In de middeleeuwen had
elk dorp een kasteel
Varen met slavengeld
KRULLEBAKJES
Je hoort
ze soms
knagen
2088
z
I—
cn
z
ch
Hoe wassen
de buren
hun auto?
Wie wil er Euro-88 voet
balplaatjes ruilen? Mar-
tijn en Reinier Stroo,
L. Simonsestr. 18, Bigge-
kerke. Tel.: 01185-1496.
Wie wil 1 dag met zijn ge
zin naar Ponypark Slag
haren? Toegangskaart
voor 15,- bij Erik. Tel.:
01188-3077.
Te koop: pick-up 1 box
25,-. Computerspelletje
'Sea Ranger' 10,-. Com
puterspelletje 'Pac Man'
15,-. Joyce, tel. 01184-
71198.
Te koop: 2 platenspelers
a 15,-. Michiel, tel.
01184-79955.
Te koop: crossfiets, pr.
ƒ50,-. Tel.: 01103-2071
(Flip).
Alleen voor particulieren tot 16 jaar.
int per regel. Bij te koop of verkoop
vermelding van faet totaalbedrag,
Krullebakjes worden alleen ge-
p een naam, plus adres of telefoon-
in staat.
bij de PZC-kantoren óf een formulier
(verkrijgbaar bij de meeste lagere r
scholen) en opsturen. Dan geldige
postzegels LOS bijsluiten.
Te koop: diverse soorten
sierduiven, v.a. ƒ10,- a
15,- per koppel. Tel.:
01184-65538 (Johan).
Te koop: Philips 212 elec
tronic platenspeler, incl.
Ortofon, FF15X element,
50,-. Tel.: 01186-1860.
Te koop: Telefunken mo
no radiocassetterecorder,
15,-. Tel.: 01186-1860.
Te koop: MSX software,
Antarctic Adventur 50,-.
Michiel, tel.: 01184-
79955.
Te koop: MSX trucs en
tips 20,-. Sterrekijker,
25,-. Michiel, tel.:
01184-79955.
Te koop: 6 jonge konij
nen, p.st. 7,-. Menno
Padmoes, tel. 01195-418.
Te koop: MSX software:
Music (C) ƒ10,-, Happy
Fret (C) 25,-, Storm (C)
10,-. Michiel, tel.:
01184-79955.
Te koop: stevige kar op
luchtbanden en met au
tostuur, ±7 jaar, 50,-.
Marco, tel. 01180-27339.
Te koop: barbies toebe
horen, babypop in mand
kleding. Stefanie S.,tel.
01184-13328.
Te koop: crossbanden
(m. bi.b) 20", stuur en za
del 25,-. Floris, Tel.:
01180-36277.
Te koop: tuner met Aris-
tona platenspeler en bo
xen, 50,-. Marco, tel.
01180-27339.
Te koop gevraagd: 'A-
rendsoog'-boeken. Leo
Ton. 01180-15774.
Aangeboden: gratis af te
halen, verzameling siga
renbandjes. Lilian
Klerk. Tel.: 01182-2328.
Te koop: rode meisjes-
fiets, 8-10 jr., 50,-. An-
nuska, tel. 01184-78923.
Thijs Wieman, Sandra van Wingen en Koen Wieman bij hun luchtkasteel.-
Hier heeft voormaels een zwaar
en heerlijk kasteel gestaen Hellen-
burg genaemdt, rontom in sijne wa
teren, doch nu meest vervallen.."
Zo beschreef men in 1696 de 'heer
lijkheid Baarland' in de Cronyck
van Zeelandt. Nu bijna 300 jaar later
is Hellenburg voor een tigtal Baar-
landse Berenburghters echter dan
ooit. Toch kun je alleen aan wat lage
muurtjes zien hoe groot het kasteel
moet zijn geweest.
Voor Sandra van Wingen en de ge
broeders Wieman is er geen span
nender speelplaats dan die opgra
ving aan de weg naar Oudelande.
Thijs (10): „Dit is nou echte geschie
denis. In de Middeleeuwen had elk
dorpje minstens een kasteel. Alleen
van Hellenburg is weinig bekend.
We weten enkel dat er een heel stel
Jannen van Renesse hebben ge
woond. En dat het waarschijnlijk bij
de stormvloed van 1477 is verwoest.
Maar het was zoiets als het Muider
slot. Dus klein maar hoog gebouwd.
Dat maakt zelfs nu nog best in
druk."
Riddertje
Koen (12) vertelt hoe ze er riddertje
spelen. Compleet met zelfgemaakte
harnassen, blikken schilden en een
gevechtshelm. Die zit met schroef
jes en splitpennen vast: "Wel even
scheef over je oren laten zakken. An
ders prikken ze in je kop. Maar dan
kun je er met een zwaard gerust op
rammen.
We hebben best weieens tegen een
andere groep geknokt. Dus menens
aanvallen en slaan. Later deden we
samen. Die hadden dan hun T-shir-
tjes verknipt. Prachtig, zo'n super-
blits merk met een crossfiets erop.
En dan die kantelen eraan".
Sandra (12) beleeft Hellenburg meer
als gewone burgeres. Met vriendin
Marcelle en de honden wandelen. In
je eigen spijkerbroek of minirok.
Sandra: „Het heeft echt sfeer. Haast
iedereen heeft er wel ergens een hut.
Je kunt er samen je brood opeten. In
de zon waar vroeger de kookplaats
was. Of bij de grote woontoren.
Dan probeer ik me in te denken hoe
ze toen leefden. Geen auto's en ver
vuiling en zo. Lekker met je paard
over de hei. Ik leef liever nu, maar
toch
Het drietal vindt zijn luchtkasteel
echt ideaal: „Een heuse burcht zou
al lang een museum zijn. En dat kan
nooit zo van ons zijn als dit."
GEE N E n KELE Ho u-two/R/^
"Z.AL J)'n OO '*"t n n p r/ y
OVERLEVEN;
QtZOEKBRS
OOK N/Et...,
Tsjark Dolfing technisch
medewerker Stedelijk
Museum Vlissingen.
„Ik werk hier onder het wa
kend oog van Michiel de
Ruyter. Al ben ik geen held,
ik ben wel een vechter. Te
gen zout, roest, schimmel en
houtworm.
Mijn werkplaats is onderin
het museum. Daar komen de
nieuwe spullen binnen. Nou
ja, nieuwe. Sommige voor
werpen lagen honderden ja
ren op de zeebodem. Met che
mische middelen stop ik het
roesten. Na 2 jaar wisselba
den zijn de spullen pas zout-
vrij. Metalen dingen die
schoon zijn krijgen een be-
schermlaagje van kristalijn-
was. Ze kunnen dan niet
meer opnieuw roesten. Maar
dan mag je er niet meer met
je vingers aankomen. Want
de zuren uitje huid vreten in
het metaal.
Mijn grootste vijand is de
houtworm. De boktor en de
schorkever vliegen uit in
mei. Ze leggen dan hun eitjes
in zacht hout. Het liefst in
hout dat niet meer beweegt.
Bijvoorbeeld een kast in het
museum. Of in een oud
scheepsmodel. Uit die eitjes
komen larven. Die zien eruit
als wormpjes. Ze vreten
dwars door het hout. Soms
kun je ze zelfs horen knagen.
Blank hout kunnen we met
iets insmeren. Dan gaan ze
snel kapot. Maar bij beschil
derde panelen is het veel
moeilijker. Je kunt dan de
lijst of het schilderij bescha
digen. Met een injectienaald
spuit ik dan gif in elk gaatje.
Na 5 jaar moet dat opnieuw.
Ook kunnen we houtworm
laten vergassen, voordat we
zelf moeten verkassen. Als
we niks doen vreten ze het
hele museum op.
Vaak komen er kinderen
met gevonden spullen. Ik
zoek dan uit ivat het is en hoe
oud het is. Een jongetje vond
pas nog een muntgewicht uit
1600. We maken het dan sa
men schoon. Hardstikke
leuk".
needurlants
wijnig
dubulu
vursgilunt
moojur
gumakulukur
leeluk
liivur
sjiineese
afsguuwuluk
ijnduluk
misgiin
duidulukur
sjookoolaaduletur
gumeenurt
googulun
DINSDAG 12 JUL11981
LU
LU
LU
GC
(J
Dankzij de 'Slavenkas' kon Cornelis Flodder uit Zierik-
zee zijn angstig avontuur navertellen.
In 1734 werd deze stuurman van het schip 'De Palm
boom' door Barbarijse zeerovers gevangen genomen.
Tegen betaling van een fors bedrag lieten de heren zee
rovers Cornelis weer los.
De losprijs werd betaald met geld uit de 'Slavenkas'.
Iedere zeeman betaalde hier aan mee. Het geld werd
bewaard in een grote kist'met zware ijzeren sloten.
De echte 'Slavenkas' staat nu in het museum 's-Gra-
vensteen in Zierikzee. De kist is leeg. Er zit geen stuiver
meer in.
Voorgoed verleden tijd?
„Nee hoor, de 'slavenkas' bestaat nog steeds", zegt de
heer H. Uil. Hij is streekarchivaris en tevens commissa
ris van de 'Slavenkas'.
Hoe zit dat dan precies?
„Na al die jaren was er toch nog een groot bedrag aan
geld overgebleven. Op kosten van de 'Slavenkas' mag
er ieder jaar een jongen of meisje uit Zierikzee een zee
reis maken met het zeilschip 'De Eendracht'.
Het geld wordt ook gebruikt voor de aankoop van oude
scheepsmodellen. Ook de uitgave van boekjes over de
Zierikzeese scheepvaart van vroeger worden met 'sla
vengeld' betaald.
Cornelis was wel de eerste, maar zeker niet de laatste,
die profiteerde van het geld uit de 'Slavenkas'.
Qjn.
woutfcg ApN£Jg
„Ik wou dat ik wist wat voor ie
mand mijn o verovero veropa
was. Wat hij dacht, hoe die leef
de, waar hij van droomde. Je
denkt daar eigenlijk weinig
over, maar als we niet oppassen,
zeggen onze achterachterach-
terkleinkinderen hetzelfde over
ons.
De tijd waarin we leven gaat zo
snel, er gebeurt zoveel. Het is al
moeilijk van jezelf te onthouden
watje allemaal gedaan hebt. Of
waarom je bepaalde dingen
deed".
Een verschil met vroeger is, dat
we nu de kans hebben het vast
te leggen. En, het zó te bewaren,
dat ze het over 200 jaar nog kun
nen bekijken.
„Ik zou daar verschrikkelijk
graag iets mee doen", zegt de
heer Van Vliet uit Middelburg.
Hij loopt al een paar jaar met
dat idee rond en zo langzamer-
hand is de techniek zo ver, dat
wat hij wil nu ook kan.
„Je kunt beeld en geluid op een
compact-disc zetten. Als je zo'n
CD goed bewaart, gaat het
nooit meer verloren".
„Ik wil mensen de kans geven
hun leven vast te leggen. Ge
woon, hoe en waar ze wonen,
werken, laten zien hoe ze lekker
in hun tuin zitten. Maar ook dat
ze hun ideëen of een boodschap
voor het nageslacht kunnen
vastleggen. Dingen van deze
tijd".
„Je moet bedenken: nu is het
nog niet zo interessant te kun
nen zien hoe je buren hun auto
wassen, maar over 100 jaar wel!
Mijn museum moet een soort le
vend geschiedenisboek wor
den".
Meneer van Vliet wil met een
aantal mensen de plannen uit
werken. Zijn adres is Postbus
777, Middelburg.
