Reizen is overleven
Matilda speelt
voor Sint
Mag ik je paardenstaart lenen?
Vogels zoeken voedsel, wind terspreidt zaden
DINSDAG 11 NOVEMBER 1997
3
Jan
Smeekens
Roald Dahl zal nog wel een tijdje
Mhderboekenkampioen blijven,
maar zijn opvolger staat al klaar:
Sam van Rooy, 27-5-1985, Deur-
ne, België.
Sams eerste kinderboek (en hij is
echt pas twaalf) heet De Vampie-
renmoord. Het is zo'n reusachtig
succes, dat boekhandelaren in
Nederland en Belgie het niet
aangesleept kunnen krijgen.
Jong en oud loopt èr voor naar de
winkel. En waar hij zijn handte
kening komt zetten, ziet het
zwart van de mensen.
Zonder hier in de Krullebak veel
te verklappen over het boek: De
Vampierenmoord speelt zich af
op een school waar op een dag
meneer Previam hussel de let
ters maar eens door elkaar!
Verken wordt gevonden met een
paar rare tekentjes onderaan in
zijn hals. Ook elke volgende
moord heeft iets te maken met
een eigenaardige geschiedenis
die lang geleden begon toen kin
deren nog van sprookjes hielden.
En de rest vertelt Sam van Rooy.
Zijn boek wordt uitgegeven door
Houtekiet in Antwerpen, is 77
pagina's dik en kost il 6,90.
Volgens uitgeverij Houtekiet zijn
er vast en zeker nog wel wat
Sams van Rooys. Om daar achter
te komen verzon men een schrijf
wedstrijd voor iedereen die op 4
mei 1998 nog geen achttien is: De
Matildaprijs. (Je weet wel...
Matilda... Dat briljante meisje
dat in Roald Dahls boek Matilda
op bladzijde 16 -als ze nog maar
vier jaar, drie maanden en een
week oud is- al een pil van 411
pagina's uit heeft.)
Eerst wat je moet doen en daar
na wat je kunt winnen.
Wat moet je doen?
Schrijf alleen/met iemand
anders/met een groepje/met je
klas (het mag allemaal) een boek
voor kinderen vanaf acht jaar.
Typ het, maak drie kopieën en
stuur die met je naam, adres,
geboortedatum en telefoonnum
mer vóór 4 mei 1998 naar
Uitgeverij Houtekiet,
Matilda Prijs,
Vrijheidstraat 33,
B-2000 Antwerpen.
Wat kun je winnen'?
De eerste prijs bestaat
uit een Apple compu
ter van het type
Power Macintosh
5500 (of zijn opvolger),
helemaal gebruiksklaar
compleet met alles wat er
op en aan moet zitten.
Plus (Jazeker:*) een
Kipling rugzak met daarin
een pennenzak, Monkey
Arnold, een balpen en een
vulpen. Plus (Jaja, het staat er
echt:+) een pak boeken ter waar
de van 100.000 Belgische frank
en dat is ongeveer 5000 Neder
landse guldens. Of er dan nog
iets overblijft voor de tweede,
derde, vierde, vijfde, zesde,
zevende, achtste, negende en
tiende prijs? Natuurlijk.^
Negen van die rugzak
ken vol boeken.
Wil je het allemaal i
héél precies
weten, vraag
dan bij de
uitgeverij het
wedstrijd
reglement op.
Dit stukje be
gon met Ro
ald Dahl en
eindigt e
mee. Vertél
Sinterklaas dat
er een prachtig
nieuw boek is
met 444 pagina's
vol tekeningen bij
verhalen, gedich
ten en brieven van
Roald Dahl. Het
heet Roald Dahl's Schat
kamer, het kost 69,50 en
wordt uitgegeven door I
De Fontein in Baarn. Fluis-
ter Sinterklaas ook in het
oor dat hij in de winkel er wel
het levensverhaal van 's we
relds populairste kinderboe
kenschrijver bij moet vragen:
Roald Dahl, een Biografie werd
geschreven door Chris Powling
en je krijgt, het gratis bij elk
boek van Roald Dahl.
In elke boekwinkel vind je ook
een wedstrijdformulier waarop
je drie gemakkelijke vragen
over Roald Dahl moet beant
woorden. Stuur vóór 1 decem
ber het formulier naar uitge
verij Fontein (het adres staat
er al op) en hoop dat je de
eerste prijs wint: een geheel
verzorgde reis voor vier
personen naai- Engeland
waar je in Aylesbury
bezoek
brengt aan
de Roald
Dahl Child
ren's Gallery.
Mensen reizen, dieren reizen en
planten ook. Tijdens de Nationale
.Jeugdnatuurweek organiseerde
het Milieu Educatief Centrum de
Bevelanden Op reis in de natuur
op de Hollandsche Hoeve in Goes.
Op een speurtocht door het gebied
ontdekten de kinderen hoe dieren
en planten reizen.
Als wij op reis gaan doen we dat
vaak voor ons plezier. Veel dieren
hebben geen keus. Zij trekken
naar andere gebieden om te kun
nen overleven.
Voor insecteneters zoals de zwa
luw is er hier in de winter niets
meer te eten. Trekvogels hebben
een kompas in hun hoofd. Ze we
ten precies waar het noorden en
het zuiden is. Zo vinden zij elk
jaar weer feilloos de goede route
op him trektocht naar hun over-
winteringgebied en terug.
Boven op de vliedberg speurden
de kinderen met verrekijkers de
lucht af naar trekvogels. De buit
was die middag niet groot. Behal
ve de altijd aanwezige meeuwen
bleef de lucht leeg.
Zaden
Planten reizen ook. Niet als ze
eenmaal vast in de grond zitten,
zie je het al voor je, lopende
bomen? Nee, daarvoor, als zaden.
Planten hebben allerlei manieren
bedacht om hun zaden te ver
spreiden sommigen doen het met
de wind. Denk maar eens aan de
parachutezaden van de paar
debloem. Die reizen met de wind
kilometers ver naar een nieuwe
groeiplek.
Dieren helpen ook bij het
verspreiden van de zaden. Eek
hoorns verstoppen elk najaar heel
veel eikels als wintervoorraad.
Die vinden ze natuurlijk nooit al
lemaal terug. Uit die vergeten ei
kels groeien het volgende voor
jaar nieuwe eiken.
Mensen helpen ook, kijk na een
wandeling in het bos maar eens
onder je schoenen.
Grote kans dat er in de aarde op
je schoenen tientallen zaadjes
zitten.
„In de stad zag ik een paar jongens
lopen mét blonde kuiven. Dat vond
ik erg leuk. Ik wilde graag ook zo'n
kuif. Het liefst een blauwe, maar
dat mocht ik niet," zegt de negen
jarige Robbert Wallaart uit
Vlissingen.
Tussen alle gewone kopjes met
haar valt tegenwoordig heel wat
aparts te ontdekken.
De twaalfjarige Michelle Jobse uit
Koudekerke liet door de kapper
blauw en blond in haar donkerbrui
ne lokken aanbrengen.
„In één van de fotoboeken bij de
kapper zag ik een meisje met
geverfd haai*. 'Dat wil ik ook', dacht
ik."
Malou van Ulsen (11) liet in Frank
rijk, op een markt, een touwtje met
kralen in haar blonde haar vlech
ten. Verder heeft ze een knalblau
we, losse, paardenstaart in haar
kapsel gestoken. „Zo'n staart is
echt heel gemakkelijk aan te bren
gen, hij zit er in twee seconden in."
Rode lok
Ilona Punt, van elf, koos voor een
kapsel met hier en daar een rode
lok.
„Je kan het best gemakkelijk aan
brengen. Het is een soort mascara
die je in je haar moet smeren. Na
twee keer wassen zie je er niet veel
meer van. Ik moet het dan ook re
gelmatig bijwerken. Dat vind ik
best jammer, want zo'n tubetje is
heel snel leeg."
Michelle: „Als ik volgende keer
naar de kapper ga, doe ik niks meer
in m'n haar. Ik vind dat het er erg
snel uit gaat. Verder vind ik het ook
veel te duur om elke keer m'n haar
te laten verven. Het kostte tachtig
gulden en ik moest ook nog een
speciale shampoo kopen."
Aan reacties op hun kapsels hebben
de kinderen geen gebrek.
Ilona: „Vooral de eerste dag hoor je
er wat over. Ik werd door zo'n
zogenaamde lolligerd roodkapje
genoemd. Nu hoor ik er niets meer
over."
Robbert: „Ze moesten er eerst aan
wennen. Nu vinden ze het erg leuk
staan."
Malou: „Wat ik wel grappig vond
was dat één van de jongens mijn
paardenstaart wilde lenen. Wat hij
er precies mee van plan was, weet
ik niet."
Michelle: „Toen het bij mij pas
geverfd was kreeg ik ook van alles
naar mijn hoofd geslingerd. Ze
noemden mij smurf! Ach, ze zijn
gewoon jaloers."
Van links af: Michelle Jobse, Robbert Wallaart, Ilona Punt en Malou van Ulsen. foto Ruben Oreel
