museum lokken.
Met folders en reclame in de
krant. Als ze dan komen geef
ik rondleidingen. Je hoeft
echt geen professor te zijn
om in een museum te komen.
Stel dat je in een bos wan
delt. Je geniet zonder dat je
elke boom kent. Het museum
is ook een bos. Je hoeft niet
alles te weten om te kunnen
genieten. Je kunt lekker lo
pen, kijken, verbazen, genie
ten en soms griezelen. Bij
voorbeeld van onze mam
moet en onze mummie.
Een museum mag niet saai
zijn. Het is geen geschiede
nisboek. Het moet een soort
etalage worden. Ik doe m'n
best in m'n kantoortje bo
venin het museum. Ik be
denk hoe het leuker kan.
Vooral voor kinderen en
scholen. Vorig jaar kwamen
er 50.000 mensen kijken.
Toen organiseerde ik twee
jeugdmuseumdagen. Voor
kinderen van 6 t/m 16 jaar.
Er kwamen 130 kinderen op
af
Ook organiseer ik spelmid-
dagen in het museum. Meest
al komen er dan 10 tot 15 kin
deren. Voor twee piek krij
gen ze een rondleiding, eten,
drinken, en mogen ze teke
nen of schilderen. Samen
met de andere educatief me
dewerkster uit Oostkapelle,
maak ik het tijdschriftje
voor juffen en meesters. Het
heet 'Ammekaorefiets' (tan
dem).
Het gaat erover hoe je als
school samen kunt werken
met een museum. Als ik vrij
ben ben ik bezig met m'n
leukste hobby: neuzen in een
ander museum".
Als je op de kamer van de tienja
rige Olivier Mertens uit Cad-
zand komt, ben je zeker in klein
museum! Olivier heeft meege
daan aan de prijsvraag, die in de
Krullebak van februari stond.
In een brief aan Wim Scholten,
museumconsulent van de pro
vincie Zeeland, schreef Olivier,
wat er te zien is in zijn 'museum
kamer'.
Olivier: „Ik ben al zes jaar aan
het verzamelen. Toen ik vier
werd, kreeg ik de 'Schelpen- en
stenengids'. En 5 schelpen".
Olivier heeft zo vaak in die gids
gekeken, dat hij zichzelf er mee
heeft leren lezen en schrijven!
Olivier heeft nu ook veel fossie
len op z'n kamer. En hij spaart
ook nog munten, pijpestelen,
postzegels een haaietanden.
„Elke week ga ik op het strand
zoeken naar fossielen", zegt hij.
Op vakantie in Oostenrijk heb
ik een steen gevonden met wel
25 verschillende fossielen erin!"
Er is nog veel meer te zien in de
museumkamer van Olivier. Hij
toont de schedel van een wisent,
de kies van een mammoet, een
bazuin uit de Belgische Arden
nen en een stenen Spaanse ko
gel.
En nog is hij niet uitverteld over
zijn 'schatkamer'. Ik heb een he
le speciale munt in m'n verza
meling: een Overijsselse Leeu
wendaalder. Die is heel zeld
zaam.
Ik spaar vooral Nederlandse
munten en speciaal duitjes. M'n
mooiste duit heb ik hier in Cad-
zand gevonden. Een Zeeuwse
duit uit 1784!"
Olivier heeft nog een wens. Hij
wil graag in contact komen met
kinderen, die munten verzame
len. Schrijf hem maar een brief:
Mariastraat 43, Cadzand.
flapdrol
fantastico
kijkgrijpwinkel
omturnen
ooleeooleeooleeoolee
odeklonje
uitplapperen
autowandelen
klachtenvanger
hepster
kijkkast
trimmen
uniseks
nohauw
kick
yuppie
bieb
vreselijk mooi
Je kunt het je moeilijk voorstellen,
maar er is een tijd geweest, dat je
niet naar de basisschool, de kleuter
school of de peuterspeelzaal kon.
Zo'n 100 jaar geleden ging je als
kleuter naar de 'Bewaarschool'.
In Haamstede bestaat-ie nog: de
'Bewaerschole'. Een school is het al
lang niet meer. Officieel heet het nu:
Cultureel Centrum.
„Maar zo noemt niemand het", zegt
Annemarie Jansen. „Iedereen
noemt het gewoon de Bewaerschole.
We houden hier zo'n 12 tentoonstel
lingen pér jaar".
Het beheer van de Bewaerschole is
in handen van de stichting: Wester-
schouwen Cultureel.
Van het begin af aan, december
1982, is Annemarie er bij geweest.
„Ik zat eerst in het bestuur, maar
sinds 1985 ben ik in dienst en beheer
ons museum. Ik ben hier elke mid
dag van halftwee tot halfzes. Ik help
mee met het inrichten van de ten
toonstellingen en houd de boel
schoon. Eigenlijk ben ik een soort
gastvrouw".
Leuke tentoonstellingen waren er al
in de Bewaerschole te zien. Over ou
de motorfietsen, over de scheep
vaart en over luchtfotografie. Ook
kinderen hebben een paar keer
geëxposeerd.
Annemarie: „De kinderen hebben
eens een Paastentoonstelling ge
houden met tekeningen en beschil
derde eieren en etsen. Vorig jaar zijn
foto's die door kinderen gemaakt
zijn tijdens de kinderboekenweek,
geëxposeerd. Ook de tentoonstel
ling over oud speelgoed vonden de
kinderen erg leuk".
Motorfietsen
Voor het inrichten van de tentoon
stellingen wordt vaak gebruik ge
maakt van de mensen in de omge
ving. Afwisselend zoekt men dan
contact met amateurs en met 'ech
te' kunstenaars.
„De Bewaerschole is het hele jaar
geopend en dat is toch wel iets bij
zonders", meent Annemarie. „Bo
vendien is de toegang gratis en dat
is ook bijzonder".
Het rondleiden van groepen kinde
ren vindt Annemarie de leukste
kant van haar werk.
„Die groepen leid ik dan vaak 's
morgens rond. Dan is het rustig en
kan ik de kinderen veel vertellen".
Wie nog meer wil weten over de Be
waerschole: jé kunt bellen 01115-
3512.
