In de wei, niet in de worst
Jeugd zet Eric Carle verjaarjaar
lang in de (zonne)bloemetjes
Lezen boekt
succes met
Kinderjury
Zit nu eens
stil, of ben
je soms doof?
Leesland
TEKENAAR KOMT NAAR MIDDELBURG
KRULLEBAK
IN DE KLAS
DRIEWEGEN - „Ik wil een pensioenfonds op
richten voor paarden. Vooral voor paarden die
hun leven lang hebben gewerkt. Zoals in een ma
nege. Die worden soms wel erg snel afgedankt.
Eerst naar de slager en dan in een frikandel. Maar
oude medewerkers horen in de wei, niet in de Meebetalen
worst".
Dat zegt Atty Harthoorn van de Stichting Paar-
denzorg 'Haram-Bee' in Driewegen. Haram-Bee
is een van de twee officiële rusthuizen voor paar
den in ons land.
Er zijn al zeven ouwetjes in de kost. Maar als je
ziet hoeveel gezonde paarden er naar de slacht
gaan is dat nog niks.
„Mensen met een eigen rijpaard zorgen vaak zelf
wel dat het goed terecht komt", zegt Atty.
„Maar een manegepaard is eigenlijk van ieder
een. Elk uur kruipt er een ander op. Met een to
taal andere rijstijl. Of helemaal geen stijl. Dus ar
me paarderug, of heup of been.
Er is zelden tijd om rustig uit te zieken. Want wie
stilstaat verdient geen geld. En zo gaat menig
trouw beest voortijdig naar de sloop".
Atty begrijpt best dat manegehouders ook zake
lijk moeten zijn. Daarom vindt ze dat iedereen
die van zo'n paard geniet moet meebetalen. Een
gulden per rij-uur of zo. Ze heeft haar plan al naar
de dierenbescherming gestuurd.
Atty: „Ik kan dit niet alleen. Het moet dus een
echte 'Haram-Bee' worden. Want dat is niet enkel
de naam van ons eerste paard. Het betekent toe
vallig ook zoiets als: kom op, we doen het sa
men".
DEN HAAG Er zijn kinderen die
dit stukje wel kunnen lezen maar
niet willen lezen. Ze vinden lezen
een straf.
Of ze zijn tot hier gekomen, maar
gaan nu gauw iets anders doen, om
dat ze nog niet één grap tegengeko
men zijn.
En misschien zijn deze eerste regels
ook wel zo slaapverwekkend saai ge
schreven dat ze van de rest ook niets
meer verwachten.
Mensen die lezen heel belangrijk
vinden, maken zich al jaren zorgen
over de leesgierigheid van veel kin
deren. Daar is het slecht mee ge
steld, zeggen ze.
Sommigen zijn zelfs bang dat over
een aantal jaren veel kinderen niet
eens meer weten dat een boek blad
zijden heeft.
Stichting Lezen
Om dat te voorkomen staken vorig
jaar alle boekhandelaren in ons land
de koppen bij elkaar en besloten
toen voortaan samen te proberen
kinderen aan het lezen te krijgen en
aan het lezen te houden.
„De bibliotheken en uitgevers wil
den meteen meewerken" zegt de
heer A. C. Doeser, secretaris van de
Nederlandse Boekverkopersbond.
„Ook minister Brinkman was en
thousiast en beloofde dat hij onze
Stichting Lezen zelfs met geld zou
helpen.
We zijn nog te kort bezig om nu al te
zeggen dat we veel bereikt hebben.
Maar we zijn in ieder geval op de
goede weg.
Dat blijkt bijvoorbeeld uit het suc
ces van de Nederlandse Kinderjury
waaraan maar liefst twintigduizend
kinderen hebben meegedaan.
We blijven volhouden. Het moet luk
ken alle kinderen er van te overtui
gen dat lezen leuk is. Dat boeken
spannender zijn, leerzamer, grappi
ger en ontroerender dan al die tele
visieprogramma's waarvoor je al
teen je ogen moet kunnen open hou-
den. Wie leest heeft geleerd niet alles
voor zoete koek te slikken".
A's het aan de Stichting Lezen ligt,
wordt Nederland een leesland.
Zoals IJsland waar alle kinderen
tussen zeven en vijftien jaar een
goed gevuld bibliotheekje thuis
hebben. En aan voorleeswedstrij-
den meedoen. Op leeskampeer-
vakantie gaan zelfs.
GOES 'Prachtig... Waanzinnig
mooi... Je houdt het niet voor mo
gelijk.'.
Zo reageerde Peter Gottmer op de
vraag wat hij van de werkstukken
vond, die kinderen hem hadden
opgestuurd naar aanleiding van de
Eric Carlezonnebloemactie. Gott
mer is uitgever van kinderboeken
en fan van Eric Carle die vrijwel al
le kinderen kennen van 'Rupsje
Nooitgenoeg'.
'Eric Carle wordt volgend jaar zes
tig, en het is zo'n aardige man dat
we hem een verjaaijaar lang in het
zonnetje en in de bloemetjes willen
zetten.
In het voorjaar hebben we alle ba
sisscholen in Nederland een zakje
zonnebloemzaden gestuurd die
door de kinderen vertroeteld, be
moederd en bevaderd zijn tot in
drukwekkende planten. Veel scho
len hebben ook meegedaan aan
onze Carle-zonnebloemactie door
zonnebloemwerkstukken te ma
ken.
Nou, en hoe die geworden zijn, heb
ik net proberen te vertellen: ik heb
er geen woorden voor. Er zijn schit
terende videofilms gemaakt, boe
ken, verjaardagskalenders, diase
ries. Er is geknipt, geplakt, geschil
derd. Het kan niet anders of kinde
ren hebben er met hart en ziel aan
gewerkt'.
De kinderen vonden het echt heel
erg dat hun werk naar Bloemen-
daal moest. En het was maar een
schrale troost dat ze elkaar kon
den wijsmaken dat onze school
vast en zeker de hoofdprijs ging
winnen'.
Hoofdprijs
'Dat klopt', zegt mevrouw Dekker,
adjunct-directrice van de Prins
Mauritsschool in Goes.
'Onze school heeft twee werkstuk
ken ingeleverd en ze zijn misschien
wat simpel uitgevallen, maar we
hebben er met reuzeveel plezier
hard aan gewerkt.
Het is jammer vóór de Prins Mau
ritsschool (en voor alle andere
Zeeuwse scholen die meegedaan
hebben), maar de hoofdprijs valt
buiten Zeeland: Eric Carle gaat
een dag op bezoek op scholen el
ders in het land.
Gelukkig komt hij op 19 oktober
wel even langs in Middelburg. Hij
reikt dan in boekhandel Fanoy de
Lurv- en Lurvjesprijs 1988 uit.
En misschien heeft de wereldbe
roemde, Amerikaanse kunstenaar
voor kinderen ook wel even tijd om
zijn handtekening in een van je
boeken te zetten.
ROTTERDAM - Een oorontsteking
heeft ieder kind wel eens. Dat hoort
er gewoon bij, daar kom je wel over
heen. Zo denken veel ouders en art
sen. Maar in bepaalde gevallen kan
een ontsteking wel degelijk kwaad.
Daarover vergaderde onlangs een
groep deskundige artsen in Rotter
dam.
De beste 'deskundige' was mis
schien wel mevrouw Ebeli uit Gies-
senburg. Zij vertelde haar ervarin
gen met haar zoon, nu 18, die als
kind van 2 jaar veelvuldig ooront
steking had.
„Door veel oorontsteking op jonge
leeftijd ontstaat er een beschadi
ging in de zenuwbanen van de her
sens", vertelt ze. „Daar is later niets
meer aan te doen. Kinderen krijgen
daardoor een blijvende taalachter
stand".
Draaierig
Omdat zulke kinderen geen gelui
den kunnen herkennen, reageren ze
op elk geluid. In de klas zijn de daar
om 'draaierig', letten nooit goed op.
Als er klassikaal gelezen wordt, we
ten zij nooit waar het is en als ze een
opdracht moeten uitvoeren, dan we
ten ze vaak niet precies, wat ze moe
ten doen.
Ze krijgen heel vaak straf en ze wor
den veel gepest en voor 'Oost-In
disch doof versleten.
„Omdat het probleem niet te verhel
pen is, moeten kinderen er mee leren
leven, maar hun omgeving zou het
aangenamer voor ze kunnen ma
ken", verzucht mevrouw Ebeli.
Tips
De school kan veel doen om zulke
kinderen te helpen. Daarvoor heeft
mevrouw Ebeli enkele tips: „Laat ze
vooraan zitten, waar ze de mond van
de leerkracht goed kunnen zien;
waarschuw het kind altijd als je gaat
praten; leraren moeten nooit klassi
kale dictees maar die op een bandje
zetten en via de koptelefoon laten
horen; loop tijdens het spreken niet
door het lokaal".
Scholen die ook dit jaar voor
éen of meer klassen De Krulle-
bak willen bestellen graag bin
nen 14 dagen bellen naar de
PZC in Vlissingen: 01184-84000.
