Een kanjer van een cadeau
bomen
papier
9E JAARGANG - NUMMER 3 - DINSDAG 21 FEBRUARI 1989
Hoe heet de grootste homenvre
ter van Zeeland? Juist, de P.Z.C.
zelf.
Deze platte Kridlebak was vroe
ger een trotse bomentak. Maar
dat zal na deze krant oud
nieuws voor je zijn.
Inde Zeeuwse Bieb voeren twee
heren oorlog. Tegen schimmel
en zuur in oude boeken. De
tweede wereldoorlog duurt
daar nog 200 jaar langer.
Een danseres met drie armen:
Een beeld van meester Van der
Maas uit Terneuzen. Gemaakt
van gevonden takken en wor
tels.
Barbara Jean woont in Middel
burg. Vroeger woonde deze
kunstenares in Amerika. Ze
schildert en tekent op papier.
Zeer eigenwijs.
Zierikzee of Zierïkbos, Water
landkerkje of Knotmoerbei-
kerkje, Colijnsplaat of Colijns-
plataanZoutelande of Zoute-
linde. Onzin! Zeeland heet niet
voor niets Zeeland. Veel zee
weinig bomen. Maar we hebben
ivel een paar bijzondere bomen.
Wat zingt mooier? Een Beatrix-
linde of een Wïihelminalinde?
Loslopende honden vernielen
het bos van Schouiven. Geluk
kig staan er ook bomen met
stip'.
In Zoutelande maken kinderen
zelf papier. Met eigen water
merk. Bankbiljetten vinden ze
nog te moeilijk.
Voor elke gekapte boom ivordt
er eentje teruggeplant. Het is
verboden je eigen boom zomaar
om te hakken.
Auto uit de bocht; boom zwaar
gewond afgevoerd. Telefoon en
riool vernielen de wortels van
stadsbomen.
De Stormvogel uit Vlissingen
zwemt niet in het geld. Dus ver
zamelt deze zwemclub oude
kranten. Dat levert per maand
100,- op. Ze winnen veel zwem
wedstrijden. Dus komen ze
vaak in de krant. Die halen ze
weer op.
Een babybos in Goes. Nieuwe
ouders planten een boom naast
het ziekenhuis. Die boom krijgt
de naam van de verse baby. In 1
jaar werden 170 boompjes gebo
ren.
En als je nu door de bomen het
bos niet meer ziet... Maak onze
super puzzel.
Deze KruIIebak/bomenkrant is eigenlijk een
stuk cadeaupapier. Als je ze allemaal aan el
kaar plakt kun je van Vlissingen tot Bergen op
Zoom. Naar elke school in Zeeland is namelijk
een stapel onderweg. Alles meegerekend gaan
er 110-duizend de deur uit.
Dit cadeaupapier hoort bij een metershoog ge
schenk. Vorig najaar heeft de PZC immers aan
elke Zeeuwse gemeente een aantal bomen be
loofd. Geen kar met dunne struikjes. Maar een
paar toekomstige kanjers. Van het soort dat er
over 200 jaar nog kan staan. Zoals de esdoorn,
paardekastanje, plataan of een lindesoort.
Al met al een cadeau van 30-duizend piek.
Want de PZC viert feest. En daar mag iedereen
van meegenieten.
Apetrots
hoofdkantoor. Alle afdelingen plus de druk
pers zitten nu in Vlissingen onder één dak.
Daar hebben we ons erg op verheugd.
Toen het klaar was hadden we het liefst een
knots van een fuif gegeven. Echt voor alle in
woners van de provincie. Dat kan natuurlijk
niet. Vandaar- dat we nu iedereen dicht bij huis
trakteren. Niet op gebak maar op een grote
sterke boom".
Bomengeld
Wie iets te vieren heeft bouwt als het even kan
een feestje. En de visite brengt wat mee. Dat is
wel even anders dan zelf cadeaus uitdelen.
„Toch wilden we het beslist op deze manier
doen", zegt directeur K. Scherphuis van de
PZC. „We zijn namelijk apetrots op ons nieuwe
Zo stond er bij de officiële opening geen tafel
klaar voor de cadeaus. In plaats daarvan was
er een speciale bomenrekening. PZC had er
zelf vast de helft van het bomengeld op gestort.
De gasten gaven de rest.
Directeur Scherphuis: „Ik weet best dat het in
onze 30 gemeenten slechts om 150 bomen gaat.
Maar alle kleine beetjes helpen. Er zit trou
wens nog meer achter dit idee. Alle papier
komt van een boom. We kappen onvoorstel
baar veel hout. Voor de PZC gebruiken we zo al
per jaar drie miljoen kilo krantepapier. In de
lengte is dat meer dan de halve aarde rond. Dat
is een hoop. Ook al bestaat de helft daarvan uit
oud papier.
Toch slaan de kranten de wereld niet zomaar
kaal. Wanneer we 100 bomen rooien gaan er
minstens 120 nieuwe boompjes de grond in.
Dat weet nog steeds niet iedereen".
Klassewerk
Op dit moment zijn in heel Zeeland honderden
schoolkinderen met bomen in de weer. Zij
knutselen als klassewerk een boom.
De PZC-bomen worden haast allemaal op 5
april geplant. Dat is de Nationale Boomfeest
dag. In de meeste gemeenten duiken er dan
complete schoolklassen in de klei.
En op één van die plaatsen krijgen ze onver
wachte hulp. Van een glunderende krantedi
recteur. „Lekker even meespitten", kondigt hij
aan. „en later nog es kijken of ze het doen. „Je
eigen boom op weg helpen. Dat is een belang
rijk gevoel. Zonder bomen maakt de wereld
geen schijn van kans. Laten we dus allemaal de
natuur een handje helpen. Bomen? Zet daar
maar eens een boom over op."
