c^' ^LUid - geluid
DE LAATSTE KEER
KURSUSSEN
Aktiviteiten Agenda
Erf
en
akker
19
Redaktie: Kees Schipper
"LIET korr.l er wear van! Het leek er even op, dat het niet opnieuw zou gebeuren, en dat velen de laatste
kans gemist zouden hebben. Maar er is nu toch besloten om het ook dit jaar weer te laten doorgaan.
Verleden jaar werd namelijk uit vrees voor een wat teruglopende belangstelling onder de jongeren de 4-week-
se cursus, want daarover hebben we het, maar op twee volkshogescholen gehouden. Achteraf bleek toen, dat
de deelname van cursisten toch voldoende was om een derde cursus vol te maken.
f)M nu te voorkomen, dat het dit jaar ook zo zal gaan hebben de organisaties besloten om vroegtijdig aan
te kondigen waar en wanneer de cursussen worden gehouden. Het is daarbij van belang dat gegadigden
uit het Zuid-Westen zich zo spoedig mogelijk melden bij het centrale adres aldaar: P. J. Z., Kees Schipper, tele
foon 01100—5010.
JE KUNT NOG VEERTIG JAAR WERKEN
\7EERTIG jaar werken kun je inderdaad stellen tegenover vier weken om je eens op dat bezig zijn te bezin-
nen en er over te praten met anderen. En niet alleen over het bezig zijn, ook over al die andere dingen
er om heen.
Het genieten van het leven, het werken, het wonen thuis, het leven op het platteland of in dè stad, toneel,
zang, dans, film, muziek en boeken.
Dat komt allemaal ter sprake op de vierweekse cursus en natuurlijk nog veel meer. Het belangrijkste is wel
dat je vier weken lang met jongeren van je eigen leeftijd en in vergelijkbare omstandigheden van gedachten
kunt wisselen en dat je samen op nieuwe ideeën komt over je leven, je werk, je toekomst. Denk er eens over
of je vier weken in januari vrij kunt maken om je te bezinnen op die toekomst. Het is de moeite waard!
JONGEREN EN LANDBOUWBELEID
Meer dan ooit staat het landbouwbeleid in de branding.
Eerst is het vele jaren in Den Haag vastgesteld; vervolgens
werd het nog verder weg bepaald in Brussel. Het laatste
half jaar is duidelijk gebleken, dat vele boeren hier niet ge
lukkig mee zijn, dat zij zelf meer willen meespreken en dat
zij meer invloed willen uitoefenen.
Samen! met de 3 centrale plattelands jongeren organisaties
geven de Volkshogeschool „Bergen" en „Ons Erf" te Berg
en Dal elk de gelegenheid aan jongeren om een week lang
met elkaar na te gaan:
wat zijn de problemen van de jonge boeren nu en voor
de toekomst?
hoe werkt het huidige landbouwbeleid?
wat doen de standsorganisaties eraan? en wat de politieke
partijen? en de jongeren?
wat zouden wij eraan willen veranderen?
hoe kunnen we die veranderingen bereiken?
In het programma zijn opgenomen:
studiebezoeken en interviews
verwerken van aktuele dokumentatie
vergelijken met wat er in de buurlanden aan de hand is
gesprekken met leidende figuren uit de agrarische orga
nisaties en politieke partijen en uit de aktiegroepen.
De kursus op „Ons Erf" te Berg en Dal vindt plaats van
1318 januari, die op de Volkshogeschool Bergen (N.hH.)
van 38 februari 1975; kosten 150,(voor leden van één
der plattelands jongeren organisaties 50,Opgave bij
P.J.G.N., Pr. Mauritsplein 23, Den Haag, 070—512541.
WEST ZEEUWS-VLAANDEREN
Op vrijdag 13 december 1974 wordt een BINGO AVOND
georganiseerd bij: J. v. Ameele, café „Parkzicht" te
Nieuwvliet, aanvang: 20.00 uur.
Er zijn grote en aantrekkelijke prijzen o.a.: taarten, krat
pils, blaaspijpjes, wandspots, barbecue grill en vele andere
waardevolle prijzen.
Iedereen is welkom! Tot ziens vanavond op 13 december!
K.P.J. KERSTAVOND 1974. We vieren het weer op 20
december in Pro Rege te Oostiburg, net als voorgaande jaren,
met een nog groter succes natuurlijk. We beginnen met een
feestelijke koffiemaaltijd. Hiervoor opgeven bij A M, Haver-
beke 011781418 (voor 16 december). Na het lekkere hapje
gaan we iets zelf in elkaar proberen te zetten. Dit begint om
20.00 uur. Hierna gaan we een film draaien over de 2e we
reldoorlog in W. Z.-Vl. Iedereen is van harte welkom! De
kosten zijn om 19.00 uur 3,— en om 20.00 uur f 2,
Kursus: GESPREK VOEREN/DISKUSSIEREN
6 avonden, plaats waarschijnlijk Oostburg.
We beginnen in januari en voortaan elke woensdagavond.
Kosten 5,— enige inspanning. Opgave bij J. Punt 01151
384.
Wat het is? wel: in een groep, zonder schaamte, vrees of
zenuwen, lekker vrijuit mee kunnen pra
ten. Ongedwongen met andere pjz-ers en
kpj-ers; werken aan: het gesprek, de dis-
kussie, jouw gedrag, het groepsgedrag,
het onderwerp, enz.
P.J.Z.-leden W. Z.-Vlaanderen worden er attent op ge
maakt om hun lidmaatschapsgeld van 12,50 per lid over te
maken via RABO Bank te Oostburg. Bankrek. nr. 369515900
of per postgirorek. nr. 494803 t.n.v. P.J.Z. afd. W. Z.-Vl.,
vóór 20 december a.s. We rekenen op je volledige medewer
king. Tot ziens op een volgende aktiviteit.
AFDELING SPRANG-CAPELLE
Afdeling Sprang-Capelle organiseert op:
ZATERDAG 21 DECEMBER 1974
een:
ZAALVOETBALTOERNOOI
in Sporthal Zidewinde, Julianalaan 2, Sprang-Capelle aan
vang: 10.00 uur.
Als u met een team van uw afdeling mee wilt doen, kunt u
zich opgeven bij:
W. Spierings of D. de Bie
Heistraat 87 Kerkstraat 84
Sprang-Capelle Sprang-Capelle
04167—4156 04167—3516
Het inschrijfgeld is: 25,— per team.
Elk team moet voor een grensrechter zorgen.
Na afloop van het voetballen een gezellig bal.
AFDELING BLADEL
Video-weekend 14 en 15 december vervalt i.v.m. te weinig
deelnemers (slechts 10 van de 22 mensen). Het ledenweekend
wordt verschoven naar 8 en 9 maart 1975.
AFDELINGEN GOES EN NOORD-BEVELAND
15 december: DAGje Antwerpen: Vogeltjesmarkt, schaat
sen, een „museumpje pikken", enz., enz. 25,p.p.; opgave
bij de sekretarissen, Addie Hage (01199264) en Leo Wabeke
(01192—302).
3 januari te Kloetinge in Amicitia: de film: DA1NIËL. Toe
gang ƒ2,50.
Korte inhoud: Op een morgen heeft Daniël genoeg van
het duffe sleurleven, dat zijn ouders leiden en loopt van huis
weg. Maanden later terugkerend, treft hij zijn ouders aan
in hippe kleren en kleuren in een moderne, vlotte omgeving.
Zij; zijn volledig omgezwaaid. Pa, een sexuoloog, werkt zelfs
aan een sex-bestseller, waarin alles mag. Daniël moet hier
van niets weten. Pa meent dat zoonlief sexueel wat geremd
is en brengt hem in kontakt met verleidelijke dames en
als hij daarop niet reageert zelfs met een homo-sexueel.
Daniël echter houdt van de vrije natuur en neemt als knecht
dienst bij een boer. Hij wordt opgenomen in het gezin en
verontrust hen regelmatig met wereldse verhalen. De ouders
en bekenden proberen de boerderij binnen te dringen om
hun Daniël voor „misvorming" te behoeden. Een enorme
vechtpartij ontstaat, waarbij beide partijen nader tot elkaar
komen.
PJ.Z.-PROV1NCIAAL
In december: gèèn aktiviteiten i.v.m. de huidige land
bouwsituatie.
23 december: Z:I.M. - krant - Kerstnummer.
j/? 10 januari: èèrstvolgende uitgave.
Het sekretariaat der P.J.Z. is gesloten van 25 december
t/m 3 januari!
6 januari: start van de VIERWEEKSE.
11 januari: ZESKAMP????
17 januari: 3 C.J.O.-studiedag (uitgesteld): Gezins-Bedrijf
in de Caisson te Kapelle.
25 januari: 3 C.J.O.-sportdag te Oostburg.
Met een paar van onze trekkerchauffeurs hebben we weer
eens meegedaan aan de nationale ploegkampioenschappen
van Kenya. De afstanden zijn hier nogal wat groter dan in
Nederland, dus om er te komen hadden we twee dagen
nodig. De eerste dag vertrokken we bij dageraad uit Hola.
Het eerste stuk van de weg was beroerd want het had nogal
wat geregend. Maar toen we verder op kwamen werd het
spoedig beter. Hlet viel ons op dat op nog geen honderd mijl
van Garissa de boeren van de Wakamba stam overal aan
het ploegen waren met ossen. Gek is dat. De Pokomo's zijn
er nog steeds nooit toegekomen om hun handkracht te ver
vangen. En toch zijn die ossen waarschijnlijk wel al de in
vloed van de vroegere blanke kolonisten. Toen we de vol
gende dag in Njoro aankwamen, een plaatsje op een hoogte
van zeven duizend voet zagen we overal de vlaggen en de
richtingsborden die wezen naar het ploegterrein. We had
den vanuit het kantoor van de Agricultural society of Kenyta
zwart op wit gekregen dat ze voor ons daar een trekker en
een ploeg beschikbaar zouden hebben. Maar toen we gingen
vragen waar ons materiaal stond wist niemand er iets van
af. Degene die er wel vanaf zouden weten waren er nog
niet. Dat was beroerd want we hadden net die ene middag
om nog wat te oefenen. Eindelijk kregen we een secretaresse
te pakken die wist te vertellen dat een zekere meneer Ka-
riuki er alles van wist, maar die zou later komen. Ze ver
ontschuldigde zich zelf wel honderd maal. Wij hadden be
hoorlijk de pest in want hoe kun je een behoorlijke kans
maken als je helemaal niet hebt geoefend met vreemd mate
riaal. Maar tegen vijf uur was het bekend dat we een trek
ker en ploeg in Nakuru konden halen, twintig kilometer
verder op. Maar toen we daar aankwamen bleek iedereen
daar al naar huis te zijn.
De volgende morgen om acht uur hadden we de trekker
te pakken, een Ford, met een ploeg van een onbekend merk.
Toen onze chauffeur op het wedstrijdterrein aankwam reden
net de andere trekkers naar hun veldjes, en onze chauffeur
moest het zelfde doen, zonder een snede te hebben ge
oefend. Maar desondanks mochten we niet klagen. Hij lever
de een fraai stukje ploegwerk, alleen de ploeg wilde er niet
diep genoeg in, en dat werd ham door de jury zwaar aange
rekend.
Na de wedstrijd die dag die werd geploegd op stoppel-
land, hadden we gelukkig nog een aantal uren over om te
oefenen. En wat nog beter was we konden een andere ploeg
te pakken krijgen. De volgende ochtend trad de hele groep
van zeven en twintig deelnemers weer aan. Nu ging het een
stuk beter, en we voelden onze hoop op een eervolle plaats
groeien ofschoon we wisten dat hij nooit meer zou kunnen
winnen, daarvoor had hij de eerste dag te veel punten ver
loren.
We liepen van het ené veldje naar het andere en trokken
vergelijkingen. Het was prachtig weer en het bleek dat je
op zo'n hoogte behoorlijk door de zon kunt verbranden. We
hadden helaas onze hoed vergeten, en eer het middag was
waren we zo rood als een kreeft. Ondertussen was er ook
tijd om een kijkje te nemen op en om de boerderij waar werd
geploegd. Het was een van de voormalige „blanke boerderijen.
De eigenaar was waarschijnlijk uitgekocht door de regering.
Het land was nu gekocht door een coöperatie, met een zwar
te manager aan het hoofd. De woning van de boerderij werd
nu bewoond door een niet te schatten aantal personen, ter
wijl een kilometer verderop de coöperatieleden woonden in
kleinere huisjes met golfplaten daken. Maar de boerderij
maakte verder een redelijk verzorgde indruk. Op een blok
van een honderd gemet waren ze net tarwe aan het rnaai-
dorsen. Het was geen zwaar gewas, maar volgens de mana
ger was hij er over tevreden. Eens was dit gebied „The
White highlands" een bij uitstek geschikt landbouwgebied
met een zomers Europees klimaat exclusief voor de blanke
boeren. Zwarte Kenyanen mochten er geen land hebben,
alleen werken als betaalde krachten op de blanke bedrijven.
Zover het oog rijkt is hier alles ontwikkeld. Goed als je
ergens helemaal alleen in het veld ging staan, dan zou je er
een eed op kunnen doen dat je hier of daar in Engeland was.
Maar na de onafhankelijkheid zijn de gronden voor een
groot gedeelte in handen van de zwarte Kenyanen overge
gaan. Maar het is wel allemaal redelijk netjes gegaan. Iedere
blanke boer is gecompenseerd voor zijn grond. Natuurlijk
bij sommigen is dat met veel verdriet gepaard gegaan. Van
bush en wildernis schiepen de kolonisten vruchtbare bedrij
ven, onder zeer moeilijke omstandigheden. Je ziet ze nog
wel hier en daar die oude garde. Roodverbrande koppen,
verweerd door het Kenyaanse hooglandklimaat. Met de ma
laria en bilharzia vertrouwd. Het enige wat de zwarte Ke-
nyaan moest doen na de uitkoop van de boer was gewoon
proberen op de oude voet verder te gaan. Het zware ont
wikkelingswerk was al voor hem gedaan.
Natuurlijk hadden de zwarten de blanke daarbij geholpen.
Maar ze waren toen niet veel meer dan domme krachten
Het denk en planningswerk werd door de witte gedaan.
Maar het is goed nu om de kinderen van dit land gelukkig
te zien op hun eigen grond, waar ze een eerlijk stuk brood
verdienen. En de geleidelijkheid van de blanke uitkoop is
een andere daad van grote wijsheid van president Kenyatta
De uitslag van de wedstrijd was voor ons niet helemaal
ongunstig we behaalden de vijfde plaats en de bijna onver
slaanbare winnaars van voorgaande jaren gingen weer met
de eer strijken. Een beetje moeilijk te verteren misschien
voor sommige nationalisten, maar het was een Kenyaanse
Brit. Nummer twee was een Kikuju en nummer drie een
Kenyaanse Schot. Maar het was een mooi evenement. Dat
vooral de aandacht trekt omdat er nog maar in zeer weinig
ontwikkelingslanden ploegwedstrijden warden gehouden.
Kenya heeft wat dit aangaat al een achtjarige traditie. Het
gemiddeld geleverde ploegwerk is nog niet van een hoog
gehalte. Onze jongens uit Hola hadden er veel van geleerd,
en binnen kort gaan we hier ook weer een ploegwedstrijd
organiseren. Wat dat aangaat waren wij uit Hola de enigen
uit de afgelegen gebieden. Wat dat eigenlijk betekende rea
liseerden we ons toen we via Mombasa de twaalf honderd
kilometer terug naar huis reden in onze landrover.
SCHRIJFKOUTER.
