Boze brieven helpen gevangenen
Europese landen zijn te groot
Baas van
Zeeland
gaat weer
op kamers
Nood onder
kinderen is
heel hoog
Anna Stringer zet zich in voor Amnesty International
<K 2-ie G&&^
2öt,
IDa£ TöCH \JAM Her*
AA*d;Ê
MIDDELBURG - Morgen begint-ie.
De nieuwe commissaris van de ko
ningin van Zeeland: meneer Van
Gelder.
Het leek ons leuk om met hem ken
nis te maken. En hem te vragen wat
hij de Zeeuwse jeugd te vertellen
heeft. Hij belde ons vanuit.zijn auto.
Hij had een oude Krullebak gelezen
over z'n voorganger meneer Boer-
tien. Ondanks de 150 afspraken had
hij toch tijd voor ons.
Meneer Van Gelder: „Ook voor de
jeugd doet de provincie van alles.
Bijvoorbeeld geld geven voor pop
concerten. We zorgen voor veilige
fietspaden, goed zwemwater en goe
de surfmogelijkheden. En niet te
vergeten een goed milieu. De jeugd
is de toekomst. Die moeten niet
gaan leven en werken in een vies
Zeeland.
Druk
- Heeft u het druk?
„Ja, de komende periode zo'n 150 af
spraken. Met alle burgemeesters
van Zeeland, met de ambtenaren
van de provincie en met allerlei
voorzitters. Dat kost veel tijd. Maar
het is belangrijk om elkaar persoon
lijk te kennen. Dan kun je samen
meer voor elkaar krijgen".
- Heeft u er zin in?
„Nou en of. Ik zit al vier maanden te
popelen. Pas geleden ben ik nog bij
de koningin geweest. Die heeft me
officieel benoemd. Ik ben de laatste
tijd al veel in Zeeland geweest. Het
is heel erg mooi bij jullie. Boeken
over Zeeland verslind ik".
Op kamers
- Wanneer gaat u verhuizen?
We hebben nog geen huis gevonden.
We hebben drie dochters. Van 21,
van 19 en van 15. De jongste logeert
zolang bij kennissen in Middelburg,
want haar school is al begonnen.
Zelf ga ik op kamers. Net als in m'n
studententijd. In de abdij hebben ze
een kamer voor me gereed gemaakt.
We zoeken een huis met een grote
tuin".
- Bent u zenuioachtig om te begin
nen?
„Nee. Het lijkt op m'n vorige baan.
Ik werk nu meer tussen de burge
meesters en de regering. Ik moet dat
nu leiden. Ik ben typisch iemand
voor de 800 meter sprint. De eerste
400 meter loop je nog tussen de men
sen. De tweede ronde probeer ik
flink vooruit te komen. En dat is nu
gelukt".
MIDDELBURG - Anna Stringer (14) uit Middel
burg vindt dat je moet kunnen zeggen wat je
vindt. Nu is dat op zich nog niet zo bijzonder. Veel
lezers zullen het met haar eens zijn. Wel bijzonder
is dat Anna als jongste lid van de Middelburgse
afdeling van Amnesty International brieven
schrijft naar gevangenen.
Anna: „Lang niet in alle landen mag je een eigen
mening hebben. In sommige landen word je zelfs
in de gevangenis gegooid als je een andere me
ning hebt dan de regering. Amnesty Internatio
nal zet zich in voor politieke gevangenen in de
hele wereld. Dat zijn gevangenen die alleen een
andere mening hebben. Eigenlijk zijn ze onschul
dig."
- Wat kun jij daar nu aan doen?
Anna: „Ik krijg van Amnesty de naam en het
adres door van een politieke gevangene. Die
schrijf ik dan regelmatig brieven. Dat vinden die
gevangenen fijn. Zo kunnen soms beter volhou
den. Als je 16 bent kun je namens Amnesty ook
boze brieven schrijven. Dat helpt ook".
Rechter
- Wie schrijf je brieven?
„Jacob J Yidana is 48 jaar en is rechter in Ghana,
in Afrika dus. Hij had ontdekt dat mensen van de
regering tegenstanders hadden vermoord. Die re
gering gooide hem om die reden in de bak. Hij
werd veroordeeld tot acht jaar celstraf met
dwangarbeid. Hij is pas vrij gekomen en woont
weer bij vrouw en zoon. Een jaar eerder dan de
bedoeling was. Hij schreef Amnesty een bedank
je voor de steun.
Op dit moment schrijf ik naar Pagiotis Michaili-
dis uit Griekenland. Die moet vier jaar in de ge
vangenis omdat hij geen soldaat wil worden. Ik
hoop dat hij er eerder uit mag."
Amnesty vind het belangrijk dat kinderen hun
werk begrijpen. Sinds 12 september doen alle
Zeeuwse bibliotheken mee met Amnesty Inter
national. Er is een wedstrijd over de rechten van
de mens.
Ook ligt er een lijst met jeugdboeken over gevan
genen, martelen, enz. Een aantal scholen heeft de
boekenlijst al in zijn bezit.
Zondag wordt een belangrijke dag voor Europa. Dan stemmen de Fransen in een referendum voor of tegen
het Verdrag van Maastricht. Daarin wordt onder meer geregeld dat er één Europese munt komt. Ook krijgen
de nationale parlementen minder te vertellen: belangrijke beslissingen worden in Brussel genomen. Eerder
al stemden de Denen tegen. Volgen de Fransen dit voorbeeld, dan worden de plannen van Maastricht uitge
steld of mogelijk nooit uitgevoerd. foto Reuter
AMSTERDAM - „Ieder volk zijn
eigen land". Dat vindt de hoogste
baas van Nederlands grootste
bierfabriek A. H. Heineken als je
hem naar het ideale Europa
vraagt. En omdat hij die originele
gedachte niet onder stoelen of
banken heeft willen steken,
schreef hij samen met twee geleer
de heren een boekje over zijn
droom.
The United States of Europe telt
naast dertien pagina's Engelse
tekst en veel cijfertjes ook een
landkaartje. En juist over dat
kaartje is de afgelopen tijd nogal
wat te doen geweest. Of helemaal
niets gezegd.
Minister Van den Broek bijvoor
beeld wilde er geen woord aan vuil
maken. Zijn reactie kwam neer
op: leuk voor meneer Heineken
zo'n boekje, maar ik heb er geen
boodschap aan.
Een verstandige reactie? Voor een
minister van buitenlandse zaken
van het Koninkrijk der Nederlan
den zeker.
Want als de droom van Heineken
werkelijkheid zou zijn, zou Van
den Broek in dienst zijn van het
republiekje Holland-Zeeland
(6.550.000 inwoners, hoofdstad
Den Haag). Of van het koninkrijk
je IJsselland (Friesland, Gronin
gen, Drente, Overijssel, Gelder-,
land en Noord-Brabant: 5.815.000
inwoners, hoofdstad Arnhem) of,
maar die kans is kleiner, van het
graafschapje Vlaanderen (Neder
lands Limburg, Vlaanderen en
Brussel: 7.792.800 inwoners,
hoofdstad Brussel).
Bestuur
Heineken vindt de huidige Euro
pese landen (bijna) allemaal te
groot: „Ze zijn daardoor moeilijk
'te besturen en hebben te veel be
volkingsgroepen die zich nauwe
lijks aan elkaar verwant voelen.
Een nieuw Europa met 75 landjes
is ook veiliger. De kans op ruzies
en burgeroorlogen in landen met
hoogstens tien miljoen inwoners
is veel kleiner.
Bovendien hebben zulke landjes
waarschijnlijk minder reden gro
ter te willen worden en dat kan er
toe bijdragen dat in de toekomst
oorlogen zoals de Tweede Wereld
oorlog voorkomen worden".
Omelet
Of Heinekens droom ooit uit zal
komen valt niet te voorspellen,
want lang niet iedereen is het met
hem eens.
Zelf zit hij daar niet mee: „Het
moest gewoon gezegd worden. Ik
heb het ei in de pan gedaan. Ande
ren moeten er maar een smakelij
ke omelet van bakken".
KLOETINGE - „Het is onthutsend
om te zien hoe groot de problemen
bij de kinderen zijn. En meerendeel
daarvan bereikt ons", zegt de enige
Zeeuwse kinderpsychiater Roel
Eijsberg. Hij is hoofd van het Kin-
der- en Jeugdpsychiatrisch Cen
trum Ithaka in Kloetinge. Half juli
ging het centrum van start en 7 ok
tober is de officiële opening.
Roel: „Een kind, dat bij ons komt is
altijd een ernstig geval".
Hij geeft een uitgebreid voorbeeld.
„Alle pijlers van het kinderlijk be
staan zijn gebrekkig. Het kind loopt
vast op school, wordt zwaar gepest
en maakt geen leervorderingen
meer. Er zijn thuis ernstige gezins
problemen, waar het kind en de ou
ders steeds meer de dupe van zijn.
Het kind is de zondebok. Dat loopt
vast. Het kind heeft op straat geen
vriendjes meer en gaat zich steeds
somberder en ellendiger voelen. Het
beeld wordt steeds ernstiger.
Hobby's zijn inmiddels weggeval
len. Nou, dan heeft zo'n kind geen le
vensterrein meer waar het iets van
energie uit kan putten.
De behandeling van zo'n kind kan je
dan wel schudden".
Kleuren
Roel is trots op zijn Ithaka. Tijdens
een rondleiding vertelt hij enthou
siast waarom het gebouw eruit ziet,
zoals het eruit ziet. Ze hebben be
wust gekozen voor de primaire kleu
ren geel, rood, blauw en groen.
„Die kleuren kunnen helemaal niet
in de kinderpsychiatrie", zegt Roel.
„We willen dat Ithaka een uitstra
ling heeft van: Dit is leuk voor kin
deren. ik vind, dat het gebouw iets
moet uitstralen van kracht, van we
gaan er tegenaan!"
Lachen
Ithaka heeft plaats voor 22 kinde
ren. In de dagbehandeling voor kin
deren van 6 tot 12 jaar zijn zes plaat
sen. In de observatieafdeling kun
nen acht kinderen maximaal vier
maanden verblijven en voor de
jeugd van 12 tot 18 jaar zijn ook acht
plaatsen beschikbaar. Deze jeugd
kan daar ongeveer negen maanden
blijven.
„Nee, moedeloos worden we niet
van ons werk", lacht Roel, „maar
wel een team waar veel gelachen
wordt! En dat is de beste therapie!"
