Schadefrequentie in
1981 verder omlaag!
Vruchtbaar vergaderen
tussen de mais
w,
D,
De bomen groeien niet tot in
de hemel
VERZEKERINGEN
f. den hollanderln. 10
tel: 01100. 24000
Waarschijnlijk door minder rijden:
Minder kilometers
Hoge rentestand
Een slecht land waar
Het O.B.F.
Visscher
Het moet er maar meteen uit: de schadefrequentie 1981 is de laagste die we sinds 1976 noteerden, n.l. 17.14%
Dit betekent dat in het afgelopen jaar één op de bijna zes voertuigen schade heeft gereden, terw ijl dit de jaren
daarvoor nog één op de ruim vijf was.
Niet zo'n opmerkelijk verschil, denkt u? Lijkt niet erg spektakulair? Nou, als dit gegeven wordt losgelaten op
een bestand van om en nabij de 85.000 voertuigen betekent het toch een paar duizend schadegevallen minder.
En als het gemiddelde schadebedrag op zo'n 800,— ligt, dan kunt u zelf wel uitrekenen dat het toch een
slordig bedragje scheelt en dat zo'n op het oog gering verschil wel zoden aan de dijk zet!
Het draagt dan ook in hoge mate bij tot een gunstig financieel resultaat en dat is een geluid, dat velen prettig
in de oren klinkt.
Want per slot van rekening draait het nog altijd om de prijs die voor een bepaald produkt betaald moet
worden. Als het resultaat maar gunstig genoeg is, hoeft die prijs in ieder geval niet omhoog en dat is in de
tegenwoordige tijd al heel wat.
Over 1980 konden we zelfs een restitutie verlenen, wie weet wat er nu weer in het vat zit.
Onachtzaamheid
Nu kan men natuurlijk filosoferen
over de vraag hoe dat dan wel komt,
die lage frequentie, en velen wagen
zich aan de meest uit-een-lopende
veronderstellingen. Van onze kant
hebben wij er al zo vaak op gewezen,
dat de schadefrequentie omlaag kan,
dat we haast de neiging zouden krij
gen om te denken dat onze pogingen
in die richting eindelijk resultaat
gaan opleveren.
Dat zou dan betekenen dat u minder
nonchalant zou hebben gereden. We
zouden het graag geloven, maar als
we een greep doen in de schade-oor
zaken, dan moeten we toch konsta
teren, dat het nog steeds dezelfde te
voorkomen aanrijdingen en botsink-
jes zijn, die we door de jaren heen al
tegen kwamen.
Achteruit tegen een hek, een auto of
een paaltje rijden is b.v. zo'n punt.
En zoiets kunt u makkelijk voorko-
men. Als u, voordat u uitstapt, even
kijkt of er obstakels in de buurt zijn;
dan hoeft u daar niet tegen te rijden.
Het is bovendien beter voor uw hart
en bloedvaten en uw no-claim-kor-
ting.
Nu schijnt achteruitrijden in het al
gemeen toch nogal eens moeilijkhe
den op te leveren. Want of het nu een
paaltje betreft, wat gemakkelijk over
het hoofd wordt gezien, of bij wijze
van spreken een hele kerk, er wordt
even vlot tegen aan gereden. Dit zou
de konklusie kunnen rechtvaardigen
dat heel wat menden problemen met
de nekspieren hebben.
Ook het uit parkeerstand wegrijden
zonder op te letten en het onver
hoeds openen van een portier skoor-
den hoog op de hit-lijst van de scha-
deoorzaken.
Allemaal te voorkomen want als men
de betrokkene vraagt, hoe dat nou
toch kwam, dan antwoorden vrijwel
allen, dat ze gedachteloos hande
len. Kijk en dat moet nou net niet.
Altijd oplettend zijn en bewust han
delen, dan kan een groot deel van
wat ook in 1981 weer als schade werd
gemeld, worden voorkomen. Dan
kan die schadefrequentie nog verder
omlaag.
Nu is hiermee nog niet aangetoond
wat dan wel de oorzaak van de gesig
naleerde daling kan zijn. Welnu, wij
schreven het al: hierover doen vele
veronderstellingen de ronde. Wij
houden het er op dat er heel wat
minder kilometers gereden worden
sinds de ekonomische recessie en dat
daardoor het risiko wat is teruggelo
pen.
En het kan nog beter, daar kunt u dus
voor zorgen.
Visscher
e zitten midden in de regentijd.
Een periode met dikwijls dagenlang
bewolkte luchten en heerlijk gema
tigde temperatuur die niet boven de
25 graden komt. In de vroege
ochtend hangt er in de dalen een
dichte mist die soms naar boven trekt
en ons dan even het gevoel geeft of
we terug in Nederland zijn. Het re
gent op gezette tijden, soms hevig in
werkelijk tropische overvloed, maar
ook druilerig en zengerig. Gisteren
was het overigens goed raak en ont
vingen we 30 mm. Prima weer voor
de groei van de mais. Dat gewas staat
er bij om te stelen. Een puike gezon
de kleur waar de stevige stikstof gift
vanaf te lezen is. Nog veel te weinig
volgens de deskundigen op het
proefstation in Vydle. Ze hadden
vorig jaar een proef aangelegd
waaruit bleek dat we met onze stik
stof nog 140 kilo per ha hoger moe
ten gaan en met de fosfaat 100 kg.
Als het allemaal echt waar is wat ze
uit die éénjaarsproef op ons bedrijf
hebben gevonden dan zouden we dit
jaar 3 Zi miljoen shilling minder
beuren omdat we niet hebben ge
daan wat men ons aanried. We
wachten de resultaten van de proeven
dit jaar eerst nog af. Als dan weer het
zelfde blijkt, ja dan is het geen vraag
meer dan moeten we wel!
D ie regen van gisteren kwam ook
goed uit voor de maandelijkse ver
gadering van hel vaste personeel met
de manager. Zo direkt na die regen
kan er toch weinig in het land ge
beuren. Wij zitten ook aan bij die
vergadering die om half acht begon.
Het is een uiterst interessant gebeu
ren. Zeer demokratisch en erg in-
sprakerig ook. Dit keer kwamen we
bijeen in het nieuwe Gemeen
schapshuis. Eindelijk hebben ze nu
ook stoelen kunnen kopen in Dar es
Salaam, zodat het zitten op lege
bierkratjes voorbij is. De vaste ploeg
op het bedrijf omvat zo'n 60 perso
nen, bestaande uit trekkerchauf
feurs, monteurs, klerken en vaklie
den zoals timmerlui en metselaars.
De manager is automatisch de voor
zitter en al de anderen zijn toehoor
ders.
E r komen heel wat onderwerpen
aan de orde. Zo werd er uitgebreid
gepraat over de mogelijkheid om
meer dan 15 zakken mais per werk
nemer te kopen van het bedrijf. De
manager vond dat 15 zakken meer
dan genoeg was. Jullie verkopen het
toch maar op de zwarte markt zei hij.
Bovendien ieder heeft ook nog één
acre binnen het bedrijf en daarvan
oogst men ook meer dan nodig is
voor eigen gebruik. Maar. riep ie
mand, laten ze voortaan dan wel
eens goed uitkijken wat voor mais ze
aan ons verkopen! Ik heb veel te veel
rotzooi in mijn mais gevonden. Ja,
dat ligt aan de dorsmachine, ver
weerde de manager zich. Het bleef
dus bij 15 zakken. Het volgende on
derwerp was het op tijd beginnen
van de trekkerchauffeurs. Als ik
vraag om 6 uur beginnen, dan zijn
jullie de volgende dag op tijd, maar
de dag daarna al weer een kwartier te
laat, de tweede dag een half uur en zo
gaat dat maar door. Dat moet klaar
zijn. Plechtig werd voor de zoveelste
keer beloofd, dat er op tijd zou wor
den begonnen.
Die uitspraak is al eeuwen oud en geheel juist. En toch zijn er zeer
velen, die in een welvaarts-periode trachten deze waarheid te ont
krachten. Je zou ook kunnen zeggen, 't zijn sterke bomen, die de weelde
kunnen dragen. Weinigen hadden verwacht, dat de dertiger jaren maar
dan in een geheel andere verpakking weer konden terugkeren. Je moest
dan ook wel een vreselijke zwartkijker zijn.
Bedrijven investeerden, partikulieren kochten woningen, boten, cara
vans etc. De banken stonden in de rij om kredieten, leningen en hy
potheken te verstrekken.
Trouwlustige jongelui werd voorgerekend, dat een eigen woning net
gefinancierd kon worden mede op grond van beider toekomstige sala
risverwachtingen. Zelfs konden zij nog een persoonlijke lening op de
koop toe krijgen voor aanschaf van huisraad etc. Overigens geen ka-
deau want ook daar moest rente over worden betaald en worden afge
lost.
Intussen zijn we terecht gekomen in
een periode, waarin de bomen niet
meer groeien. We zitten in een eko
nomische recessie met tegelijkertijd
een hoge rentestand. En wat zien we
nu, dat die bomen, die te ver waren
doorgeschoten teveel wind vangen
en dooie toppen gaan vertonen. Een
aantal bomen moesten zelfs worden
gekapt.
Faillissementen zijn aan de orde van
de dag. Partikulieren zitten met een
schuldenlast, waar ze niet overheen
kunnen kijken.
Het was zo aanlokkelijk om die hoge
renteschuld als aftrekbare post voor
de belasting te kunnen opgeven. De
belasting betaalde aan de verwerving
van uw bezit mee; een gek die op
legale wijze daaraan niet meedeed.
Maar ja tenslotte moet er toch nog
iets over blijven; we moeten toch ook
nog eten, gekleed gaan etc.
Achteraf is het altijd gemakkelijk re
deneren maar wij hebben altijd al
betoogd, dat verzekeringen sluiten
terwille van belastingaftrek een
slechte zaak is. Hetzelfde geldt voor
schulden maken om een zo hoog
mogelijke belastingaftrek te verkrij
gen.
De gevolgen blijven niet uit: juist
vanwege die bomen. Thans moeten
wij met z'n allen een aantal stappen
terug doen. Voor de één komt dat
harder aan dan voor de ander; mede
afhankelijk van het feit of we in de
welvaartsperiode wel een goede
rentmeester waren. Kleine mensen,
die in materiële zin groot geworden
zijn, daardoor ook een bepaald aan
zien hebben gekregen, moeten weer
klein worden eil we zien ook het
omgekeerde.
Na deze tijd komt er weer een ande
re. Intussen moeten er wel een paar
noten gekraakt worden. Dat gaat
vreselijk moeizaam en als er wat in
geleverd moet worden verwijst men
naar de buurman.
Jawel een slecht land waar het nie
mand goed gaat. Als de rente hoog is
moet de schuldenaar veel betalen.
Dat betekent tegelijkertijd, dat de
belegger veel rente ontvangt, en wie
heeft er geld, wie moet er geld be
leggen, de levensverzekeraar, pen
sioenfondsen en ook de schadever
zekeraar. Uiteraard moeten verzeke
raars, met name levensverzekeraars,
hoge reserves aanhouden om aan
hun toekomstige verplichtingen te
kunnen voldoen. Zo'n hoge rentes
tand brengt dan ekstra geld in het
laadje.
Dit ekstraatje wordt overigens niet in
de oude kous gestopt. Wij hebben u
De Lange
al eerder bericht, dat de schadever
zekeraars met een geheel nieuw pre
miestelsel op de markt zijn gekomen,
wat voor de verzekerden over het al
gemeen een lagere premie gaat bete
kenen.
De levensverzekeraars hebben nu
besloten om voor 1970 ingegane
pensioenen en lijfrenten, die destijds
zijn gesloten zonder winstdeling of
premie-korting éénmalig te verho
gen met 15%. Dit zou naar onze
smaak een eerste stap moeten bete
kenen. Afhankelijk van de hoogte
van de rentestand dient zich deze
operatie te herhalen.
Wat dat betreft zien we weer eens het
belang bij een onderlinge te zijn ver
zekerd. De Onderlinge Levensverze
kering Maatschappij (O.B.F.), die in
1982 zestig jaar bestaat, geeft al jaar
en dag winstuitkeringen aan haar
verzekerden. Geen éénmalige win
stuitkering maar ieder jaar wordt een
deel van het overschot aan de toe
komstige uitkeringen toegevoegd.
Juist in een tijd, dat er op de belegde
en te beleggen gelden, hoge rente's
worden gemaakt komt dat onderlin
ge karakter extra tot uitdrukking.
Het Onderlinge Pensioenfonds, de
grote zus van het O.B.F. geeft b.v. al
zeer vele jaren toeslagen op de inge
gane pensioenen.
Dit is uiteraard wat anders dan een
éénmalige toeslag geven waartoe de
levensverzekeraars besloten hebben.
En wat dat op langere termijn in geld
kan betekenen kunt u onze buiten
dienst-deskundige voor laten reke
nen.
Voor onze eigen onderlinge geldt in
feite hetzelfde. Goede resultaten ko
men onze verzekerden ten goede,
hetzij via hogere no-claim kortingen,
lage premies of eventuele premie
restituties.
Vooral in deze tijd is het spreek
woord van belang:
"Vraag raad, maar gebruik je eigen
gezond verstand." de L.
Wat is de optimale kunstmestgift?
re gemeenschappelijke werkne
mers-akker kwam aan de orde. Die is
nu ingezaaid, heeft kunstmest ge
kregen en wordt gespoten tegen het
vuil en de insekten. Pas dan worden er
veldjes van 1 acre in uiteezet met een
nummer, waarna er eeirloting plaats
vindt, zodat de verdeling strikt eer
lijk gaat. Wel moet alles wat er door
het bedrijf aan gedaan is, betaald
worden. Iedereen was akkoord dat er
per maand 100 shilling van het loon
werd afgehouden. Doch een van hen
was ontroerend kostenbewust, want
hij wilde dan wel eens weten waar
die ene shilling van de lege kunst-
mestzak bleef, want uiteindelijk was
de kunstmest van die ene acre van
hem, dus ook de lege zak. De mana
ger beloofde er bij iedereen 2 shilling
af te trekken als kompensatie voor de
lege zak. Alle lege zakken worden
verkocht voor 1 shilling. Hoe zit het
nou met onze bonus die al een tijd
geleden is beloofd, vroeg een mon
teur. Ja, zei de manager, dat kan nog
wel even duren want eerst moeten de
boeken helemaal gezuiverd zijn. We
hebben net een nieuwe accountant
die een janboel erfde van zijn voor
ganger. De werkers vonden zo'n
antwoord maar niks. Om tien uur
hielden we het voor gezien, maar de
vergadering bleek door te gaan tot 's
middags half drie. Vooral de verde
ling van de winst gemaakt in de
koöp-winkel bleek een haast on
neembare hindernis. Volgende week
is er een extra vergadering, die we
alvast voor gezien houden
Schrijfkouter
7
