Topdrukte voor redders
Pakketten komen eraan
Kind met
handicap
wil er ook
wel 's uit
Winkelgebied
Goes wordt
afgesloten
met hekwerk
Illl pleeggezin
Jeugd Rode Kruis in actie voor Roemenië
Veel kinderen
zijn ondervoed
Vandalisme
GOES - „Is een gehandicapt kind
ook welkom?" Zo heet de actie om
pleegouders te werven. Het gaat
vooral om geestelijk of lichamelijk
gehandicapten. Kinderen of jonge
mensen die niet (meer) bij hun ou
ders kunnen wonen. In Nederland
zijn dat er 10.000. Slechts 400 van
hen wonen in een pleeggezin. De rest
zit in een tehuis.
De William Schrikker Stichting
heeft daar grote zorg om. Dat is een
landelijke hulpverleningsorganisa
tie voor dit soort kinderen.
Volgens hen zouden veel meer men
sen pleeggezin willen zijn. Maar ze
weten niet dat dit kan. Oók wanneer
je geen partner hebt. Of als je sa
menwoont.
Het gaat erom dat zo'n kind een
stukje geluk en geborgenheid krijgt.
Misschien dat ene stukje extra leert.
Samen met de Centrales voor Pleeg-
zorg zoekt men nu pleegouders. Via
films, advertenties en informatie
avonden in het hele land.
Bedachtzaam
In Huize Den Berg (Goes) knikt hoofd
Hans Beute bedachtzaam als hem
naai' deze actie wordt gevraagd. Den
Berg telt 106 bewoners van 12 tot 71
jaar. Allemaal minder of meer geeste
lijk gehandicapt.
Sommigen leven in een woongroep.
Anderen in een randwoning. Dan
grenst je tuin aan Den Berg. En je
voordeur is gewoon in de straat. Dan
heb je elkaar. Maar dat is niet altijd
genoeg.
„Denk niet dat hun ouders hen zo
maar heten gaan", zegt Hans Beute.
„Daar kwamen heel wat pijn, mach
teloosheid, tranen aan te pas.
In sommige gevallen komt hun kind
eens in de zes weken een weekend
naar Den Berg. Zeifis dat is voor ou
ders vaak een enorm zware stap.
Veel van deze 'kinderen' zijn ook be
slist niet zomaar beter af in een pleeg
gezin.
Laat men dus ook eens denken aan
wat lichtere hulp. Zoals op een vaste
tijd zo'n 'Aart of Willy' meenemen
naar de markt, naar huis voor de thee.
Gewoon een beetje feest. Iemand
even helemaal voor jou, zonder de
groep".
Fiets-vrijwilliger
Hans Beute denkt ook aan een jon
gen die zo graag fietsen leert. Het
meisje dat niemand heeft voor een
partijtje tennis. En die grote man die
zo graag met een stoere kerel wil tim
meren, ballen of hardlopen. „Als het
maar klikt", zegt Beute ervan. Dat
kan meteen zijn of pas na een jaar.
Wie haast heeft moet er dus nooit aan
beginnen. Wie hartelijk bedankt wil
worden evenmin. Want hoe blij je zo'n
kind ook maakt, soms vertrekken ze
geen spier. Wie dat proberen wil, die
mag".
In Burghsluis is onlangs een monu
ment onthuld voor de redders op
Schouwen-Duiveland. Tot 27 ja
nuari loopt in de Bewaerschole in
Haamstede een expositie over het
reddingswerk.
HAAMSTEDE „De actie, die het meest indruk op me
gemaakt heeft, was bij het vergaan van de Herald of Free
Enterprise bij Zeebrugge in 1987," zegt Frits van Oeveren
uit Haamstede. „We zijn toen een dag en een nacht in
touw geweest en we hebben nog drie Franse chauffeurs
uit de Herald weten te redden."
Frits (44) is al 10 jaar bij het reddingswerk betrokken. In
het begin was hij de* jongste, nu is hij één van de oudste
matrozen.
„Voor het reddingwerk hebben we twee boten," vertelt
hij, „de Koninging Beatrix voor de Noordzee en de Harder
voor de Oosterschelde. De boten liggen in Noordland bij
de sluis in de Roompot."
Het komt steeds vaker voor, dat ze te hulp moeten ko
men. Frits: In 1988 voeren we 28 keer uit en vorig jaar zijn
we de 65 gepasseerd."
De meeste ongelukken komen voor bij de pleziervaart.
Vaak door onwetendheid (onbekendheid met het water
en geen kaart kunnen lezen) en door slordigheid (bij dich
te mist en storm toch rustig uitvaren!).
Frits: „Men heeft een bepaalde datum afgesproken om te
gaan vissen. Dan moet én zal dat visfeest ook doorgaan,
wat voor weer het ook is. En dan krijg je vaak ongeluk
ken."
De hele reddingploeg bestaat uit een schipper in vaste
dienst, een schipper/stuurman en 7 vrijwilligers, de 'op
stappers'. -
Als Frits opgepiept wordt, heeft hij nog een kwartier om
bij de reddingboot te komen. Dan varen ze weg. „De spec
taculairste redding van vorig jaar was die van de Engelse
Hunter," vertelt Frits.
„De 4 bemanningsleden hadden al 28 uur onafgebroken
gezwoegd in een storm. Ze waren gestrand op de zand
banken voor de kop van Schouwen. Toen ze gered wer
den, hadden ze er geen idee van, waar ze waren!"
Schoolkinderen in Arnemuiden pakken de voedselpakketten voor Roemenië in (foto Ruben Oreel)
ARNEMUIDEN Het was don
derdag na kerst venijnig koud,
maar de twintig leden van het
Jeugd Rode Kruis uit Arnemuiden
gingen pas naar huis toen actielei
der Jaap Theune hun kon vertellen
dat ze ruim vijftienduizend gulden
opgehaald hadden voor Roeme-
Twee uur lang waren ze deur aan
deur in het dorp onderweg ge
weest, maar het resultaat van hun
bliksemactie deed alle kou en ver
moeidheid snel vergeten: vijftien
duizend gulden betekende der
tienhonderd voedselpakketten.
Vorige week donderdag kwamen
de kinderen nog een keer bij el
kaar. In ploegjes van vijf stopten ze
in elk van de dertienhonderd do
zen twee pakken bonen, een pak
rijst, een kilo suiker, een paar blik
jes vlees of vis, zes chocoladerepen,
zes kaarsen, een pak lucifers en
twee kuipjes margarine.
Het liefst hadden de kinderen zelf
de pakketten nog dezelfde dag
naar Roemenië gebracht.
„Maar dat zou onmogelijk zijn,"
zegt de heer J. Marteijn van het Ne
derlandse Rode Kruis.
Een groot deel van de Roemeense
kinderen is ondervoed. Dat is een
gevolg van de beperkte en eenzijdi
ge voeding onder het vorige be
wind van Ceausescu.
Veel landbouwprodukten werden
toen aan het buitenland verkocht.
Er bleef weinig over voor de eigen
bevolking.
Zo mochten kinderen na hun der
de jaar geen melk meer drinken.
Ze kregen suikerbieten, de melk
werd geëxporteerd.
Een gezin van zes mensen kreeg
per dag niet meer dan drie brood
jes te verdelen.
De organisatie Artsen zonder
Grenzen verwacht dat het nog ja
ren zal duren voor de Roemeense
kinderen net zo gezond zijn als hun
leeftijdgenoten in de westerse lan
den.
„Voedselpakketten ophalen is iets
anders dan ze op de goede plaats
krijgen. Een paar van onze mensen
in Roemenië regelen dat de vracht
auto's met de tweehonderdvijftig
duizend Nederlandse voedselpak
ketten zonder problemen de grens
over kunnen.
Samen met de Roemeense regering
bekijken ze ook waar de pakketten
naar toe moeten. We willen zeker
weten dat alles bij de mensen zelf
terecht komt en niet in winkels ver
kocht wordt."
Net als alle andere medewerkers
van het Rode Kruis gloeit de heer
Marteijn nog genietend na als hij te
rugdenkt aan de manier waarop Ne
derland met de Roemenen meege
leefd heeft.
„Het allermooiste vind ik dat de
mensen hier uit zichzelf begrepen
hebben hoe ze de mensen daar te
hulp moesten komen. Het Rode
Kruis hoefde alleen maar bij te
springen om er voor te zorgen dat
alle spontane acties goed zouden
verlopen".
GOES Mevrouw Laura van Hulle
is het goed zat. En met haar vele an
dere winkeliers in het Goese winkel
centrum het Schuttershof. De afge
lopen maanden kregen zij te maken
met een golf van vernielzucht.
Laura: „Vooral in het weekend was
het in dubbel opzicht raak.
's Nachts werd ik dan door de politie
uit mijn bed gebeld. Snel aankleden
en dan vlug naar de zaak. De puin
hoop opruimen en dan naar het poli
tiebureau om aangifte te doen. Weg
nachtrust".
De schade is aanzienlijk. Dat bewij
zen de reparatierekeningen op haar
bureau. Bijna 7000 gulden aan ka-
potgegooide ruiten, vernielde luifels
en reclameborden.
Arrestaties
De politie doet wat ze kan. „De laatse
weken houden we dit gebied scherp
in de gaten", zegt meneer L. Aerts van
de gemeentepolitie.
„Twee daders zijn al opgepakt. Maar
we kunnen dit gebied niet eindeloos
zo bewaken".
De winkeliers hebben samen met de
gemeente naar een oplossing ge
zocht.
Hekken
Laura: „Begin februari worden
's avonds en in het weekeinde de vier
ingangen van dit winkelgebied afge
sloten.
Hekken en stalen rolluiken moeten
dan verdere vernielingen in de toe
komst voorkomen. Het gebied is dan
voor vreemden niet meer toeganke
lijk".
„Een trieste zaak", vindt Laura.
„Maar het is blijkbaar in deze tijd de
enige oplossing om je eigendommen
goed tegen het zinloze vandalisme te
kunnen beschermen".
