Naar Cyprus?
Bever is
terug in
Nederland
Spelletjes
en beesten
met haar
Goede jager geeft erg veel om
dieren en is zeer zorgvuldig
Sint op komst
KRULLEBAK
IN DE KLAS
MIDDELBURG Deze maand zijn
er op de televisie maar liefst twee-
honderdrieg enenvijftig reclame
filmpjes over speelgoed te zien.
Leuk om naar te kijken, maar toch
vooral bedoeld voor Sint-Nicolaas
die zich in Spanje natuurlijk geen tel
heeft beziggehouden met wat Ne
derlandse kinderen op 5 december
in hun schoen verwachten.
Maar dat er in een jaar tijd veel ver
anderd is, zal hem intussen wel dui
delijk zijn.
Nog meer dan in 1987 kijken ze uit
naar beesten met lang haar. Walvis
sen, krokodillen, nijlpaarden,
schildpadden, kippen... het moet al
lemaal lekker zacht aanvoelen en
geborsteld kunnen worden.
Spelletje
Ook spelletjes zijn dit jaar heel po
pulair. en dan vooral bordspellen
over ruimtevaart en boeven vangen.
„Toch blijft er ook heel veel bij het
oude", zegt de heer W. Berns, die di
recteur is bij Jumbo, de grootste
spellenfabrikant (25.000 dozen per
dag) van ons land.
„Sinterklaas doet nog altijd veel
kinderen het grootste plezier met
bekende spellen als Monopoly,
Scrabble en Stratego. Die zijn zo
goed dat het heel moeilijk is daar
iets beters voor te vinden".
„We proberen het wel. Per jaar krij
gen we van allerlei mensen uit het
hele land ruim honderd ideeën voor
een nieuw spel aangeboden. En als
we geluk hebben, zitten er hooguit
twee bij waar we iets mee kunnen
doen. Die andere zijn te moeilijk,
kloppen niet of zijn niet spannend
genoeg".
Opvoedend
Op het gouden idee van een ander
wachten, doen ze overigens niet bij
Jumbo.
„We hebben mensen in dienst die de
hele dag op ons kantoor in Amster
dam niets anders doen dan spel
letjes spelen. Dat is hun werk. Een
spel verzinnen, uitproberen en nog
beter maken.
Pas als we er helemaal tevreden
over zijn, mag het de fabriekspoort
uit. Een kind stuur je ook niet in een
onderbroek de straat op".
Berns vindt het een beetje schijnhei
lig dat het speelgoed van Sint-Nico-
laas vooral opvoedkundig verant
woord moet zijn: „Als Sinterklaas
dat vindt, had hij dat eerder moeten
bedenken.
Kinderen vragen wat ze leuk vin
den. Hij kan niet verwachten dat ze
van jongs af van alles zien, horen en
meemaken, maar rond zijn verjaar
dag ineens snappen dat ze de wereld
moeten veranderen".
Scholen die ook dit jaar voor
een of meer klassen De Krulle-
bak willen bestellen graag bin
nen 14 dagen bellen naar de
PZC in Vlissingen: 01184-84000.
zo los te knippen, of uit de krant te halen
MIDDELBURG Een kersverse zangeres staat te
trappelen om bekend te worden. Twee weken geleden
brulde Henk Westbroek van de Vara het keihard door
de microfoon: „En de winnares isMARIJNTJE TIE-
ROLFFÜ!" „Ik was hartstikke blij, zegt de achtjarige
Middelburgse. Marijntje deed in Middelburg mee aan
de voorronden van de wedstrijd van liedjes van Kinde
ren voor Kinderen.
Ze had wel een beetje geluk, vindt ze: „Er werden drie
kinderen van onze school gekozen. Ik was alleen maar
reserve. En toen mocht ik nog meedoen ook".
„De eerste keer moesten we vrijdag na schooltijd zin
gen. Er waren vijftien kinderen. Alleen kinderen uit
groep 5 of 6 mochten meedoen. Ik zong dat liedje 'Ik heb
zo'n droeverig gevoel', en dat ging best goed.
Ik dacht wel dat ik zou winnen. Als tweede liedje had ik
daarom 'Hiep hiep hoera' gekozen".
Zaterdagavond stond ze weer op de planken nu voor de
echte finale. Er waren nog vijf kinderen over. Marijntje
moest als laatste. Zenuwen?
Welnee! Ze zong het gewoon even met haar mooie, hel
dere stem. En toen het even mis ging? „Nou, bij iedereen
ging het tweede liedje fout", zegt ze. „Maar ik zong ge
woon door. Ik denk wel dat de jury dat goed vond".
Cyprus
Een prachtig T-shirt, een walkman, drie bandjes. „Maar
mijn mooiste prijs kan je niet vasthouden".
Omdat ze gekozen is als beste van Zeeland, mag Marijn
tje op 26 november naar Tilburg. Dan zingen de acht
beste van het land om een schitterende prijs.
Wie wint, mag volgend jaar naar Cyprus. Meedoen aan
een songfestival met kinderen uit allerlei landen.
„Ik ga in ieder geval nog meer m'n best doen", zegt ze.
HAAMSTEDE „Als 't aan mij
lag dan was het verboden om zon
der goed opgeleide hond te jagen!
Ik bedoel geen jachthond die het
wild opjaagt, maar een getrainde
hond, die het aangeschoten wild
ophaalt".
Dat zegt Piet van Dalsen uit
Haamstede, die met zijn 71 jaar
zeer veel ervaring in de jacht heeft.
Vooral de jacht op reeën is een pas
sie van hem en dat gebeurt niet zo
maar!
Piet: „Oh nee, bij reeën kennen we
het selectieve afschot. Je mag al
leen maar een reebok of geit schie
ten, als ie iets mankeert. Bijvoor
beeld een zwak of een ziek dier of
één dat niet meer ken herkauwen,
omdat z'n tanden afgesleten zijn.
Zulke beesten hebben geen levens
kans en moeten afgeschoten wor
den".
Om te beslissen of een ree gescho
ten mag worden of niet is erg veel
geduld en inzicht nodig. „Ik ben
dit jaar 112 keer om 4 uur 's och
tends mijn bed uitgegaan en dan is
het koud hoor", vertelt Piet.
„Ik heb de prachtigste reeën voor
m'n loop gehad, maar ze zijn eigen
lijk te mooi om te schieten. Weetje
hoeveel ik er dit jaar geschoten
heb? Eén!!!"
Vissers
Deze maand kan je het weer veel
zien, een rij mannen loopt lang
zaam over de akker en drijft het
wild voor zich uit naar de schutters
toe: de drijfjacht op hazen en fa
zanten.
Ook hieraan heeft Piet talloze ke
ren meegedaan. Hij vertelt: „Als je
dat zo ziet op het land dan lijkt dat
erg onsympathiek. Maar wist je
dat het wild bij de drijfjacht de
grootste kans heeft om te ontsnap
pen?
Veel hazen blijven stil in hun leger
liggen als de drijvers eraan komen,
andere vluchten in de richting van
de drijvers en dan zijn ze vrij en
weer andere dopen in de richting
van de schutters. Hazen rennen
dan vaak zo snel, dat ze niet te ra
ken zijn. Bij de drijfjacht wordt
60% geschoten, 40% ontsnapt".
Is die jacht nou wel nodig en is het
niet zielig om die dieren dood te
schieten?
„Natuurlijk doden wij dieren",
zegt Piet, „maar dat doen vissers
ook! Maar een goede jager geeft zo
veel om dieren, dat ie heel zorgvul
dig te werk gaat".
MIDDELBURG Na 163 jaar zijn
ze terug in Nederland: de bevers.
Twee weken geleden kregen zes be
vers de vrijheid in De Biesbosch. een
groot natuurgebied in Noord-Bra
bant. Inmiddels zijn de uit Oost-
Duitsland afkomstige dieren al aar
dig aan hun nieuwe plek gewend ge
raakt.
Vroeger waren er veel bevers in ons
land. 163 Jaar geleden verdween de
laatste. Niet door vervuiling. Ge
woon omdat er op gejaagd werd.
Ontsnapt
Meneer Van Veenhuizen van Staats
bosbeheer was er bij toen de drie be
verparen werden losgelaten. „We
hebben nog gelachen", vertelt hij.
„Het ging gelijk al mis. Bevers wo
nen in beverburchten. Grote holen,
met de ingang onder water. Ze eten
riet, gras, planten, maar vooral po-
puliere- en wilgehout.
We lieten die beesten los in de kunst
burcht die wij al voor ze gemaakt
hadden. Ze waren nogal zenuwach
tig door de reis en al die mensen. De
ingang sloten we af met polsdikke
takken. We dachten: dan kunnen ze
een beetje bijkomen en vanavond
die takken doorknagen. Bevers zijn
nachtdieren.
Nog geen 2 minuten later hadden ze
die kapot gevreten.
Eentje ontsnapte. We vonden hem
later terug bij een gillende boerin
verderop. Je moet weten: zo'n beest
is 1.20 m lang en weegt wel 30 kg".
Zendertje
„De bevers hebben alle zes een zen
dertje in hun buik. Daar hebben ze
geen last van en wij kunnen ze vol
gen.
Het is de bedoeling dat ze het bos
'opruimen'. Ze vreten kleine bomen
op, waardoor er andere planten kun
nen groeien. Het landschap wordt
mooier. Het is nu nog een proef,
maar als alles goed gaat moeten er
elk jaar bevers bijkomen.
Van Veenhuizen: „Er is heel weinig
kans dat ze ooit in Zeeland komen.
Bevers zijn zoetwaterdieren. Ze le
ven van populieren en wilgen. Vaak
bij rivieren. Ze zijn trouwens ook
vroeger nooit in Zeeland geweest:
Zeeland is te zout.
