Actie steunt
vluchtelingen
Souvenirs van de ijspret
Kind moet tussen de middag
toch even naar huis kunnen
Brieven
houden
Klokhuis
op de buis
Zes weken balen
Kleine basisscholen bedreigd
ONBEGREPEN
Aantal stijgt tot 15 miljoen
11F JAARGANG - NUMMER 2- DINSDAG 19 FEBRUARI 1991
MIDDELBURG - „Hoe meer we
bedreigd worden, hoe meer steun
we krijgen," zegt Frans Veijgen.
Hij is directeur van de Van
Randwijck basisschool in Nieuw
en St. Joosland. In Zeeland zijn
veel kleine basisscholen en voor
een aantal dreigt sluiting, als ze
niet genoeg leerlingen hebben.
Frans: „Het merkwaardige feit
doet zich voor, dat wij eigenlijk een
dorp zijn, maar we horen bij
Middelburg. Dus geldt voor ons
dorp de stadse norm: Je moet
minstens 75 leerlingen hebben.
Nou, wij hadden op 16 januari 1991,
de teldatum, 57 leerlingen."
MIDDELBURG - Deze week is het
Wereldvluchtelingenweek 1991.
Vrijwel overal in Nederland wordt
gecollecteerd. En op giro 999 kan
weer gestort worden. Alweer een ac
tie? Jaap Looise van het Actiecomi
té Wereldvluchtelingenweek Mid
delburg: „Ik weet dat het veel is,
honger in Rusland/honger in Afrika,
oorlog in de Golf en nu weer de
vluchtelingen. Je wordt er soms moe
van. Maar het is zo belangrijk. Het
gaat om de bewustwording van de
ongerechtigheid in de wereld."
Het aantal vluchtelingen is de laat
ste jaren enorm gegroeid. Het wordt
nu geschat op 15 miljoen.
De meeste vluchtelingen bevinden
zich in de Derde Wereld. Zij verblij
ven veelal in een buurland van het
vaderland.
Jaap: „Wij doen aan deze actie mee,
omdat de vluchtelingen in de lan
den van de Derde Wereld in het ver
geetboek raken. Voor hen is steeds
TELEFOON 01180-38080
Toch hoeft de school gelukkig met
dicht. Dat komt, omdat de
gemeenteraad van Middelburg de
school niet wil sluiten. Om de twee
jaar neemt de raad een
'instandhoudingsbesluit'„Dat
betekent, dat we ondanks te weinig
minder aandacht en steeds minder
geld beschikbaar. In Zeeland zijn
momenteel 32 actiecomités aan het
werk."
Een vluchteling is iemand, die zijn
land verlaat, omdat zijn leven in ge
vaar is. Dat kan zijn door oorlog, een
ramp of vervolging.
„De nieuwste is de eco-vluchteling,"
vertelt Jaap. „Dat zijn mensen, die
voor de gevolgen van het broeikasef
fect, milieuvervuiling of klimaatver
andering op de vlucht slaan."
Hij vindt de westerse economie arro
gant. „Wij beschermen onze eigen
handel en geven hun economie geen
kans."
Wedstrijd
De actie steunen met geld is natuur
lijk prima, maar er kan meer gedaan
worden. Daarom stuurde het Actie
comité aan alle Middelburgse scho
len een informatiepakket toe. Aan
de leerkrachten wordt gevraagd
aandacht te besteden aan het vluch
telingenprobleem.
Jaap: „Er is ook een wedstrijd aan
verbonden, waaraan alle kinderen
mee kunnen doen. Schrijf jé gedach
ten en gevoelens over vluchten op
papier via tekening, gedicht of op
stel en stuur die naar COS-Zeeland,
Lazarijstraat 1, 4331 TP Middel
burg."
MIDDELBURG - Sneeuwbalge
vecht. Tikkertje op de schaats. Met
je slee naar beneden scheuren. Een
fort van sneeuw. Wedstrijden op het
ijs. Dit alles kon eindelijk weer eens
in Zeeland. Maar ook pijn, tranen en
gips. Ook dat was te zien.
„Bij ons viel het mee", zegt Marnick
de Craene, van het ziekenhuis van
Oostburg. „De kwaliteit van het ijs
was goed bij ons. We hadden wel met
gebroken polsen te maken. Ook
hadden we een meneer met een ge
broken enkel. Voor het eerst had die
meneer maar besloten om niet meer
te schaatsen. Te gevaarlijk voor z'n
leeftijd. Toen gleed hij uit op de
stoep. Dikke pech".
„Bij ons in het ziekenhuis van Mid-
leerlingen, toch mogen doorgaan,"
legt Frans uit.
Hij is erg blij met de steun van de
gemeenteraad en sterk voor
handhaving van de kleine school.
„Ik vind dat elk dorp en elke wijk
een basisschool moet hebben,"
delburg was het erg druk", zegt Lin
da van de Boogaart. „Vooral veel
volwassenen met gebroken polsen".
Gekkenhuis
In het ziekenhuis van Goes was het
een gekkenhuis. „Heel veel gebro
ken polsen en benen", zegt Ad
Trommelen.
„Ook wat snijwonden door schaat
sen in het gezicht. Die wonden lij
men we meestal gewoon dicht. Als
het heel erg is wordt de wond dicht
genaaid. Ook hadden we iemand
met een gebroken heup. Die moest
geopereerd worden."
In het ziekenhuis van Zierikzee was
het redelijk druk. „We waren wel de
hele dag bezig", zegt Marleen Ros-
meent hij. „Een kind moet tussen
de middag toch even naar huis toe
kunnen!"
Er is nog een belangrijke reden
voor het voortbestaan van de
school: de verkeerssituatie. Frans:
„Nieuw- en St. Joosland ligt aan
kam. „Met een gebroken pols ben je
toch wel al een uur bezig. Gebroken
polsen zie je meer bij volwassenen
dan bij kinderen. Kinderen hebben
eerder een scheurtje dan een breuk.
Een scheurtje is meestal na drie we
ken beter, een breuk duurt twee
maal zo lang. Kinderen hebben
meer kalk in hun botten dan volwas
senen".
„Bij ons in Terneuzen was het be
hoorlijk druk", vertelt Jeanet Fran
ke, van het ziekenhuis. „Naast de
beruchte polsbreuken ook schou
ders, benen en enkels".
Overal wordt ook gekleurd gips ge
bruikt. Dat gaat net zo snel. Een
polsgipsje kost 100,- Een foto kost
20,-.
een zeer drukke vierbaansweg. Als
de kinderen naar Middelburg
zouden moeten, dan zouden ze die
gevaarlijke weg moeten
oversteken. Dat is gewoon
onverantwoord
Frans vindt de plannen van het
ministerie van onderwijs heel
bedreigend. Hij is het totaal niet
eens met de mening, dat grote
scholen beter zijn dan kleine.
„Het gaat om de mensen in de
scholen. Die moeten gemotiveerd
zijn en bekwaam. Dan heb je
vanzelf een goeie school!"
Voorlopig ziet Frans de toekomst
van zijn school bepaald niet
somber in.
AMSTERDAM - Wat begon met een
brief aan Achterwerk eindigde met
32.000 brieven èn de redding van Het
Klokhuis.
Eind vorig jaar hoorde de elfjarige
Nina de Waal uit Amsterdam dat de
NOS van plan was het televisiepro
gramma waar ze elke avond naar
kijkt van het scherm te halen:
„Volgens de directeur van de NOS
was er geen geld meer voor Het
Klokhuis," zegt Nina. „En dat vond
ik te gek. Ik was er heel boos over en
schreef een brief naar Achterwerk
om een handtekeningenactie te be
ginnen."
Brieven
Vanaf 15 november zijn er in Am
sterdam nergens zo veel brieven te
gelijk bezorgd als op nummer 43 in
de Nieuwe Leliestraat.
„Er zaten brieven bij van scholen,
van kinderen, maar ook van volwas
senen. En ze kwamen overal van
daan. Uit het hele land schreven
mensen dat ze het helemaal met me
eens waren en dat we Het Klokhuis
niet zo maar mochten laten verdwij
nen."
Met haar broer Gijs heeft Nina alle
brieven gelezen. Ze bewaarde ze in
dozen en bracht die naar Hilversum
waar NOS-directeur Ed van Wester-
loo ze in ontvangst nam.
„Hij was heel aardig en stelde me
meteen gerust. Ik hoefde me geen
zorgen meer te maken, zei hij. Hij
zou er alles aan doen geld te vinden,
zodat Het Klokhuis kon blijven be
staan."
Handtekening
Nooit eerder hebben zo veel mensen
een handtekening gezet voor het be
houd van een televisieprogramma
en de makers van Nina's favoriete
televisiekwartiertje zijn hun fan dan
ook uiterst dankbaar. Ze hebben
haar benoemd tot 'Ereburger van
Het Klokhuis' en bij die bijzondere
onderscheiding hoort een heuse be
ker mét inscriptie.
Nina verwacht niet dat ze ooit nog
eens in actie zal moeten komen. Ze
weet zeker dat men bij de NOS nu
wel begrepen heeft dat televisieba
zen zich niet zomaar van alles kun
nen permitteren.
MIDDELBURG - Karin Kuschnig (10) uit Middelburg beleefde wei
nig plezier aan de winterpret. „Eerst was ik uitgegleden op mijn lin
kerarm. Mijn ouders dachten dat-ie gekneusd was. De volgende dag
viel ik op het ijs. Weer op de zelfde arm. Mijn arm bleek gebroken.
Hij werd dik en deed veel pijn. Na een week mocht-ie in het gips.
En dan zes weken balen..." Karin is een beetje bang geworden: „Ik
denk dat ik niet meer durf te schaatsen." (foto Ruben Oreel)
