Alles wat oma las
KINDERBCt
Niet elke schrijver
kan ook schrijven
Kinderliteratuur
is een apart vak
Computer
kan altijd
nog wel
Piepje
Waar blijft K\
Mt
NEDERLANDSE
Elke dag schriften nakijken,
lessen voorbereiden, vaak
vergaderen en ook nog kin
derboeken schrijven is vol
gens Jaques Vriens vooral
een kwestie van volhouden
en geen tijd verliezen.
„Een paar avonden achter
elkaar aan een boek werken
is er zelden bij", zegt hij.
„Maar ik ben er wel altijd
mee bezig. Terwijl ik mijn
tanden poets, op de fiets
naar huis en als ik niet kan
slapen zelfs in bed. Als ik op
die manier maandenlang in
mijn gedachten met een
boek bezig geweest ben,
krijg ik vanzelf zin om er
eens lekker voor te gaan zit
ten. En gelukkig valt dat mo
ment meestal samen met het
begin van mijn vakantie".
Populair
Jaques Vriens is behalve di
recteur van basisschool 'De
kleine kapitein' in Bakel ook
nog de populairste kinder
boekschrijver van Neder
land. Vorig jaar kreeg hij de
prijs van de Nederlandse
Kinderjury voor 'Tommie en
Lotje lopen weg' en dit jaar
verloor hij op het nippertje
van Roald Dahl.
„Roald Dahl is nu eenmaal
onverslaanbaar. Zelfs de
kinderen in mijn klas von
den 'Matilda' stukken beter
dan 'Een bende in de boven
bouw'. Ze vonden het sneu
voor me, maar eerlijk is eer
lijk zeiden ze, de beste moet
winnen".
Uitdaging
Lang voordat er een nieuw
boek van hem verschijnt,
weet de klas van Jaques
Vriens al waar het over gaat.
De kinderen mogen ook
meedenken over de kaft en
de titel. En daar scheppen ze
dan een beetje pesterig over
op tegen de kinderen van de
andere school in hun dorp.
Voor leesgierige kinderen is
'De kleine kapitein' een pa
radijsje op aarde.
„We proberen spannende en
leuke leeslessen te bedenken
waardoor kinderen zich uit
gedaagd voelen zelf na te
denken en zelf iets op poten
te zetten. Dat vinden we be
langrijker dan een computer
leren gebruiken. Dat kan al
tijd nog".
gedicht
Zo'n
mooi
zacht blad
altijd
warm op je wangen
welk piepje
kan dat
ooit vervangen?
Marina van den Boogaert
wBRUUS
WEEN
OF TE WEU
DÊ GPSTMAN
^-'KUlF.iE
ijjilljjig De CCHTE BATMAN^
S Hl} KOMT OP
DU" PERRON BRUUS
fV. WEEN
■tiatejjL alias:
PlÊm DE batman
STRIP VER KOPER
Pst 3AM
HET IS EEN
trein VOL,
^V,8AT- A
gjZA.'MA NNEtrP
I LA/N\ciK
ALS 1
WflTTAlAy
N06 STEEDS
Nier 6EF0RMFFRI
GRATIS IN DE KLAS
'0Kl6(NEl£
NU do%
MINDER
VORIGE KEER
-2.0?» MEER I
„De deur piepte een beetje. De lange
gang erachter was donker. En eyp.
Trouwens, de mevrouw die voor me
liep ook..."
klinkt toch anders dan:
„Ik drukte op de bel. Het duurde een
minuut. Toen deed een mevrouw de
deur open. We liepen door de donke
re gang..."
„Schrijven moetje leren. Het is veel
meer dan alleen maar vertellen wat
er gebeurt. Er moet spanning in zit
ten. Anders leest niemand het. En
dat wil je toch als je schrijft.
Soms maak je het leuker door juist
niet alles te vertellen. Of door hal
verwege je verhaal te beginnen. De
lezer zit er meteen middenin. Ver
derop kun je dan toch nog kwijt hoe
het begon.
Vooral een goed begin is belangrijk.
En dat het niet te uitgebreid en saai
wordt. Nou, hoe je dat kunt berei
ken, kan ik je leren."
Hannie Hutten geeft een schrijfcur
sus bij het LOI. Een klein stukje van
die cursus gaat over het leren schrij
ven van verhalen voor kinderen.
„Schrijven^ is voor een heel groot
deel oefenen" zegt ze. „Een timmer
man leert ook pas echt timmeren als
hij een paar stoelen heeft gemaakt.
Dat is bij schrijven ook zo. Als je
gaat zitten wachten op inspiratie,
kun je soms heel lang wachten. Voor
niks. En goede ideeën maken nog
geen goed verhaal.
Ik denk, dat iederen kan leren hoe je
het best kan schrijven. Al duurt het
soms wel lang. Dat wil niet zeggen
dat iedereen schrijver kan worden.
Want daar heb je toclecht wel wat
meer voor nodig.
„Ik vind trouwens dat niet alle be
kende schrijvers zo goed schrijven.
Thea Beekman en Jan Terlouw heb
ben prima ideeën. Maai- ik zou ze
graag eens een cursus geven. Tech
nisch mankeert er nogal wat aan
hun boeken. Schrijven is leren kie
zen en veel wegstrepen. En vooral:
vaak doen!"
„Eén kinderboeken
week is lang niet ge
noeg om in aanraking
te komen met de veel
zijdigheid van kinder
boeken"!
Geert Jan Verburg,
die leerkracht is aan
de basisschool in 's-
Gravenzande, doet
daarom liever het hele
jaar aan de boeken
week.
„Het liefst zou ik zien
dat kinderliteratuur
een apart vak wordt,
net als taal en reke
nen", zegt hij enthou
siast.
Het voorlezen in de
klas vindt Geert Jan
heel belangrijk, ook
voor oudere kinderen.
En het regelmatig la
ten zien van boeken:
„Daardoor worden
kinderen nieuwsgie
rig en gaan vanzelf in-
zien dat er meer is dan
Pietje Bell".
„Eigenlijk zouden vol
wassenen veel meer
kinderboeken moeten
lezen, en zeker leer
krachten", vervolgt
Geert Jan.
„Bovendien is het
ontzettend leuk om te
lezen. Als ik op vakan
tie ga, neem ik voor de
helft kinderboeken
mee"!
Zijn voorkeur gaat uit
naar prentenboeken.
„Die zijn dikwijls
prachtig uitgevoerd.
En vaak geschikt voor
alle leeftijden".
Wat dat betreft zijn de
A-, B- en C-rubrieken
in de bibliotheken
hem een doorn in het
oog: „Daardoor den
ken kinderen van 8
jaar al dat ze te groot
zijn voor prentenboe
ken. Dat slaat natuur
lijk nergens op".
Ook in de boeken
week zit Geert Jan
niet stil. Hij heeft een
boekmobiel samenge
steld: een kar vol boe
ken, die door de hele
school kan rijden. Een
mooi begin van het
boekenjaar.
THATt
STRIP LlfS
Je kunt maar beter nietje gelezen kinderboeken
weggooien: misschien komen ze nog wel eens in
het kinderboekenmuseum. Of je gaat ze later ook
verzamelen, net als Hans Vlottes uit Sint-Jan
steen. Al 20 jaar spaart hij oude kinderboeken.
„Het oudste dat ik heb is een kinderbijbeltje uit
1720. En verder allerlei soorten kinderboeken tot
in de jaren vijftig", vertelt Hans.
Zijn prachtige verzameling bestaat ondertussen
uit wel 5000 boeken. „Ik doe het vooral uit inte
resse voor boeken en kinderen. Maar ook om iets
van vroeger te bewaren. Als alles zo maar wegge
gooid wordt, wëet straks niemand meer hoe men
sen en kinderen vroeger leefden".
Hoe een boekje eruit ziet en gedrukt werd, is erg
belangrijk voor Hans. En ook de illustraties kan
hij heel lang bekijken. „Vroeger was de illustratie
niet zo belangrijk, soms werden er zomaar wat
plaatjes bij gezocht. Die werden dan vaak door
weesjes ingekleurd. Nu is dat gelukkig heel an
ders".
Hele uitgave
Boeken werden vroeger ook veel zuiniger behan
deld: „Vooral de ouders letten daar streng op.
Tenslotte was het kopen van een boek in die tijd
een hele uitgave".
Hans werkt hard om het eerste literaire kinder
boekenmuseum in Nederland van de grond te
krijgen. Een gedeelte van zijn huis, dat vroeger
gemeentehuis was, wordt daarvoor ingericht.
„Het wordt een museum voor ouderen die tegen
hun kinderen kunnen zeggen: 'Kijk, dat boek,
dat heeft oma nog gelezen'
De tekenwedstrijd 'Tekenend voor jou' is een da
verend succes geworden. Ruim 2500(!) inzendin
gen kwamen er binnen. Een hele klus voor de ju
ry. Tijdens een feestelijke bijeenkomst in de aula
van de Zeeuwse Bibliotheek werden er 200 prij
zen uitgedeeld. De hoofdprijs, een schitterende
tekening van Fiel van der Veen, was voor Anne-
marie Wattel 10) uit Gapinge.
Ze is er nog helemaal van ondersteboven.
Annemarie: „Al die flits-flats foto's, al die ver
slaggevers, die zaal vol met mensen, het was net
een droom. Ik leek wel een beroemde filmster",
Ze hijgt nog na als ze vertelt wat haar is overko
men. „En dan te bedenken dat het bijna helemaal
de mist was ingegaan. Ik wilde mijn tekening op
de post doen. Maarc i
brievenbus. Gelukkiz ji
ervoor gezorgd dat hij (3
Dagboek
Alle belevenissen var;
dagboek. „Daar heb ii
ven", lacht ze. „Maaro
Medeprijs winnaars M<
Middelburg en Mark F.
roerend eens met dei:
„De tekening 'Kijken:
te winnaar", vinden ze
De illustratie van Fiel
te) hangt inmiddels fc
