De rugzak staat klaar
Ik ben lekker stout
Jouw boek wint
(AjC^s
Biologisch Museum: nieuwe plek op ouwe stek
DINSDAG 13 JUNI 1995
3
Donderdag mogen de hotemetoten
liet lint doorknippen, maar vanaf vrij
dagochtend tien uur is Het Zeeuws
Biologisch Museum in Oostkapelle
weer voor iedereen. Het museum, de
kasteeltuin en heel het park er om
heen zijn totaal vernieuwd.
Wie er een tijd niet geweest is, schrikt
zich in eerste instantie rot: de bo
men!! Weg dus. Het bijna 1000 jaar
oude kasteeltje (in 1572 door de wa
tergeuzen verwoest, maar weer her
bouwd) kan nu eindelijk volop in het
licht pronken. Het verwaarloosde
bosje eromheen is gekapt en heeft
plaats gemaakt voor een heel bijzon
dere horlus Zeeuwse heemtuin)
waar je gewoon in mag. Je vindt er in
een duin-, water-, fruit- en vlinder
tuin. een dijk, een moeras, vliedberg,
drinkput en een boerenbloemenhof.
Erg leuk!
De vieze slotgracht is weer brand
schoon. En het park voor het kasteel
is zoveel mogelijk hersteld zoals het
ZOO jaar geleden voor de oudste linde
boom van Zeeland (850 jaar!) werd
aangelegd: als een romantische En
gelse landschapstuin met grasvel
den, kronkelende paadjes en veel wa
terpartijen.
Grote griezels
Oorspronkelijk was het kasteel een
buitenhuis zoals er in de buurt meer
te vinden zijn. Het hele bos er omheen
- De Manteling werd aangelegd
als windscherm tegen de zeewind.
Dit bijna oudste bos van Zeeland is
uniek. In De Tunnel van het museum
ontdek je het waarom. Kun je meteen
Grote Griezels en enge beestjes kij
ken, spannend!
Het hele museum is trouwens ook
verbouwd. De Rangers hebben er een
vast honk gekregen. Maar ook is er
een nieuwe vleugel en een koffiehoek
bij gekomen. En buiten: het mooiste
ten-asje van Zeeland.
Maai' wat is nu leuker dan zelf zoeken,
peuteren en ontdekken?
„Kan ook! Het nieuwe museum is van
alle markten thuis", zegt Ada Lilipa-
ly. „Voor wie er op uit wil heeft het
museum dertig rugzakjes klaarstaan,
vol onderzoeksspullen. Zoals een ver
rekijker, loupe, kompas, zandzeefset,
een pincet om lekker te pulken, veld-
gidsen, zoekwaaiers met plaatjes van
alles wat leeft, ligt of beweegt in de
omgeving. En natuurlijk een doosje,
want kinderen willen altijd graag iets
neemenen."
Ada is een van de enthousiaste mede
werksters van het museum. Zij heeft
onder meer de rugzakjes gemaakt.
„Voor maar vijf gulden per dag hum-
je zo'n ding. Scholen zelfs voor nog
minder. Wel zorgen voor een borg
100, een identiteitsbewijs of een gi
rokaart) want de inhoud van de tas is
behoorlijk kostbaar. Bij ons hoef je je
nooit te vervelen", besluit Ada.
„Beestenboelmiddagen, jeugdmu-
seumdagen, zoektochten en elke
woensdag een leuke excursie, met of
zonder soep. Kom je misschien zelfs
nog eens in het torentje van het kas
teel terecht!"
Meer informatie: 01188-2620.
Harold Hermans en Chantal Blanker onderzoeken de natuur met spullen uit de speciale rugzakken.
foto Ruben Oreel
'See you later', schreef Hans Chris
tian Andersen op 26 september 1988
in een brief vanuit de hemel aan An
nie M.G. Schmidt, 's Werelds beste
schrijfster voor kinderen kreeg die
in Oslo de Hans Christian Ander-
senprijs, de allerbelangrijkste kinder
boekenprijs die iemand ooit kan krij
gen.
Maar omdat haar vijver toen nog niet
helemaal leeggeschreven was, heeft
5 werelds beroemdste sprookjes
verteller nog zeven jaar laten wach
ten voor hij haar aan de hemelpoort
mocht verwelkomen. Reken maar
dat hij haar op 21 mei daar met open
armen heeft ontvangen: weer eens ie
mand er bij met wie je kunt lachen.
Een belhamel ook die - zoals ze dat
haar hele leven heeft gedaan - zelfs
tegenover de hoogste baas namens
iedereen lekker stout haar zegje zal
doen.
Annie M.G. Schmidt
1911-1995
Ik wil niet meer, ik wü niet meer!
Ik wil geen handjes geven!
Ik wil niet zeggen elke keer:
Jawel mevrouw, jawel meneer...
nee, nooit meer in m'n leven!
Ik hou m'n handen op m'n rug
en ik zeg lekker niks terug!
Ik wil geen vieze havermout,
ik wil geen tandjes poetsen!
'k Wil lekker knoeien met het zout,
ik wil niet aardig zijn, maar scout
en van de leuning roetsen
en schipbreuk spelen in de teil
en ik wil spugen op het zeil!
En heel hard stampen in een plas
en dan mijn tong uitsteken
en morsen op m'n nieuwe jas
en ik wil overmorgen pas
weer met twee woorden spreken!
En ik wil alles wat niet mag,
de héle dag, de héle dag!
En ik wil op de kanapee
met héle vuile schoenen
en ik wü aldoor gillen: Nee!
En ik wil met de melkboer mee
en dan het paardje zoenen.
En dat is alles wat ik wil
en als ze kwaad zijn, zeg ik Bil!
f f
Illustraties door Ted van Lieshout in Begin een torentje van niks.
Vanavond (dinsdag) weetje welke
de populairste kinderboeken van
1994 zijn. Kiest De Nederlandse
Kinderjury op Nederland 3 om half
acht voor Het doorgezaagde meis
je van Mieke van Hooft? Voor De
griezelbus 2 van Paul van Loon?
Of doet Carry Slee gewoon wat er
van haar verwacht wordt: met Ki
lometers cola en knetterende ru
zie voor de derde keer winnen?
Omdat twee weken geleden be
gonnen is met het tellen van de
tienduizenden stemmen, weten
een heleboel mensen nu al welke
drie auteurs vanavond gaan win
nen. En wat vervelend dat ze be
loofd hebben niets te zullen ver
klappen. Was Lydia Rood jouw fa
voriete en maakt zij met Marietje
Appelgat en haar vieze vrienden
tijdens de uitzending een vreugde
dansje? Gaat Peter Jan Rens uit
zijn bol vanwege Zes is oud? Is er
een speciale koerier naar Evert
Hartman onderweg om hem op
zijn wolkje hoog in de hemel te ver
tellen dat zijn Vloek van Polyfe-
mos de meeste stemmen kreeg?
Nog een paar uur geduld het is
niet anders.
Heel wat moeilijker zal Ted van
Lieshout het hebben. Hij hoorde
op 30 mei dat de Griffeljury zijn
dichtbundel Begin een torentje
van niks het beste boek van vorig
jaar vindt, maar moet wachten tot
30 oktober om zijn Gouden Griffel
in ontvangst te nemen. Een heel
bijzondere deze keer. Het is voor
het eerst sinds er Griffels uitge
reikt worden dat de hoofdprijs
naar een dichter gaat. Wel kreeg
hij eerder al twee Zilveren Griffels.
In 1989 een voor Och, ik boog me er
wel doorheen en een in 1991 voor
Mijn botjes zijn bekleed met def
tig vel.
Begin een torentje van niks is aan
de buitenkant een mooi stil boekje
met binnenin een aantal zwaar
mishandelde tekeningen bij twin
tig soms heel lange gedichten. Sa
men vertellen ze het verhaal van
een vroeg gestorven vader en zijn
zoon die al het mogelijke had wil
len doen hem bij zich te houden.
De titel van de bundel is afkomstig
uit het vierde gedicht, dat zo be
gint:
'Mijn vader ging. Niemand had ge
zegd dat het mocht,/dat hij kon
gaan. Maar hij stapte in de auto,
botste/tegen een trap van twee
treetjes en kreeg een hartaanval,/
of kreeg een hartaanval en botste
tegen het trapje en ging.'
Kort voor zijn dood had de vader
(hij was aannemer) zijn zoontje ge
waarschuwd niet zo hoog van de
toren te blazen dat hij al een
woordje kon schrijven:
'Is dat alles? Bouw om te beginnen
maar eens een bescheiden/brug
getje, probeer het kleinste huis, be
gin een torentje van nïksjvind uit
hoe dat moet, dan zien we wél of
het al iets is.'
Jaren later schrijft de jongen dat
hij zulke dingen intussen lang
zaam heeft geleerd te kunnen:
'Ik bouwde woord/voor woord de
ze toren, voegde steen voor steen
dit gedicht,/schreef in twintig re
gels voor ons een huisje om in te
wonen.'
Ted van Lieshout schrijft geen ge
dichten die zich gemakkelijk laten
snappen. Maar zo'n hartelijke en
vooral geruststellende uitnodi
ging als die achterop zijn bundel,
krijg je zelden. Hij schrijft daar: 'De
deur is open. Kom binnen en wees
welkom. Ga zitten, zie niks, zie al
les. Thee? Koekje? Twee?'
Begin een torentje van niks wordt
uitgegeven door Leopold, Amster
dam en kost 24,90.
Jan Smeekens
zie Viieir clee.s l<te.u.^twcuo
doe z-ieh op -zoeknaar eey\ gouden
seintje
Tidar dav) £<.ncle(yk,iAi[:-e£uae(ul<
0££,dUda3 Vfkvyi) ieir
•zJr) b^oer Ioom lnié'c nixiAvideio
toaV
"Z-ie. Iniey-, ójl ou\(rluA^(re.,olviOv f, o^rooP
w(e WCLVM, '-Q.Vy\ ooi t zo ÏV) cXpooot".
