Snelle aanpak van dijken nodig
Logée mag niet stoeien
Wil
Binnen
'n halve
dag waren
we weg
Jeugdleden zijn
helpers in nood
PZC'krullebaks
15E JAARGANG - NUMMER 2 - DINSDAG 14 FEBRUARI 1995
<j(J G&P Bt/( J
•f umii MO
LtgÊ-tJ
ROSSUM - „Het water
komt elk jaar wel hoog,
maar zo hoog als nu heb
ben we het nog nooit mee
gemaakt. Als het volgend
jaar weer gebeurt, rijd ik
wel gelijk hier naar toe,"
zegt Peter Hazenberg. Hij
komt uit. de Bommeler-
waard uit het dorp Ros-
sum. Hij en zijn vrauw Hu-
bertine hebben drie kin
deren, Frank (11Margé
(7) en Brent (2) en ze zijn,
samen met oma, uit hun
huis gemoeten voor het
water.
Peter: „Ik werd op m'n
werk opgeroepen dat ik zo
snel mogelijk naar huis
moest komen en binnen
een halve dag waren we
weg." Ze hadden alles
naar boven gesjouwd en
zo hoog mogelijk weg- en
vastgezet. Als het water
zou komen, mochten de
spullen niet weg gaan drij
ven.
Omroep
De familie Hazenberg had
zelf al een dag eerder eva
cués in huis gehad: Een
gezin Uit het Land van
Maas en Waal. En die
moesten nu voor de twee
de keer evacueren. Ie
mand gaf hun de raad om
naar Zeeland te gaan en
zodoende kwamen we in
bungalowpark 't Zeepe in
Burgh terecht.
Ze luisterden de hele dag
naar omroep Gelderland.
Hubertine: „Die gaf goeie
informatie. Ze gingen alle
dorpen langs en vertelden
hoe de situatie was. Ook
boden veel mensen hulp
aan zoals: Ik kan nog zo
veel koeien plaatsen; ik
kan nog zoveel gezinnen
opvangen."
Begrip
Oudste zoon Frans heeft
voor het 'vee' gezorgd.
„We hebben vijf kippen en
één haan en twee konij
nen", vertelt hij. „Ik héb
de kippen uit de ren van
de stok gehaald en ze sa
men met de konijnen en
een grote zak voer in een
ouwe schuur op de dijk ge
bracht" Het is Hubertine
opgevallen, dat de men
sen in Zeeland zo vriende
lijk voor hen waren. „Het
is net, of de mensen het
hier allemaal beter begrij
pen", meent ze. „Je kan
goed merken, dat ze door
hebben, wat we meema
ken."
Ze waren nog nooit in Zee
land geweest, maar nu ko
men ze beslist weer eens
terug. Achteraf hadden ze
misschien niet weg hoe
ven te gaan. Peter: „Mis
schien, maar dat weet je
niet. Zo is het nog het bes
te. Want ik denk, dat voor
komen beter is, dan gene
zen!"
DEN HAAG - Hoe komt het dat er
zoveel regen is gevallen? Hadden de
dijken niet veel eerder versterkt moe
ten worden? En moeten de rivieren
verdiept worden? En krijgt de milieu
beweging de schuld van de bijna-
ramp of moeten we die in het buiten
land zoeken?
Deze en vele andere vragen worden
gesteld nu de (dreigende) watersnood
ramp van de afgelopen weken achter
de rug is.
Volgens hoogleraar P. Vellinga van de
Vrije Universiteit in Amsterdam heeft
de hevige regenval te maken met een
klimaatsverandering. Hij heeft de af
gelopen jaren meermalen gewaar
schuwd dat de neerslag zal toenemen
en dus het aantal overstromingen van
de rivieren.
Vellinga: „Grote oorzaak is het broei
kaseffect, waardoor het op aarde war
mer wordt. Daardoor stijgt de zeespie
gel en zal het in Europa in de winter
meer gaan regenen."
Overstromingen
Er moeten maatregelen worden geno
men om de te verwachten hoeveelhe
den water de baas te kunnen. Meteen
na de overstroming van december
1993 werd een commissie, onder voor-
Politie patrouilleert in ondergelopen Venlo.
zitterschap van de vorige commissa
ris van de koningin in Zeeland, de
heer Boertien, aan het werk gezet. De
commissie moest een plan maken om
overstromingen te voorkomen.
Professor H. Savenije uit Delft is het
eens met de plannen. „Het is absoluut
noodzakelijk dat wij de dijkverzwa
ring in de Rijn en het plan Boertien in
de Maas serieuze aandacht geven en
na zorgvuldige politieke afweging snel
aan het werk gaan," meent hij.
Helemaal wegnemen van het risico
van overstroming zal nooit mogelijk
zijn.
Savenije: „Wij moeten ons altijd blij
ven realiseren dat wij het systeem
nooit volledig kunnen beheersen en
dat rampen nooit geheel zijn uit te
sluiten."
foto ANP
Hij vindt ook dat er een goed waar
schuwingssysteem moet komen om
de bevolking over naderend onheil te
informeren. En de problemen kunnen
niet alleen door Nederland opgelost
worden. Europese samenwerking is
noodzakelijk.
Het kabinet-Kok heeft inmiddels be
sloten dat de zwakste dijkvakken bin
nen twee jaar veilig moeten zijn.
Lieve, netjes opgevoede beesten in een *****hotel.
foto PieterHorihoff
KRUININGEN - Sinds vorige
week maandag is het op de boerde
rij van Cor van Schaik een stuk
stiller. En vooral rustiger. Toch
mist hij zijn tweeënvijftig logées
heel erg: „Het waren lieve, netjes
opgevoede beesten. Makkelijk in
de omgang ook."
Een week lang is Cor 'gastouder'
geweest van een stel koeien uit Be
neden-Leeuwen, een dorpje in Het
Land van Maas en Waal: „Albert
van der Ven, een boer daar, moest
holderdebolder met vierhonderd
vijftig varkens en tweeënvijftig
koeien weg. Zijn boerderij dreigde
door het water overspoeld te wor
den. Omdat zijn koeien al een dag
niet gemolken waren, stonden ze
op springen en moesten ze zo gauw
mogelijk geholpen worden. Mijn
vader belde of ik ruimte voor ze
had. Nou, mijn boerderij is pas
nieuw en groot genoeg. Bovendien
zat Albert zo omhoog dat je jezelf
geen tijd gunt om na te denken."
Net als Cor van Schaik hebben
veel boeren in het veilige deel van
Nederland onmiddellijk de handen
uit de mouwen gestoken toen het
water in Het Land van Maas en
Waal hun collega's naar de lippen
steeg. Op stel en sprong moesten
70.000 koeien en stieren, 115.000
varkens, 32.000 schapen en meer
dan een miljoen kippen het gebied
uit.
En vorige week dus weer terug.
Een gigantische operatie, die over
het algemeen gladjes is verlopen
en waar de beesten van Albert van
der Ven waarschijnlijk buitenge
woon goede herinneringen aan
over hebben gehouden.
Ze kwamen in Kruingen in een
*****sterrenhotel terecht. In een
spiksplinternieuwe stal, gerieflijk
ingericht met lekker vers stro en
ruime boxen. „Van hun zichtbare
teleurstelling dat ze niet bij mijn ei
gen koeien mochten heb ik me niks
aangetrokken," zegt Cor. „Gestoei,
achter elkaar aanhollen en andere
speelsigheden kun je natuurlijk
niet tolereren. Het risico dat ze el
kaar een ziekte aan zouden doen,
was bovendien te groot. Een koeie-
griep is zo doorgegeven. Behalve
koorts en een snotterige neus bete
kent dat meteen minder melk. En
daar ben je geen boer voor gewor
den."
VENLO - Het zal je maar gebeuren: als scout
of als lid van het Jeugd Rode Kruis ingezet
worden bij een echte ramp! Dat overkwam
jongeren uit de provincie Limburg tijdens de
overstromingen van de afgelopen weken,
kinderen van het Jeugd Rode Kruis krijgen
normaal gesproken EHBO-Ies. geven informa
tie in marktkraampjes of voeren acties voor
Derde-Wereldlanden.
Scouts organiseren doorgaans spellen voor
kinderen in het bos. Maar nu kregen ze op ver
zoek van de burgemeester, in het kader van
een noodverordening, vrij van school om mee
te helpen bij de evacuatie.
Kookploegen
De kinderen hebben bijvoorbeeld huis-aan-
huis gewaarschuwd dat de mensen hun huizen
moesten verlaten. In de opvangcentra liepen
ze mee met de kookploegen en hielpen waar
nodig.
Sander is lid van Scouting Nederland en heeft
vol enthousiasme gewerkt. „Het was waanzin
nig leuk om te doen, nu konden we onze scou-
tingbelofte in praktijk brengen," legt. Sander
uit. ..We zorgden voor bedden en handdoeken.
Veel mensen waren in paniek, hadden onvol
doende kleding of toiletspullen bij zich of wa
ren ze kwijt. Wij haalden dan wat ze nodig had
den uit- de voorraad."
Puinhoop
De hele binnenstad van Venlo stond onder wa
ter, pas na een week begon het water te zak
ken.
„Eigenlijk begon de ellende toen pas goed,"
vertelt Sander. „De mensen konden terug
naar hun huizen en schrokken enorm. Het was
zo'n puinhoop! Toen hebben we huizen
schoon gemaakt en weer mensen opgevan
gen."
Ook vorig jaar hebben Scouting Nederland en
het Jeugd Rode Kruis geholpen tijdens de
overstromingen in Limburg.
Het is te hopen dat het niet nog eens nodig is.
maar in elk geval is bewezen dat ze er klaai
voor zijn!
