ZC krullebak
Je staat af en toe voor paal
Zwembad lokt schaatsers
Bouw mee
aan huis
Annie M.G.
Schmidt
Schaatsploeg
verslaat
gevangenen
Rwanda
16e JAARGANG - NUMMER 11- DINSDAG 10 DECEMBER 1996
Hêt 5pijr /ac:,
VA; /\ccepTe/?£rt ceeN
G,EL"P VAN VPÊEMUÉ^...
NEEMT H£r
2.0 MAAR MEE
UTRECHT - „Het is een
heel belangrijk initiatief: een
ontmoetingscentrum voor
kinderen en kunst. Iets dat
nog helemaal niet bestaat*
iets dat alle kunsten omvat."
Dat zei Annie M.G. Schmidt
toen ze hoorde van de plan
nen voor een Annie M.G.
Schmidt Huis.
Nn gaat het echt gebeuren.
Alle basisscholen in Neder
land zijn uitgenodigd om
mee te helpen het Huis te
bouwen. Maar de schrijfster,
'die vorig jaar is overleden,
zal het helaas zelf niet meer
•meemaken.
Victorine Kon-ingsberge van
de Stichting Annie M.G.
Schmidt Huis vertelt: „Alle
basisscholen kunnen een
actiepakket aanvragen. In
dat pakket zit een poster,
een video, lessuggesties over
kunst en cultuur en het
maken van een Kinder-
KunstKrant."
Geld
Die krant moet iets bijzon
ders worden. Een soort
speciale editie van de school
krant. Kinderen kunnen hun
ideeën over wat er allemaal
in het Huis gedaan kan
worden, er in zetten. Gedich
ten, tekeningen, verhalen
-alles mag. Kinderen kpnnen
advertenties maken voor
plaatselijke winkels én die
dan verkopen.
„Zo kunnen ze makkeluk
geld ophalen," zegt Victorine.
„Het is de bedoeling, dat de
school een aandeel van het
Annie M.G. Schmidt Huis
gaat kopen."
Een aandeel kost duizend
gulden en als de school een
aandeel koopt, krijgen ze ook
de rechten van aandeelhou
ders.
Victorine: „We hebben gezegd
als het een Huis voor kinde
ren wordt dan moet het ook
een. huis van kinderen
worden!"
Oud huis
Het Huis wordt een ontmoe
tingscentrum voor kinderen
van 4 - 15 jaar, waar ze
kennis kunnen maken met
dans, theater, literatuur,
muziek, film. fotografie en
beeldende kunst.
Victorine: „Het pand in
Utrecht is al gekocht. Het is
een mooi, oud huis, dat
helemaal verbouwd moet
worden. Ik vind het een
plaatje".
Er zal van alles en nog wat
te doen zijn. Er komt een
grote podiumzaal en een
'kleinere, tevens bioscoop.
Er komt een expositieruim
te, studio's en een media
theek, waarin de nieuwe,
électronische snelweg in vol
le gloiie aanwezig zal zijn.
Het moet allemaal eind 1997
klaar zijn.
KAPELLE - De verkeersbrigadiers
zijn het zat. Spuugzat. Steeds
vaker krijgen ze te maken met
weggebruikers, die lak hebben aan
het stopbord, dat de brigadiers om
hooghouden. Dat blijkt uit een on
derzoek van de Stichting Verkeers
brigadiers (SVB).
Per dag zorgen zo'n 50.000 vrijwil
ligers in het hele land, dat kinde
ren veilig de weg kunnen overste
ken. Opgeleid door de politie zijn ze
bevoegd om het verkeer te laten
stoppen. Maar als het bord omhoog
gaat, geven veel automobilisten
nog gauw even gas.
Noodsprong
Levensgevaarlijk, want de ver-
keersbrigadier moet vaak een
noodsprong maken om niet geraakt
te worden. De ervaringen van de
klaar-overs in Kapelle zijn niet an
ders. Vier keer per dag zorgen de
brigadiers in de Biezelingsestraat
dat de leerlingen van 't Honk veilig
kunnen oversteken.
„Je staat af en toe gewoon voor
paal", verzucht vrijwilligster Emma
van Beek. „Fietsers proberen zig
zaggend tussen overstekende kin
deren door te rijden. Onverant
woord".
Bij toerbeurt verzorgt een ouder
met een leerling uit groep 7 en 8 de
oversteek.
Soepjurk
Kevin Visbeen (11) staat regel
matig in zijn feloranje soepjurk,
zoals hij hetzelf uitdrukt, op het
zebrapad. „Als ze doorlijden, dan
roep ik keihard, dat ze de volgende
keer moeten afstappen. Daar zijn
ze dan niet altijd blij mee".
Vette bon
Maar zijn sterkste troef is zijn op
schrijfboekje. „Als een bekende
doorrijdt, dan noteren we zijn of
haar naam. Of het kenteken van ,de
auto. Die geven we door aan de
politie. Dan krijgen ze een vette
bon".
Voorlopig doen de klaarovers hun
- nuttige - werk nog met plezier.
Maar het moet ook voor hen wel
veilig blijven. Anders is het over en
klaar!
Kevin: noteren en een vette bon
foto Dirk-Jan Gjeltema
Trainster Christa Hoekstra leert Lydewij en Reinout Hiemstra de fijne kneepjes van het schaatsen op
de Vlissingse ijsbaan. foto Lex de Meester
VLISSINGEN - 't Is even
wennen. De duikplank staat
er nog en de acht startblok
ken van het oude openlucht
zwembad in Vlissingen zijn
er nog in volle glorie. Het
water is echter omgetoverd:
in ijs.
Een keiharde ijsvloer van
zo'n 1.000 vierkante meter.
Eind vorige maand werd de
nieuwe kunstijsbaan feeste
lijk geopend. De eerste in
Zeeland.
Schaatsliefhebbers Reinout
(12) en Lydewij Hiemstra
(14) zijn er mee in hun nop
jes. Natuurlijk, schaatsen
kunnen ze allebei. „Ik heb
het geleerd achter een kin
derstoel" lacht Reinout„Met
vallen en opstaan". Ze heb
ben zich allebei opgegeven
voor schaatslessen.
„Ik wil mijn techniek verbe
teren", legt Lydewij uit. „Bo
vendien wil ik rondjes leren
draaien op mijn kunstschaat
sen, omdat ik met Noren niet
goed uit de voeten kan".
Zere rug
Voor Christa Hoekstra is dat
geen enkel probleem. „Je
kunt hier in feite voor alles
wat met schaatsen te maken
heeft, terecht". Zelf heeft ze
zich via een jarenlange
studie, vooral toegelegd op
het langebaanschaatsen.
„Veel schaatsers krijgen tij
dens toertochten te maken
met een pijnlijke rug of zere
enkels. Vaak een gevolg van
een verkeerde houding of
techniek. Dat zijn dingen die
je kunt leren".
Maar er is meer. Kunstrijden,
ijshockey leren spelen, je
schaatsen leren slijpen of
voorlichting over kleding en
voeding, voor al deze zaken
kun je bij trainster Christa
terecht.
Zelfs zonder schaatsen kun je
je melden op de ijsbaan. Je
kunt ze er gewoon huren. En
wie geen lessen nodig heeft
gaat gewoon lekker zijn of
haar eigen gang. IJspret,
compleet met muziek en een
koek en zopie-tent. Met of
zonder Koning Winter. Die
hebben ze in Vlissingen
eigenlijk niet meer nodig.
HEINKENSZAND - Zaterdag 14 december kiest
de Mhdelijké kinderjury de beste persfoto van het
jaar. Het TV-pro gram ma Alles Kits zal het uit
zenden. In de kinderjury zit ook een kind uit
Zeeland. Dat is Eline Tempelaars uit groep 8 van
de Jan van Schengenschool in Heinkenszand.
Samen met haar vriendin Christel Tutte mocht
zij haar klas vertegenwoordigen in de Zeeuwse
kinderjury. Christel: „We hebben een maand
lang foto's uit de kranten geknipt en met de hele
klas beoordeeld."
De kinderen moesten de foto's in vier categorieën
indelen: binnenland, buitenland, regionaal eri
sport. Eline: „De foto's, die de klas het mooiste
vond, hebben we opgestuurd naar de PZC. Daar
hebben .28 kinderen de foto's beoordeeld."
Ze werden in groepjes verdeeld en moesten bij
elke categorie een formulier invullen.
„Het ging in drie rondes," legt Eline uit. Eerst
moest je je vijf beste foto's kiezen. Toen moest je
uit die weer je nummer één, twee en drie kiezen
en tenslotte moest je je nummer één kiezen."
Schaatsploeg
De Zeeuwse kinderjury koos als beste de kleuren
foto van de Nederlandse schaatsploeg in Heeren
veen. Die foto was niet de eerste keus van. Eline
en Christel. Zij vonden de zwart/wit foto van
Rwandese gevangenen de beste.
Bij het beoordelen van de foto's moet je op een
paar dingen letten. Eline: „Ik kijk goed, wat er
allemaal op een foto gebeurt en of ik er iets over
zou kunnen vertellen." En Christel vult aan: „Ik
let erop welke actie er in zit en of de foto me wat
doet." Tijdens dit interview werd er geloot, wie
■.p:.; G:0 naar clo landelijke kinderjury eer
Hun meester had twee briefjes gemaakt. Helaas
voor Christel trok zij het briefje waar 'pechvogel'
opstond en trokEhne het briefje met 'boikont'.
Maar Eline mag iemand meenemen. En aange
zien Christel haar hartsvriendin is.
