Overal, overal was modder
In oud papier zit muziek
Een ei is
het begin
van alles
Walcheren na bombardement onder water
*L v
De Witte hoopt op record van 15 ton
Boerenbrood
is lekker en
spaart milieu
APNER0»*1*
BIERVLIET - Als je met pasen naar
verstopte eieren mag zoeken ben je
gewoon met een eeuwenoude tradi
tie bezig. Zo begroeven de oude
Egyptenaren bij het zaaien steevast
een paar eieren in de akker. In elk
nieuw huis ging wel een ei in de
spouwmuur. Wie alsmaar niet zwan
ger werd kreeg geheid een ei cadeau.
Van oudsher is het ei een symbool
van nieuw leven, liefde en geluk.
Men was ervan overtuigd dat het
magische krachten had.
Kunstenares Loes Cozijnse uit Bier
vliet ziet in een ei ook heel wat meer
dan iets gezelligs op de sla. Voor de
vierde keer houdt zij in haar galerie
Art House een tentoonstelling rond
het versierde ei.
Geboorte
„Het ei is altijd erg belangrijk ge
weest", vertelt Loes. „Primitieve
volken zagen het ei als het begin van
alles. De schil en het vlies zijn de
continenten en het heelal. De dooier
is de zon. En het eiwit was voor hen
het water.
Bij sommige godsdiensten ver
beeldt het ei de opstanding van
Christus. De schaal is gesloten.
Maar wat in het ei zit is onmisbaar
voor een nieuw leven. En nu geeft
men bij een geboorte weer steeds va
ker een uitgeblazen en beschilderd
ei cadeau.
Ganzen
Eierspecialistes Annie de Bruyn,
Wopje van der Kamp en Loes heb
ben wel een ware eier-toer achter de
rug. Ganzen raken nu pas aan de leg.
Dus wie volgend jaar niet enkel op
krieleitjes wil moet nu wel achter die
ganzen aan.
Bovendien is elk ei op de expo te
koop en meteen mee te nemen. Dan
trekt Loes weer aan de bel omdat de
bloemen opraken, de laatste ikoon
weg is of omdat er geen kip meer te
zien is. Wie dan eerst nog eieren
moet uitblazen en schoonspoelen
kan het wel schudden.
Wopje is de enige echte eiervrouw.
Zij kopieert het hele jaar door ge
boortekaartjes op gansformaat. De
expo duurt t.e.m. 21 april. Dus treu
zel niet en kies eieren voor je geld.
Er is ook werk te zien van Ria Wol-
ters en Joke Fleur.
Dus treuzel niet en kies eieren voor
je geld.
Het Art House is door de week open van 9
tot 12; zaterdags ook van 1 tot 3 en op 2e
paasdag van 1 tot 5. Elke bezoeker krijgt
een wandelroute door oud Biervliet.
WAGENINGEN - Op 2 oktober 1944
zag de lucht boven Walcheren 's
middags een tijd lang wit van de om
laag dwarrelende blaadjes papier
met de waarschuwing het eiland on
middellijk te verlaten. De meeste
bewoners konden niet geloven wat
ze lazen: 'Niet alleen een luchtbom
bardement, maar het gevaar van
een overstroming bedreigt eveneens
uw leven en dat van uw families'.
Een dag later bombardeerden 247
Engelse vliegtuigen de dijk van
Westkapelle. Het bombardement
duurde meer dan twee uur, ver
woestte honderden huizen en kostte
ongeveer 160 mensen het leven.
Nadat op 7 en 11 oktober ook nog de
dijken bij Vlissingen en Veere ka-
potgegooid waren, zorgde het van
alle kanten binnenstromende water
ervoor dat de Duitsers zich op 7 no
vember in Middelburg overgaven.
Walcheren was bevrijd en de geal
lieerde schepen konden van toen af
veilig over de Westerschelde naar
Antwerpen.
Tranen
„Als ik er aan terugdenk, kan ik
mijn tranen nog nauwelijks bedwin
gen," zegt de heer H. Klarenbeek uit
Wageningen.
„Voor de meeste mensen was het on
bestaanbaar dat de zee hun eiland
ooit onder water zou kunnen zetten.
Maar het gebeurde toch. Verbijsterd
zagen ze hoe het water in de sloten
langzaam hoger kwam, over de rand
de weilanden in sijpelde en tenslotte
de huizen en boerderijen binnen
stroomde.
Toen het laatste dijkgat een jaar la
ter eindelijk gedicht was en Walche
ren droog bleef, konden we pas goed
zien hoe de zee had huisgehouden.
Weggespoelde huizen, verdronken
bomen, achtergelaten spullen en
overal, overal modder".
Bruidskleed
Het zou nog jaren duren eer Walche
ren weer op orde was, en ingenieur
Klarenbeek heeft bij dat grote kar
wei een belangrijke rol gespeeld.
„Maar Walcheren is nooit meer ge
worden wat het voor de oorlog was,"
zegt hij.
„Alles was toen veel kleiner, met
smalle kronkel weggetjes en langs
de akkers meidoornhagen. Als je in
mei op de Lange Jan stond was het
net of het eiland een wit bruidskleed
aan had".
Op veel scholen wordt in de komen
de weken aandacht besteed aan het
herstel van Walcheren. De Vereni
ging voor Openbaar Onderwijs liet
voor de lessen een boekje maken
waarin kinderen verhalen kunnen
lezen van mensen die alles destijds
zelf meegemaakt hebbèn.
fU
Oud-papier:zonder halen we het niet (foto Pieter Konhoff)
HAAMSTEDE - „Zonder de op
brengst van het oud papier konden
we de tent wel sluiten", menen
Kees van de Klooster en Frank
Slager.
Samen vormen ze de oud-papier
commissie van de koninklijke mu
ziekvereniging De Witte van
Haemstede. Kees doet dat al 35 en
Frank 25 jaar.
Omdat er op dit moment erg veel
oud papier is, de markt wordt over
voerd, krijg je voor 1 kilo oud pa
pier maar 1 cent!
Kees: „Dat is natuurlijk veel te
weinig. Maar gelukkig garandeert
de gemeente Westerschouwen ons
een prijs van 8 cent per kilo".
Vorig jaar was het voor De Witte
een topjaar. Toen werd er maar
liefst 136.000 kilo papier opge
haald.
„Opbrengst zo'n dikke tiendui
zend gulden!" rekent Frank snel
uit. „En dat geld wordt allemaal
besteed aan de aanschaf van nieu
we uniformen en instrumenten.
Concurrentie
Als je dan weet, dat een pak al 800
gulden kost en een saxofoon 4000
gulden kan je nagaan hoe belang
rijk de opbrengst van het oud pa
pier voor onze vereniging is".
Om zoveel mogelijk papier op te
kunnen halen, moet je een goede
organisatie hebben.
Elke tweede zaterdag van de
maand is het actie-dag.
Kees: „We rijden met drie vracht
wagens, elk met eigen chauffeur.
Bij elke auto helpen 3 tot 4 man.
We proberen zo veel mogelijk met
vaste teams te werken".
Elke maand wordt er ongeveer 11
ton oud papier opgehaald. De Wit
te hoopt dit jaar een record van 15
ton te halen.
Beide heren zijn vastbesloten nog
heel lang met dit werk door te
gaan. Ook nu het weinig opbrengt.
„De mensen rekenen op onze
komst", zegt Frank. „De medewer
king van de bevolking is prima. En
we hebben gelukkig geen last van
concurrentie. En zo moet het maar
blijven!"
AARDENBURG - „Als een boer,
een molenaar en een bakker elkaar
weten te vinden en zeggen: Wat in
Aardenburg kan, kunnen wij ook,
dan is het voor elkaar. Boerenbrood
maken".
Dat zegt de heer Van Jelgerhuis uit
Aardenburg. Hij kwam begin vorig
jaar op het idee van boerenbrood na
het beluisteren van de kersttoe
spraak van de koningin over het mi
lieu.
„Ik ben toen naar Gerard Baecke en
Tom Henry, de plaatselijke boer en
bakker gestapt en die wilden mee
doen", zegt Jelgerhuis.
Mooie zomer
Baecke stelde 1 ha land beschikbaar
voor de teelt van milieuvriendelijke
tarwe. „Dan wordt wordt de tarwe
maar één keer in plaats van zeven
keer bespoten en wordt er i.p.v.
kunstmest natuurlijke mest ge
bruikt", legt hij uit.
Mede dank zij de mooie zomer wa
ren de opbrengst en de kwaliteit van
de tarwe prima. In de molen van
Cadzand maalde molenaar Her
mans het graan en de balen meel
gingen naar de bakkerij van Tom
Henry.
Mislukking
„De eerste broden mislukten", ver
telt bakkersvrouw Katinka, „omdat
we moesten zoeken naar de juiste
samenstelling".
Maar na enkele proeven ging in ok
tober vorig jaar het Aardenburgse
boerenbrood over de toonbank. Ka
tinka: „De verkoop breidt zich nog
uit en we gaan er beslist mee door".
De belangstelling voor het gezonde
boerenbrood is groot. Uit allerlei
windstreken komt men naar de Aar
denburgse bakker. Soms gaan de
mensen wel met 20 broden tegelijk
weg!
Ook de provincie Zeeland is geïnte
resseerd in het maken van het boe
renbrood.
Onlangs werd 20.000 gulden be
schikbaar gesteld om te onderzoe
ken, hoe je het best de milieuvrien
delijke tarwe kunt telen.
