ETEN DRINKEN
Lekker frummelen
Paashaas in
de koelkast
Je kunt laten zien
dat je er veel hebt
Brugklas vergt
'n sterke maag
Vies eten
geeft vieze
winden
Bang
2
DINSDAG 13 JUNI 1995
'Bami met kroepoek en saté'. Dat is wat Ma
rieke Hollestelle uit Middelburg zal eten als
ze van haar dieet af is. Wat vorig jaar begon
met vage buikklachten bleek begin dit jaar
de 'ziekte van Crohn' te zijn. Dat is een ern
stige ontsteking van het darmslijmvlies
waardoor voedingsstoffen slecht worden op
genomen.
Toen de dertienjarige Marieke naar het kin
derziekenhuis in Utrecht werd gestuurd
woog ze nog maar 26 kilo. Na een maand
mocht ze naar huis. Ondertussen zijn er wel
weer wat kilo's bijgekomen, maar Marieke
mag nog steeds heel weinig eten.
„Eerst mocht ik helemaal niets, ik kreeg al
leen sondevoeding. Nu mag ik wat bruine bo
terhammen, groente en appelsap. Alles pre
cies volgens het lijstje".
Omdat Marieke elke dag sondevoeding
krijgt, heeft ze een slangetje door haar neus
zitten. Hiermee wordt 's avonds om zeven
uur de sonde aangesloten en pas de volgende
ochtend mag die er af.
„Het enige wat ik kan doen is televisie kij
ken, wat kleuren, knutselen en slapen. Ik
kan dus ook niet uit logeren of met vakantie
gaan, want de pomp van de sondevoeding
staat vast aan de muur. Gelukkig mag het
slangetje er binnenkort uit".
Je kunt genezen van deze ziekte, al zal het
altijd oppassen blijven met bijvoorbeeld vet
eten. Marieke houdt het dieet goed vol, al
neemt ze een enkele keer stiekem een snoep
je.
„Alleen ijsjes en chocola mis ik", vertelt Ma
rieke verlangend. „Ik heb nog een paashaas
in de koelkast liggen!"
Bartje vond de steeds te
rugkerende maaltijd met
bruine bonen zo vies, dat
hij er niet meer voor wilde
bidden. En Elsje kreeg
vreselijke klappen omdat
ze weigerde haar bordje
met kleffe rijst en rafelige
stukjes draadjesvlees op
te eten.
Als je regelmatig leest
weet je natuurlijk dat het
hier over kinderen uit
boeken gaat. Maar ook in
werkelijkheid heeft ieder
kind wei iets dat hij of zij
absoluut niet door de
keel krijgt.
„Als ik vis ruik is het net
of ik moet braken," zegt
Arjan Beeke (13) uit
Schoondijke en klasge
note Karen Quist (12)
heeft hetzelfde met
bloemkool: „Ik eet dat al
tijd maar voor de helft op,
ik vind het niet lekker!"
Bij Bram Verhage (12) ko
men de onvermijdelijke
spruitjes om de hoek kij
ken: „Gekookt lust ik ze
niet en rauw vind ik ze
bitter."
Stinkstoffen
Spruitjes, vis en bloem
kool horen tot de top-tien
van dingen die kinderen
niet lusten.
In zijn boek Eten is weten
legt Midas Dekkers uit
dat dat komt doordat er
in dat soort voedsel zwa
vel zit. Door het koken
komen de stinkstoffen
vrij: je neus zegt 'pas op'!
en je ingewanden begin
nen te protesteren.
„Er is maar een manier
om er geen last van te
hebben en dat is ouder
worden," zegt Midas
Dekkers. „Bij volwassen
mensen is er iets in hun
spijsvertering veranderd,
waardoor ze spruitjes lek
ker vinden. Ze eten ze
graag en pesten er graag
hun kinderen mee."
Er is maar één troost vol
gens Midas: „Van het
vieste eten laat je ook de
vieste winden!"
Nee!!
Het klopt niet
't is niet rood
en het doet
ook niet echt zeer.
Dus
hij hoeft niets
te bekijken!
Dat gezeur
ook elke keer.
Laat me nou!
Dat ik enkel
rechts nog kauw
betekent niks.
Is zo over
stelt niks voor.
'k Heb je door,
stom gebemoei:
tandarts??
Gekke Jopie zeker?
Ga maar lekker zelf
Doei!!
Marina van den Boogaart
Marsen, topdrop, appelflappen, chips, men-
tos en roze koeken in een plas van cola en 7
up. Dat is zo'n beetje wat zich in de mager
van middelbare scholieren bevindt en ze ko
pen dit alles... op school!
Als je op de basisschool zit, eet je tussen de
middag meestal thuis of je werkt je bruine
boterhammen met kaas bij de overblijfou-
ders naar binnen. Op de middelbare school
verandert dat allemaal. Je eet dan in een au
la of kantine van school. In je broodtrommel
zitten nog steeds die bruine boterhammen
met kaas, maar in de kantine lonken de koe
ken en snoepen naar je.
De concierge van het Buys Ballotcollege in
Goes wordt er weieens moedeloos van. „Hele
broodtrommels vind ik soms in de prullebak.
En al zouden wij niets verkopen, dan gaan ze
wel naar het bakkertje in de buurt".
Ook de Bestevaermavo in Vlissingen ver
koopt om die reden de ongezonde spullen.
Verder wordt er koffie, thee en melk aange
boden en omdat de leerlingen uit heel Wal
cheren komen, wordt er toch ook heel wat
brood verstouwd.
De Smytegeltschool heeft eens geprobeerd
appels te verkopen, maar na een week kon
den ze die wegdoen. Wel wordt er veel melk
gedronken.
Gezonde ouders
Op het Deltacollege in Middelburg kunnen
ze aan de weggegooide boterhammen zien
wanneer de leerlingen weer zakgeld hebben
gehad. De verkoop van koek, snoep en ijs
stijgt dan enorm. Ook daar hebben ze een po
ging tot gezonde verkoop gedaan, ouders
vragen daar namelijk elke ouderavond weer
om. Yoghurt, melk en fruit mochten een tijd
je liggen bederven in de kantine. Geen suc
ces dus.
Als je nu in groep 8 zit, kun je tegen je ouders
zeggen dat je maag in de zomervakantie al
vast moet wennen aan het eten straks. Je be
gint dan nu met twee koeken en drie repen
per dag en voert dit langzaam op. Zo ga je
met een sterke maag het nieuwe schooljaar
in.
veel dubbele bij," denken de ande
ren.
Als je geen flippo's spaart hoor je er
kennelijk niet meer bij en dat bete
kent dus toch veel chips eten. Na
tuurlijk is op school de schijf van vijf
behandeld en daar komen geen
chips in voor!
„Groente en fruit zijn heel gezond,"
weet Janwillem, „maar friet en fri-
kandellen zijn heel lekker." Frieten
zijn bij de anderen ook favoriet maar
dan meer met kroketten of een bief
stuk: „Als je maar lang genoeg be
denkt dat ze frikandellen van koeie-
uiers maken vind je ze vanzelf niet
meer lekker."
Dingen als ijs en snoep zien ze als
tussendoortjes. Als we iedereen ge
loven wordt er gemiddeld een gul
den per week aan uitgegeven.
Arjan vindt dat zonde van zijn geld:
„Ik spaar altijd voor iets en als ik
dan zin in snoep heb maak ik een
rondje door het dorp om lege flessen
te zoeken. Van het statiegeld kan ik
dan lekker snoepen."
Johan de Klepper, leraar Wim de Jonge en Judith Verschoor: koken is écht leuk. foto Pieter Honhoff
Dat Johan de Klepper (14) uit Zierikzee over een paar
jaar kok is staat wel zo goed als vast. Hij ziet dat in
ieder geval helemaal zitten.
Hard moeten werken als iedereen vrij is? „Nou, wat
geeft dat? Iedereen moet hard werken."
Vieze pannen? „In de vakantie heb ik afgewassen in
een eethuis. Schrobben op pannen aangekoekte saté
en zo. Beroerd werk. Maar 't hoort erbij he? Ik mocht
ook wel eens salades maken. Het is geinig om eten te
maken. Koken, bakken, allemaal leuk. Iets vorm ge
ven en als het dan nog lekker is ook..."
Johan zit in de VBO-brugklas van de Scholenge
meenschap Schouwen-Duiveland in Zierikzee. Jo
han: „Thuis eens een eitje bakken ja. Maar op school
ben ik er achter gekomen dat ik het echt leuk vind. 't
Is wel jammer dat we zo weinig echt koken."
Lekker frummelen
Klasgenote Judith Verschoor (14) uit Oosterland is
het daar helemaal mee eens. „Eens in de maand, da's
toch veel te weinig! Het is haast allemaal theorie."
Gelukkig voor hen wordt het in het tweede j aai* meer.
Ze hébben tenminste nog echt kookles. Want hoewel
het vak verzorging in de basisvorming voor alle
brugklassers verplicht is, koken veel scholen alleen
op papier.
Judith: „Ik kook heel graag. Lekker frummelen en af
en toe proeven. Heerlijk! Pudding, gebakken eieren,
boterkoek. Ik doe eigenlijk van alles thuis. Veel hel
pen. Behalve spaghetti, dat is mijn eigen specialiteit."
Haar lievelingseten is Surinaamse roti en pastei,
maar daar is moeder Verschoor voorlopig nog goed
voor. Judith werkt het liefst met een recept: „Stel je
voor dat het niet te eten is!" Ze wil graag groepsleid
ster worden. Geen kok dus? „Nou, kinderen moeten
toch ook eten?"
Johan hoopt later de zaak van zijn vader over te ne
men en er dan een betere eetgelegenheid bij te maken.
Restaurantkok dus. Johan: „Laat mij maar een brief
je met een bestelling krijgen en dat lekker klaarma
ken. En wie weet heb ik straks genoeg personeel. Ben
ik toch nog eens vrij!"
Het onderwerp is eetgewoontes.
Maar de zeven kinderen uit groep 8
van basisschool De Wegwijzer uit
Schoondijke vinden ontbijt, lunch
en avondeten zo gewoon dat het ge
sprek al snel over flippo's gaat. Want
die sparen ze allemaal: „Het is niet
zo dat we door die flippo's meer
chips zijn gaan eten, alleen kopen
we nu alleen dat merk waar ze bij zit
ten." En volgens Barbara worden de
chips ook niet allemaal zelf gekocht:
„Bij het boodschappen doen mag ik
altijd een paar zakken uitzoeken."
Wat kun je allemaal met de flippo's,
superflippo's en megaflippo's doen?
„Eigenlijk niks, je kunt laten zien
datje er veel hebt... En je kunt ze na
tuurlijk ruilen... En je kunt er ook
spelletjes mee doen, die superflip
po's zijn om mee te gooien, daar kun
je punten mee winnen."
Onderling overleg leert dat een trot
se Arjan met 84 flippo's aan de top
staat. „Mijn neefje heeft er wel 305,"
vertelt Marco. „Daar zitten dan wel
