Tien jaar de krul oor
Irak mag het zeggen
Afrika
is ook ons
belang
Actie tegen honger
Kinderkrant nog een uitzondering
Jeugdjournaal tien
Afschuwelijke
onderwerpen
horen er bij
G«H. CE MUUEBM
I» JfifiK Zl
Zijn EEf »<«f
BEtEfl GEWOflïfc-
EJWPSPiEH... VifC
1£ NiEt.
11E JAARGANG - NUMMER 1
- DINSDAG 15 JANUARI 1991
Nina Sehrier: geen opgefokt gedoe.
KAPELLE - Vandaag houdt de hele wereld de
adem in. Alle ogen zijn gericht op Irak. En spe
ciaal op Saddam Husayn. Zal hij op het laat
ste moment toegeven aan de eis om Kuwayt
te verlaten? Of houdt hij zijn poot stijf?
Niemand, die hardop een voorspelling durft te
doen. Zeker niet na het mislukte gesprek tus
sen minister Baker en zijn Irakse collega. De
kans op oorlog lijkt steeds groter te worden.
Sinds de brutale verovering van kleine buur
man Kuwayt is Saddam onder druk gezet. Bij
na alle landen van de wereld eisen de terug
trekking van de Iraakse troepen.
Met praten is men tot nu toe geen steek opge
schoten. Voor president Bush is vandaag de
maat meer dan vol. 'Wie niet horen wil moet
maar voelen', zegt hij. En dat betekent niets
minder dan een oorlog.
Een enorme oorlogsmacht bestaande uit
tanks, vliegtuigen, soldaten en schepen staat
klaar om de daad bij het woord te voegen.
Spanning
Nina Sehrier uit Kapelle volgt het nieuws met
meer dan gewone belangstelling.'Vier maan
den lang heb ik aan boord van het Nederland
se marineschip Pieter Florisz in de Golf geva
ren', vertelt Nina. 'In dat gebied ervaar je de
spanning dagelijks. Dag in dag uit ben je je
aan het voorbereiden op het ergste.
Regelmatig werd aan boord brandalarm ge
geven. Kijken of de bemanning bij een even
tuele aanval op de juiste manier zou reageren.
Ook het draaien van de oorlogswacht was een
vast onderdeel'.
Geen stress
Toch heeft zij het grootste vertrouwen in haar
marinecollega's. Nina: 'Ik heb ervaren, dat
Nederlanders puur nuchtere zeelui zijn. Geen
last van stress of onnodige zenuwen, maar zor
gen dat je je zaken in orde hebt. Geen opge
fokt gedoe, maar uitgaan van je vakman
schap. Dat viel mij aan boord het meeste op'.
Voorlopig kan Nina nog genieten van haar
welverdiende verlof. Tot april. Dan vertrekt
zij (waarschijnlijk) opnieuw naar de Golf.
'Het is mijn vak, dus ga ik waar ze me nodig
hebben', zegt ze nuchter.
MIDDELBURG Twintig miljoen
Afrikanen zullen binnen twee tot
drie maanden sterven, als er niet on
middellijk voedselhulp komt. Een
comité van internationale hulpor
ganisaties voert daarvoor in Neder
land actie. Geld voor dit doel is wel
kom op giro 555.
„De Derde-Wereldrampen komen
niet zomaar uit de lucht vallen",
meent Peter van Vooren van het
COS (Centrum Ontwikkelings Sa
menwerking) in Middelburg. „Het
komt door zaken als te weinig regen,
slecht landsbestuur, verkeerd om
gaan met de grond en burgeroorlo
gen".
Oorzaken
Voedselhulp is natuurlijk nodig.
Maar het is niet voldoende. Want
niet alleen de gevolgen van de hon
ger moeten bestreden worden, maar
vooral de oorzaken.
Peter: „Gelukkig wordt de hulp
steeds beter, maar het is heel moei
lijk om duurzame ontwikkelings
hulp te geven".
Volgens Peter wordt dat het begrip
voor de jaren '90. Er wordt mee be
doeld een ontwikkeling op gang te
brengen, zonder dat het land in de
toekomst schade zal lijden.
En men wordt steeds wijzer. Peter:
„We komen er eindelijk achter, dat
wat er in de Derde Wereld gebeurt,
niet ver van ons bed is, maar recht
streeks met onszelf te maken heeft".
Als voorbeelden noemt hij de actie
'Kappen met Kappen'. Geen bomen
uit het oerwoud kappen, omdat wij
zonodig hardhouten kozijnen moe
ten hebben. En Max Havelaarkofïïe
drinken, zodat de boeren een goed
inkomen hebben. En vooral geen af
val dumpen in Afrikaanse landen.
Philippijnen
Peter is zelf op de Philippijnen ge
weest in de krottenwijken. Hij ver
telt een voorbeeld van slecht be
stuur.
-De mensen vroegen een waterlei
ding aan de burgemeester, 't Was
vlak voor de verkiezingen. De burge
meester beloofde de waterleiding,
als de mensen op hem zouden stem
men. Toen later bleek, dat ze dat
met gedaan hadden, liet de burge
meester de waterleiding weer weg
halen"!
k
Pieter Mattijs Terlouw (links) duikt in het verleden en kijkt nog eens in de eerste Krullebak van tien jaar
terug. Jelmer Tuinhof blikt in de krant van vorige maand (foto Ruben Oreel)
VLISSINGEN - Op dinsdag 13 ja
nuari 1981 verscheen de allereer
ste. Nu, 10 jaar later, vieren we dus
met de 116de Krullebak een be
scheiden feestje.
De PZC was in 1981 een van de eer
ste dagbladen die een echte krant
voor kinderen uitgaf. Zelfs het
jeugdjournaal bestond nog maar
een week.
Intussen zijn er meer dagbladen
die iets voor de jeugd doen. Maar
echte kinderkranten zijn er nog
steeds niet veel.
Primeur, sinds kort wekelijks te
koop, is een van de weinige. Ook
buiten Nederland zijn bijvoor
beeld de Early Times (Engeland)
en de KIK-Krant (Gazet van Ant
werpen) uitzonderingen.
De krul óór! Toen nog een veelge
bruikte groet in Zeeland. De Krul
lebak. Het leek ons een passende
naam. Pas later bleek het waar
schijnlijk niet eens echt Zeeuws.
Elke maand komt de Krullebak bij
tenminste 65.000 abonnees te
recht. Met vooral Zeeuwse onder
werpen en op de voorpagina ook
veel informatie over ander belang
rijk nieuws.
Het thema, de sport, strip, boeken,
gedicht en natuurlijk de brieven en
de advertenties. Trouwe lezers we
ten er alles van.
Puzzel
Hoewel de krant oorspronkelijk
voor 10-13 jarigen was bedoeld,
hebben we gezien de reacties fans
van 8 tot 80!
De school van Pieter Mattijs Ter-
louws meester Kesteloo is al 10
jaar enthousiast. Ze maken nu
zelfs regelmatig de puzzel voor ons.
Hoewel nog steeds niet alle scho
len weten dat ze gratis de Krulle
bak in de klas kunnen krijgen (zo
als Jelmer Tuinhof vertelt), gaan er
toch elke maand zo'n 8.000 extra
de deur uit.
Blijft de Krullebak? Wat ons be
treft: JA! 10 jaar. Wie herinnert
zich nog Kort, Vreemd, Kees Krul.
Wie ons wil feliciteren kan ons een
(zelfgemaakte) kaart sturen. Voor
de 10 mooiste, liefste, leukste heb
ben we een boekenbon.
Je kunt je kaart voor 11 februari
opsturen naar:
Redactie Krullebak
Postbus 18
4380 AA Vlissingen.
zie ook pagina 2
HILVERSUM - „Van het begin af
aan hanteren we een eenvoudig
taalgebruik. Duidelijk uitleggen,
geen moeilijke woorden gebruiken
en vooral kinderen serieus nemen",
zegt Marga van Praag van het
Jeugdjournaal.
Op 5 januari bestond het Jeugdjour
naal 10 jaar en Marga was er al die
tijd bij. Eerst als verslaggeefster en
nu presenteert zij het Jeugdjournaal
samen met Frank du Mosch. Zij
maakt ook nog reportages voor de
uitzendingen op zaterdag.
Wat is er in die 10 jaar veranderd?
„We zijn sneller geworden", vindt
Marga. „We hebben nu 6 uitzendin
gen en op zaterdag een extra lange.
De redaktie is veel groter geworden,
veertien mensen en we werken nog
journalistieker".
Veel discussie
Over de vraag welke onderwerpen
wel en welke niet mochten worden
uitgezonden werd in het begin veel
gediscussieerd.
Marga:„Nu is niet meer de vraag of
we een onderwerp uitzenden, maar
hoe we dat doen. Daarover wordt
zorgvuldig gepraat. Van afschuwe
lijke onderwerpen moet je toch iets
laten zien, maar nooit enge dingen
van dichtbij".
Het Jeugdjournaal wordt veel beke
ken en goed gewaardeerd. Ook veel
volwassenen kijken ernaar. Vooral
ook vanwege de duidelijke uitleg.
Marga:,,We willen het nieuws zo aan
kinderen brengen, dat ze begrijpen,
wat er in de wereld aan de hand is.
We proberen de nieuwsfeiten in hun
verband te plaatsen om te zien wat
er achter zit. We hopen kinderen
waakzaam te maken. Ze moeten
hun eigen kop gebruiken en niet zo
maar ergens achteraan lopen".
Kanker
Een reportage van Marga over een
jongen met kanker, werd bekroond
op het internationale televisiefesti
val in Monte Carlo. „Ik heb daar ge
mengde gevoelens over", zegt Mar
ga, „want eigenlijk heb ik die repor
tage niet gemaakt, maar hij was zo
dapper om het voor de camera te
vertellen".
Het Jeugdjournaal gaat onverdro
ten verder en als het aan Marga ligt
komt er nog meer bij. „We willen el
ke dag uitzenden, ook in de vakan
ties"!
