Rush op de bibliobus
ONDERWEG
Schoolbusje komt zo
Snelheid is kicken
Soap
Als-ie huilt,
dan stop ik
met pesten
Geen licht,
geen pardon
2
DINSDAG 14 NOVEMBER 1995
Busje komt zo... Gelukkig. Want het is al be
hoorlijk druk op de stoep. De bibliobus is po
pulair in Aagtekerke. En niet alleen daar.
Op alle dertig standplaatsen in Zeeland is
'hun bibliotheek' zeer welkom.
Zodra de deuren opengaan wordt de bus
overvallen. „Een rush" zegt Gerda Witte.
„Elke week weer. Dan is het even heel druk.
Iedereen wil tegelijk zijn boeken ruilen."
Ze is er zo langzamerhand wel aan gewend.
Al achttien jaar zit ze op 'haar bus'. „Ik hoor
bij de inventaris," lacht ze.
Maar dat is toch niet helemaal waar. Er is
niks ouds aan de bus. Niet de bus zelf, niet
de boeken. En wie denkt dat de bibliobus
tweede keus heeft moet er toch maar eens
een kijkje in nemen. De nieuwste boeken
staan er. Weinig keus dan? Kom nou! „In de
bus zelf staan zeker 3.000 boeken. Jeugd
boeken, strips, informatie, romans voor vol
wassenen. Je kunt hier alles krijgen wat je
wilt," zegt Gerda. „Ten eerste wissel ik vaak
de boeken voor andere. Die zoek ik zelf uit
in de grote bibliotheek in Middelburg. En
wat ik niet heb kun je aanvragen. Veel men
sen doen dat. Ik weet ook wel zo'n beetje
wat ze leuk vinden. De meesten komen al
jaren. Kinderen van vroeger komen nu zelf
achter de wandelwagen."
Zeeziek
De vijf bibliobussen hebben Zeeuwse na
men. Het vlot (genoemd naar het boek van
Wim Hofman) rijdt op Walcheren. Trots Iaat
chauffeur Jos de Nooyer de nieuwste snufjes
zien. „In die oude bus kon je nog makkelijk
zeeziek worden. En het gebeurde ook nogal
eens dat in een beetje scherpe bocht alles
van de planken kwam. Deze bus is echt
luxe." Jos zit bij de balie bij de achterdeur
en doet de uitleen.
Samen met andere medewerkers verzinnen
ze vaak iets leuks. Zo kun je met een boe
kenvriendenpas een diploma en een leuke
bouwplaat verdienen.
Als de drukte voorbij is ruimen ze samen
even op. Snel wat koffie en door naar Grijps-
kerke. Want ook daar staan ongetwijfeld al
weer een hoop mensen te wachten. Busje
komt zo...
Iedereen weet het wel: pesten
mag niet. Dat hoor je op school,
dat hoor je thuis en voor het
oog van meesters en moeders
zul je het wel laten.
Maar onderweg! Onderweg van
school naar huis gebeurt er nog
al eens wat. Miranda (13) uit
Wissingen weet daar alles van.
„Vorig jaar ben ik een heel jaar
onderweg gepest", vertelt ze.
„Het gebeurde op de Nieuwe
Vlissingse weg door oudere jon
gens van de middelbare school.
Ze stoppen, snijden je af en
gaan tegen je fiets trappen of
ze rochelen en schoppen. Pas
na tien minuten houden ze op".
Wat kun je doen als dit je ge
beurt? Miranda vertelde het
aan haar ouders en aan haar
meester. Die is toen wel eens
een stukje meegefietst maar
dat kan natuurlijk niet elke
dag.
„Iets terugdoen lukt niet bij
grotere jongens, bij kleinere
■wel. Meestal neem ïk een ande
re weg. Ik ken heel veel andere
weggetjes".
Pakken
Jeffrey (12) komt ook uit Vlis-
singen en durft toe te geven
dat hij wel eens pest onderweg.
En inderdaad, dat is op de
Nieuwe Vlissingse weg. „Als ik
ruzie heb met iemand dan pak
ik hem. Soms doe ik het alleen,
soms met een vriendje".
'Pakken' betekent dan uitschel
den en schoppen legt Jeffrey
uit. „Als ik per ongeluk te hard
schop of op de verkeerde plek
ken en die jongen gaat huilen
dan stop ik. Ik loop dan gewoon
weg en heb best wel spijt!"
Vroeger is Jeffrey zelf gepest.
Dat hoor je heel vaak, dat een
kind dat gepest is later zelf ook
gaat pesten. Zijn ze dan mis
schien vergeten hoe het was?
Miranda zou in ieder geval wil
len zeggen tegen pesters onder
weg dat ze op moeten houden.
„Ze weten zelf niet hoe erg het
is voor je".
Ik ken ze
bèn ze, allemaal.
Ik jank, naïef
verliefd en meer
en haat de kwaaie
elke keer.
Spanning en hoop,
nagelbijten
tot de afloop.
Zap zap zap
van bold naar buren.
Elke avond
zonder zorgen
tot ik me te slapen leg
slechte tijden
zijn voor morgen
onderweg.
Marina van- den Boogaart
Voor honderden kinderen in Zee
land komt het busje écht zo. Zij
worden opgehaald om naar scho
len te gaan die te ver weg zijn om
naar toe te fietsen.
Jeffrey de Nooyer (11) uit Oost-
Souburg gaat sinds twee jaar met
de bus en vindt het wel gezellig.
„De bus is alleen te vol, sommigen
moeten staan", vertelt hij.
In de bus die langs Arnemuiden
gaat zit de elfjarige Ronald Klop.
In zijn bus kan het er ruig aan toe
gaan. „Elke dag wordt er wel ge
vochten. Dan stopt de buschauf
feur en haalt ze uit elkaar".Ronald
en Jeffrey worden er niet mee ge
plaagd dat ze op deze manier naar
school gaan. Ronald heeft dat
vroeger wel zelf eens gedaan. „Als
ik ruzie had met iemand zei ik:
het debielenbusje komt zo".
Jong geleerd is oud gedaan. Dat
geldt in dit geval zeker voor
Christiaan Sandee (15) uit Vrou
wenpolder. Drie jaar oud en vier
turven hoog stond hij al bij zijn
pa op de surfplank. Samen over
het Veerse Meer. Zwemvest aan,
voor het geval dat.
Nu, twaalf jaar later raast hij al
leen met een snelheid van 50 ki-
lomter per uur over het water.
Handjes aan de giek, voeten op de
plank en de haren wapperend in
de wind.
Christiaan: „Per week trek ik er
een keer of vier op uit. Het Veerse
Meer ligt zowat bij mij om de
hoek. Tien minuten fietsen met de
surfkar, plank optuigen en dan
van wal steken".
Branding
Zo nu en dan slaat hij op de Veer
se dam linksaf. Achter de dijk ligt
de monding van de Oosterschelde.
„Op zee surfen heeft ook wel
wat", vertelt Christiaan. „Vooral
in de branding, hoewel ik eerlijk
gezegd niet zo'n waver (springer)
ben. Mijn grootste kick is de pure
snelheid".
In de loop der jaren heeft hij zijn
materiaal, via een krantenwijk
Gert-Jan Punt (10) uit Koudeker-
ke kent het liedje uit z'n hoofd, hij
heeft het op cassette staan.
Zijn moeder kende het lied nog
niet toen het volgende gebeurde:
„Dakbedekkers stonden buiten lol
te maken toen mijn busje er aan
kwam, dus die mannen begonnen
gelijk te zingen: busje komt zo,
busje komt zo. M'n moeder hoorde
dat en werd er heel boos om, zij
lopen, flink kunnen uitbreiden.
Achter in de garage liggen drie
planken en zes zeilen. De keuze
wordt bepaald door de wind
kracht, Christiaan: „Bij veel wind
kende het liedje dus nog niet en
dacht dat ze me plaagden!"
Inmiddels kent ook Gert-Jans
moeder het gewraakte liedje, net
als iedereen in heel Nederland.
Voorlopig zul je het nog wel overal
horen maar de jongens van de
Driestromenschool in Middelburg
zitten er niet mee. „Als het regent
zitten wij lekker droog!", aldus
Jeffrey.
gebruik je een wat langere plank.
Ook het soort wedstrijd, een
koersrace of een kruisrak, bepaalt
de keuze van je plank". De glan
zende bekers thuis in de servies-
„Net deed hij het nog. Ie
mand heeft mijn draadjes
losgetrokken. Ik ben geval
len."
Al deze smoesjes helpen je
niets als je licht het niet doet
bij een veiligheidscontrole
door de politie.
„Tijdens de wintermaanden
letten we meer op de verlich
ting," vertelt voorlichter Ver-
kerke van politiekorps Zee
land, district Oosterschelde-
bekken.
„We kijken niet alleen naar
de verlichting, maar ook
naar de hele technische staat
van de fiets. Remmen, profiel
van de banden, reflectoren
op banden en pedalen. De
veiligheid van de fietser
staat voorop."
Verkeersles
Op de lagere school krijgen
de kinderen verkeersles en
doen ze verkeersexamen.
Dan kijkt de politie de fiet
sen ook na. Als er dan iets
niet in orde is, volgt er geen
boete. Dat verandert zo
gauw je naar het middelbaar
onderwijs gaat.
„Middelbare scholieren pro
beren we, in samenwerking
met Veilig Verkeer Neder
land, zo veel mogelijk via de
media te bereiken. We doen
dat met voorlichtingscam
pagnes zoals nu 'Fiets als
een vorst, fiets verlicht'. We
vinden dat kinderen vanaf
twaalf jaar zelf een zekere
mate van verantwoordelijk
heid hebben voor de staat
waarin hun fiets verkeert.
Door een speciale afspraak
met de officier van justitie is
het mogelijk om proces-ver
baal op te maken en volgt
een boete."
De hoogte van zo'n boete va
rieert van tien tot vijfen
twintig gulden. En dat is
zonde van je geld, want daar
kun je toch heel wat patat
jes-met voor kopen.
kast bewijzen dat hij in de afge
lopen jaren redelijk succesvol is
geweest.
„Surfen is een kwestie van tech
niek en taktiek", legt hij uit. „Het
overstag gaan, waarbij je voor
langs je mast loopt, kan bij mij
nog wel wat beter. Maar het be
langrijkste bij een wedstrijd is
toch de start".
Zijn club, surfvereniging ZuidWest
7, houdt regelmatig wedstrijden
op het Veerse Meer. Een van die
wedstrijden is de Ronde van het
Veerse Meer. Een marathonwed
strijd over dertig kilometer. „Een
echte uithoudingsproef", zegt
Christiaan.
Tijdens de zogenaamde Super
Acht-wedstrijd twee weken terug
op de Grevelingen werd hij zesde
in een veld van 400 deelnemers.
Dit keer was de prijs geen beker,
maar een nieuwe surfplank.
Het wordt vol daar in die garage.
Da's duidelijk.
Surfer Christiaan Sandee: garage raakt vol. foto Dirk-Jan Gjeitema
Van links af: Jeffrey, Ronald en Gert-Jan: als het regent zitten we mooi droog.
foto: Dirk-Jan Gjeitema
