Blijven hopen dus
bereft if
De mensen uit Oost krijgen
nu dezelfde kansen als wij
Sterren
vallen bij
bosjes
fur den Vo/k*ei itht'fiPd
J
Jeroen Westerbeek over kindertop
^tiervere/n/gung 00 '5"
w
JÈÈlFk
m i v
Duitsland weer herenigd
Ingrid Burgs
knipte vroeger
poppen kapot
DE BILT - Elke twee seconden
sterft er op de wereld een kind aan
iets dat niet nodig is. Bijvoorbeeld
aan gewone kinderziekten als
mazelen en kinkhoest. Of door
gebrek aan eten of schoon
drinkwater.
Terwijl je dit leest zijn er alweer 15
gestorven. Dat komt op
veertigduizend kinderen per dag.
Zo'n probleem kan een land nooit
in z'n eentje oplossen.
Daarom kwamen meer dan 70
regeringsleiders uit de hele wereld
naar een vergadering van de
Verenigde Naties (VN) in New York.
Unicef, het kinderfonds van de VN,
had maar één onderwerp op de
agenda gezet: 'Hoe kunnen we de
kinderen van de wereld redden'.
Maar er werd niet enkel vergaderd
door hoge pieten. Zo'n 200
kinderen uit alle landen staken er
ook de koppen bij elkaar. De
dertienjarige Jeroen Westerbeek
uit De Bilt was er samen met twee
meisjes van 14 en 15 namens de
Nederlandse jeugd.
Hard werken
Jeroen is al vanaf z'n zesde jaar
bezig met milieuzaken, honger,
armoede en andere
wereldproblemen. „Ik ben niet echt
tevreden over de kindertop", zegt
hij.
„Bij een soort voorvergadering in
Noordwijk heb ik van de zomer
met zo'n 100 kinderen uit de hele
wereld over de problemen van
kinderen gepraat. Er waren zelfs
natuurkundigen om samen met
ons te kijken of onze
reddingsplannen ook echt mogelijk
waren. Dat was hard werken".
„In New York waren wij de enige
echte kinderdelegatie. De andere
kinderen kwamen gewoon van de
ambassades. Die waren soms nooit
in hun land geweest. En wat ze
ervan wisten, viel ook best tegen".
Jeroen schaft het liefst alle legers
in de wereld af. „Als elk land nu
eens één dag geen cent zou
uitgeven aan hun verdediging dan
zouden alle mensen gewoon te eten
hebben. Geleerde koppen hebben
dat vaak genoeg berekend".
„Maar volwassenen beginnen dan
meteen te zeuren. Het is niet
haalbaar zeggen ze dan. Daar word
ik nu dodelijk ziek van".
Of de kindertop zo toch wel zinnig
is geweest? Jeroen: „Ze hebben in
elk geval beloofd veel moeite te
willen doen. Het gaat natuurlijk
veel te langzaam, maar dat het
beter wordt staat vast. Moed
houden en blijven hopen dus".
OOSTKAPELLE „Wie een val
lende ster ziet, mag een wens doen.
maar als je er veertig per uur ziet,
zijn de wensen niet aan te slepen",
zegt Klaas Jobse uit Oostkapelle.
Hij houdt zich al 25 jaar bezig met
sterrenkunde. De afgelopen 10 jaar
heeft hij zich gespecialiseerd in me
teoren.
„Dat zijn hele kleine stofjes van 1
millimeter, die met een snelheid van
50 kilometer per uur de dampkring
binnenkomen", vertelt Klaas.
Op 21 en 22 oktober in de nanacht is
een bijzondere sterrenregen te zien:
de Orioniden.
Camera's
Klaas heeft in z'n achtertuin een ei
gen sterrenwacht met een afrolbaar
dak.
Klaas: „We willen met drie man
naar de Orioniden kijken. We heb
ben zes fotocamera's en een speciale
videorecorder tot onze beschikking.
Eén man maakt foto's, de ander
kijkt met het blote oog en telt de me
teoren en ik maak de video-opna
mes".
Op een aantal plaatsen in België en
Nederland kijkt men op dezelfde tijd
naar de Orioniden.
„Dat noemen we simultaan kijken",
zegt Klaas. „We kunnen dan bereke
nen waar de meteoren vandaan ko
men, welke baan ze volgen en welke
massa ze hebben".
Wetenschapsdag
Wie geen kans ziet zelf naar de val
lende sterren te kijken, kan ze toch
zien.
Jan Verbeem van de sterrenwacht
in Middelburg: „Zondag 14 oktober
is het Nationale Wetenschapsdag.
Vanaf 12 uur is de Sterrenwacht ge
opend. Er worden opnamen van
Klaas Jobse vertoond. Er staan kij
kers opgesteld en er is veel te zien
over het werk van de sterrenwacht".
Voor jongeren rond twaalf jaar be
gint vrijdag 26 oktober een cursus
sterrenkijken. Het duurt zes tot ze
ven avonden. Je kunt je opgeven bij
de Middelburgse sterrenwacht.
En volgens Klaas Jobse heb je voor
het waarnemen maar weinig nodig:
een paar goeie ogen en geduld!
jpr
BERLIJN - 1945. Einde van de
Tweede Wereldoorlog? Mis! vorige
weekwas dat. Vanaf 3 oktober heb
ben we weer één Duitsland. Net als
voor de oorlog.
Hoe zit dat dan? In 1945 verloren
de Duitsers de oorlog. Duitsland
werd verdeeld in vier stukken. Een
stuk voor Rusland, een stuk voor
Amerika, eentje voor Engeland en
eentje voor Frankrijk. Duitsland
werd dus bezet door de vier geal
lieerden.
De hoofdstad Berlijn kwam in het
Russische stuk te liggen. Ze ver
deelden Berlijn ook in vier stuk
ken. Na de oorlog werden de Rus
sen vijanden van de Amerikanen.
Het werd zo erg dat de Russen hun
stuk (Oost-Duitsland) met prikkel
draad omringden. Hun Berlijnse
stuk werd door een muur geschei
den van de rest van de stad. De
Amerikanen, Fransen en Engelsen
zaten dus in West-Duitsland en de
Russen in Oost.
Vrijheid
De Westduitsers kregen het steeds
beter. In dure auto's kwamen ze
bijvoorbeeld bij ons op vakantie.
De Oostduitsers hadden het slecht
bij de Russische communisten.
Veel Oostduitsers probeerden
naar het westen te vluchten. Maar
vanaf vorig jaar begonnen ze mas
saal te protesteren. De Oostduit
sers wilden ook vrijheid, net als in
het westen. In nog geen jaar tijd
lukte dat dus.
De 78 miljoen Duitsers wonen weer
in één land. De geallieerden zijn
vertrokken. Maar in Oost zijn nog
grote problemen; veel werkloos
heid, smerig milieu,
President Von Weizsacker zei het
zo: „Het zijn de systemen die ver
schillen, niet de mensen. En dat zal
duidelijk blijken nu de mensen in
het oosten eindelijk de kansen krij
gen die wij in het westen al zolang
hebben."
Medailles
Oost Duitsland ligt er troosteloos
bij. De kinderen kregen nieuwe
boeken. De oude communistische
werden in dozen weggeborgen.
Maar nu zijn er weer boeken te
kort. Dus sommige scholen
werken toch weer met communis
tische boeken.
Juffen en meesters die toen fel voor
de Russen waren worden nu weg
gepest. En hun medailles zijn nu te
koop. Op de rommelmarkt van
Berlijn.
Wereldkampioene
OOST-SOUBURG - Ingrid Burgs
(19) uit Oost-Souburg heeft het goed
in haar vingers. Ze mag zich de beste
leerlingkapster van Nederland noe
men. „Ik won met het knippen en
föhnen van mannen", zegt Ingrid.
Aan de wedstrijd in Rotterdam de
den 18 Nederlandse kappersscholen
mee. „Dus ook de mijne; het Scaldis
College uit Goes", vertelt Ingrid.
Haar school hield eerst een eigen
wedstrijd. Ingrid won van de heren
kapsters.
Op haar beker staat „Wereldkam
pioen heren knippen en föhnen".
Ingrid: „Dat klinkt nogal overdre
ven. Maar het zit zo. In de meeste
landen van de wereld worden kap
perswedstrijden gehouden zoals in
Rotterdam. Elk land heeft eigenlijk
z'n eigen wereldkampioen".
Poppen
„Ze is altijd al aan het knippen ge
weest", vertelt haar vader. „Vroeger
knipte ze haar poppen kapot". „Oh
ja", zegt Ingrid. „Ik had vroeger zelfs
zo'n popje met kleihaar. Dat kon je
er uitdraaien".
Op dit moment bereidt Ingrid zich
voor op een nieuwe kapperswed
strijd voor weer wat ouderen. Vaak
knipt ze tot in de late uurtjes door.
Vaak op haar 'slip on'. Dat is een eta-
lagekop met haar. „Ik heb ook een
eigen model, een jongen". Een mo
del moet knap zijn, geen lastige
kruinen hebben en vooral veel haar.
Waarom knip je liever mannen?
„Dat is veel technischer dan vrou
wenkapsels", zegt Ingrid.
Ze is bezig met een nieuwe studie
voor haar ondernemersdiploma in
Goes.
