De boer op
Speciaal voor de maïs
Up
De Boer op
In mijn maag kan geen suikerbiet
meer!
Eén was de kleinste, twee de
middelste en drie de oudste
Hé lange is het koud daarboven?
De suikerbiet smaakte lekker!
Vrijdag 3 september gingen we naar
de boer.
Van de boer mochten we door het
mai's veld lopen.
Het was één mijl lang.
Een paar kinderen waren tot het
eiijnde van het mais veld geweest.
Dat waren hester, Sandra, Hanna en
Ruud en nog meer kinderen.
Robert kreeg nog een maisblad in z'n
oog. (er waren 100.000 mais korels
gepland).
We mochten ook nog naar binnen.
Daar zagen we gemalen mais.
De stengel was ook helemaal in
stukjes.
Dat beten de koeien op.
We zagen ook nog kalfjes.
Toen gingen we naar buiten.
Daar waren biten gepland.
We namen er ook één mee.
Dat vroeg de moeder van Sandra.
En dat mocht.
En verder op stonden de koeien.
Jan pakte ook allemaal stukjes sui
kerbiet
Toen gingen we naar huis
Willemijn de.Pundert,
Prins Mauritsschool
Goes.
Orvjcto0m\c\ctag ncaor cte kpoer
2> 'September 82
^gc^cgrv-ncActacj gireer-, r>c*cw~ ae boer m kioötioge
Nel uJQ5 een Kcil£ /j^eltxer-. 'loen by cte boer cookojom
en 0tr-\yer-\ eOy .eerol nQar de rrvao kyWen De rv-ono jc ux»
nog niel b©lerv-ic«al t cte tcAcxr-j^ De nrxxop\onb u)o^> u_>et
3 nr-, boogWel b\aö ux»t> eCg
ec rree open ongdeo De boer
b©l v-«-MOt)Ociö in mocbten Nel
cV-erp j
•e I<cn
je otng&fts
oe een pinöje
^Qfen CyenT*/: Ij| ^octcaC i e
rJ'
doorbeen kon lopen Soi-vNmige- gingen kei b.e\é uelci cioof
-en padr niel Boter gngen ncaf de öcbuur ,dcor
"xciVen kal^e^ m bokken Cr ooo^b ook nog ojóter W>kVj2n
ocor cte koeien cnece«-vö bokken IxJe girgen^~v.
bui te n .uerder in cte ioai t>t.C*ncfen die kceienfl
ogen
boer biod ook nog Suikerbieten t>toon.
een poor looberji by die msg je opeten ab je bel lootte
Db- boer bact nog een paor dieren gonfeen kippen eender
ProoeloyDj\ Onoeliet) de k\erk 6 klas
1 no n-» a*-«r 11o cbi 00
9oeo.
maio
qXK apfJL.
Vrijdag middag vertrokken we naar de
Boer.
Juf ellen zij dat het gevaarlijk was om
te rijden.
Toen we Kloetinge door waren en we
reden op de Weder se weg waren, wa
ren we er bijna.
Hij zei we gaan eerst naar het maïs
kijken.
We mochten ook de door heen.
Toen we allmaal weer bij elkaar waren
zei de moeder van Sandra dat heel het
We zeiden allmaal: "ja"
Hij zij ook nog dat de stengel 3 of 2
meter lang was. Hij vroeg aan juf
ellen of we nog suiker biet wouden
zien.
De juf vroeg of we er wouden zien.
ja riep iedereen.
We liepen er heen.
De boer vetelden er nog wat over.
Na een tijdje zaten we weer op onze
fietsen.
Turug naar school.
.flbta oo<u maLi
Ocrm
Dan
door
fflUXdJl
l. djz kum
u. fuJ bajoti*
3 hit cjooJl
n h&X fijdxojuzl
E^>(ve*grj)
Vrijdag 3 zijn we de boer op gegaan
om kwart over 1 zijn we glijk wegge
gaan.
ongeveer een kwartiertje fietsen, wa
ren we er. We zijn weer naar de zelfde
boer gegaan. We zijn er speciaal voor
de mais er na toe gegaan.
Sommige maisstelen waren wel 2 tot 3
meter hoog. Aan 1 steel groeien onge
veer wel 1 tot 4 kolven. Toen we dat
hadden gezien, mochten we er even in.
Maar zoals je weet loop het wel eens
uit.
We liepen steeds maar door, en er
kwam steeds maar geen einde aan.
Halverwege kreeg ik een blad in m'n
ogen, dus moest ik wel terug.
Toen we de maïs hadden gezien,
gingen we via de schuur naar de sui
kerbieten (zie tekening)
O, ja waar het maïs groeide was 1
hectare groot.
Toen we bij de schuur waren liet de
boer ons iets zien.
Hij liet ons zien:
maïs stengel, helemaal fijn ge
maald.
Het was lekker om beet te pakken
maar niet om te eten (wel voor de
koeien).
Van de schuur zijn we naar de sui
kerbieten gegaan. Sommige kinde
ren aten ervan. Ik nam een klijn
stukje.
Maar spuugde het glijk weer uit.
Hier is het adres nog eens: Boer
Robert Bos,
Prins Mauritsschool
Goes
het x is waar het mais groeit.
De schuur
hoe we lopen
het suikerbietenveld.
Vorige week vrijdag gingen we naar de boer
We moesten eers naar kloetinge toe.
En toen we daar waren gingen we eerst naar het MAÏS toe toen mochten we er
doorheen lopen toen kwam robert terug want die had heen blad in zijn oog
gekregen want die bladeren zijn best scherp.
En toen vroeg m'n moeder hoeveel hektaren het land was en dat is 1 per
100.000 zaadjes dus dat is erg veel.
Toen zijn we naar de schuur gegaan en daar aan de linkerkant moesten dan
s'avonds de koeien staan en aan de rechterkant stonden kalfjes een was de
kleinste, twee de middelste en drie de oudste toen gingen we weer terug.
Sandra Mos, Prins Mauritsschool, Goes
Op vrijdagmiddig de 9-3 gingen We
naar de boer.
Ik fietste naast Eric toen we daar
waren. Kwam de boer ons al tegen.
Het eerste gingen we naar het mais
weiland. De boer vertelde dat we wel
even er rond mochten kijken. We
gingen er in. We zagen hoge stelen en
lage stelen. Toen zei pieter: "Hé
lamge is het koud daar boven". We
kwammen op het einde. En we hol
den over het weiland weer terug. De
boer zei dat we even naar de schuur
gaan kijken. Het stonk er nog al. Hij
vertelde over de mais die daar lach.
Het laatste wat we deden is naar de
suiker bieten kijken. Jan pakte er één
van die suikerbieten en knakte hem
in tweeën, en at het op. De boer ver
telde er ook bij dat dat allemaal naar
roosendaal ging en daar suiker van
wordt gemaakt, toen de boer uitge
praat was éingen we weer naar de
fietsen. We bedankte de boer en
gingen op weg naar school, toen we
daar aan kwamen gingen we het
eerst naar de kraan en dronk er zo
veel van. Om kwart over drie was het
tijd om naar huis te gaan. Het was
een prettige middag bij de boer.
Cor den Hartog
Prins Mauritsschool
Goes
1.15: We vertrekken naar de boer.
Dat was lang fietsen. Daar kwamen
we om 5 over half 2 aan.
Toen gingen we naar het maïs kijken.
Die stengels waren lang. Allemaal
langer dan 2 meter.
Meneer de Vriezze (Boer) bezat 1
hectare grond. Dat was 100.000 kor
rels ongeveer.
Toen gingen we ronddwalen tussen
de maïsstengels. Dat leek wel einde
loos. Maar eindelijk kwamen we er
aan de andere kant van het maïsveld
weer uit. We hadden 100 meter ge
wandeld. We liepen weer terug. En
de bladeren van de stengels waren
scherp, dat heb ik wel gemerkt.
Toen we weer kompleet waren gin
gen we naar de grote schuur. Daar
lag gehakseld maïs op de grond van
de grote schuur.
Intussen hebben we ook kennis met
zijn koeien gemaakt.
Daarna zijn we naar de suikerbieten
gegaan. We hebben allemaal ge
proefd lekker waren de suikerbieten.
Die gaan naar een suikerfabriek in
Rozendaal.
Na geproefd en gekeken te hebben
zijn we naar school teruggaan.
Onderweg vroeg pieter aan mij of ik
nog een suikerbiet wilde hebben.
Maar dat wou ik niet. Dus at Pieter
zelf zijn suikerbiet op. Na 2 suiker
bieten gegeten te hebben, is je maag
denk ik wel helemaal vol.
"Ik vondt het erg vriendelijk van je
Pieter" heb ik toen gezegd, "maar in
mijn maag kan geen suikerbiet
meer."
We maakten wel een hele omweg
maar dat vondt ik niet erg.
Iwan, Prins Mauritsschool, Goes.
Op 3 september gingen we naar Boer
de Vrieze.
We gingen bij het mais kijken.
Eerst vertelde juffrouw Ellen er wat
van.
Toen mochten we van de boer tot het
einde gaan lopen.
Het leek wel een maisoerwoud.
Het veld waar het mais op stond was
1 heketaren groot.
Per één hektaren lagen 100.000
maiskorrels onder de grond.
Toen we aan het eind waren, zagen
we nog een konijn.
Later gingen we in de schuur kijken.
Daar lagen nog maiskorrels van vle-
de jaar.
Het stonk wel in de schuur.
Er waren ook kleine kalfjes.
Daar hebben we ook naar gekeken.
Toen gingen we naar de suikerbie
ten.
Ik had zo'n biet meegenomen.
Ik had hem meegenomen.
Die suikerbiet smaakte lekker.
Toen gingen we naar terug naar
school.
Ik reed met André helemaal achter
aan.
Toen we op school waren was het al 3
uur.
Pieter de Ruiter
Prins Mauritsschool
Goes
12
