U vraagt en wij draaien
Spelen met sloten water
Meer rokers
Als je niet
rookt sta
je er zo
raar bij
Verloren dier via
chip op te sporen
PZC krullebak
16e JAARGANG NUMMER 5 DINSDAG 14 mei 1996
Voor het eerst sinds jaren
is het aantal rokers in Ne
derland weer gestegen.
Vooral de jeugd steekt
steeds vaker een sigaretje
op. Zo rookt een op de zes
kinderen tussen tien en
veertien jaar. Minister
Borst van Volksgezond
heid is van plan om de
verkoop van rookwaren
aan jongeren onder de
achttien te verbieden.
Ook voor reclame voor si
garetten komen er stren
gere regels. Op elk pakje
staat dat roken de ge
zondheid schaadt. Waar
om doen jongeren het dan
toch?
MIDDELBURG - Praten
met rokende kinderen over
waarom ze roken is niet zo
eenvoudig. De meeste kinde
ren die roken willen niet in
de krant komen. Hun ouders
mogen het meestal niet we-
ten.
Vaak weten ze eigenlijk niet
eens waarom ze roken. Een
jongen van zestien uit Mid
delburg: „Ik ben begonnen
met een sigaar van m'n va
der te pikken. M'n vader was
gestopt met roken, dus er la
gen er genoeg. Zo begon ik te
roken".
Oefenen
Peter 14) wil verder niet be
kend worden. Hij zegt: „De
ouders van m'n vriendje
rookten. Wij wilden dat ook
wel eens proberen. Voor
ƒ4,75 kochten we een pakje
sigaretten. Ik rookte nog niet
over m'n longen. Meer dan
kuchen was het niet. De eer
ste sigaret vond ik niet lek
ker. Maar ze hadden me ver
teld dat je door moest gaan
met oefenen, dan werd het
vanzelf lekker. Dat deden we.
Ep de smaak werd inderdaad
lekker. Nu rook ik één pakje
shag in anderhalve week.
Maar ik ben niet verslaafd.
Ik kan zo stoppen. Maar dat
doe ik niet want het is zo lek
ker".
Gezellig
Ook een rokende groep brug
klassers op een willekeurige
school in Middelburg kan
maar moeilijk uitleggen wat
er nu zo lekker is aan roken.
Een meisje (13) uit Koude-
kerke zegt: „Het is juist zo
gezellig om in een groepje te
staan roken. Als je niet rookt
sta je er zo raar bij".
Een andere jongen. Wouter
(15) uit Goes doet er niet
moeilijk over: „De smaak
van de nicotine vind ik over
weldigend".
Daarna valt de groep
van het lachen, en kuchend,
vooral kuchend, om van het
lachen.
WEMELDINGE - Zo simpel zit het
leven soms in elkaar. Niels Colijn
uit Goes wilde een drive-in show
beginnen. Hij had de apparatuur
maar zocht iemand met discolam
pen. Zijn vriend Roeland de Rijck
uit Wemeldinge wilde ook wel eens
voor DJ spelen. Hij had de lampen
en zocht nog iemand met appara
tuur!
Schuurfeest
Sinds april is het dan echt zo ver,
toen draaiden de vijftienjarigen
hun eerste show op een schuurfeest
in Kattendijke. Daarna volgden op
drachten bij familie en vrienden. Ze
draaien wat men maar wil.
Roeland: „Nu hebben we een vraag
voor stijldansmuziek en op het eer
ste feest wilden ze jaren '60-mu-
ziek. Die mocht ik toen van m'n ou
ders lenen".
Ook op andere manieren helpen de
ouders mee. Zo rijden zij met de ap
paratuur, want zo'n hele installatie
bind je niet even onder je snelbin
ders! Natuurlijk stelden de ouders
één voorwaarde, en je kunt wel ra
den welke: school mag er niet onder
lijden!
Examenjaar
Beide jongens zitten in de derde
klas van de mavo, dus wacht hen
een examenjaar. „In elk geval kun
nen we in het weekeinde draaien
en als we vrij van school zijn," stel
len de kersverse deejays.
Ook al beginnen ze nog maar net,
hun spullen zien er professioneel
uit. Pick-ups, CD-spelers, mengpa
neel en versterker, zelfs een black
light en een rookmachine behoren
tot de uitrusting.
Voor vier uur draaien vragen ze
slechts 50 gulden. Doordat ze veel
singletjes en lampen moeten kopen
is het voor henzelf een dure hobby.
Tussen de muziek door praten doen
ze nu nog niet, maar dat kan nog
komen. „Voorlopig mixen we het
af" zeggen ze geroutineerd.
Niels vertelt dat him klas het plan
eerst niet serieus nam. „Het begon
als een grapje. Maar nu is het dan
toch echt geworden!"
foto Dirk-Jan Gjeltema
Deejays Niels Colijn (links) en Roeland de Rijck: voorlopig mixen we het af.
NEELTJE JANS Wel eens
een klokkenspel laten klinken
door middel van water? Of
over geluidmakende water
stenen gelopen? Wat zeg je,
nooit van gehoord? Klopt,
maar na vandaag kun je deze
dromen waarmaken. De vlag
gen op Neeltje Jans gaan in
top, Delta Expo heeft er een
fonkelnieuwe attractie bij: de
waterspeelplaats.
De 'hoge pieten', die de ope
ning verrichten, zijn in dit ge
val leerlingen van de Theo
Thijssenschool uit Vlissingen.
Da's niet toevallig. Samen
hebben zij twee jaar geleden
nagedacht over wat je zoal
met water kan doen. En dat is
héééél veel. Tientallen plak-,
teken- en kuntselwerkjes wa
ren het resultaat.
De architect, Sybolt W. Mein-
dertsma, was er mee in zijn
nopjes. Zo kreeg hij een idee,
wat kinderen eigenlijk willen
en kon hij aan de slag. En
vandaag is het dan zover. Na
maandenlang keihard werken
is de waterspeelplaats klaar
voor de bezoekers.
„Het is een half voetbalveld
groot", vertelt Frans Walra
ven, die de bouw begeleidde,
„het geheel is een grote kuil,
waardoor per uur 600.000 li
ter water wordt gepompt".
Dat is een flinke slok.
Het leuke is, dat iedereen met
het kletterend, stromend, kla
terend en spetterend water
iets kan doen. Via schuiven in
een soort rivier kun je het te
genhouden of een andere
richting opsturen. Met een
looprad kun je met z'n drieën
een waterrad in beweging zet
ten. Of je maakt zelf een wa
terval. En op het waterorgel
speel je je eigen compositie.
Wie moe is kan zittend op een
betonblok kijken hoe een an
der een paar natte voeten
haalt, als de rivier zich plot
seling vult met water.
Naam
De waterspeelplaats heeft
nog geen naam. Misschien is
'Waterdroom' een idee. Want
zelfs Neptunus, de zeegod,
heeft nooit kunnen dromen,
dat dit allemaal mogelijk was.
Misschien komt hij vandaag
of morgen persoonlijk een
kijkje nemen om te zien wat
wij mensen met 'zijn' water
doen.
Niet alleen Neptunus, maar
ook de Krullebaklezers zijn
van harte welkom, je hoeft
echt geen geld als water te
hebben, want met de speciale
bon in de PZC kunt je tot no
vember van dit jaar gratis
naar binnen onder begelei
ding van een betalende ouder.
Als vandaag het water komt is de speelplaats af.
BURGH-HAAMSTEDE - Is je hond of je kat
weggelopen? Is je vogel gevlogen of je paard ge
stolen? Als ze een Back Home (terug naar huis)
Chip hebben, kunnen ze met een afieesapparaat
herkend worden. We praten erover met de die
renartsen Saskia van Rooy en Ken Buth. Saskia
werkt bij de firma VIRBAC (VIRussen en BAC-
teriën). Zij probeert de chips aan de dierenartsen
en asiels te verkopen en Ken werkt op Schou-
wen-Duiveland en zal in de toekomst de chips
inspuiten.
Ken: „De chip is een zendertje met een batterij
tje. Die gaat werken als je het afieesapparaat er
bij houdt op een afstand van 20 tot 30 centime
ter.''
Om het opzoeken makkelijker te maken worden
alle chips aan de linkerkant van het schouder
blad geplaatst.
Saskia: „De chip is van bioglas. Dat zorgt er voor
dat de chip op zijn plaats blijft en niet door het
lichaam kan gaan zwerven. Het inbrengen met
een injectiespuit is vrijwel pijnloos."
De code, die afgelezen wordt, bestaat uit de let
ters NLD en vijftien cijfers. Saskia: „Zo weet je
meteen uit welk land het dier komt. Die vijftien
cijfers vertellen wie de eigenaar is, welke ken
merken het dier heeft en wie de dierenarts is."
Databank
Elke chip moet worden gemeld bij de databank
in Amsterdam. Dat is een computer die alle ge
gevens van de dieren registreert. Niet alleen bij
honden en katten wordt er straks gechipt, ook
bij paarden. Vooral tegen diefstal.
Ken: „Vorig jaar zijn er op Schouwen een paar
Friese paarden gestolen. Die hadden |een tatoe
age op hun tong. De paarden zijn wel terugge
vonden, maar het stuk tong, waar de tatoeage op
stond, was er afgesneden."
Er staan nu al ongeveer 800 dieren ingeschre
ven, en er komen er elke week 100 bij. Saskia:
„We hebben nu een wachtlijst voor de afleesap-
paratuur."
Ken denkt dat de chip het helemaal gaat maken
als overal dezelfde apparatuur wordt gebruikt:
„Als een huisdier uit Nederland in Portugal
wordt gevonden, moeten ze daar ook kunnen af
lezen waar het dier vandaan komt."
