De beste vondsten zijn makkelijk
n\TTni7¥¥i7ivr
KJ±S A UËjj
Kunstgebit vraagt om problemen
Meester
praat uit
de school
Piggelman
Ruim 2.000
fantasieën
over vlot
Een heel speciale ervaring
2
„Als kind schreef ik al verhaal
tjes. Maar ik was niet zo goed in
spelling en dan kreeg ik m'n
werk terug met eronder: Leuk
verhaal, maar nog te veel fou
ten, een drie!" Dit vertelt Jac
ques Vriens, schrijver van in
middels een twintigtal kinder
boeken.
Zijn eerste boek 'Die rotschool
met ilie fijne klas' verscheen in
1976 en werd heel goed ontvan
gen. Jacques is intussen zo 'be
roemd' geworden, dat hij is ge
vraagd het kinderboeken
weekgeschenk van dit jaar te
schrijven.
Jacques: „Ik was zeer vereerd
toen ze mij vroegen, maar ik
zat er ook wel een beetje mee.
Want het geschenk wordt ge
schreven door mensen als An
nie Schmidt en Paul Biegel en
nu sta ik opeens ook in dat rij
tje!" -
Directeur
Vriens heeft eigenlijk twee be
roepen, want in het dagelijks
leven is hij directeur van een
basisschool. Veel van zijn boe
ken zijn dan ook schoolverha
len.
„Mijn inspiratie haal ik uit wat
ik dagelijks met kinderen mee
maak en daar verzin ik dan zelf
weer allerlei situaties bij", zegt
hij. „Het is eigenlijk een wissel
werking tussen realiteit en fan
tasie".
Het boek dat Jacques voor de
kinderboekenweek heeft ge
schreven, heet 'Het raadsel
van de Regenboog', 'Je leest te
genwoordig zo vaak in de
krant, dat scholen gesloten
worden en toen dacht ik: Ja,
maar hoe ervaren kinderen dat
nou? Daarover gaat m'n
boek."
Voorlezen
Lezen en genieten van kinder
boeken vindt Jacques heel be
langrijk. Als kinderen leren le
zen, moet je vooral niet te op
dringerig doen, zodat het ze te
gen gaat staan.
Jacques: „We moeten in het
onderwijs, samen met thuis,
heel veel voorlezen aan kinde
ren en blijven voorlezen. Dat is
heel belangrijk".
Voorlopig blijft Jacques schrij
ver én schoolmeester. „Ik vind
het omgaan met kinderen nog
zo leuk, dat ik dat nog niet wil
missen", zegt hij.
En daar zit z'n klas goed mee.
want die mag op 7 oktober met
de meester mee naar Amster
dam. Daar wordt de kinder
boekenweek officieel geopend,
hun meester in het zonnetje ge
zet en zij lekker een dagje uit!
gedicht
Hoezee, ik ben de Piggelman
een dikke, lekker bruin,
ik leef en doe zoals ik wil
sta lekker in mijn blote bil
midden in mijn tuin.
Hier in 't oerwoud
is 't niet koud.
Hoezee, ik ben nog niet ontdekt!
Geen mens weet wie of wat ik ben
gelukkig dat ik niemand ken.
En komt er een ontdekkingsman
neem ik hem mee
voor piggelthee
en stop hem dan
gauw in de pan.
Marina van den Boogaart
Het lijken een heleboel mensen,
maar het is er maar één. En ze praat
het liefst over haar uitvinding: de
drie dimensionale, ruimtelijke foto.
Marijke Kok Schram de Jong: „Het
ontstond eigenlijk heel toevallig.
Maar de beste ontdekkingen zijn al
tijd makkelijk. Zo makkelijk dat de
grootste bedrijven met de beste
technici het niet vinden".
In Hoenderloo heeft Marijke een be
drijfje waar moderne poppen ge
maakt worden. „Zo kreeg ik op een
dag een nieuw materiaal, hologra
fisch folie. Dat. spiegelt en heeft
prachtige regenboogkleuren, heel
geschikt voor kleding van mijn pop
pen. Per ongeluk legde ik zo'n stuk
folie op een foto van mijn dochter en
tot mijn verbazing zag ik dat die foto
diepte kreeg!"
Patenten
Zes jaar lang hield Marijke haar ont
dekking geheim. Ondertussen be
studeerde ze hoe de folie precies
werkte en wat voor mogelijkheden
er allemaal waren. Ze ging naar oc
trooibureaus en advovcaten en
kreeg in diverse landen patenten.
„Als je iets ontdekt moet je heel erg
achter je idee staan en tot het laat
ste moment doorzetten".
Ondertussen stromen de aanvragen
van allerlei bedrijven uit de hele we
reld binnen: „Mijn uitvinding heeft
zoveel mogelijkheden, dat bijna ie
dereen er enthousiast over is. Er zijn
aanvragen voor grote reclamebor
den en zelfs opschriften voor vracht
auto's.
Maar je kunt het ook gebruiken voor
pasjes, toegangsbewijzen, kinder
boeken, emblemen op kleding, enz.
Zelf ga ik er sieraden van maken.
Het is een combinatie van fotografie
en holografie en omdat ik Kok heet
noemen we het kokkografie".
Niet technisch
„En dan te bedenken dat ik hele
maal niet kan fotograferen en ook
niet technisch ben", zegt Marijke.
Waar heeft ze haar uitvinding aan te
danken? „Mijn vader was tekenle
raar in Oostburg. Hij leerde ons om
naar allerlei materialen te kijken en
uit te zoeken wat je er mee doen
kon".
Hoe kom ik zo snel en veilig mogelijk naar beneden? De
scouts van de Berdenes van Berlekomgroep uit Middel
burg weten een pasklaar antwoord. „Tuigje om en dan
abseilen langs de touwenlegt Ron de Nood (20) uit.
Een peuleschil dus. Ze staan wel eens voor hetere vuren.
In de Ardennen bijvoorbeeld.
„Daar gaan we elk jaar met een groep naar toe om een
survivaltocht te houden", vertelt organisator Ton
Broodman. „Midden in de nacht worden de scouts ge
dropt in een donker bos. Met kaart en kompas. De be
doeling is, dat ze uitkomen op een plaats, die ze vooraf
niet kennen".
Steile rotsen
Na uren lopen wacht dan nog een tocht met een kanö.
Twintig kilometer ploeteren in het woest stromende
water van het riviertje de Lesse. Meer dan twintig uur
achter elkaar afzien en doorbuffelen. Wie letterlijk in
touw wil zijn kan meedoen aan het abseilen.
Ton: „Vanaf een steile hoge rots roets je, hangend aan
een touw naar beneden. Een goede voorbereiding is het
halve werk. Vandaar onze toeren tegen de muur van ons
clubgebouw".
Grotten
Heel apart zijn de grotonderzoeken. Met helmen, tou
wen en zaklampen daal je af in het binnenste van de
aarde. Kruipend en glibberend over smalle richels zoek
je je weg bij een temperatuur van 4 graden Celsius.
„Een heel speciale ervaring", weet Ron de Nood te ver
tellen. „Het komt aan op teamwork, samen de proble
men oplossen".
Foto's
Eind deze maand komen ze nog eens bij elkaar. Ton:
„Dan komen de foto's op tafel, we halen herinneringen
op, kortom, gezelligheid is dan troef'.
Ook de foto's van de 7-daagse kanotocht in Zweden zul
len niet ontbreken.
Die bewijzen, dat de Middelburgse scouts ook in het ver
re Zweden deze zomer hun mannetje stonden.
Omdat er zo veel toeristen
waren en je nergens rustig
kon lezen besloten de twee
kinderen, net als Columbus
500 jaar geleden, op reis te
gaan. Ze bouwen een vlot, va
ren de Schelde af en de Noord
zee op.
Maar voor- en nadat het 'land
in Ziiicht, klinkt gebeuren er
nog veel avonturen, die je bin
nenkort zelf kunt lezen in De
Tovenaar van Spiegelland.
Een boek dat wordt uitgege
ven door De Koperen Tuin uit
Goes en Jan Bruijns is dege
ne, die er al maanden voor
aan het werk is.
„Het verhaal is bedacht door
Johanna Kruit uit Biggeker-
ke", vertelt Jan. „Alle kinde
ren uit Zeeland werden ge
vraagd om samen met haar te
fantaseren over ontdekkings
reizen, met als resultaat maar
liefst 2000 tekeningen en ver
halen!"
Dikke lippen
Natuurlijk was niet alles
bruikbaar: „Er zaten nogal
wat oude clichés bij. zoals ne
gers met dikke lippen en rin
gen door hun neus. Uit de bes
te inzendingen kozen we er 28,
die allemaal een eerste prijs
krijgen. Johanna zocht daar
na nog 40 leuke verhaalfrag
menten uit. Samen met een
aantal mooie tekeningen vor
men die het logboek van Ti-
ram, één van de hoofdperso
nen uit het boek. Alle tweede
prijzen zijn voor de kinderen,
van wie iets in het boek is op
genomen".
Het mooiste vindt Jan de
combinatie van het verhaal
van Johanna met het log
boek, geschreven door de
Zeeuwse kinderen: „Je kunt
ze samen lezen, maar ook
apart, eerst de linker bladzij
den en dan de rechter".
Dit is de vierde keer dat er ter
gelegenheid van de boeken
week een kinderboek in Zee
land verschijnt.
„Ik vind het een uitdaging om
elk jaar weer iets nieuws te
bedenken", zegt Jan. Boven
dien heb je als provincie hier
door wel iets bijzonders".
De presentatie en prijsuitrei
king is op 25 september. Alle
prijswinnaars en hun scholen
krijgen nog een uitnodiging.
(Zie ook de Boekenrubriek op
pagina 3).
De bedenker van het rode-haren-
spel had een rode baard. Had dus.
Maar dat komt straks wel.
Als leerkracht had hij nogal eens
met introductiedagen voor brugpie
pers te maken. Hij bedacht een spel
om snel je omgeving en snel je
groepsleden te leren kennen.
Het moest simpel zijn, snel te orga
niseren en toch geinig. Hij had ge
noeg van groepswandelingen, fiet
sen in kuddes en voorgekauwde
oriëntatietochtjes. (Petje af voor
leerkrachten die steeds hun best
doen om origineel te zijn).
Eerlijkheidshalve moet worden ge
zegd dat er ook wel sprake was van
enige luiheid. De voorbereiding
mocht bijna geen tijd kosten.
Kippeveer
Het komt hier op neer: zoek in een
groepje, binnen een bepaalde tijd.
een vast aantal gekke voorwerpen
in een afgesproken omgeving. Een
roestige kromme spijker, een kippe
veer. een konijnenkeutel, een
schelp, een paardebloem, een zwart
steentje, een dop van een colafles en
ga zo maar door.
Kunstgebit
Het gaat erom dat de groep slim en
snel gaat zoeken. Zo ontdek je van
zelf de omgeving. En ondertussen
maak je van alles mee.
De leerkracht moet wel goede voor
werpen kiezen. Geen konijnenkeu
tels als je midden in een stad zit. Een
b.h. of een kunstgebit vraagt om
moeilijkheden.
Toen de bedenker van dit spel dit
voor het eerst deed. was één van de
voorwerpen een rode haar. Er waren
nogal veel kinderen. Vandaar.
Daar had hij dus spijt van als haren
op z'n kop. (Auwr!).
De Middelburgse scouts oefenen het abseilen tegen de muur van het clubgebouw.
foto Ruben Oreel
