M
Praten, steun en vertrouwen
Pestkop is vaak een zielig figuur
Veertig
meiden
wachtten
me op
Niemand
Je trekt
het aan
als een
magneet
Kijk niet zo wrattig
VERDRIETIG?
„Ik ben er niet trots op dat ik
een pestkop was," zegt Bram
van Dijk (13) uit Vlissingen.
Toen Bram nog op de basis
school zat waren er weinig pro
blemen. Er werd nog niet zo op
uiterlijk en kleding gelet. Het
was ook nog niet belangrijk om
bij een groepje te horen. Het be
gon toen hij brugpieper werd.
Bram: „Ik was met een klein
groepje. We letten op dingen
die je normaal niet ziet. Al vlug
vind je dan iemand gek.
De kleinste dingen ga je dan
overdrijven. Haar, brillen,
schoenen, kleding en zo. Je
loopt dan, zogenaamd per on
geluk, tegen iemand aan. De
rest van de klas vindt dat stoer.
Dus met z'n allen tegen één."
Boer
- Wie waren zoal je slachtof
fers?
„Meestal lange slungels met te
korte broeken en griffo's. Of
gasten met van die strakke
broeken en Hemaschoenen.
Vooral als zo iemand zich dan
nog eens heftig gaat gedragen.
Ik zeg dan, denk je dat je cool
bent en ik scheld ze uit voor
boer. Als ze terugschelden of
goed voor zichzelf kunnen op
komen stop ik.
Ik heb nooit iemand gepest die
er niks aan kan doen. Zoals ge
handicapten of zo."
Vriendin
- Ben je hu geen pestkop meer
„Ik had het eens uitgemaakt
met een vriendinnetje. Na
schooltijd stonden 40 meiden
op me te wachten. Ik kon niet
meer praten, zo bang was ik.
Vanaf toen merkte ik hoe erg
het is om gepest te worden. Van
de conciërge leerde ik om men
sen te negeren.
Het is nu zo dat ik een hekel aan
pestkoppen heb. Als ik het zie
zeg ik er wat van. Vaak stoppen
ze dan nog ook."
gedicht
Natuurlijk
doet dat stompen zeer.
Maar het kijken,
zo'n snuifje
telkens weer
dat vreet en vreet.
Ik weet
ik moet erboven staan.
Maar langzaam aan
vergeet ik
wie ik was
en in de klas
niemand meer.
Dat doet pas zeer.
Marina van den Boogaart
Hete tranen op je kussen, elke nacht weer. Zo
erg en zo vaak gepest worden datje er niet
meer tegenop kunt. Soms het hele leven niet
meer ziet zitten.
„Ja, dat is heel erg" zegt Roeland Koops van
het RIAGG in Middelburg. „En het komt veel
meer voor dan je denkt. Vooral de brugklas is
een beruchte pestklas. Jongens willen stoer
zijn, meisjes erbij horen. Overal gebeurt het
even erg, al is de manier waarop op elke school
weer anders. Wel 70% van alle kinderen wordt
wel eens gepest.
Iemand die gekozen wordt om zijn bril, zijn
neus, of omdat hij arabisch of homofiel is. Maar,
de gevolgen zijn soms ernstig. Vaak weten de
ouders niet eens hoe ernstig. Zo ontdekten
ouders bij het douchen toevallig dat de hele rug
van hun zoon open was. Ze hadden hem door
een hek heengetrokken. Dat ging al jaren zo."
Slaan
Roeland: "Adviezen van 'Sla er maar eens flink
op'! zijn waardeloos. Dat is nu net wat ze niet
kunnen. Ernstig gepeste kinderen zijn zo bang
dat ze liever een eind aan hun leven maken dan
iets te doen. Ze voelen zichzelf niets meer. Als
ze bij het RIAGG komen is dat vaak via de
huisarts. Kinderen die in paniek overgeven,
niet meer willen eten. Hyperventilatie,
hoofdpijn. We kregen hier een meisje dat
(onnodig!) al een paar keer wegens
buikklachten was geopereerd."
„Wat wij proberen, is - samen met de ouders -
een kind weer opnieuw zelfvertrouwen te geven.
Want het gevoel van machteloosheid en alleen
staan is vaak nog het ergste. We leren hoe van
je af te bijten. Dat niet de pester, maar jij de
baas over jezelf bent. Wie iets uitstraalt wordt
minder gepest. We doen dat in gesprekken,
maar ook door training in onze Ringrose-groep.
Praten, steun en vertrouwen helpen al veel.
Niet praten maakt alles erger."
Andere school
Roeland besluit: „Soms moetje adviseren ook
een andere school te kiezen. En hoewel het
vaak lang duurt, heeft de hulp meestal wel
effect. Zonder succes staat de pestkop alleen.
Helaas blijkt dan vaak een nieuw slachtoffer te
worden uitgezocht. En dan is de cirkel weer
rond."
-
Geef die schooltas terug!!! (foto Oscar van Beest
Er is altijd één kind in een klas, dat de zondebok is en
steeds door iedereen gepest wordt, zo kun je in deze
krant lezen. Maar de tien leerlingen van groep 8 van de
basisschool Op Weg uit Breskens doen alsof ze daar
nooit van gehoord hebben: „Iedereen wordt wel eens
gepest", zeggen ze eensgezind. En waar die pesterijen
uit bestaan? „Ruzie zoeken of roddelen, maar ook schel
den en treiteren en zelfs slaan, schoppen, aan haren
trekken en bijten".
Wrattig kijken wordt ook nog genoemd en het negeren
van iemand: net doen of je niet bestaat dus, wordt als
heel erg beschreven.
Ook de gevolgen van al deze ellende weten de kinderen
precies op te sommen: „Je gaat er door liegen: zeg je
thuis dat je een beetje ruzie gehad hebt, terwijl je hele
maal in elkaar getimmerd bent. Of je komt niet meer
buiten, durft niet naar school (spijbelen!) of naast ie
mand te zitten.
Je hoort gewoon nergens meer bij en het liefst zou je de
hele dag op de w.c. willen blijven zitten met de deur op
slot.
En dat alleen maar omdat je 'een bril draagt, sproeten of
rood haar hebt, ergens niet goed in bent of te dik, terwijl
je daar niks aan kunt doen. Ook kan het gebeuren datje
per ongeluk het verkeerde merk kleren aan hebt. Hoe
wel ze daar hier op school gelukkig niet zo op letten".
Verplicht meedoen
„Soms word je gedwongen om mee te pesten", laat één
van de kinderen zich ontvallen. „Anders heb je geen
vriendjes meer. En als je dan denkt, ha, nu hoor ik er
lekker bij, dan sluiten ze je ineens buiten!"
Gelukkig hebben de'Breskense kinderen ook over op
lossingen nagedacht: „Als iemand mij uitscheldt voor
brillejood, dan sla ik er gewoonlijk op los", zegt er één.
„Gewoon doen of ze lucht zijn, dan gaat het vanzelf
over", meent een ander.
„Er over praten met de meester of met je ouders, dat is
het beste", zo denkt de rest erover.
Wie wordt dit jaar meestal gepest in jouw klas?
En hoe komt dat? Eigen schuld dikke bult? Oh
doe jij niet mee?
Komt het door een baasspeler: de pestkop? Of
ligt het aan de school? Die doen er niks aan. Of
doet de meester mee met pesten? Of komt het
door de ouders? Die weten van niks. Ze helpen
slecht.
Meelopers
En wat doe jij eraan? Niks? Dus dan kies je niet
voor helpen oplossen. Dan heb je eigenlijk ook
schuld. Want het is de schuld van iedereen als er
gepest wordt.
Er wordt de laatste tijd veel geschreven en ge
praat over pesten. Op alle scholen in Nederland
wordt gepest. Pesten is anders dan plagen. Pla
gen is geinig. Dat gaat om de beurt. Pesten is ge
meen. Steeds is dezelfde leerling de pineut: de
zondebok.
Er is dus een pestkop en een zondebok. Maar er
zijn ook meelopers. Dat is de rest van de klas die
het pesten gewoon door laat gaan. De school en
de ouders weten vaak van niks.
Misdadiger
Weet je dat één op de vijftien kinderen ernstig
gepest wordt. Die slachtoffers zijn vaak eenzaam
en halen daardoor slechte cijfers. Er bestaan zelfs
verhalen over zelfmoord.
Die pestkop is ook een zielig figuur. Dat baas spe
len lijkt heel wat. Meestal is het een kind zonder
echte vrienden. Wist je dat tien procent van de
pestkoppen misdadiger wordt.
Die meelopers in de klas zijn ook zielig. Met z'n
allen tegen één. Zomaar. Later worden dat vol
wassenen die verder gaan met pesten: tegen ne
gers, homo's, Joden of asielzoekers.
Pesten is een probleem van iedereen. Want alleen
samen is het (meestal) op te lossen. Met pestkop,
zondebok, meelopers, ouders en leerkrachten.
Zorg dat het in jouw klas niet gebeurt!
'Op school kan het zo rot zijn
als het later nooit meer is', zon
gen Wieteke van Dort. Joost
Prinsen en Aart Staartjes
twaalf jaar geleden al in het te
levisieprogramma J. J. de
Bom/Voorheen: De Kinder
vriend.
Het liedje over die mooie kin
dertijd werd geschreven door
Willem Wilmink en hij slaat de
spijker een paar keer precies op
de kop: 'Ga ze uit de weg' zegt
moeder. En vader zegt: 'Wees
wijzer'. Maar het is of je het
aantrekt als een magneet het ij
zer. i
Gymnastiek
Pesten op school is al heel lang
een groot probleem, dat pas
sinds een paar jaar serieus be
studeerd wordt en aandacht
krijgt.
Het begon allemaal zo'n drie
jaar geleden met een boek van
Bob van der Meer. Hij was
gymnastiekleraar en hoorde
van een meisje dat huilend naai
de kleedkamer gehold was.
hoeveel verdriet kinderen el
kaar kunnen aandoen, en hoe
doodongelukkig sommigen
zich voelen.
Door boeken over pesten te le
zen en naar kinderen te luiste
ren, kwam hij zóveel over het
onderwerp te weten dat leer
krachten van scholen hem er
tegenwoordig bijroepen als ze
een eind willen maken aan het
treiteren op hun school.
Mikpunt
„Leerkrachten moeten eerst le
ren ontdekken welke kinderen
kans lopen gepest te worden",
zegt hij.
„Waarom sommigen in een
groep zo opvallen dat ze het
mikpunt worden van vervelen
de pesterijen waar geen eind
aan komt. Als ze dat weten
kunnen ze slachtoffers pas echt
helpen.
Ze moeten ook met-de pestkop
pen zelf praten, met de ouders
en zeker ook met de andere kin
deren in de klas. Pas als dat al
lemaal gebeurd is, kun je hopen
dat de sfeer in een klas zó ver
andert dat pesten abnormaal
gevonden wordt".
BEL DE KINDERTELEFOON.
TELEFOON 011L0-38080
