Je moet bloed
kunnen zien
Wie gaat
naar de
haaien?
Vier keer
de wereld
rond voor
de sport
Geklets moet
nu ophouden
13E JAARGANG - NUMMER 5 - 11 MEI 1993
MIDDELBURG - Sinds kort lopen
er op basisschool De Arneburch in
Middelburg extra pleinwachten
rond. Gusta, Japke, Karin, Naftalie
en de twintig andere leerlingen van
groep acht doen om beurten een
week dienst als duo voor jeugd-EH-
BO.
Niet enkel maar showen met een
band om hun arm. Want bij schaaf-
en snijwonden, splinters, wespen-
steken, verslikken, een huilbui of er
gens een gat vallen schieten ze met
een te hulp.
Precies zoals ze dat bij de EHBO-les
hebben geleerd. Niet omdat het van
de leerkracht moet, maar omdat ze
allemaal vinden dat je zo'n A-diplo
ma niet voor de kat z'n viool haalt.
Bloed zien
,.Je moet natuurlijk wel bloed kun
nen zien", zegt Naftalie, „want bij
een bloedneus moetje wel 10 minu
ten die neus dichtknijpen. Maai- Ed
win die naast me zit haalt altijd zijn
wondjes open, dus ik ben eraan ge
wend."
Gusta denkt dat de kinderen soms
eerder zullen helpen dan volwasse
nen. „Een kind wordt veel minder
gauw hysterisch. Ik denk dat wij
sneller snappen dat er iets ergs ge
beurd is en datje dus echt iets moet
doen."
Niet slepen
Karin doet nu ook EHBO-dienst bij
de speeltuin in de buurt. „Mensen
vragen zich misschien best af of een
kind dat wel kan", zegt ze, „maar
dat kan best. Soms is het al genoeg
als je bij een ongeluk iemand gerust
stelt, zegt datje een EHBO-diploma
hebt en dat er hulp wordt gehaald.
En ook zorgen dat niemand ermee
gaat slepen, want dat doen ze
soms."
Japke vindt dat ze op veel meer
scholen aan jeugd-EHBO moeten
doen. „Zo leer je jong om andere te
helpen. Dan krijg je misschien ook
wat minder racisme en zo."
Of ze stiekem hopen dat er eentje uit
het klimrek valt? „Nnééé, niet echt.
En als het ernstig lijkt halen we na
tuurlijk meester Kees erbij. Want
die heeft er iets meer verstand van."
Meester Kees van de Bulck (tien
jaar volleerd EHBO-er) is trots op
zijn enthousiaste klas. „"Weet je dat
op sommige scholen echt niemand
zo'n diploma heeft? Wij zijn maar
liefst met z'n vijfentwintigen."
VLISSINGEN - „Er is voor
mij maar één ding interes
sant. Niet wie er naar binnen
gaat, maar hoe de mensen
naar buiten komen. Dan pas
weet ik, of wij met ons werk
goed hebben gedaan", zegt
Bram van de Weiden. Hij is
de projectleider van het Ma
ritiem Attractie Centrum
Het Arsenaal in Vlissingen.
Dat gaat op 28 mei open en
dat belooft een prachtig dag
je uit te worden voor het hele
gezin.
Bram: „Bij maritiem hoort
water en bij water hoort vis.
Er komen vier grote tanks,
waarin van alles te zien is".
Bij de Engelse firma King
dom of the Sea vond Bram
wat hij zocht.
„Wij hebben verstand van
bouwen en zij hebben ver
stand van vis" meent hij
Haaien
Er komt een enorme ocean-
tank.waarin ongeveer 20
haaien zwemmen. De haaien
komen uit de Noordzee.
Daarin leven 21 verschillen
de soorten haaien.
Bram: „De gevlekte gladde
haai, de ruwe haai en de
hondshaai zijn bij ons te
zien. Ze zijn niet gevaarlijk
en niet agressief'.
De grootte van een haai is af
hankelijk van de tank waar
in ze zwemmen. Een haai
heeft ruimte nodig. De haai
en in de oceantank worden
anderhalve meter lang.
slot zie pagina 4 kolom 4
Hoop voor Bosnië?
De strijdende partijen in
Bosnië gaan het nog eens
proberen: het regeringsleger
en Serviërs leggen de wapens
neer. Na ruim een jaar oorlog
in de voormalige
Joegoslavische republiek
krijgt de vrede een nieuwe
kans. Volgens een VN-
vredesplan moet Bosnië
daarna worden opgedeeld in
een aantal aparte provincies
voor Kroaten, moslims en
Serviërs. Ruim 70.000 VN-
soldaten moeten er vervolgens
op toezien dat de drie partijen
zich aan het plan houden.
Serviërs in Bosnië besluiten
deze week of ze het met dit
plan eens zijn. De twee andere
partijen (Kroaten en moslims)
hebben al 'ja' gezegd.
VLISSINGEN - Tijdens de lin
tjesregen op Koninginnedag
bleef het bij Jaap Kagchelland
uit Vlissingen gewoon droog.
Voor hem dus geen lintje voor
het vele vrijwilligerswerk dat hij
twee jaar lang deed voor de VC
Zeeland. „Hoeft ook niet," zegt
hij beslist. „Ik denk met plezier
terug aan die tijd en dat is vol
doende."
Twee jaar toerde hij kriskras
door Zeeland: hij haalde voet
ballertjes op die trainden bij de
betaalde voetbalclub VC Zee
land. Honderdzestigduizend ki
lometer legde hij af.
„Een geweldige tijd," vertelt hij. -
„We gingen overal met elkaar
naar toe: een driedaagse vakan
tie naar Schiedam, lekker sa
men naar een zwemparadijs of
we huurden een huisje in Renes-
se. En als er gewonnen werd
trakteerde ik vaak op een
frietje."
Allemaal verleden tijd, want de
clut^ ging op de fles en 'ome
Jaap' moest zijn busje inleveren.
Weg leuke tijd, weg het leuke
contact met de voetballers.
Jaap Kagchelland.
Maar Ome Jaap ging niet zitten
kniezen achter de geraniums.
Als oud-bokser knokte hij terug.
Hij kan nu weer lachten.
Jaap: „Ik heb een nieuwe club
gevonden, waar ik me verdien
stelijk kan maken. En dat is Zee
land Sport, ook een club in Vlis
singen. Dat zijn nog echte ama
teurs, die veel doen voor de
jeugd. En daar gaat tenslotte
mijn hart naar uit. Hier wordt
niet gepraat over betaald-voet
balspelen, want daar heb ik zelf
ook mijn buik van vol."
Ome Jaap is bij Zeeland Sport
weer helemaal in zijn element.
Natuurlijk rijdt hij ook nu weer
met voetballertjes van en naar
wedstrijden. Nog niet met een
busje.
„Maar dat gaat er vast wel ko
men," zegt hij overtuigend. „Ik
lap zelf wat en samen met een
paar andere mensen, die er ook
geld insteken moet dat vast en
zeker gaan lukken".
Voor deze zeebonk uit Rotter
dam waait de wind weer uit de
goede hoek.
MIDDELBURG - Drie jaar geleden werden ze
door het hele dorp uitgezwaaid met Sretan put,
doridenja i do iducé godine!
Die Kroatische afscheidsgroet voor Goeie reis,
tot ziens en tot volgend jaar! heeft Nicolien (17)
en Ronald (14) Rademaker later veel dieper ge
raakt dan ze toen konden vermoeden.
„Onze moeder is een Kroatische," zegt Nicolien.
„En mijn broer en ik gaan al van jongsaf met
onze ouders op vakantie bij haar familie in Za
greb en Oriovan, een dorpje in Oost-Slavonië.
Maar nu het daar oorlog is, zijn we er al twee jaar
niet meer geweest."
Net als Nicolien heeft Ronald heel goeie herin
neringen aan die vakanties: „De mensen waren
er altijd heel aardig. We konden overal binnenlo
pen en dan werden we met van alles propvol ge
stopt."
Disco
Nicolien en Ronald snappen er niets van dat
mensen die ze zo goed gekend hebben ineens
zulke vreselijke dingen met elkaar zijn gaan
doen. Nicolien ging er 's avonds vaak alleen naar
de disco en ook Ronald is nooit bang geweest.
Maar wat ze nu op de televisie zien, proberen ze
het liefst altijd zo snel mogelijk te vergeten.
„Ik zou mijn familie graag hier naar toe halen,"
zegt Ronald. „Nog liever vandaag dan morgen."
Nicolien vindt dat niet echt een goeie oplossing:
„Dat geklets van allerlei landen over vrede moet
ophouden. De mensen moeten gewoon ophou
den. De mensen moeten hun gezonde verstand
terug krijgen en dat gebeurt alleen als de Ver
enigde Naties ingrijpen."
Vluchten
Hun moeder heeft zich één keer met de oorlog in
voormalig Joegoslavië kunnen bemoeien. Ze
hoorde op de Nederlandse radio dat het Servi
sche leger de volgende dag zou optrekken naar
Bosanski Brod waar haar moeder woonde. Ze
heeft haar toen meteen opgebeld en gezegd dat
ze onmiddellijk moest vluchten. Een dag latei-
was op het tv-journaal de gebombardeerde flat
van haar moeder te zien.
De oma van Nicolien en Ronald leeft nog en haar
kleinkinderen in Middelburg verheugen zich op
de dag dat ze hen weer zal verwelkomen met
Drago nam je da ste dosli!, Kroatisch voor Ik
ben blij dat jullie gekomen zijn!
Eindelijk werk aan de winkel voor Gusta van Kleven (links) en Japke Rosink
foto Lex de Meester
Ronald (links) en Nicolien: soms toch maar liever geen nieuws.
foto Lex de Meester.
