Mensen gaan soms zo
slordig met dieren om
Ik wil er uit
KEES KRUL
STRIP
a
Plastic overspoelt nu ook Zuidpool
SANDRA'S ZtW WILD VAN DIEREN
i
fblNSPAG 11 OKTOBER 1988
Die twee Sandra's uit Wolphaarts-
dijk zijn het roerend eens: „Dieren
dag is belachelijk. Als je echt om die
ren geeft maak je er elke dag een
beetje feest van". Dat zeiden de
vriendinnen vorige week op dieren
dag.
Bij hen draait alles om dieren. Dat
betekent vaak erg veel plezier. En
soms een stortvloed van tranen.
Vooral hun grote liefde maakt hen
na maanden nog zielsverdrietig.
Want er was geen liever manege-
paard dan Bimbo.
Wat hadden ze een zorgen toen hij
kreupel werd. En radeloos toen hij
onverwacht bij de slager stond.
„We zijn snikkend langs de deuren
gegaan", vertelt Sandra Verweij.
„Geld vragen om hem vrij te ko
pen".
Toen we al 200,- hadden is hij toch
nog doodgemaakt. Die man zei dat
zijn voet niet genezen kon".
„Maar mijn Bonno was eerst ook al
bij de slachter gebracht. Die loopt
nu bij ons in de tuin. Toen hij genoeg
rust kreeg ging die 'rotstraal' (ziek
te) helemaal weg, dus...".
„We moesten wel een hoop voor hem
betalen. Want een slachtpaard gaat
gewoon per kilo".
Huisgeit
Denk niet dat de Sandra's alleen op
pony's vallen. We zagen er een hond,
cavia, konijn, vissen, een huisgeit
plus een kat.
Sandra Steutel: „Maar als beroep
kiezen we vast zoiets als Atty Hart-
hoorn in Driewegen. Van het Paar-
denrusthuis 'Haram-Bee'. Daar zijn
we al een soort knecht. En we verko
pen er spullen voor".
Door Atty konden ze nog een po-
nytje redden. Hij heet nu Sandar,
naar de twee Sandra's dus.
„Ze wilden hem slachten omdat hij
vals geworden was. Dat vinden wij
nog eens vals. Hij was nog maar an
derhalf. We hebben gewoon bij die
slager gezeurd of hij er even mee wil
de wachten. Zodat Atty hem kon ko
pen".
De meisjes zijn er nog steeds boos
om. „Mensen gaan soms zo slordig
met dieren om. Ik lust ook best wel
graag een stukje vlees".
„Maar je moet zo'n dier eerst wel een
goed leven geven. En ze niet zomaar
inruilen. Dan kun je dierendag ge
woon overslaan".
Sandra Verweij (11Sandar (2) en Sandra Steutel (13) in de wei van het paardenrusthuis 'Haram-.
Het gaat niet zo goed. Olie vervui
ling, gif in de grond, zure regen. De
ene ramp na de andere. Zelfs die
hartveroverende zeehondjes heb
ben dierendag niet kunnen beleven.
We veroorzaken nogal wat ellende
met onze troep. Dat weten we alle
maal best.
„Oh, wat erg zeg!" Maar even later
mik je misschien je lege blikje toch
weer met een wijde boog in het gras.
Dat we echt moeten oppassen staat
nu vast. Uit onderzoek is gebleken
dat zelfs de Zuidpool op een vuilnis
belt gaat lijken.
Er waait en spoelt vooral plastic
aan. Oude spullen, jerrycans en veel
kunststofkorrels. Afval wat gewoon
ergens op de wereld in zee gedumpt
is.
Hoogste tijd
Dat afval zit zelfs al in de magen van
vogels. J. van Franeker is een bio
loog uit Nederland. Hij vond in de
maag van een kuiken van een storm
vogel wel 16 stukjes plastic!
Van Franeker heeft een tijd onder
zoek gedaan naar veranderingen op
de Zuidpool.
De Zuidpool is heel belangrijk vpor
ons. Er is berekend dat als er maar
1% van de ijskap zou smelten, de zee
wel zo'n 60 centimeter zal stijgen!
Dat zou niet zo best zijn voor veel
landen aan de zee. Vandaar dat we
graag willen weten hoe het op de po
len gaat. En dat is niet zo best dus.
Plastic verteert niet. Dus: eens plas
tic, altijd plastic. De oceanen waren
er al flink mee vervuild. En dus nu
ook Antarctica de Zuidpool).
Het wordt echt tijd om er iets aan te
doen, vindt ook Van Franeker. En
hij kan het weten.
Wie wil er nou in een doolhof waar
de bordjes bij de ingang al naar de
uitgang wijzen? Niemand toch.
Een doolhof is pas echt leuk als
hij zo moeilijk is dat je het er be
nauwd van krijgt - er daarom zo
gauw .mogelijk uit wilt, maar lie
ver niet weet waarlangs.
Joke van Leeuwen bedacht,
schreef en illustreerde een fantas
tisch verwarrend boekje dat je
achtenzeventig bladzijden plus
achtenzeventig bladzijden geen
tel rust gunt. Het heet Duizend
dingen achter deuren en heeft
twee ingangen: een voordeur en
een achterdeur.
Als je door de voordeur naar bin
nen gaat, biedt een eigenaardig
vrouwtje je aan haar te volgen. Ze
is de gids van een museum en
brengt je door een aardedonker,
overvol depot met spannende
spullen eerst naar 'de zaal waar
de dingen niet zijn wat ze zijn'. (Of
is het andersom: ook zijn wat ze
niet zijn?).
Via 'het museum van mezelf, 'de
zaal voor verre dingen', 'de zaal
van het heeft niet mogen zijn' en
'de zaak van hetzeflde anders'
kom je tenslotte in 'de onderste
bovenkamer'. En al die tijd heb je
vrolijk twijfelend langs verba
zingwekkende wonderen en ge
heimzinnige puzzels gelopen.
Als je de wagenwijd openstaande
achterdeur neemt, doe je dat op
eigen risico. Je komt in Zweden
terecht, in 1906; of in Perzië, dui
zend jaar eerder. Je ontmoet Tijl
Uilenspiegel, Gulliver, Pinokkio,
Jules Verne...
Maar ben verstandig, bemoei je
nergens mee. De enige zekerheid
waar je meteen al van op aan
kunt, is dat verdwalen gemakke
lijker gaat dan de uitgang vinden.
Wie pech heeft blijft als plas over.
'Duizend dingen achter deuren' is een
boekje zoals alleen Joke van Leeuwen
dat kan mSken. Het kost tijdens de
Kinderboekenweek 3,50 als je er een
ander kinderboek bij koopt.
Museumland
Dat andere kinderboek zou kun
nen zijn Je kijkt je ogen uit, op
reis door Museumland. Het werd
geschreven door Ruud Spruit,
museumdirecteur, en daarom
een heel andere rondleider als Jo
ke van Leeuwen.
Met beide handen grijpt hij de
kans je vooral heel veel te vertel
len.
Over brood, zout en goud, vreem
de schoenen, poppenhuizen, kap
sels uit 1988, kraakporselein, tin
pest,.... maar ook over al te
nieuwsgierige schoenmakers en
muzikanten die tonen kunnen
blazen door gaatjes in een botje te
boren.
Wie fotograaf Kiek was, en waar
om de Franse minister Etienne de
Silhouette zo graag sehaduwk-
nipsels maakte? Het staat alle
maal in dit boek waar je per blad
zijde nieuwsgieriger van wordt.
Julius Ros maakte de tientallen
vrolijke tekeningen, die samen
met de korte stukjes tekst en de
vele foto's door Josepha Hulskes
speels en overzichtelijk op de
bladzijden gezet werden.
'Je kijkt je ogen uit, op reis door Mu
seumland' kost 17,50 en daar krijg je
gratis de Museumjaarkaart 1988 bij,
zodat je tot en met 31 december in
meer dan 350 Nederlandse musea_
voor niets naar binnen mag. Het boek
wordt uitgegeven door uitgeverij J. H.
GottmerlH. J. W. Becht, Bloemendaal.
Boekenmolen
Het boekje van Joke van Leeu
wen wordt uitgegeven door de
CPNB. Dat is de organisatie die
elk jaar de Kinderboekenweek
mogelijk maakt.
Daar verscheen ook de Kinder
boekenmolen 1988. Hij is bij elke
boekhandel gratis te krijgen, en
je moet er zeker om.
Er staan honderden kinderboe-*
ken in afgebeeld; je leest er in wel
ke boeken dit jaar met een Griffel
en Penseel bekroond werden en
waarom; er staat een puzzel in en
natuurlijk al het nieuws dat je
niet mag missen als je aan De Ne
derlandse Kinderjury mee wilt
doen.
'bcJi Bern,
WsiLOAot Jntk fut.
TfujP(A. rtui. wii
I11 i j I Aoat ajUsl rjfiejy.
"ÜMMU. wjjcok
VWJMtxn-X'aaA.jr'
dat ^rfhit écwi
fou, a/noJrcrte,
MjL/UstrViAesK-
