Sapstroom al gehoord?
Egels in huis? Dat stinkt
krijgt
jasje
V
Ir
*-i
"1
iel
i
V1
yj
fc)
Boomfeestdag: leren door doen
huisdieren worden dumpdieren
DINSDAG 11 MAART 1997
3
boek
KJ
ft
t
r
Warm zonnetje, bergen krokussen.
De lente is lekker vroeg. Een jaar
geleden vroor het nog rond deze
tijd.
„Ja, dat was voor ons best even
spannend", vertelt Jeltje Lanting
uit Zierikzee. „Het was maar de
vraag of er wel gegraven kon wor
den."
Jeltje is coördinator van de werk
groep Schoolbiologie Schouwen-
Duiveland. Vrijwilligers van de
werkgroep gaan al jaren regelmatig
met schoolkinderen op stap. Het
slik op, de wei in. Leren door doen.
Hartstikke leuk.
Zoals elk jaar maken zij van de
Nationale Boomfeestdag (19 maart)
een echt feest.
Leuke opdrachten
Jeltje: „Eigenlijk gaat boomfeest
dag uit van de gemeenten. Die
vragen scholen mee te doen aan het
boomplanten. Wij plakken daar, nu
al weer twaalf jaar, voor groep acht
een leuke educatieve wandeling
aan vast. Hier in Zierikzee, maar
ook in Renesse en Burgh-Haamstede."
De plantsoenendienst wijst de
plantplek aan, graaft gaten en
zorgt voor de bomen en de struiken.
Jeltje: „Wij gaan tevoren naar zo'n
plek toe en zoeken alle aardigheden
op. Daarbij bedenken we leuke
opdrachten. Want kinderen zitten
beslist niet te wachten op een rond
leiding. Die willen zelf wat doen.
Hoogte, dikte, hoe oud een boom is.
Een uur lang mogen ze aan de gang
met zoekkaarten, linialen, vergroot
glazen, kompassen."
Industrieterrein
In Zierikzee is de plantplek dit jaar
een industrieterrein.
„Elke plek is leuk, als je het maar
wil zien," meent Jeltje. „Zo ontdek
ten we onder bomen ineens bergen
fazantenpoep. Bleek daar hun
roestplaats te zijn. Punt is, wat doe
je ermee? Zeggen dat fazanten in
bomen rusten? Kan, maar wij leg
gen er ook ganzenkeutels en braak-
ballen van uilen en meeuwen bij.
Wie zijn planteneters, wie vlees
eters en hoe zie je dat?"
Er valt van alles te ontdekken. Jel
tje: „Zoals dat korstmossen altijd
aan de zuidwestkant groeien. Leer
je gelijk met een kompas omgaan.
Vogelkers die naar amandel ruikt.
Via een molshoop ontdekken dat op
die plek vroeger zee was. Heb je
ooit met een stethoscoop de sap-
strroom van een boom gehoord,
vergeet je dat nooit meer!"
Bij de eerste boom voeren de
scholen meestal iets leuks op. Een
toneelstukje, gedichtje.
Planten is altijd leuk", vertelt
Jeltje. Maar snoeien en kappen
horen er ook bij. Ook dat moet je
kinderen leren. Of dat bomen ziek
kunnen worden, bijvoorbeeld door
iepziekte. Zo is de natuur: alles wat
zwak is wordt opgeruimd."
I „Egels als huisdier? Laat ze maar
lekker, waar ze horen. In de natuur
dus." Annelore Willeboer (11) uit
Kruiningen is kort maar krachtig
in haar oordeel.
Thuis bij haar op de boerderij is ze
i omringd door dieren: een hond, kip-
pen, konijnen, een kat. Tuurlijk,
een egeltje als huisdier lijkt haar
wel wat.
i „Maar hoe kun je die nou eens lek-
5 ker knuffelen of aaien," vraagt ze
zich af. Volgens veeboer Snuverink
t uit Drente is dat geen enkel
probleem. Op zijn egelfokkerij(l)
i wordt een speciaal soort dwerg
egeltjes gefokt. Ze gaan in de huis-
3 kamer niet in winterslaap en met
kattenvoer, water en wat meelwor-
men worden ze wel tien jaar. Voor
1 250 piek heb je al zo'n levend
borsteltje.
Wasbeertje
i Coby Louwerse van het egel- en
vogelopvangcentrum De Mikke in
Middelburg wordt er zelf een beetje
stekelig van.
t „Het wordt steeds gekker. Een
t hond of een kat is zo gewoon. Dus
zoeken de mensen naar bijzondere
dieren. Onlangs werd hier zelfs een
wasbeertje binnengebracht. Gevon-
e den in Wissenkerke. Het bleek het
t huisdier van een mevrouw uit
Veere te zijn. Gelukkig zit wasbeer
Philip weer in zijn hok.
Zo worden huisdieren dumpdieren.
J Ik ben bang, dat het met de egeltjes
dezelfde kant op zal gaan."
Stinken
Kleine egeltjes zijn echte schatjes,
maar och wat zijn het een viespeu
ken. „Ze poepen hun hele hok on
der en ruimen niets op," legt Coby
uit. „Ze stinken dan een uur in de
wind. Als de mensen dat merken,
willen ze het dier kwijt. Helaas
kunnen we bij De Mikke dit soort
dieren niet een vast onderdak
geven. Wij zorgen alleen voor tijde
lijke opvang."
Egelkopers zijn dus gewaarschuwd.
Een egel als huisdier? Daar zit wel
degelijk een luchtje aan!
Wasbeertje foto archief PZC
en vader in een mooi huis aan de
zee blijft wonen?
De Reuzenperzik was Roald
Dahls eerste kinderboek. Het
verscheen in het Nederlands al
in 1963 en werd tot vorig jaar
drieëntwintig keer herdrukt..
Eind 1996 verscheen tegelijk met
de Walt Disney-film naar het
beroemde boek de vierentwintig
ste druk. Het is een bijzondere
uitgave, want de tekeningen erin
zijn niet meer van Michel
Simeon maar van Quentin Blake.
Het is even wennen, maar na een
poosje weet je niet beter.
Sterker... vraag je je misschien
zelfs af waarom Quentin Blake
pas nu met het verhaal aan de
slag is gegaan. James is bij hem
eindelijk een normaal jongetje in
plaats van een brave zoeterd, zijn
tante Spijker voorgoed een vieze
paling en tante Spons een vette
kikker met een varkenskop. Wat
gun je zo'n sympathiek ventje,
dat het nog zo jong al slecht
getroffen heeft, graag Zijn onver
getelijke reis naar de andere
kant van de oceaan.
De Reuzenperzik. (151 pagina's) kost
29,90.
Roald Dahl leerde Quentin Blake
twintig jaar geleden kennen. Hij
had toen onder andere al ge
schreven De Fantastische Meneer
Vos (1970), Sjakie en de chocola
de fabriek (1964) en Sjakie en de
grote glazen lift (1973).
Die drie boeken verschenen kort
geleden opnieuw en nu voor het
eerst met tekeningen van
Quentin Blake.
Bij een nieuwe binnenkant hoort
natuurlijk een ander jasje. Roald
Dahl (gestorven in 1990) zou er
vast en zeker heel gelukkig mee
geweest zijn. Net als over het
werk van Huberte Vrïesendorp,
omdat ze in haai' eerdere
vertalingen hier en daar nog
eens een ditje en een datje ver
beterd heeft.
De boeken van Roald Dahl worden
uitgegeven door De Fontein.
De Fantastische meneer vos (88 pagj
kost 24,90, Sjakie èh de chocolade
fabriek 188 pag.) 29,90 en Sjakie en
de grote glazen lift 188 pag.) ook f
Jan Srru:fjm&i.
Boomhoogte nieten
foto Werkgroep Schoolbiologie
Quizje: Wie waren in precies 35
seconden dood en foetsie, nadat
ze midden op de dag en in een
drukke stradt waren opgevreten
door een hele grote, woedende
neushoorn die uit de Londense
Zoo was ontsnapt?
Je hoefde zê^er niet lang na te
denken? Natuurlijk... de ouders
van James Hendry Trotter in De
Reuzenperzik.
Veel schrijvers van kinderboeken
zouden bevend als een rietje met
zo'n gruwelijk einde een boek be
ginnen. Niet Roald Dahl. Die zat
daar niet mee. En al helemaal
niet, omdat hij het na dat begin
allemaal nog erger voor James
wilde maken. Maar uiteindelijk
leuker. Want zeg hou zelf: zou jij
een fantastisch verhaal kunnen
verzinnen over een jongetje dat
rustig met zijn aardige moeder
