Nederland kan worden opgetild
Kabouters bestaan
Moeilijke
zegelactie
ontlokt
veel gemor
gaihvSfizeir
Professor bedenkt plan in strijd tegen broeikaseffect
Droomwereld in het Axelse Bos
Voor een riks
hangt 'n Bruna
aan de muur
f1*^^^Wges-ttAofev,
«ev drcAcVepVoA \ao\*£^ qeev\
^ows» Ve\>toe.v\ off\ u s<*.\eVi
DEN HAAG - „Wij hebben het in
tern de actie Aardverschuiving ge
noemd", zegt dr. M. J. M. de Haan.
Hij is de baas van de Stichting Kin
derpostzegels Nederland.
De manier van bestellen van de be
kende kinderpostzegels en kaarten
is helemaal veranderd. Er komen
geen contant geld en geen betaal
kaarten aan te pas.
De Haan: „Vorig jaar zijn er 22 kin
deren lastig gevallen en beroofd. Bo
vendien is er ook veel in scholen in
gebroken en was het geld verdwe
nen."
De eerste verandering was, dat de
6,2 miljoen Nederlandse gezinnen de
bestelkaart in een rode envelop
thuis hebben gekregen. Daarin zat
alle informatie. Dat veel mensen die
niet hebben begrepen vindt De
Haan heel jammer.
„We wisten, dat we een moeilijke
boodschap hadden, want er veran
derde iets. Nederlanders hebben
moeite met een éénmalige machti
ging, want niemand grut in mijn
portemonnee," meente Dé Haan.
Te duur
Het heetste hangijzer vindt hij de
bestelgrootte. Vroeger kon je één
mapje kaarten of één mapje postze
gels bestellen en nu minimaal twee.
Veel mensen, vooral de ouderen vin
den dat te duur.
De Haan: „We hebben de afgelopen
dagen honderden telefoontjes ge
had. Eén derde van de mensen heb
ben we kunnen overtuigen; één der
de was overtuigd, maar bestelde
niet, en één derde bleef boos."
Reacties
De reacties uit het basisonderwijs
zijn niet bepaald enthousiast. Een
greep uit de klachten: 'Er zitten veel
fouten in de bestellijsten en dan
moeten de kinderen terug naar de
klant'; 'Ik ben laaiend, want ik heb
een hele middag administratie moe
ten doen'; 'Het is onduidelijk en veel
te duur'; 'De bestellijsten zijn hori
zontaal, dat geeft verwarring'.
Op 11 november brengen de kinde
ren de bestelling bij de mensen en op
12 november gaat De Haan met z'n
medewerkers evalueren.
„We bespreken de klachten en we
proberen het dan volgend jaar beter
te doen," belooft, hij.
UTRECHT - „Hoe ik op het idee kwam, weet ik
niet. Ik werd om zes uur wakker en meestal wordt
ik om zeven uur wakker en het idee was kant en
klaar. En dat is een rare gewaarwording. En om
dat ik het zo'n dwaas idee vond heb ik eerst tien
minuten in m'n bed liggen lachen."
Dit vertelt prof. dr. R. D. Schuiling uit Utrecht.
Hij is aardwetenschapper en hij heeft een plan
bedacht om sommige delen van Nederland op te
tillen. Dit is belangrijk, want Nederland daalt en
de zeespiegel stijgt (broeikaseffect) en als daar
niks aan gedaan wordt, overstroomt de boel.
Schuiling: „In zee leven een heleboel beestjes
met kleine kalkschaaltjes, vaak zo klein, dat ze
met het blote oog niet te zien zijn. Als die beestjes
doodgaan, dwarrelen de schelpjes naar beneden
en er vormt zich een kalklaag. Als je dit nu be
spuit met zwavelzuur, onstaat precies hetzelfde
spul, dat om je gebroken arm gaat: gips."
Dit is volgens Schuiling allemaal bekend en niets
bijzonders. Maar wat men zich niet zo vaak heeft
gerealiseerd is: Het volume van dat gips wordt
twee maal zo groot als de kalk, waar je vanuit
gaat.
Onderzoek
„Dus als je dat doet op een plek, waar die kalk
steen in de ondergrond zit dan probeert dit te
gaan zwellen en wordt twee keer zo groot. Opzij
zitten stenen, dus de zwelling kan alleen maar
naar boven. Vergelijk het maar, met een brood,
dat staat te rijzen," legt de professor uit.
Zo kan je dus land 'naar boven duwen'.
Om te kijken of het plan ook echt uitgevoerd kan
worden, is onderzoek nodig. Daar is weer geld
voor nodig en dat heeft men aangevraagd bij de
Stichting voor Technische Wetenschappen
(STW).
De heer W. Boontje van de STW:„Wij hebben
geld, dus krijgen we veel verzoeken om subsidie.
Die verzoeken worden zorgvuldig bekeken door
telkens twaalf mensen. Die geven elk verzoek
punten en wie de meeste punten haalt, krijgt
geld. Prof. Schuiling krijgt vier jaar de tijd om
zijn idee werkelijkheid te laten worden."
Ton van Nimwegen fotografeert kabouters in de natuur.
foto Camile Schelstraete
VOGELWAARDE - Alle mensen
die denken dat kabouters niet
meer bestaan hebben het goed
mis! Pasgeleden werd er een volk
je van ongeveer 50 mannetjes en
vrouwtjes ontdekt in het Axelse
Bos. Ton en Nel van Nimwegen uit
Vogelwaarde maken daar hun
droomwereld.
Elke dag gaan ze met hun kabou
tervolkje en fotoapparatuur naar
het bos om te genieten van de na
tuur.
Ton: „Eerst woonden we in een
flat in Breukelen. Helaas werd ik
ontslagen door mijn baas. Het be
drijf had minder mensen nodig.
Ondanks mijn vele sollicitatie
brieven ben ik nooit meer aan het
werk gekomen. In Oost-
Zeeuwsch-Vlaanderen konden we
een huisje huren met een grote
tuin erachter. Geweldig. Ik begon
er prachtige dahlia's in te kwe
ken".
Nel: „En toen kwamen de katten.
Die poepten alles vol. Katten poe
pen alleen op kale stukjes grond.
Dus lieten we de tuin dicht
groeien. De katten vertrokken.
Maar de gemeente kwam. Die
vonden het maar een zootje. We
konden kiezen. Of de tuin omspit
ten, of het huis uit. Onder protest
hebben we toen ons eigen stukje
natuur omgespit".
Gekke hobby
Ton: „Zo zijn we eigenlijk in het
bos terecht gekomen. Als natuur
liefhebbers waren we gedwongen
om van huis te gaan. Voor de lol
zette ik er eens een David de Ka
bouter poppetje op. Al snel werd
dat een hobby. Ik merkte dat ik
meer van de natuur zag terwijl ik
met die kaboutertjes bezig was".
Nel: „Soms zijn we een hele mid
dag op één plekje bezig. We ver
zinnen verhaaltjes en Ton maakt
daar mooie dia's van. Veel men
sen vinden het maar gek. Volwas
sen mensen die met kabouters
spelen. Maar wij zien wel veel
meer dan die mensen die maar
door het bos scheuren".
Ton: „Wat wel heel gek is, is je ei
gen natuur verpesten. Als je ziet
hoeveel troep we soms tegenko
men. Terwijl het toch makkelijk is
om lege spullen mee terug te ne
men. Makkelijker dan volle spul
len mee het bos in te zeulen. Van
ons zul je geen propje vinden."
MIDDELBURG Een boek leen je
in een bibliotheek. Dat snapt ieder
een. En een kunstwerk dan? Een
schilderij of zo? Kun je dat ook le
nen? Ja, dat haal je bij de kunstuit
leen. En dat is binnenkort niet meer
uitsluitend voor volwassenen. Van
af 28 november start de Zeeuwse
Kinderkunstuitleen! Voor kinderen
tot 12 jaar. Ineke Sinke en Sylvia de
Ridder regelen dit.
Ineke: „Voorlopig kunnen kinderen
in Vlissingen en Middelburg kunst
gaan lenen. In de toekomst ook in
Goes en Terneuzen. Het kost maar
één riks per maand. Je mag dan een
echt kunstwerk mee naar huis ne
men en op je kamer hangen. Na een
halfjaar moetje het weer terug bren
gen. Eerder mag ook".
(Ik kan m'n oren niet geloven. Voor
de prijs van een Magnumijsje hangt
er straks een peperduur schilderij
boven m'n bed).
Dick Bruna
Sylvia: „We hebben speciaal kunst
voor kinderen uitgezocht. Ook veel
echte tekeneningen van bekende te
kenaars van kinderboeken. Bijvoor
beeld Friso Henstra, Dick Bruna,
Joep Bertram, Alfons van Heusden,
Sylvia Weve, Marit Törnquist, Dag-
mar Stam.
Een echte tekening is veel leuker
dan een glad afgedrukt plaatje in
een boek. Je ziet potloodlijntjes,
foutjes die weggegumd zijn en dikke
lagen verf'.
Waarom een kunstuitleen voor kin
deren?
Ineke: „Veel kinderen komen hier
mee met hun ouders. Meestal kijken
ze erg goed en onbevooroordeeld
naar schilderijen. Ze kunnen vaak
sneller kiezen dan hun ouders. Wij
denken dat kinderen er nog beter
van leren kijken. Ook is het goed om
zo je eigen smaak te ontwikkelen.
Misschien leer je wel meer soorten
van kunst waarderen".
Opening
Sylvia: „Op dit moment lenen 1500
grote mensen kunstwerken bij ons.
We denken dat er nu ook veel kinde
ren lid zullen worden. Kinderkunst
mag niet door volwassenen geleend
worden. Dat blijft voor kinderen!",
vertelt ze trots.
De opening op 28 november is nog
een verrassing. We zullen er in de
Krullebak van november meer over
vertellen.
